M’Cheyne Bible Reading Plan

เอลียาห์ตำหนิอาหัสยาห์

1 หลังจากอาหับสิ้นชีวิตแล้ว โมอับก็แข็งข้อต่ออิสราเอล

² อาหัสยาห์พลัดตกทะลุไม้บานเกล็ดในห้องดาดฟ้าของท่านที่เมืองสะมาเรีย จึงนอนเจ็บ ท่านสั่งบรรดาผู้ส่งข่าวว่า “จงไปถามบาอัลเซบูบ เทพเจ้าแห่งเอโครนว่า เราจะหายจากการล้มป่วยครั้งนี้หรือไม่” ³ แต่ทูตสวรรค์ของพระผู้เป็นเจ้าบอกเอลียาห์ชาวทิชบีว่า “ไปเถิด ไปพบกับบรรดาผู้ส่งข่าวของกษัตริย์แห่งสะมาเรีย และบอกเขาว่า ‘ไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลหรือ ท่านจึงจะไปถามบาอัลเซบูบเทพเจ้าแห่งเอโครน’ ⁴ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า ‘เจ้าจะไม่ได้ลุกขึ้นจากเตียงที่เจ้านอนอยู่ แต่เจ้าจะสิ้นชีวิตอย่างแน่นอน’” เอลียาห์ก็จากไป

⁵ บรรดาผู้ส่งข่าวกลับมาหากษัตริย์ และท่านถามพวกเขาว่า “เจ้ากลับมาทำไม” ⁶ พวกเขาตอบท่านว่า “มีชายผู้หนึ่งมาพบกับพวกเรา และพูดว่า ‘จงกลับไปหากษัตริย์ที่ส่งเจ้ามา และบอกท่านว่า พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ ไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลหรือ เจ้าจึงส่งให้คนมาถามบาอัลเซบูบเทพเจ้าแห่งเอโครน ฉะนั้นเจ้าจะไม่ได้ลุกขึ้นจากเตียงที่เจ้านอนอยู่ แต่เจ้าจะสิ้นชีวิตอย่างแน่นอน’” ⁷ ท่านถามพวกเขาว่า “คนที่มาพบพวกเจ้าและบอกเรื่องนี้กับเจ้า เป็นคนแบบไหน” ⁸ พวกเขาตอบท่านว่า “เขาสวมเสื้อขนสัตว์ คาดเอวด้วยหนังสัตว์” ท่านจึงพูดว่า “เขาคือเอลียาห์ชาวทิชบี”

⁹ และกษัตริย์ให้นายกองกับทหาร 50 คนของเขาไปหาเอลียาห์ นายทหารก็ขึ้นไปหาเอลียาห์ ซึ่งกำลังนั่งอยู่บนยอดเขา และพูดกับท่านว่า “โอ คนของพระเจ้า กษัตริย์กล่าวว่า ‘ลงมาเถิด’” ¹⁰ แต่เอลียาห์ตอบนายทหารว่า “ถ้าเราเป็นคนของพระเจ้า ก็ขอให้ไฟลงมาจากสวรรค์ และเผาผลาญเจ้าและคนทั้งห้าสิบของเจ้า” ครั้นแล้ว ไฟก็ลงมาจากสวรรค์ และเผาผลาญเขากับคนทั้งห้าสิบ

¹¹ กษัตริย์ก็ให้นายกองอีกคนหนึ่งไปกับทหาร 50 คนของเขาไปหาเอลียาห์ เขาก็ตอบและพูดกับท่านว่า “โอ คนของพระเจ้า นี่เป็นคำสั่งของกษัตริย์ ‘ลงมาเร็วๆ เถิด’” ¹² แต่เอลียาห์ตอบว่า “ถ้าเราเป็นคนของพระเจ้า ก็ให้ไฟลงมาจากสวรรค์ และเผาผลาญเจ้าและคนทั้งห้าสิบของเจ้า” ครั้นแล้ว ไฟก็ลงมาจากสวรรค์ และเผาผลาญเขากับคนทั้งห้าสิบ

