Bible in 90 Days
Ang pagkawalang kabuluhan ng tinatangkilik, karunungan, at ng lahat na gawa.
3 Sa bawa't bagay ay may kapanahunan, at panahon sa (A)bawa't panukala sa silong ng langit:
2 Panahon ng kapanganakan, (B)at panahon ng kamatayan; panahon ng pagtatanim, at panahon ng pagbunot ng itinanim;
3 Panahon ng pagpatay, at panahon ng pagpapagaling; panahon ng paggiba, at panahon ng pagtatayo;
4 Panahon ng pagiyak, at panahon ng pagtawa; panahon ng pagtangis, at panahon ng pagsayaw;
5 Panahon ng paghahagis ng mga bato, at panahon ng pagpipisan ng mga bato; panahon ng pagyakap, at (C)panahon ng pagpipigil sa pagyakap;
6 Panahon ng paghanap, at panahon ng pagkawala: panahon ng pagiingat, at panahon ng pagtatapon;
7 (D)Panahon ng pagpunit, at panahon ng pananahi; panahon ng pagtahimik, at (E)panahon ng pagsasalita;
8 Panahon ng pagibig, at panahon ng (F)pagtatanim; panahon ng digma, at panahon ng kapayapaan.
9 (G)Anong pakinabang ang tinatamo niya, na gumagawa sa kaniyang pinagpapagalan?
10 (H)Aking nakita ang sakit na ibinigay ng (I)Dios sa mga anak ng mga tao upang pagsanayan.
11 Ginawa niya ang bawa't bagay na (J)maganda sa kapanahunan niyaon: inilagay rin niya ang sanglibutan sa kanilang puso, na anopa't (K)hindi matalos ng tao ang gawa na ginawa ng Dios mula sa pasimula hanggang sa wakas.
12 (L)Nalalaman ko, na walang maigi sa kanila, kay sa magalak, at (M)gumawa ng mabuti habang sila'y nabubuhay.
13 At ang bawa't tao rin naman ay marapat kumain at uminom, at magalak sa kabutihan sa lahat niyang gawa, (N)siyang kaloob ng Dios.
14 Nalalaman ko, na anomang ginagawa ng Dios, magiging magpakailan pa man: (O)walang bagay na maidadagdag, o anomang bagay na maaalis: at ginawa ng Dios, upang ang tao ay matakot sa harap niya.
15 (P)Ang nangyari sa nagdaan ay nangyari na; at ang mangyayari pa ay nangyari na rin; at hinahanap uli ng Dios ang nakaraan na.
Ang kasamaan ng tao at ang pagkakatulad sa hayop.
16 At bukod dito'y (Q)aking nakita sa ilalim ng araw, sa dako ng kahatulan, na nandoon ang kasamaan; at sa dako ng katuwiran, na nandoon ang kasamaan.
17 Sinabi ko sa puso ko, (R)Hahatulan ng Dios ang matuwid at ang masama: sapagka't may panahon doon sa (S)bawa't panukala at sa bawa't gawa.
18 Sinabi ko sa puso ko, Dahil sa mga anak ng mga tao, upang subukin sila ng Dios, at upang kanilang makita na sila'y mga hayop lamang.
19 (T)Sapagka't ang nangyayari sa mga anak ng mga tao ay nangyayari sa mga hayop: sa makatuwid baga'y isang bagay ang nangyari sa kanila: kung paanong namamatay ang hayop, gayon namamatay ang tao; oo, silang lahat ay may isang hininga; at ang tao ay wala ng karangalang higit sa hayop: sapagka't lahat ay walang kabuluhan.
20 Lahat ay nagsisiyaon sa isang dako; (U)lahat ay buhat sa alabok, at lahat ay nangauuwi sa alabok uli.
21 Sinong nakakaalam ng diwa ng tao kung napaiilanglang, at ng diwa ng hayop kung napaiibaba sa lupa?
22 (V)Kaya't aking nakita, na walang bagay na maigi, kundi ang tao ay magalak sa kaniyang mga gawa; sapagka't siyang kaniyang bahagi: sapagka't sinong magbabalik sa kaniya upang makita (W)ang mangyayari pagkamatay niya?
Ang kasamaan ng tao at ang pagkakatulad sa hayop.
4 Nang magkagayo'y pumihit ako, at aking nakita (X)ang lahat na kapighatian na nagawa sa ilalim ng araw: at, narito, ang mga luha ng mga yaon, na napipighati, at wala silang mangaaliw: at sa siping ng mga mamimighati sa kanila ay may kapangyarihan, nguni't wala silang mangaaliw.
