M’Cheyne Bible Reading Plan

ส่วนแบ่งของดินแดนที่เหลือ

18 แล้วมวลชนชาวอิสราเอลทั้งปวงก็มาประชุมกันที่ชิโลห์ และตั้งกระโจมที่นัดหมายกันที่นั่น แผ่นดินถูกควบคุมอยู่ต่อหน้าพวกเขา

² ยังมีชาวอิสราเอลอีก 7 เผ่าที่ยังไม่ได้รับมอบส่วนแบ่งจากมรดก ³ ดังนั้น โยชูวาพูดกับชาวอิสราเอลว่า “พวกท่านจะผลัดวันไปอีกนานเพียงไร กว่าท่านจะเข้าไปยึดครองแผ่นดินที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของบรรพบุรุษของท่านได้มอบให้ท่านแล้ว ⁴ จงเลือกสรรชาย 3 คนจากแต่ละเผ่า แล้วเราจะส่งเขาออกไปตรวจดูดินแดนให้ทั่วและจงเขียนรายละเอียดไว้ เพื่อแบ่งมรดกของพวกเขา เสร็จแล้วมาหาเรา ⁵ พวกเขาจะแบ่งดินแดนออกเป็น 7 ส่วน ยูดาห์จะอยู่ในอาณาเขตเดิมทางทิศใต้ ตระกูลของโยเซฟจะอยู่ในอาณาเขตทางทิศเหนือ ⁶ และพวกท่านจงเขียนรายละเอียดของแผ่นดินเป็น 7 ส่วน และนำข้อความมาให้เราที่นี่ แล้วเราจะจับฉลากให้พวกท่านที่นี่ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเรา ⁷ ชาวเลวีไม่มีส่วนแบ่งร่วมกับพวกท่าน เพราะตำแหน่งปุโรหิตของพระผู้เป็นเจ้าเป็นมรดกของพวกเขา กาดกับรูเบนและครึ่งหนึ่งของเผ่ามนัสเสห์ได้รับมรดกของพวกเขาแล้วที่โพ้นแม่น้ำจอร์แดนทางฟากตะวันออก ตามที่โมเสสผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้ามอบให้”

⁸ ดังนั้น ชายเหล่านั้นจึงพากันออกเดินทางไป และโยชูวาก็กำชับคนที่ไปให้เขียนรายละเอียดของแผ่นดินว่า “จงท่องไปให้ทั่วแผ่นดิน เขียนรายละเอียด และกลับมาหาเรา แล้วเราจะจับฉลากให้พวกท่านที่นี่ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าที่ชิโลห์” ⁹ ชายเหล่านั้นไปยังแผ่นดินตรวจตราจนทั่ว และเขียนรายละเอียดของเมืองเป็น 7 ส่วนลงในหนังสือม้วน แล้วไปหาโยชูวาที่ค่ายที่ชิโลห์ ¹⁰ และโยชูวาจับฉลากให้พวกเขาที่ชิโลห์ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า โยชูวาแบ่งเขตแดนให้แก่ชาวอิสราเอลตามส่วนแบ่งของแต่ละเผ่า