¹³ กษัตริย์ก็ให้นายกองคนที่สามกับทหาร 50 คนของเขาไปหาเอลียาห์ และนายกองคนที่สามกับทหารทั้งห้าสิบของเขาก็ขึ้นไป และเมื่อมาถึงก็คุกเข่าลงที่เบื้องหน้าเอลียาห์ และขอร้องท่านว่า “โอ คนของพระเจ้า กรุณาเถิด ไว้ชีวิตข้าพเจ้าและชีวิตของผู้รับใช้ 50 คนของท่านเถิด ¹⁴ ดูเถิด ไฟได้ลงมาจากสวรรค์ และเผาผลาญนายทหาร 2 คนที่แล้วกับทหารของเขา แต่บัดนี้โปรดไว้ชีวิตข้าพเจ้า” ¹⁵ และทูตสวรรค์ของพระผู้เป็นเจ้าพูดกับเอลียาห์ว่า “จงลงไปกับเขา อย่ากลัวเขาเลย” ดังนั้นท่านจึงลงไปหากษัตริย์พร้อมกับเขา ¹⁶ ท่านทูลกษัตริย์ว่า “พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า ‘เพราะว่าเจ้าได้ให้ผู้ส่งข่าวไปถามบาอัลเซบูบเทพเจ้าแห่งเอโครน ไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลที่เจ้าจะขอคำปรึกษาหรือ ฉะนั้น เจ้าจะไม่ได้ลุกขึ้นจากเตียงที่เจ้านอน แต่เจ้าจะเสียชีวิตอย่างแน่นอน’”

¹⁷ ดังนั้นท่านจึงสิ้นชีวิต ตามคำของพระผู้เป็นเจ้า ที่เอลียาห์พูดไว้ โยรัมครองราชย์แทนท่านในปีที่สองของเยโฮรัมบุตรเยโฮชาฟัทกษัตริย์แห่งยูดาห์ ¹⁸ กิจอื่นๆ ทั้งสิ้นของอาหัสยาห์ ก็ได้มีบันทึกไว้แล้วในหนังสือแห่งพงศาวดารของบรรดากษัตริย์แห่งอิสราเอลมิใช่หรือ

การทักทายของเปาโล

1 จากเปาโล สิลวานัสและทิโมธี

เรียน คริสตจักรของชาวเมืองเธสะโลนิกาซึ่งเป็นคนของพระเจ้า ผู้เป็นพระบิดาของเราและของพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้า

² ขอพระคุณและสันติสุขจากพระเจ้าผู้เป็นพระบิดา และจากพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้า จงมีแก่ท่านทั้งหลายเถิด

คำอธิษฐานขอบพระคุณ

³ เป็นการสมควรที่พวกเราขอบคุณพระเจ้าเสมอสำหรับท่านพี่น้องทั้งหลาย เพราะท่านมีความเชื่อมากยิ่งขึ้น และความรักที่ท่านทุกคนมีต่อกันก็ได้ทวียิ่งขึ้น ⁴ ดังนั้นพวกเราเองจึงพูดถึงท่านในหมู่คริสตจักรของพระเจ้าด้วยความภูมิใจ เพราะความบากบั่นและความเชื่อของท่านยามที่ถูกกดขี่ข่มเหง รวมทั้งความอดทนต่อความยากลำบากของท่าน