2 (Y)Kaya't aking pinuri ang patay na namatay na, ng higit kay sa may buhay na nabubuhay pa;
3 (Z)Oo, maigi kay sa kanila kapuwa ang hindi ipinanganganak, na hindi nakakita ng masamang gawa na nagawa sa ilalim ng araw.
4 Nang magkagayo'y nakita ko ang lahat na gawa, at bawa't gawang mainam na dahil dito ay pinananaghilian ang tao ng kaniyang kapuwa. (AA)Ito man ay walang kabuluhan at nauuwi sa wala.
5 (AB)Inihahalukipkip ng mangmang ang kaniyang mga kamay, at kumakain ng kaniyang sariling laman.
6 (AC)Maigi ang isang dakot na may katahimikan, kay sa dalawang dakot na may kahirapan at walang kabuluhan.
7 Nang magkagayo'y bumalik ako at aking nakita ang walang kabuluhan sa ilalim ng araw.
8 May isa na nagiisa, at siya'y walang pangalawa; oo, siya'y walang anak o kapatid man; gayon ma'y walang wakas sa lahat niyang gawa, ni nasisiyahan man ang kaniyang mga (AD)mata sa mga kayamanan. Dahil kanino nga, (AE)sabi niya, nagpapagal ako, at binabawahan ko ang aking kaluluwa ng mabuti? Ito man ay walang kabuluhan, oo, mahirap na damdam.
9 Dalawa ay maigi kay sa isa; sapagka't sila'y may mabuting kagantihan sa kanilang gawa.
10 Sapagka't kung sila'y mabuwal, ibabangon ng isa ang kaniyang kasama; nguni't sa aba niya, na nagiisa pagka siya'y nabuwal, at walang iba na magbangon sa kaniya.
11 Muli, kung ang dalawa ay mahigang magkasama, may init nga sila: nguni't paanong makapagpapainit ang isa na nagiisa?
12 At kung ang isang tao ay manaig laban sa kaniya na nagiisa, ang dalawa ay makalalaban sa kaniya; at ang panaling tatlong ikid ay hindi napapatid na madali.
13 Maigi ang dukha at pantas na bata kay sa matanda at mangmang na hari, na hindi nakakaalam ng pagtanggap ng payo pa.
14 Sapagka't mula sa bilangguan ay lumabas siya upang maghari; oo, sa kaniyang kaharian nga ay ipinanganak siyang dukha.
15 Aking nakita ang lahat na may buhay, na nagsisilakad sa ilalim ng araw, na sila'y kasama ng bata, ng ikalawa, na tumatayo na kahalili niya.
16 Walang wakas sa lahat ng bayan, sa makatuwid baga'y sa lahat na pinaghaharian niya: gayon ma'y silang darating pagkatapos ay hindi mangagagalak sa kaniya. Tunay na ito man ay walang kabuluhan at nauuwi sa wala.
Ang kabanalan ay ipinayo. Maling paggamit ng kayamanan.
5 Ingatan mo ang iyong paa (AF)pagka ikaw ay napasasa bahay ng Dios; (AG)sapagka't ang paglapit upang makinig ay maigi kay sa magbigay ng hain ng mga mangmang: sapagka't hindi nila nalalaman na sila'y nagsisigawa ng kasamaan.
2 (AH)Huwag kang pakabigla ng iyong bibig, at huwag magmadali ang iyong puso na magsalita ng anomang bagay sa harap ng Dios; sapagka't ang Dios ay nasa langit, at ikaw ay nasa lupa: (AI)kaya't pakauntiin mo ang iyong mga salita.
3 Sapagka't ang panaginip ay dumarating sa karamihan ng gawain; at ang tinig ng mangmang (AJ)sa karamihan ng mga salita.
4 (AK)Pagka ikaw ay nananata ng panata sa Dios, (AL)huwag kang magliban ng pagtupad; sapagka't siya'y walang kaligayahan sa mga mangmang: tuparin mo ang iyong ipinanata.
5 (AM)Maigi nga ang ikaw ay huwag manata, kay sa ikaw ay manata at hindi tumupad.
6 Huwag bayaan ang iyong bibig, na papagkasalanin ang iyong laman; (AN)at huwag ka mang magsabi sa harap ng anghel, na isang kamalian: bakit nga magagalit ang Dios sa iyong tinig, at sisirain ang gawa ng iyong mga kamay?
7 Sapagka't sa karamihan ng mga panaginip ay may kawalangkabuluhan, at sa maraming mga salita: nguni't matakot ka sa Dios.