มรดกสำหรับเบนยามิน

¹¹ ฉลากสำหรับเผ่าที่เป็นลูกหลานของเบนยามิน ตามแต่ละครอบครัวในเผ่านั้น เป็นอาณาเขตที่อยู่ระหว่างลูกหลานของยูดาห์และลูกหลานของโยเซฟ ¹² เขตแดนทางทิศเหนือเริ่มที่แม่น้ำจอร์แดน และเขตแดนเลยขึ้นไปบนไหล่เขาเหนือเยรีโค และผ่านขึ้นไปในแถบภูเขาทางทิศตะวันตก สิ้นสุดลงที่ถิ่นทุรกันดารเบธอาเวน ¹³ จากที่นั่น เขตแดนผ่านลงไปทางใต้ในแนวที่จะไปเมืองลูสถึงไหล่เขาที่ลูส (คือเบธเอล) แล้วเขตแดนต่อลงไปถึงอาทาโรทอัดดาร์ บนภูเขาที่ตั้งอยู่ใต้สุดของเบธโฮโรน ¹⁴ แล้วเขตแดนยื่นต่อไปอีกทิศหนึ่ง เลี้ยวไปทางทิศตะวันตก หันลงไปทางใต้จากภูเขาที่ตั้งอยู่ทางทิศใต้ซึ่งตรงข้ามกับเบธโฮโรน และสิ้นสุดลงที่คีริยาทบาอัล (คือคีริยาทเยอาริม) อันเป็นเมืองที่เป็นของลูกหลานยูดาห์ นี่เป็นเขตทางด้านตะวันตก ¹⁵ ส่วนด้านใต้เริ่มที่ชานเมืองคีริยาทเยอาริม เขตแดนเริ่มจากที่นั่น ไปจนถึงเอโฟรน ถึงน้ำพุเนฟโทอาห์ ¹⁶ และเขตแดนต่อลงไปถึงริมภูเขาที่หันไปทางหุบเขาแห่งบุตรของฮินโนมซึ่งอยู่ปลายด้านเหนือของหุบเขาเรฟาอิม และต่อลงไปในหุบเขาฮินโนมที่อยู่ทางทิศใต้ไหล่เขาของชาวเยบุส และลงไปถึงเอนโรเกล ¹⁷ แล้วโค้งขึ้นไปทางทิศเหนือจนถึงเอนเชเมช จากที่นั่นก็ไปจนถึงเกลีโลทซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเนินอาดุมมิม และลงไปยังก้อนหินโบฮันบุตรรูเบน ¹⁸ และผ่านต่อไปทางเหนือของไหล่เขาเบธอาราบาห์ ลงไปจนถึงอาราบาห์ ¹⁹ และเขตแดนผ่านขึ้นไปทางทิศเหนือของไหล่เขาที่เบธโฮกลาห์ สิ้นสุดลงที่อ่าวด้านเหนือของทะเลเกลือ ที่ด้านใต้สุดของแม่น้ำจอร์แดน นี่แหละเป็นเขตแดนทางใต้ ²⁰ แม่น้ำจอร์แดนเป็นเขตแดนทางด้านตะวันออก นี่เป็นมรดกสำหรับลูกหลานของเบนยามิน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา ได้ตามเขตแดนที่ระบุไว้ทุกด้าน

²¹ ส่วนเมืองต่างๆ ที่เป็นของเผ่าของลูกหลานเบนยามิน ตามแต่ละครอบครัว มีดังนี้คือ เยรีโค เบธโฮกลาห์ เอเมคเคซีส ²² เบธอาราบาห์ เศ-มาราอิม เบธเอล ²³ อัฟวิม ปาราห์ โอฟราห์ ²⁴ เคฟาร์ฮาอัมโมนัย โอฟนี เก-บา รวมเป็น 12 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย ²⁵ กิเบโอน รามาห์ เบเอโรท ²⁶ มิสเปห์ เคฟีราห์ โมซาห์ ²⁷ เรเคม อิรเปเอล ทาระลาห์ ²⁸ เศ-ลา หะเอเลฟ เยบุส (คือเยรูซาเล็ม) กิเบอาห์ และคีริยาทเยอาริม รวมเป็น 14 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย นี่เป็นมรดกของลูกหลานเบนยามิน ตามแต่ละครอบครัวในเผ่า