⁵ สิ่งที่ได้กล่าวมาทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นว่า การพิพากษาของพระเจ้ายุติธรรม และผลก็คือท่านเป็นผู้สมควรอยู่ในอาณาจักรของพระเจ้า ซึ่งท่านทนทุกข์อยู่ก็เพื่ออาณาจักรนั้น ⁶ พระเจ้ายุติธรรม พระองค์เห็นว่าสมควรแล้วที่จะให้ความยากลำบากสนองตอบคนที่ทำให้ท่านลำบาก ⁷ และเพื่อจะบรรเทาความยากลำบากที่ท่านกำลังได้รับ และจะบรรเทาให้แก่เราเช่นกัน เวลาที่พระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าจะปรากฏจากสวรรค์ในเปลวเพลิงพร้อมกับเหล่าทูตสวรรค์ที่มีมหิทธานุภาพของพระองค์ ⁸ พระองค์จะลงโทษผู้ที่ไม่รู้จักพระเจ้า และผู้ที่ไม่เชื่อฟังข่าวประเสริฐของพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ⁹ เขาเหล่านั้นจะถูกลงโทษ นั่นคือความพินาศอันเป็นนิรันดร์ และอยู่ห่างไกลแสนไกลจากพระผู้เป็นเจ้าและอานุภาพอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ¹⁰ เมื่อพระองค์มาในวันนั้น เพื่อรับพระบารมีจากบรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระองค์ และรับการสรรเสริญจากทุกคนที่เชื่อซึ่งรวมทั้งพวกท่านด้วย เพราะท่านเชื่อคำยืนยันของเรา ¹¹ เราจึงอธิษฐานเพื่อท่านเสมอว่า พระเจ้าของเราจะนับว่าท่านสมควรแก่การที่พระองค์เรียก และขอให้ความปรารถนาในการกระทำดีและงานที่ท่านปฏิบัติโดยความเชื่อจะสำเร็จโดยอานุภาพของพระองค์ ¹² เพื่อว่าพระนามของพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราจะได้รับพระบารมีเพราะท่าน และท่านจะได้รับเกียรติเพราะพระองค์ ตามพระคุณของพระเจ้าของเรา และพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้า

ลายมือปรากฏที่ผนังกำแพง

5 กษัตริย์เบลชัสซาร์จัดงานเลี้ยงฉลองให้บรรดาขุนนางของท่าน 1,000 คน ท่านดื่มเหล้าองุ่นร่วมกับขุนนาง

² หลังจากที่ได้ดื่มเหล้าองุ่นแล้ว เบลชัสซาร์สั่งให้คนนำถ้วยทองคำและถ้วยเงินที่เนบูคัดเนสซาร์บิดาของท่านได้ขนมาจากพระวิหารในเยรูซาเล็มออกมา เพื่อกษัตริย์และบรรดาขุนนาง ภรรยา และภรรยาน้อยทั้งหลายของท่านจะได้ใช้ดื่ม ³ ดังนั้นพวกเขาจึงนำถ้วยทองคำและถ้วยเงินที่เอามาจากพระวิหาร พระตำหนักของพระเจ้าในเยรูซาเล็ม ซึ่งกษัตริย์และบรรดาขุนนาง ภรรยา และภรรยาน้อยทั้งหลายของท่านก็ใช้ดื่ม ⁴ พวกเขาดื่มเหล้าองุ่น และสรรเสริญปวงเทพเจ้าที่ทำจากทองคำ เงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน

⁵ ทันใดนั้น นิ้วมือมนุษย์ก็ปรากฏขึ้น และเขียนบนผนังกำแพงของราชวัง ใกล้กับตะเกียงซึ่งส่องสว่างอยู่ และกษัตริย์ก็เห็นมือที่กำลังเขียนอยู่นั้น ⁶ กษัตริย์หน้าซีด ท่านตกใจกลัวจนเข่าอ่อน ขาสั่นระริก ⁷ กษัตริย์ร้องเสียงดังสั่งให้นำพวกที่เสกคาถา บรรดาโหราจารย์และผู้ทำนายมาเข้าเฝ้าทันที กษัตริย์บอกบรรดาผู้เรืองปัญญาของบาบิโลนว่า “ใครก็ตามที่อ่านข้อความนี้ และตีความหมายให้เราได้ เขาจะได้สวมผ้าสีม่วง สวมสร้อยคอทองคำ และจะได้เป็นผู้ปกครองอันดับสามในอาณาจักร” ⁸ บรรดาผู้เรืองปัญญาของกษัตริย์มาเข้าเฝ้า แต่พวกเขาไม่สามารถอ่านข้อความหรือตีความหมายให้กษัตริย์ได้ ⁹ กษัตริย์เบลชัสซาร์ตกใจมาก หน้าของท่านก็ยิ่งซีดเผือดลง และบรรดาขุนนางต่างก็งุนงงไปตามๆ กัน