8 Kung iyong nakikita ang (AO)kapighatian ng dukha, at ang karahasang pagaalis ng kahatulan at kaganapan sa isang lalawigan, huwag mong kamanghaan ang bagay: sapagka't ang lalong (AP)mataas kay sa mataas ay nagmamasid; at may lalong mataas kay sa kanila.
9 Bukod dito, ay sa lahat ang pakinabang sa lupa: ang hari man ay pinaglilingkuran ng bukid.
10 Siyang umiibig sa pilak ay hindi masisiyahan sa pilak; o siya mang umiibig (AQ)sa kasaganaan ng pakinabang: ito man ay walang kabuluhan.
11 Pagka ang mga pagaari ay nagsisidami, ay nagsisidami silang nagsisikain ng mga yaon: at anong pakinabang mayroon ang may-ari niyaon, kundi ang mamasdan ng kaniyang mga mata?
12 Ang tulog ng manggagawang tao ay mahimbing, maging siya'y kumain ng kaunti o marami: nguni't ang kasaganaan ng yaman ay hindi magpapatulog sa kaniya.
13 (AR)May malubhang kasamaan na aking nakita sa ilalim ng araw, ito nga, ang mga yamang iningatan ng may-ari niyaon sa kapahamakan niya.
14 At ang mga yamang yaon ay nawawala ng masamang pangyayari; at kung siya'y magkaanak ng lalake, walang maiiwan sa kaniyang kamay.
15 Kung paanong siya'y (AS)lumabas sa bahay-bata ng kaniyang ina, hubad na yayaon siya uli na gaya ng siya'y dumating, at hindi magdadala ng anoman sa kaniyang nagawa, na kaniyang madadala sa kaniyang kamay.
16 At ito man ay malubhang kasamaan, na kung paano siya dumating ay gayon siya yayaon: (AT)at anong pakinabang mayroon siya, na gumagawa sa hangin?
17 Lahat ng mga araw naman niya ay (AU)ikinakain niya sa kadiliman, at siya'y totoong nayayamot, at may sakit at pagiinit.
18 Narito, na aking nakita (AV)na mabuti at ukol sa isa ang kumain at uminom, at magalak sa kabutihan sa lahat niyang gawa na kaniyang ginawa sa ilalim ng araw lahat ng mga kaarawan ng kaniyang buhay na ibinigay sa kaniya ng Dios: sapagka't ito'y kaniyang bahagi.
19 Bawa't tao rin naman na binigyan ng Dios ng mga kayamanan at mga pagaari, at binigyan ng kapangyarihan na kumain niyaon, at kumuha ng kaniyang bahagi, at magalak sa kaniyang gawa—(AW)ito'y kaloob ng Dios.
20 Sapagka't hindi niya aalalahaning lubha ang mga kaarawan ng kaniyang buhay; sapagka't sinasagot siya ng Dios sa kagalakan ng kaniyang puso.
Ang kawalang kabuluhan ng mabuting bagay na hindi ikasya.
6 May (AX)kasamaan na nakita ako sa ilalim ng araw, at mabigat sa mga tao:
2 Ang tao (AY)na binibigyan ng Dios ng mga kayamanan, pagaari, at karangalan, (AZ)na anopa't walang kulang sa kaniyang kaluluwa sa lahat niyang ninanasa, (BA)gayon ma'y hindi binibigyan siya ng Dios ng kapangyarihan na kumain niyaon, kundi iba ang kumakain niyaon; ito'y walang kabuluhan, at masamang sakit.
3 Kung ang isang tao ay magkaanak ng isang daan, at mabuhay na maraming taon, na anopa't ang mga kaarawan ng kaniyang mga taon ay dumami, nguni't ang kaniyang kaluluwa ay hindi mabusog ng mabuti, at (BB)bukod dito ay wala siyang pangpalibing; aking sinasabing maigi (BC)ang isang naagas kay sa kaniya:
4 Sapagka't dumarating na walang kabuluhan, at yumayaon sa kadiliman, at ang pangalan niyaon ay natatakpan ng kadiliman;
5 Bukod dito ay hindi nakita ang araw o nakilala man; ito'y may kapahingahang maigi kay sa isa;
6 Oo, bagaman siya'y mabuhay na isang libong taon na makalawang masaysay, at hindi man nagalak na mabuti: hindi ba nagsisiyaon ang lahat sa iisang dako?
7 Lahat ng gawa (BD)ng tao ay para sa kaniyang bibig, at gayon ma'y ang panglasa ay hindi nasisiyahan.
8 Sapagka't anong pakinabang mayroon ang pantas na higit sa mangmang? o anong pakinabang mayroon ang dukha na maalam lumakad sa harap ng mga buhay?
