M’Cheyne Bible Reading Plan

การออกเดินทางของอิสราเอล

33 ขั้นตอนการออกเดินทางของชาวอิสราเอลเป็นมาดังนี้คือ เมื่อพวกเขาออกไปจากแผ่นดินอียิปต์ ตามกำลังกองทัพใต้การนำของโมเสสและอาโรน ² โมเสสได้บันทึกจุดเริ่มต้นของสถานที่ แต่ละขั้นตอนตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า ต่อไปนี้เป็นขั้นตอนตามจุดเริ่มต้นของพวกเขา ³ เขาเริ่มออกเดินทางจากราเมเสสในเดือนแรก วันที่สิบห้าของเดือนแรก วันรุ่งขึ้นหลังจากวันปัสกา ชาวอิสราเอลออกเดินทางไปอย่างมีชัยต่อหน้าชาวอียิปต์ทั้งปวง ⁴ ในขณะที่ชาวอียิปต์กำลังฝังศพบรรดาบุตรหัวปีที่พระผู้เป็นเจ้าสังหาร พระผู้เป็นเจ้าได้ลงโทษบรรดาเทพเจ้าของพวกเขาด้วย

⁵ ชาวอิสราเอลออกเดินทางจากราเมเสส และไปตั้งค่ายที่สุคคท ⁶ พวกเขาออกเดินทางจากสุคคท และไปตั้งค่ายที่เอธามซึ่งติดกับถิ่นทุรกันดาร ⁷ พวกเขาออกเดินทางจากเอธาม ย้อนกลับไปยังปีหะหิโรธซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของบาอัลเซโฟน แล้วไปตั้งค่ายที่หน้าเมืองมิกดล ⁸ พวกเขาออกเดินทางจากหน้าเมืองหะหิโรธ และผ่านไปท่ามกลางทะเลเข้าไปยังถิ่นทุรกันดาร พวกเขาเดินทางเป็นเวลา 3 วันในถิ่นทุรกันดารของเอธาม และไปตั้งค่ายที่มาราห์ ⁹ พวกเขาออกเดินทางจากมาราห์ ไปจนถึงเอลิม มีบ่อน้ำพุ 12 บ่อกับต้นอินทผลัม 70 ต้นที่เอลิม และไปตั้งค่ายอยู่ที่นั่น ¹⁰ พวกเขาออกเดินทางจากเอลิม และไปตั้งค่ายใกล้ทะเลแดง ¹¹ พวกเขาออกเดินทางจากทะเลแดง และไปตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารสีน ¹² พวกเขาออกเดินทางจากถิ่นทุรกันดารสีน และไปตั้งค่ายที่โดฟคาห์ ¹³ พวกเขาออกเดินทางจากโดฟคาห์ และไปตั้งค่ายที่อาลูช ¹⁴ พวกเขาออกเดินทางจากอาลูช และไปตั้งค่ายที่เรฟีดิม ซึ่งเป็นที่กันดาร และไม่มีน้ำให้ประชาชนดื่ม ¹⁵ พวกเขาออกเดินทางจากเรฟีดิม และไปตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารซีนาย ¹⁶ พวกเขาออกเดินทางจากถิ่นทุรกันดารซีนาย และไปตั้งค่ายที่ขิบโรทหัทธาอาวาห์ ¹⁷ พวกเขาออกเดินทางจากขิบโรทหัทธาอาวาห์ และไปตั้งค่ายที่ฮาเซโรท ¹⁸ พวกเขาออกเดินทางจากฮาเซโรท และไปตั้งค่ายที่ริทมาห์ ¹⁹ พวกเขาออกเดินทางจากริทมาห์ และไปตั้งค่ายที่ริมโมนเปเรศ ²⁰ พวกเขาออกเดินทางจากริมโมนเปเรศ และไปตั้งค่ายที่ลิบนาห์ ²¹ พวกเขาออกเดินทางจากลิบนาห์ และไปตั้งค่ายที่ริสสาห์ ²² พวกเขาออกเดินทางจากริสสาห์ และไปตั้งค่ายที่เคเฮลาธาห์ ²³ พวกเขาออกเดินทางจากเคเฮลาธาห์ และไปตั้งค่ายที่ภูเขาเชเฟอร์ ²⁴ พวกเขาออกเดินทางจากภูเขาเชเฟอร์ และไปตั้งค่ายที่ฮาราดาห์ ²⁵ พวกเขาออกเดินทางจากฮาราดาห์ และไปตั้งค่ายที่มักเฮโลท ²⁶ พวกเขาออกเดินทางจากมักเฮโลท และไปตั้งค่ายที่ทาหัท ²⁷ พวกเขาออกเดินทางจากทาหัท และไปตั้งค่ายที่เทราห์ ²⁸ พวกเขาออกเดินทางจากเทราห์ และไปตั้งค่ายที่มิทคาห์ ²⁹ พวกเขาออกเดินทางจากมิทคาห์ และไปตั้งค่ายที่ฮัชโมนาห์ ³⁰ พวกเขาออกเดินทางจากฮัชโมนาห์ และไปตั้งค่ายที่โมเสโรท ³¹ พวกเขาออกเดินทางจากโมเสโรท และไปตั้งค่ายที่เบเนยาอะคาน ³² พวกเขาออกเดินทางจากเบเนยาอะคาน และไปตั้งค่ายที่โฮร์ฮักกีดกาด ³³ พวกเขาออกเดินทางจากโฮร์ฮักกีดกาด และไปตั้งค่ายที่โยทบาธาห์ ³⁴ พวกเขาออกเดินทางจากโยทบาธาห์ และไปตั้งค่ายที่อับโรนาห์ ³⁵ พวกเขาออกเดินทางจากอับโรนาห์ และไปตั้งค่ายที่เอซีโอนเกเบอร์ ³⁶ พวกเขาออกเดินทางจากเอซีโอนเกเบอร์ และไปตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารศิน (คือคาเดช) ³⁷ พวกเขาออกเดินทางจากคาเดช และไปตั้งค่ายที่ภูเขาโฮร์ ซึ่งอยู่ชายแดนของเอโดม