มรดกสำหรับสิเมโอน

19 ฉลากที่สองออกมาเป็นของสิเมโอน สำหรับเผ่าที่เป็นลูกหลานของสิเมโอน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา มรดกของเขาอยู่ท่ามกลางมรดกของลูกหลานยูดาห์ ² มรดกที่ได้รับคือ เบเออร์เช-บา เชบะ โมลาดาห์ ³ ฮาซาร์ชูอาล บาลาห์ เอเซม ⁴ เอลโทลัด เบธูล โฮร์มาห์ ⁵ ศิกลาก เบธมาร์คาโบท ฮาซาร์สูสาห์ ⁶ เบธเลบาโอท และชารุเฮน รวมเป็น 13 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย ⁷ อายิน ริมโมน เอเธอร์ อาชาน รวมเป็น 4 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย ⁸ รวมทั้งหมู่บ้านทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเมืองเหล่านี้ ไกลออกไปจนถึงบาอาลัทเบเออร์ รามาห์ที่เนเกบ นี่เป็นมรดกสำหรับเผ่าของลูกหลานสิเมโอน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา ⁹ มรดกของลูกหลานสิเมโอนเป็นส่วนหนึ่งของอาณาเขตที่เป็นของลูกหลานยูดาห์ เพราะว่าส่วนแบ่งของลูกหลานยูดาห์ขนาดใหญ่เกินไปสำหรับพวกเขา ลูกหลานสิเมโอนจึงได้รับมรดกที่อยู่ท่ามกลางมรดกของพวกเขา

มรดกสำหรับเศบูลุน

¹⁰ ฉลากที่สามออกมาเป็นของลูกหลานของเศบูลุน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา และมรดกของเขาไปไกลถึงสาริด ¹¹ และเขตแดนของพวกเขาขึ้นไปทางทิศตะวันตก เลยไปจนถึงมาเรอัล และไปจรดดับเบเชทและธารน้ำที่อยู่ทางทิศตะวันออกของโยกเนอัม ¹² จากสาริดเลี้ยวไปทางด้านตะวันออก คือทางที่ดวงอาทิตย์ขึ้น จนถึงเขตแดนของคิสโลททาโบร์ และต่อไปถึงดาเบรัทขึ้นไปยังยาเฟีย ¹³ จากนั้นผ่านต่อไปทางทิศตะวันออก คือทางที่ดวงอาทิตย์ขึ้นจนถึงกัทเฮเฟอร์ และเอทคาซิน ออกมาที่ริมโมนแล้วก็หันไปทางเนอาห์ ¹⁴ ทางทิศเหนือ เขตแดนเลี้ยวไปทางฮันนาโธน และสิ้นสุดลงที่หุบเขาอิฟทาห์เอล ¹⁵ และเมืองขัทตาท นาหะลาล ชิมโรน อิดาลาห์ และเบธเลเฮม รวมเป็น 12 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย ¹⁶ เมืองเหล่านี้ซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วยคือ มรดกสำหรับลูกหลานของเศบูลุน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

มรดกสำหรับอิสสาคาร์

¹⁷ ฉลากที่สี่ออกมาเป็นของอิสสาคาร์ สำหรับลูกหลานของอิสสาคาร์ ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา ¹⁸ อาณาเขตของพวกเขามียิสเรเอล เคสุลโลท ชูเนม ¹⁹ ฮาฟาราอิม ชิโยน อานาหะราท ²⁰ รับบีท คีชิโอน เอเบส ²¹ เรเมท เอนกันนิม เอนหัดดาห์ เบธปัสเซส ²² เขตแดนจรดเมืองทาโบร์ ชาหะซุมาห์ เบธเชเมชด้วย และสิ้นสุดลงที่แม่น้ำจอร์แดน รวมเป็น 16 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย ²³ เมืองและหมู่บ้านเหล่านี้เป็นมรดกสำหรับเผ่าของลูกหลานอิสสาคาร์ ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

มรดกสำหรับอาเชอร์

²⁴ ฉลากที่ห้าออกมาเป็นของเผ่าที่เป็นลูกหลานของอาเชอร์ ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา ²⁵ อาณาเขตของเขามี เฮลขัท ฮาลี เบเทน อัคชาฟ ²⁶ อาลัมเมเลค อามาด และมิชอาล ทางทิศตะวันตกจรดคาร์เมล และชิโหร์ลิบนาท ²⁷ แล้วเลี้ยวไปทางทิศตะวันออก ไปถึงเบธดาโกน จรดเศบูลุนและหุบเขาอิฟทาห์เอล ไปทางทิศเหนือถึงเบธเอเมคและเนอีเอล และไปทางทิศเดิมจนถึงคาบูล ²⁸ เอโบรน เรโหบ ฮัมโมน คานาห์ ไกลจนถึงมหาไซดอน ²⁹ และเขตแดนเลี้ยวกลับไปทางรามาห์ ไปจนถึงไทระซึ่งเป็นเมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่ง และเขตแดนเลี้ยวไปทางโฮสาห์ และสิ้นสุดลงที่ทะเล ข้างอาณาเขตอัคซีบ ³⁰ อุมมาห์ อาเฟก และเรโหบ รวมเป็น 22 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย ³¹ เมืองและหมู่บ้านเหล่านี้เป็นมรดกสำหรับเผ่าที่เป็นลูกหลานของอาเชอร์ ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