9 Maigi ang paningin ng mga mata kay sa pagdidilidili; ito man ay walang kabuluhan at nauuwi sa wala.
10 Anomang nangyari, ang pangalan niyaon ay natawag nang malaon, at kilala na siya'y tao: (BE)ni hindi maaaring makipagtalo siya sa lalong makapangyarihan kay sa kaniya.
11 Yamang maraming bagay na nangagdaragdag ng walang kabuluhan, ano ang lalong ikinaigi ng tao?
12 Sapagka't sinong nakakaalam kung ano ang mabuti sa tao sa kaniyang buhay, lahat ng mga kaarawan ng kaniyang walang kabuluhang buhay na kaniyang (BF)ginugol na gaya ng anino? sapagka't sinong makapagsasaysay sa tao kung ano ang mangyayari pagkamatay niya sa ilalim ng araw?
Ang kagamitan ng karunungan at ang kahangalan ng kasamaan.
7 (BG)Ang mabuting pangalan ay maigi kay sa mahalagang unguento; at ang kaarawan ng kamatayan kay sa kaarawan ng kapanganakan.
2 Maigi ang pasa bahay ng tangisan, kay sa bahay ng pistahan: sapagka't siyang wakas ng lahat ng mga tao; at ilalagak ng may buhay sa kaniyang puso.
3 Kapanglawan ay maigi kay sa pagtawa: sapagka't (BH)sa kapanglawan ng mukha ay sumasaya ang puso.
4 Ang puso ng pantas ay nasa bahay ng tangisan; nguni't ang puso ng mangmang ay nasa bahay ng kasayahan.
5 Maigi (BI)ang makinig ng saway ng pantas kay sa isang tao'y makinig ng awit ng mga mangmang.
6 Sapagka't kung paano ang lagitik ng mga tinik sa ilalim ng palyok, gayon (BJ)ang tawa ng mangmang: ito ma'y walang kabuluhan.
7 Tunay na nagpapamangmang sa pantas (BK)ang pagkapighati; (BL)at ang suhol ay sumisira ng unawa.
8 Maigi ang wakas ng isang bagay kay sa pasimula niyaon: at ang matiising loob (BM)ay maigi kay sa palalong loob.
9 Huwag (BN)kang magagalitin sa iyong kalooban: sapagka't ang galit ay nagpapahinga sa sinapupunan ng mga mangmang.
10 Huwag mong sabihin, Ano ang kadahilanan na ang mga unang araw ay maigi kay sa mga ito? sapagka't hindi ka naguusisang may katalinuhan tungkol dito.
11 Karunungan ay mabuting gaya ng mana: (BO)oo, lalong marilag sa ganang kanila na nakakakita ng araw.
12 Sapagka't ang karunungan ay sanggalang, sa makatuwid baga'y gaya ng salapi na sanggalang: nguni't ang karilagan ng kaalaman, ay (BP)iniingatan ng karunungan ang buhay niya na nagtatangkilik niyaon.
13 Gunitain mo ang gawa ng Dios: sapagka't (BQ)sinong makapagtutuwid ng ginawa niyang baluktot?
14 Sa kaarawan ng kaginhawahan ay magalak ka, at sa kaarawan ng kahirapan ay gumunita ka: oo, ginawa ng Dios ang isa sa siping ng isa, (BR)upang ang tao ay huwag makasumpong ng anomang bagay na mangyayari pagkamatay niya.
15 Lahat ng ito ay nakita ko sa mga kaarawan ng aking walang kabuluhan: (BS)may matuwid na namamatay sa kaniyang katuwiran, (BT)at may masama na humahaba ang buhay sa kaniyang masamang gawa.
16 Huwag kang lubhang magpakamatuwid; ni huwag ka mang lubhang magpakapantas: bakit sisirain mo ang iyong sarili?
17 Huwag kang magpakasamang lubha, ni magpakamangmang man: (BU)bakit ka mamamatay bago dumating ang iyong kapanahunan?
18 Mabuti na ikaw ay manghawak dito; oo, doon man ay huwag mong iurong ang iyong kamay: sapagka't siyang natatakot sa Dios ay lalayo sa lahat na yaon.
