M’Cheyne Bible Reading Plan

24 ในสมัยของเยโฮยาคิม เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนยกทัพมายังยูดาห์ เยโฮยาคิมถูกบังคับให้เป็นข้ารับใช้ 3 ปี แต่ต่อมาท่านกลับแข็งข้อต่อท่าน ² และพระผู้เป็นเจ้าใช้กลุ่มโจรชาวเคลเดีย ชาวอารัม ชาวโมอับ และชาวอัมโมน มาต่อสู้กับยูดาห์ให้พินาศไป ตามคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า ที่พระองค์ได้บอกผ่านบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ คือผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ³ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับยูดาห์ตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า เพื่อกำจัดพวกเขาให้พ้นจากหน้าพระองค์ เพราะบาปที่มนัสเสห์ได้กระทำทั้งสิ้น ⁴ และเพราะเหตุที่ท่านฆ่าคนที่ไร้ความผิด ท่านฆ่าคนที่ไร้ความผิดไปทั่วทั้งเยรูซาเล็ม และพระผู้เป็นเจ้าจะไม่ให้อภัย ⁵ กิจอื่นๆ ทั้งสิ้นของเยโฮยาคิม และทุกสิ่งที่ท่านกระทำ ก็ได้มีบันทึกไว้ แล้วในหนังสือแห่งพงศาวดารของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์มิใช่หรือ ⁶ ดังนั้นเยโฮยาคิมสิ้นชีวิตและถูกนำไปวางรวมกับบรรพบุรุษของท่าน และเยโฮยาคีน^[a]บุตรของท่านครองราชย์แทนท่าน ⁷ ส่วนกษัตริย์แห่งอียิปต์ไม่ได้ยกทัพออกจากแผ่นดินของท่านอีก เพราะกษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ยึดทุกสิ่งที่เป็นของกษัตริย์แห่งอียิปต์ ตั้งแต่ธารน้ำของอียิปต์ไปจนถึงแม่น้ำยูเฟรติส

เยโฮยาคีนครองราชย์ในยูดาห์

⁸ เยโฮยาคีนมีอายุ 18 ปีเมื่อเริ่มเป็นกษัตริย์ และท่านครองราชย์ 3 เดือนในเยรูซาเล็ม มารดาของท่านชื่อ เนหุชทาบุตรหญิงของเอลนาธานแห่งเยรูซาเล็ม ⁹ และท่านกระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า เหมือนกับที่บรรพบุรุษของท่านได้กระทำทั้งสิ้น

เยรูซาเล็มถูกยึด

¹⁰ ในเวลานั้น บรรดานายทหารของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนยกทัพมายังเยรูซาเล็ม และล้อมเมืองไว้ได้ ¹¹ เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนมาถึงเมืองขณะที่นายทหารของท่านกำลังล้อมเมืองอยู่ ¹² เยโฮยาคีนกษัตริย์แห่งยูดาห์ยอมจำนนต่อกษัตริย์แห่งบาบิโลน มารดาของท่าน บรรดาผู้รับใช้ เจ้าหน้าที่ชั้นสูง และบรรดาขันทีก็เช่นกัน กษัตริย์แห่งบาบิโลนจับท่านไปเป็นเชลยหลังจากที่ท่านครองราชย์ได้ 8 ปี ¹³ กษัตริย์แห่งบาบิโลนขนของล้ำค่าไปจากพระวิหารของพระผู้เป็นเจ้า และของมีค่าไปจากวังของกษัตริย์ รวมทั้งภาชนะทองคำในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ที่ถูกทอนเป็นชิ้นเล็กๆ ซึ่งภาชนะเหล่านี้ซาโลมอนกษัตริย์แห่งอิสราเอลโปรดให้หล่อขึ้น พระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวถึงสิ่งเหล่านี้ล่วงหน้าแล้ว^{[b] 14} เนบูคัดเนสซาร์จับคนจากเยรูซาเล็มไปหมด มีทั้งนายทหารและทหารกล้า รวมได้ 10,000 คนไปเป็นเชลย อีกทั้งช่างไม้ฝีมือดี และช่างเหล็กทั้งหมด ไม่มีใครเหลืออยู่เลย ยกเว้นคนยากไร้ที่สุดในแผ่นดินเท่านั้น ¹⁵ ท่านจับเยโฮยาคีนไปยังบาบิโลน มารดาของกษัตริย์ บรรดาภรรยาของกษัตริย์ เจ้าหน้าที่ชั้นสูงของท่าน และบรรดาผู้นำของแผ่นดิน ก็ถูกจับจากเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยที่บาบิโลน ¹⁶ กษัตริย์แห่งบาบิโลนนำเชลยที่เป็นทหารกล้าทั้งหมด 7,000 คน ช่างไม้ฝีมือดีและ ช่างเหล็ก 1,000 คนไปที่บาบิโลน ทุกคนล้วนแต่กำยำและเหมาะที่จะสู้รบ ¹⁷ กษัตริย์แห่งบาบิโลนแต่งตั้งมัทธานิยาห์ซึ่งเป็นลุงของเยโฮยาคีน ให้ครองราชย์แทนท่าน และเปลี่ยนชื่อเป็น เศเดคียาห์