มรดกสำหรับนัฟทาลี

³² ฉลากที่หกออกมาเป็นของลูกหลานของนัฟทาลี ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา ³³ และเขตแดนของเขาเริ่มจากเฮเลฟจากต้นโอ๊กในศานันนิม และอาดามีเนเขบ และยับเนเอล ไกลจนถึงลัคคูม และสิ้นสุดลงที่แม่น้ำจอร์แดน ³⁴ และเขตแดนเลี้ยวไปทางทิศตะวันตก ไปถึงอัสโนททาโบร์ และต่อไปจนถึงหุกกอก จรดเศบูลุนทางทิศใต้ อาเชอร์ทางทิศตะวันตก และยูดาห์ทางทิศตะวันออกที่แม่น้ำจอร์แดน ³⁵ เมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่งคือ ศิดดิม เศอร์ ฮัมมัท รัคคัท คินเนเรท ³⁶ อาดามาห์ รามาห์ ฮาโซร์ ³⁷ เคเดช เอเดรอี เอนฮาโซร์ ³⁸ ยิโรน มิกดัลเอล โฮเรม เบธานาท และเบธเชเมช รวมเป็น 19 เมืองซึ่งมีหมู่บ้านรวมอยู่ด้วย ³⁹ เมืองและหมู่บ้านเหล่านี้เป็นมรดกสำหรับเผ่าที่เป็นลูกหลานของนัฟทาลี ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

มรดกสำหรับดาน

⁴⁰ ฉลากที่เจ็ดออกมาเป็นของเผ่าที่เป็นลูกหลานของดาน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา ⁴¹ อาณาเขตที่เป็นมรดกของเผ่ามี โศราห์ เอชทาโอล อิร์เชเมช ⁴² ชาอาลับบิน อัยยาโลน ยิทลาห์ ⁴³ เอโลน ทิมนาห์ เอโครน ⁴⁴ เอลเทเคห์ กิบเบโธน บาอาลัท ⁴⁵ เยฮุด เบเนเบราค กัทริมโมน ⁴⁶ เมยาร์โคน และรัคโคน และอาณาเขตแถวยัฟฟาด้วย ⁴⁷ เมื่อลูกหลานของดานสูญเสียอาณาเขตของเขาไป พวกเขาก็ขึ้นไปต่อสู้กับเมืองเลเชม เมื่อตีเมืองได้และใช้ดาบฆ่าฟันแล้ว จึงยึดครองเมืองและตั้งรกรากที่นั่น ตั้งชื่อดานแทนชื่อเมืองเลเชม ตามชื่อของดานบรรพบุรุษของพวกเขา ⁴⁸ เมืองและหมู่บ้านเหล่านี้เป็นมรดกสำหรับเผ่าที่เป็นลูกหลานของดาน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

มรดกสำหรับโยชูวา

⁴⁹ เมื่อแบ่งดินแดนและยกอาณาเขตให้เป็นมรดกเสร็จแล้ว ชาวอิสราเอลก็มอบมรดกบางส่วนที่เป็นของตนให้แก่โยชูวาบุตรของนูน ⁵⁰ พวกเขามอบเมืองที่โยชูวาขอ คือทิมนาทเสราห์ในแถบภูเขาของเอฟราอิม ตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า และท่านก็สร้างเมืองขึ้นใหม่และตั้งรกรากอยู่ที่นั่น