³⁸ และอาโรนปุโรหิตขึ้นไปบนภูเขาโฮร์ตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า และสิ้นชีวิตที่นั่น เป็นระยะเวลาถึง 40 ปีนับตั้งแต่ครั้งที่ชาวอิสราเอลได้อพยพออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ในวันแรกของเดือนห้า ³⁹ อาโรนมีอายุ 123 ปีเมื่อท่านสิ้นชีวิตบนภูเขาโฮร์

⁴⁰ กษัตริย์แห่งอาราดเป็นชาวคานาอัน อาศัยอยู่ในเนเกบในดินแดนคานาอัน ได้ข่าวว่าชาวอิสราเอลกำลังยกทัพมา

⁴¹ พวกเขาจึงออกเดินทางจากภูเขาโฮร์ และไปตั้งค่ายที่ศัลโมนาห์ ⁴² พวกเขาออกเดินทางจากศัลโมนาห์ และไปตั้งค่ายที่ปูโนน ⁴³ พวกเขาออกเดินทางจากปูโนน และไปตั้งค่ายที่โอโบท ⁴⁴ พวกเขาออกเดินทางจากโอโบท และไปตั้งค่ายที่อิเยอาบาริมที่ชายแดนโมอับ ⁴⁵ พวกเขาออกเดินทางจากไอยิม และไปตั้งค่ายที่ดีโบนกาด ⁴⁶ พวกเขาออกเดินทางจากดีโบนกาด และไปตั้งค่ายที่อัลโมนดิบลาธาอิม ⁴⁷ พวกเขาออกเดินทางจากอัลโมนดิบลาธาอิม และไปตั้งค่ายที่ภูเขาอาบาริมหน้าเนโบ ⁴⁸ พวกเขาออกเดินทางจากภูเขาอาบาริม และไปตั้งค่าย ณ ที่ราบโมอับ ริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนที่ฝั่งตรงข้ามกับเยรีโค ⁴⁹ พวกเขาไปตั้งค่ายที่ริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนตั้งแต่เบธเยชิโมท ไปจนถึงอาเบลชิทธีม ณ ที่ราบโมอับ