¹⁰ เมื่อมารดาของกษัตริย์ได้ยินกษัตริย์และขุนนางพูด นางจึงเข้าไปในห้องโถงในงานเลี้ยง และพูดว่า “โอ กษัตริย์ จงมีชีวิตยิ่งยืนนานเถิด อย่าตกใจหน้าซีดเผือดเช่นนี้ ¹¹ มีชายผู้หนึ่งในอาณาจักรของท่านที่มีวิญญาณของปวงเทพเจ้าอันบริสุทธิ์อยู่ด้วย ในสมัยของบิดาของท่าน เป็นที่ทราบกันว่าเขามีความรู้ ความเข้าใจลึกซึ้ง และกอปรด้วยสติปัญญาดั่งสติปัญญาของปวงเทพเจ้า และกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์บิดาของท่านได้แต่งตั้งให้เขาเป็นหัวหน้าของบรรดาผู้เล่นวิทยาคม พวกที่เสกคาถา โหราจารย์ และบรรดาผู้ทำนาย ¹² ดาเนียลผู้ที่กษัตริย์ตั้งชื่อว่า เบลเทชัสซาร์ เป็นคนมีความสามารถซึ่งไม่มีใครจะเทียบได้ มีความรู้ และเข้าใจเรื่องการแก้ฝัน สามารถอธิบายคำปริศนา และแก้ปัญหาได้ ให้คนไปตามดาเนียลมาเถิด เขาจะได้ตีความหมายให้ท่านได้”

ดาเนียลแปลความหมายของลายมือ

¹³ ดาเนียลจึงถูกพาตัวมาพบกับกษัตริย์ กษัตริย์พูดกับดาเนียลว่า “เจ้าคือดาเนียลหนึ่งในบรรดาเชลยจากยูดาห์ คนที่บิดาของเราผู้เป็นกษัตริย์นำมาจากยูดาห์ใช่ไหม ¹⁴ เราได้ยินมาว่า เจ้ามีวิญญาณของปวงเทพเจ้าอันบริสุทธิ์อยู่ในตัวเจ้าด้วย เจ้ามีความรู้ ความเข้าใจลึกซึ้ง และกอปรด้วยสติปัญญาซึ่งไม่มีใครจะเทียบได้ ¹⁵ บรรดาผู้เรืองปัญญาและผู้เสกคาถาถูกเรียกตัวมาหาเรา เพื่ออ่านข้อความนี้และตีความหมายให้เรา แต่พวกเขาไม่สามารถตีความหมายนี้ได้ ¹⁶ แต่เราได้ยินมาว่า เจ้าสามารถตีความหมายและแก้ปัญหาได้ ถ้าหากว่าเจ้าสามารถอ่านข้อความนี้ และตีความหมายให้เราได้ เจ้าจะได้สวมผ้าสีม่วง สวมสร้อยคอทองคำ และจะได้เป็นผู้ปกครองอันดับสามในอาณาจักร”