⁵¹ เอเลอาซาร์ปุโรหิต โยชูวาบุตรของนูน และบรรดาหัวหน้าบรรพบุรุษของเผ่าชาวอิสราเอลใช้การจับฉลากแบ่งมรดกดังกล่าวที่ชิโลห์ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า ที่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย แล้วการแบ่งมรดกก็เสร็จสิ้น

บทเพลงแห่งชัยชนะ

จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า

⁷ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากล่าวดังนี้

⁹ พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า

¹² ใครเป็นผู้เรืองปัญญาที่อาจจะเข้าใจเรื่องนี้ได้ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวให้ใครฟัง เพื่อให้เป็นผู้ประกาศเรื่องดังกล่าว ทำไมแผ่นดินจึงเสียหายและรกร้างเหมือนถิ่นทุรกันดาร จนถึงกับไม่มีผู้ใดผ่านไป

¹³ และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ “เพราะพวกเขาได้ทอดทิ้งกฎบัญญัติที่เราตั้งให้พวกเขาปฏิบัติตาม และเขาไม่ได้เชื่อฟังเรา หรือดำเนินตามกฎ ¹⁴ แต่ดื้อรั้นทำตามใจตนเอง และไปติดตามเทพเจ้าบาอัล อย่างที่บรรพบุรุษได้สอนพวกเขา ¹⁵ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะให้อาหารขมแก่ชนชาตินี้รับประทาน และให้น้ำมีพิษแก่พวกเขาดื่ม ¹⁶ เราจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ซึ่งพวกเขาและบรรพบุรุษของเขาไม่เคยรู้จักมาก่อน และเราจะให้พวกเขาต้องเจอกับสงคราม จนกว่าเราจะทำลายพวกเขาจนหมดสิ้น”

¹⁷ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากล่าวดังนี้ว่า

²² พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า จงพูดตามนี้

²³ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ “อย่าให้ผู้เรืองปัญญาโอ้อวดถึงสติปัญญาของเขา อย่าให้ผู้มีอำนาจโอ้อวดถึงอำนาจของเขา อย่าให้ผู้มั่งมีโอ้อวดถึงความมั่งมีของเขา ²⁴ แต่ผู้ที่โอ้อวด ก็จงให้เขาโอ้อวดถึงเรื่องนี้คือ เขาเข้าใจและรู้จักเราว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า^[a] ผู้แสดงความรักอันมั่นคง ความยุติธรรม และความชอบธรรมในแผ่นดินโลก เพราะเราชื่นชอบสิ่งเหล่านี้” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

²⁵ พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “ดูเถิด จะถึงวันที่เราจะลงโทษทุกคนที่เข้าสุหนัตแต่เพียงร่างกายเท่านั้น ²⁶ อียิปต์ ยูดาห์ เอโดม บรรดาบุตรของอัมโมน โมอับ และทุกคนที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายที่ตัดผมที่จอนหู เพราะประชาชาติทั้งปวงไม่เข้าสุหนัต และใจของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดไม่ได้เข้าสุหนัต”

ความวิบัติ 7 ประการ

23 ครั้นแล้วพระเยซูกล่าวกับฝูงชนและเหล่าสาวกของพระองค์ว่า ² “พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสีนั่งในที่นั่งของโมเสส ³ ฉะนั้นจงกระทำตามทุกสิ่งที่พวกเขาบอกให้เจ้าฟัง แต่อย่ากระทำตามการกระทำของเขา เพราะเขาสอนเท่านั้น แต่ไม่ปฏิบัติตาม ⁴ พวกเขาให้ผู้คนแบกหามภาระหนัก โดยที่พวกเขาไม่ยอมแม้แต่จะยกนิ้วขึ้นช่วยเขาเลย ⁵ พวกเขาปฏิบัติตนให้คนสังเกตเห็น ติดเครื่องราง^[a]ขนาดใหญ่ไว้กับตัว และมีพู่ยาวห้อยจากเสื้อ ⁶ พวกเขาชอบที่นั่งอันมีเกียรติในงานเลี้ยง และที่นั่งสำหรับคนสำคัญที่สุดในศาลาที่ประชุม ⁷ ชอบให้คนทักทายแสดงความเคารพในย่านตลาดและให้ผู้คนเรียกพวกเขาว่า ‘รับบี’^{[b] 8} อย่าให้คนเรียกเจ้าว่า ‘รับบี’ เพราะมีผู้เดียวที่เป็นอาจารย์ และทุกคนในพวกเจ้าเป็นพี่น้องกัน ⁹ อย่าเรียกใครในโลกนี้ว่าบิดา เพราะเจ้ามีพระบิดาผู้เดียว และพระองค์สถิตบนสวรรค์ ¹⁰ อย่าให้คนเรียกเจ้าว่า ‘ผู้สอน’ เพราะเจ้ามีผู้สอนผู้เดียว พระองค์คือพระคริสต์ ¹¹ แต่ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในพวกเจ้าจะเป็นผู้รับใช้ของเจ้า ¹² ผู้ใดที่ยกย่องตัวเองก็จะถูกเหยียดลง และผู้ใดที่ถ่อมตัวก็จะได้รับการยกย่อง