ขับไล่ผู้อยู่อาศัย

⁵⁰ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสส ณ ที่ราบโมอับ ริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนที่ฝั่งตรงข้ามกับเยรีโคว่า ⁵¹ “จงไปพูดกับชาวอิสราเอลว่า เมื่อเจ้าข้ามแม่น้ำจอร์แดนและเข้าไปในดินแดนคานาอัน ⁵² เจ้าจงขับไล่ผู้อยู่อาศัยของดินแดนไปพ้นหน้าเจ้า และทำลายรูปเคารพสลัก รูปปั้นหล่อทุกชิ้น และโค่นสถานบูชาบนภูเขาสูงของพวกเขาให้หมด ⁵³ แล้วจงยึดครองดินแดนและอาศัยอยู่ที่นั่น เพราะเราได้มอบดินแดนให้เจ้าครอบครอง ⁵⁴ เจ้าจงจับฉลากเป็นการตัดสินแบ่งมรดกตามลำดับครอบครัว เจ้าจงให้ชนกลุ่มใหญ่รับมรดกผืนใหญ่ และชนกลุ่มน้อยได้รับมรดกผืนเล็ก ฉลากที่ตกอยู่กับผู้ใด เขาก็จะได้รับตามนั้น เจ้าจะได้รับมรดกตามเผ่าของบรรพบุรุษของเจ้า ⁵⁵ แต่ถ้าเจ้าไม่ขับไล่ผู้อยู่อาศัยของแผ่นดินไปพ้นหน้าเจ้า ผู้คนเหล่านั้นที่เจ้าปล่อยให้เหลืออยู่ จะกลายเป็นเงี่ยงแหลมในนัยน์ตาของเจ้าและเป็นหอกข้างแคร่ของเจ้า และเขาจะก่อความลำบากในแผ่นดินที่เจ้าอาศัยอยู่ ⁵⁶ และเราจะกระทำต่อพวกเจ้าเหมือนกับที่เราตั้งใจว่าจะกระทำต่อพวกเขา”

พระเจ้าเบื้องหลังชนชาติอิสราเอลที่กระทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เพลงสดุดีแห่งความฉลาดรอบรู้ของอาสาฟ

คำสรรเสริญแด่พระเจ้า

⁹ ในวันนั้น จะมีคนพูดกันว่า

3 จงดูเถิดว่า พระบิดาให้ความรักแก่เรามากมายเพียงใด พระองค์จึงได้เรียกเราว่าบรรดาบุตรของพระเจ้า และเราก็เป็นเช่นนั้น เหตุที่โลกไม่รู้จักเรา ก็เพราะโลกไม่ได้รู้จักพระองค์ ² ท่านที่รักทั้งหลาย บัดนี้พวกเราเป็นบุตรของพระเจ้า และยังไม่เป็นที่ทราบกันว่าเราจะเป็นอย่างไรต่อไป เราทราบว่าเวลาพระองค์มาปรากฏ เราก็จะเป็นเหมือนพระองค์ เพราะว่าเราจะเห็นพระองค์อย่างที่พระองค์เป็นอยู่ ³ ทุกคนที่มีความหวังในพระองค์เช่นนี้ ก็จะชำระตนเองให้บริสุทธิ์เหมือนพระองค์ซึ่งเป็นผู้บริสุทธิ์