เศเดคียาห์ครองราชย์ในยูดาห์

¹⁸ เศเดคียาห์มีอายุ 21 ปีเมื่อเริ่มเป็นกษัตริย์ และท่านครองราชย์ 11 ปีในเยรูซาเล็ม มารดาของท่านชื่อ ฮามุทาลบุตรหญิงของเยเรมีย์แห่งลิบนาห์ ¹⁹ ท่านกระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า เหมือนกับที่เยโฮยาคิมได้กระทำทั้งสิ้น ²⁰ เพราะความโกรธกริ้วของพระผู้เป็นเจ้าถึงขั้นที่พระองค์ไล่พวกเขาออกไปจากเยรูซาเล็มและยูดาห์ ให้พ้นจากหน้าของพระองค์

ครั้งนั้น เศเดคียาห์ได้แข็งข้อต่อกษัตริย์แห่งบาบิโลน

6 ฉะนั้น ขอให้เราผ่านการสอนเบื้องต้นเกี่ยวกับพระคริสต์ และก้าวเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่ โดยไม่ต้องวางรากฐานซ้ำอีก คือเลิกจากการกระทำที่ไร้ประโยชน์ และมีความเชื่อในพระเจ้า ² การสั่งสอนเรื่องบัพติศมาต่างๆ และการวางมือบนตัว การฟื้นคืนชีวิตจากความตาย และการพิพากษาโทษอันเป็นนิรันดร์ ³ ถ้าหากพระเจ้าอนุญาต เราก็จะทำเช่นนั้น ⁴ ในกรณีของบรรดาผู้ที่พระเจ้าเคยให้สัมผัสกับความสว่าง ได้ลิ้มรสของประทานจากสวรรค์ ได้มีส่วนร่วมกับพระวิญญาณบริสุทธิ์ ⁵ อีกทั้งได้ลิ้มรสคำกล่าวอันดีงามของพระเจ้า และอานุภาพแห่งยุคที่จะมาถึง ⁶ ครั้นแล้วพวกเขาก็ละทิ้งความเชื่อไป เป็นไปไม่ได้ที่จะให้เขากลับใจอีก เพราะเหมือนกับว่าเขาตรึงพระบุตรของพระเจ้าที่ไม้กางเขนอีกครั้ง และประจานพระองค์ต่อสาธารณชน ⁷ พระเจ้าให้พรแก่พื้นดินที่ได้รับน้ำจากฝนที่ตกอยู่บ่อยครั้ง และเกิดมีพืชพันธุ์เติบโต อันเป็นประโยชน์แก่คนที่จะได้รับผลจากไร่นา ⁸ แต่ถ้าพื้นดินนั้นมีหนามและหญ้ารกเกิดขึ้น ที่ตรงนั้นก็ไร้ค่า เกือบจะเรียกได้ว่าถูกสาปแช่งแล้ว ในที่สุดก็จะถูกเผา

⁹ ท่านที่รักทั้งหลาย แม้ว่าเราจะพูดอย่างนั้น เราเชื่อแน่ว่าในกรณีของท่านยังมีสิ่งที่ดีกว่า คือสิ่งที่มาคู่กับความรอดพ้น ¹⁰ พระเจ้ายุติธรรม พระองค์จะไม่ลืมการงานของท่าน และความรักที่ท่านได้แสดงต่อพระนามของพระองค์ โดยการที่ท่านได้ช่วยบรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า และก็ยังจะช่วยต่อไปอีก ¹¹ และเราต้องการให้ท่านทุกคนขยันขันแข็งจนถึงที่สุด เพื่อสิ่งที่ท่านหวังไว้จะได้เกิดขึ้นกับท่าน ¹² เราไม่อยากให้ท่านเป็นคนเกียจคร้าน แต่ให้ทำตามอย่างของบรรดาผู้มีความเชื่อและความอดทน ซึ่งพวกเขาเป็นผู้ได้รับสิ่งที่พระเจ้าสัญญาไว้เป็นมรดก