¹³ วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสี ท่านเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก เพราะท่านได้ปิดอาณาจักรแห่งสวรรค์ไม่ให้คนเข้า ท่านเองไม่ได้เข้าไปและยังขัดขวางไม่ให้ผู้อื่นล่วงเข้าไปเสียด้วย [¹⁴ วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสี ท่านเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก ท่านริบบ้านเรือนของพวกหญิงม่าย และแสร้งอธิษฐานเสียยืดยาวเพื่อให้คนเห็น ฉะนั้นท่านจะถูกกล่าวโทษอย่างหนัก]^{[c] 15} วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสี ท่านเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก เพราะท่านเดินทางทั้งทางบกและทางน้ำเพื่อจะทำให้คนหนึ่งเชื่อในศาสนายิว เมื่อเขาหันมาเชื่อแล้วท่านก็ทำให้เขาลงนรกยิ่งกว่าท่านเองถึง 2 เท่า

¹⁶ วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกผู้นำทางที่มีแต่ความมืดบอด ท่านพูดว่า ‘ใครก็ตามที่อ้างถึงพระวิหารเวลาสาบาน เขาก็ไม่ต้องทำตามคำสาบาน แต่ใครก็ตามที่อ้างถึงทองของพระวิหารเวลาสาบาน ผู้นั้นผูกมัดกับคำสาบานแล้ว’ ¹⁷ พวกท่านช่างโง่เขลามืดบอด อะไรสำคัญกว่ากัน ทองหรือพระวิหารซึ่งทำให้ทองบริสุทธิ์ ¹⁸ และท่านพูดว่า ‘ใครก็ตามที่อ้างถึงแท่นบูชาเวลาสาบาน เขาก็ไม่ต้องทำตามคำสาบาน แต่ใครก็ตามที่อ้างถึงของบูชาบนแท่นนั้น เขาผูกมัดกับคำสาบานแล้ว’ ¹⁹ พวกท่านช่างมืดบอดเสียจริง อะไรสำคัญกว่ากัน ของบูชาหรือแท่นซึ่งทำให้ของบูชาบริสุทธิ์ ²⁰ ฉะนั้นคนที่สาบานโดยอ้างถึงแท่นบูชา ก็อ้างถึงแท่นบูชาและทุกสิ่งที่อยู่บนแท่นด้วย ²¹ และคนที่สาบานโดยอ้างถึงพระวิหาร ก็อ้างถึงพระวิหารและพระองค์ผู้สถิตในนั้นด้วย ²² และคนที่สาบานโดยอ้างถึงสวรรค์ ก็อ้างถึงบัลลังก์ของพระเจ้าและพระองค์ผู้สถิตบนนั้นด้วย

²³ วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสี ท่านเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก เพราะท่านให้หนึ่งในสิบของสะระแหน่ ผักชี^[d] และยี่หร่า แต่กลับเพิกเฉยต่อกฎบัญญัติที่สำคัญกว่าคือ ความเป็นธรรม ความเมตตา และความเชื่อ สิ่งเหล่านี้ท่านควรกระทำอยู่ก่อนแล้วโดยไม่ละเลยจำนวนหนึ่งในสิบด้วย ²⁴ พวกผู้นำทางที่มีแต่ความมืดบอด พวกท่านกรองตัวริ้นออกและกลืนตัวอูฐลงไป