⁴ ทุกคนที่กระทำบาป ก็เท่ากับกระทำผิดต่อกฎบัญญัติด้วย เพราะบาปเป็นสิ่งที่ผิดต่อกฎบัญญัติ ⁵ และท่านทราบว่าพระองค์ได้มาปรากฏแล้ว ก็เพื่อรับเอาบาปของเรา ทั้งที่ไม่มีบาปในพระองค์เองเลย ⁶ คนที่ดำรงอยู่ในพระองค์จะไม่กระทำบาปอีกต่อไป ส่วนคนที่ยังกระทำบาปก็ยังไม่เห็นและไม่รู้จักพระองค์ ⁷ บรรดาลูกที่รักเอ๋ย อย่าให้ผู้ใดชักนำท่านให้หลงผิด ผู้กระทำสิ่งที่ถูกต้องก็เป็นผู้มีความชอบธรรมเหมือนกับพระองค์ผู้มีความชอบธรรม ⁸ คนที่กระทำบาปคือผู้ที่มาจากพญามาร เพราะพญามารได้กระทำบาปเรื่อยมาตั้งแต่แรกเริ่ม ด้วยเหตุนี้พระบุตรของพระเจ้าได้มาปรากฏ เพื่อจะทำลายงานของพญามาร ⁹ ไม่มีใครที่เกิดจากพระเจ้าจะกระทำบาปเรื่อยไป เพราะเมล็ดที่พระองค์ปลูกฝังไว้ดำรงอยู่กับคนนั้น และเขาไม่สามารถกระทำบาปเรื่อยไปเพราะเขาเกิดจากพระเจ้า ¹⁰ เราจะทราบได้ว่าผู้ใดเป็นบุตรของพระเจ้า และผู้ใดเป็นบุตรของพญามาร คือว่าผู้ที่ประพฤติในทางที่ผิดและไม่รักพี่น้อง แสดงว่าไม่ได้มาจากพระเจ้า

รักซึ่งกันและกัน

¹¹ เรื่องที่ท่านได้ยินได้ฟังตั้งแต่แรกเริ่ม คือเราควรรักซึ่งกันและกัน ¹² อย่าเป็นอย่างคาอินผู้เป็นคนของมารร้ายนั้น และได้ฆ่าน้องชายของเขา เหตุใดเขาจึงฆ่า เพราะการกระทำของเขาเองชั่ว แต่น้องชายมีความชอบธรรม ¹³ พี่น้องเอ๋ย ไม่ต้องแปลกใจถ้าโลกเกลียดชังท่าน ¹⁴ เราทราบแล้วว่า เราได้พ้นจากความตายไปสู่การมีชีวิตเพราะเรารักบรรดาพี่น้อง คนที่ไม่รักก็ยังดำรงอยู่ในความตาย ¹⁵ ผู้ใดเกลียดชังพี่น้องของตนก็นับว่าเป็นฆาตกร และท่านก็ทราบแล้วว่า ไม่มีฆาตกรคนใดที่มีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ในตัวเขา

¹⁶ เราจะรู้ว่าความรักนั้นเป็นอย่างไร คือพระเยซูคริสต์ยอมสละชีวิตของพระองค์เพื่อเรา และเราก็ควรสละชีวิตของเราเพื่อบรรดาพี่น้อง ¹⁷ ถ้าผู้ใดมีทรัพย์สมบัติในโลก และไม่ใยดีต่อพี่น้องผู้ขัดสนของตน ความรักของพระเจ้าจะดำรงอยู่ในคนนั้นได้อย่างไร ¹⁸ บรรดาลูกที่รักเอ๋ย อย่ารักกันแต่เพียงคำพูดและลมปากเลย แต่จงรักด้วยการกระทำและความจริงเถิด

¹⁹ ด้วยเหตุนี้เราจึงจะทราบว่าเรามาจากความจริง ในเวลาที่ใจของเราตำหนิตัวเราเอง เราก็สบายใจได้เมื่ออยู่เบื้องหน้าพระองค์ ²⁰ ด้วยว่าพระเจ้ายิ่งใหญ่กว่าใจของเรา และพระองค์ทราบทุกสิ่ง ²¹ ท่านที่รักทั้งหลาย ถ้าใจของเราไม่ตำหนิตัวเราเอง เราก็มีความมั่นใจเบื้องหน้าพระเจ้า ²² และสิ่งใดก็ตามที่เราขอ เราก็ได้รับจากพระองค์ เพราะว่าเราปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์ และกระทำสิ่งอันเป็นที่พอใจของพระองค์ ²³ และข้อบัญญัติของพระเจ้าคือ เราควรเชื่อในพระนามของพระเยซูคริสต์พระบุตรของพระองค์ และรักซึ่งกันและกันตามที่พระองค์ได้บัญญัติพวกเราไว้ ²⁴ คนที่ปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์ก็ดำรงอยู่ในพระองค์ และพระองค์ดำรงอยู่ในผู้นั้น และเราทราบได้ว่าพระองค์ดำรงอยู่ในเรา ก็โดยพระวิญญาณที่พระองค์มอบให้แก่เรา