¹⁷ ดาเนียลตอบกษัตริย์ว่า “ท่านเก็บของกำนัลไว้เถิด และมอบรางวัลให้แก่ผู้อื่น ถึงอย่างไรข้าพเจ้าก็จะอ่านข้อความให้แก่กษัตริย์ และตีความหมายให้ท่าน ¹⁸ โอ กษัตริย์โปรดฟัง พระเจ้าผู้สูงสุดได้มอบสิทธิ์ของความเป็นเจ้า ความยิ่งใหญ่ บารมี และความรุ่งเรืองให้แก่เนบูคัดเนสซาร์บิดาของท่าน ¹⁹ และเพราะความยิ่งใหญ่ที่พระองค์มอบให้แก่บิดาของท่าน ทุกชนชาติ ทุกประชาชาติ และทุกภาษาต่างก็หวั่นเกรงและเกรงกลัวท่านมาก ท่านสังหารผู้ที่ท่านต้องการจะปลิดชีวิต ท่านไว้ชีวิตผู้ที่ท่านต้องการจะไว้ชีวิต ท่านเลื่อนตำแหน่งให้แก่ผู้ที่ท่านต้องการจะเลื่อนตำแหน่ง และท่านกดผู้ที่ท่านต้องการจะทำให้ถ่อมลง ²⁰ แต่เมื่อท่านกลับทะนงตนและมีจิตใจแข็งกระด้างด้วยความยโส ท่านจึงถูกปลดจากบัลลังก์กษัตริย์ และบารมีของท่านก็สูญไป ²¹ ท่านถูกขับไล่ไปจากปวงชน และท่านมีจิตใจเหมือนสัตว์ป่า และอยู่กับลาป่า ท่านรับประทานหญ้าอย่างโค และร่างกายของท่านเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างจากฟ้าสวรรค์ จนกระทั่งท่านตระหนักว่า พระเจ้าผู้สูงสุดปกครองอาณาจักรของมนุษย์ และมอบให้แก่ผู้ที่พระองค์ประสงค์ ²² ส่วนเบลชัสซาร์ผู้เป็นบุตร ท่านไม่ได้ถ่อมตนลงแม้ว่าจะทราบเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ²³ แต่ท่านกลับยกตนขึ้นขัดขืนต่อพระผู้เป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ท่านให้นำถ้วยของพระตำหนักของพระองค์มาใช้ ตัวท่านเองและบรรดาขุนนาง ภรรยา และภรรยาน้อยของท่านได้ใช้ถ้วยพวกนั้นดื่ม และท่านสรรเสริญปวงเทพเจ้าเงินและทองคำ ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน ซึ่งไม่สามารถมองเห็น ได้ยิน หรือรับทราบสิ่งใดเลย แต่ท่านไม่ได้เทิดเกียรติพระเจ้าผู้ตัดสินว่า จะให้ท่านมีลมหายใจอยู่หรือไม่ รวมถึงทุกสิ่งที่ท่านกระทำด้วย

²⁴ พระองค์จึงส่งมือมาเพื่อเขียนคำจารึกนี้ ²⁵ ข้อความที่จารึกคือ มเน มเน ทเคล และฟาร์ซิน^{[a] 26} ตีความหมายดังนี้คือ มเน พระเจ้าได้กำหนดวันของอาณาจักรของท่าน และก็สุดสิ้นลงแล้ว ²⁷ ทเคล ท่านถูกชั่งตวงที่ตราชั่งซึ่งปรากฏว่า ท่านหนักไม่พอ ²⁸ พเรส อาณาจักรของท่านจะถูกแบ่งแยกออก และถูกยกให้แก่ชาวมีเดียและชาวเปอร์เซีย”

²⁹ จากนั้นเบลชัสซาร์ก็ออกคำสั่งให้ดาเนียลได้สวมผ้าสีม่วง สวมสร้อยคอทองคำ และประกาศให้ท่านเป็นผู้ปกครองอันดับสามในอาณาจักร

³⁰ ในคืนวันเดียวกันนั้น กษัตริย์เบลชัสซาร์ชาวเคลเดียถูกฆ่า^{[b] 31} และดาริอัสชาวมีเดียได้ยึดอาณาจักร ขณะที่ท่านมีอายุ 62 ปี

กษัตริย์และปุโรหิตของพระเจ้า

เพลงสดุดีของดาวิด

พระเจ้าปฏิบัติงาน