²⁵ วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสี ท่านเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก เพราะท่านทำความสะอาดถ้วยชามภายนอก แต่ภายในกลับเต็มด้วยความโลภและกิเลส ²⁶ ท่านฟาริสีก็เต็มด้วยความมืดบอดเสียจริง จงล้างภายในถ้วยชามก่อน เพื่อภายนอกจะได้สะอาดด้วย

²⁷ วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสี ท่านเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก เพราะท่านเป็นเหมือนถ้ำเก็บศพฉาบด้วยปูนขาวซึ่งภายนอกดูสวยงาม แต่ภายในเต็มไปด้วยกระดูกของคนตายและสิ่งที่เป็นมลทินทั้งปวง ²⁸ ภายนอกดูเหมือนว่าท่านมีความชอบธรรมในสายตามนุษย์ แต่ภายในท่านเต็มด้วยความหลอกลวงและความชั่วช้า

²⁹ วิบัติจงเกิดแก่ท่าน พวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสี ท่านเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก เพราะท่านสร้างถ้ำเก็บศพให้พวกผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า และประดับประดาหลุมฝังศพของคนมีความชอบธรรม ³⁰ ท่านพูดว่า ‘ถ้าพวกเราได้มีชีวิตอยู่ในสมัยบรรพบุรุษของเรา เราก็จะไม่มีส่วนร่วมในการนองเลือดของพวกผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าแล้ว’ ³¹ ดังนั้น ท่านได้ยืนยันว่าท่านเป็นบรรดาบุตรของพวกที่ฆ่าผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ³² ฉะนั้นท่านก็กระทำต่อให้ครบขั้นตอนของบรรพบุรุษของท่านเถิด ³³ ท่านเป็นพวกงู พวกชาติอสรพิษ ท่านจะพ้นจากโทษแห่งนรกได้อย่างไร ³⁴ ฉะนั้นเรากำลังส่งพวกผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า พวกผู้มีปัญญา และเหล่าอาจารย์ มายังท่าน ท่านจะฆ่าและตรึงพวกเขาบางคนบนไม้กางเขน สำหรับบางคน ท่านก็จะเฆี่ยนเขาในศาลาที่ประชุมของท่าน และข่มเหงไปทั่วทุกเมือง ³⁵ ผลที่ตามมาก็คือโลหิตที่หลั่งออกจากบรรดาผู้มีความชอบธรรมลงสู่พื้นนั้นจะตกอยู่กับท่าน นับตั้งแต่โลหิตของอาเบล^[e]ผู้มีความชอบธรรม จนถึงโลหิตของเศคาริยาห์^[f]บุตรของเบเรคิยาห์ที่ท่านได้ฆ่าในระหว่างพระวิหารของพระผู้เป็นเจ้าและแท่นบูชา ³⁶ เราขอบอกความจริงกับท่านว่า สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นกับคนในช่วงกาลเวลานี้

³⁷ โอ เยรูซาเล็ม เยรูซาเล็มเอ๋ย เจ้าได้ฆ่าบรรดาผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า และได้เอาหินขว้างผู้ที่พระเจ้าส่งมาให้เจ้า หลายต่อหลายครั้งที่เราอยากจะปกป้องลูกๆ ของเจ้าไว้เหมือนกับแม่ไก่โอบลูกไก่ไว้ใต้ปีก พวกเจ้านั่นแหละที่ไม่ยินยอม ³⁸ ดูเถิด บ้านของเจ้าถูกทิ้งร้างไว้ ³⁹ เราขอบอกว่า เจ้าจะไม่เห็นเราอีกจนกว่าเจ้าจะพูดว่า ‘ขอพระองค์ผู้มาในพระนามของพระผู้เป็นเจ้าจงเป็นสุขเถิด’”^[g]