พระสัญญาที่ไม่แปรเปลี่ยน

¹³ เมื่อพระเจ้าได้สัญญาไว้กับอับราฮัม พระองค์ได้กล่าวคำปฏิญาณโดยใช้พระนามของพระองค์เอง เพราะไม่มีใครที่ยิ่งใหญ่กว่าพระองค์ที่พระองค์จะกล่าวคำปฏิญาณด้วยได้ ¹⁴ โดยกล่าวว่า “เราจะให้พรแก่เจ้า และจะเพิ่มผู้สืบเชื้อสายให้แก่เจ้ามากยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน”^{[a] 15} ดังนั้นหลังจากที่อับราฮัมรอคอยด้วยความอดทนแล้ว ก็ได้รับสิ่งที่พระเจ้าได้สัญญาไว้ ¹⁶ คนที่จะสาบาน ก็สาบานโดยอ้างถึงผู้ที่มีฐานะเหนือกว่าตนเอง และคำสาบานนั้นถือเป็นข้อยืนยันหากมีการถกเถียงใดๆ ¹⁷ ในทำนองเดียวกันคือ พระเจ้าต้องการแสดงแก่บรรดาผู้ที่จะได้รับสิ่งที่พระองค์ได้สัญญาให้เห็นชัด ว่าพระองค์จะไม่มีวันเปลี่ยนความตั้งใจ พระองค์จึงยืนยันด้วยคำปฏิญาณ ¹⁸ ฉะนั้นมี 2 สิ่งนี้ที่ไม่อาจแปรเปลี่ยนได้ และเป็นไปไม่ได้ที่พระเจ้าจะพูดปด พวกเราที่ได้ไปหาพระองค์เพื่อจะได้รับความปลอดภัย จึงมีกำลังใจยิ่งนักที่จะยึดความหวังที่อยู่ตรงหน้าไว้ให้มั่น ¹⁹ ความหวังที่เรามีนี้เป็นเสมือนสมอหลักแห่งจิตวิญญาณที่มั่นคงและปลอดภัย เป็นสิ่งที่เข้าสู่ถึงสถานที่ซึ่งอยู่เบื้องหลังม่านกั้น ²⁰ อันเป็นที่ซึ่งพระเยซูได้เข้าไปก่อนแล้วเพื่อเรา พระองค์จึงเป็นหัวหน้ามหาปุโรหิตเป็นนิตย์ ตามแบบอย่างเมลคีเซเดค

พระผู้เป็นเจ้าประกาศโทษบรรดาประชาชาติ

3 ดูเถิด ด้วยว่าในวันนั้นและเวลานั้น เมื่อเราให้ความอุดมสมบูรณ์ของยูดาห์และเยรูซาเล็มคืนสู่สภาพเดิม ² เราจะรวบรวมประชาชาติทั้งปวง และนำพวกเขาลงมายังหุบเขาเยโฮชาฟัท^[a]และเราจะกล่าวโทษเขาทั้งหลายที่นั่น เพื่อชนชาติของเราและอิสราเอลผู้สืบมรดกของเรา เพราะพวกเขาได้ทำให้ชนชาติของเรากระจัดกระจายไปในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และแบ่งแยกแผ่นดินของเรา ³ พวกเขาจับฉลากเป็นการตัดสินเลือกชนชาติของเราไป และได้ขายเด็กผู้ชายเพื่อแลกกับหญิงโสเภณี และได้ขายเด็กผู้หญิงเพื่อแลกกับเหล้าองุ่นเป็นเครื่องดื่ม

⁴ โอ ไทระ ไซดอน และทั่วทุกแคว้นในฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าต่อต้านเราเรื่องอะไรกัน พวกเจ้ากำลังกระทำกลับคืนให้กับเราเพราะอะไรหรือ ถ้าพวกเจ้าจะจ่ายคืนให้กับเรา เราจะจ่ายกลับคืนบนหัวของเจ้าเองอย่างไม่รอช้าและรวดเร็ว ⁵ เพราะพวกเจ้าได้เอาเงินและทองคำของเราไป และได้ขนของล้ำค่าและดีที่สุดของเราไปยังวิหารของเจ้า ⁶ พวกเจ้าขายชาวยูดาห์และเยรูซาเล็มให้แก่ชาวกรีก เพื่อย้ายพวกเขาไปให้ไกลจากถิ่นฐานของพวกเขา ⁷ ดูเถิด เราจะกระตุ้นพวกเขาให้กลับออกมาจากที่ซึ่งเจ้าขายพวกเขาไป และเราจะจ่ายกลับคืนบนหัวของเจ้าเอง ⁸ เราจะขายบรรดาบุตรชายและบุตรสาวของเจ้าให้ตกอยู่ในมือของชาวยูดาห์ และพวกเขาจะขายต่อให้แก่ชาวเช-บา ซึ่งเป็นประชาชาติที่อยู่ห่างไกล” ด้วยว่าพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวแล้ว

อนาคตอันสุกใสของยูดาห์

คำอธิษฐานขอความช่วยเหลือ

เพลงสดุดีของดาวิด