19 Karunungan ay (BV)kalakasan sa pantas, na higit kay sa sangpung pinuno na nangasa bayan.
20 Tunay na (BW)walang matuwid sa lupa, na gumagawa ng mabuti, at hindi nagkakasala.
21 Huwag ka rin namang makinig sa lahat ng mga salita na sinasalita, baka marinig mong sinusumpa ka ng iyong alipin:
22 Sapagka't madalas ding nalalaman ng iyong sariling puso, na ikaw ay sumumpa rin sa mga iba.
23 Lahat ng ito ay tinikman ko sa karunungan: aking sinabi, (BX)Ako'y magiging pantas: nguni't malayo sa akin.
24 Ang nilikha ay malayo at (BY)totoong malalim; (BZ)sinong makaaabot?
25 Ako'y pumihit at inilagak (CA)ang aking puso na umalam, at sumiyasat, at humanap ng karunungan, at ng kadahilanan ng mga bagay, at umalam na ang kasamaan ay kamangmangan, at ang kamangmangan ay kaululan:
26 At nakasumpong ako ng bagay na (CB)lalong mapait kay sa kamatayan, sa makatuwid baga'y ang babae na ang puso ay mga silo at mga bitag, at ang kaniyang mga kamay ay gaya ng mga panali: ang nalulugod sa Dios ay tatakas sa kaniya; nguni't ang makasalanan ay makukuha niya.
27 Narito, ito'y aking nasumpungan, sabi (CC)ng Mangangaral, na iniaagapay ang isang bagay sa iba, upang matagpuan ang kadahilanan:
28 Na hinahanap pa ng aking kaluluwa, nguni't hindi ko nasumpungan: (CD)isang tao sa isang libo ang aking nasumpungan; nguni't isang babae sa lahat ng mga yaon ay hindi ko nasumpungan.
29 Narito, ito lamang ang aking nasumpungan, (CE)na ginawang matuwid ng Dios ang tao; (CF)nguni't nagsihanap sila ng maraming katha.
Ang mga namumuno ay dapat na igalang.
8 Sino ang gaya ng pantas na lalake? at sinong nakakaalam ng kahulugan ng isang bagay? (CG)Ang karunungan ng tao ay nagpapasilang ng kaniyang mukha, at ang katigasan ng kaniyang mukha ay nababago.
2 Ipinapayo ko sa iyo, (CH)ingatan mo ang utos ng hari, at siya'y dahil sa (CI)sumpa ng Dios.
3 Huwag kang magmadaling (CJ)umalis sa kaniyang harapan; huwag kang mamalagi sa masamang bagay: sapagka't kaniyang ginagawa ang anomang kaniyang kalugdan.
4 Sapagka't ang salita ng hari ay may kapangyarihan; at (CK)sinong makapagsasabi sa kaniya, Anong ginagawa mo?
5 Ang nagiingat ng utos ay hindi makakaalam ng masamang bagay; at ang puso ng pantas ay nagbubulay ng panahon at kahatulan:
6 Sapagka't (CL)sa bawa't panukala ay may kapanahunan at kahatulan; sapagka't ang karalitaan ng tao ay malaki sa kaniya:
7 Sapagka't (CM)hindi niya nalalaman ang mangyayari; sapagka't sinong makapagsasaysay sa kaniya, kung paanong mangyayari?
8 Walang tao na may kapangyarihan sa (CN)diwa upang pumigil ng diwa; ni walang kapangyarihan siya sa kaarawan ng kamatayan; at walang dahilan sa pakikipagpunyaging yaon: ni maililigtas siya ng kasamaan, na taglay niya.
Ang hindi pagkakapantaypantay ng buhay.
9 Lahat ng ito ay nakita ko, at inihilig ko ang aking puso sa bawa't gawa, na nagawa sa ilalim ng araw: may panahon na ang isa ay may kapangyarihan sa isa sa kaniyang kapahamakan.
10 At gayon din nakita ko ang masama na nakalibing, at nagsidating sa hukay; at silang nagsigawa ng matuwid ay nagsialis sa dakong banal, at nalimutan sa bayan: ito man ay walang kabuluhan.
11 Sapagka't ang hatol laban sa masamang gawa ay (CO)hindi isinasagawa agad, kaya't ang puso ng mga anak ng mga tao ay lubos na nangalalagak sa paggawa ng kasamaan.
12 Bagaman ang makasalanan ay gumawa ng kasamaan na makaisang daan, at humaba ang kaniyang buhay, gayon ma'y tunay, na talastas ko, (CP)na ikabubuti nilang nangatatakot sa Dios, na nangatatakot sa harap niya:
13 Nguni't hindi ikabubuti ng masama, ni hahaba man ang kaniyang buhay na (CQ)parang isang anino; sapagka't siya'y hindi natatakot sa harap ng Dios.
14 May walang kabuluhan na nangyayari sa lupa; (CR)na may mga matuwid na tao na kinapapangyarihan ng ayon sa gawa ng masama; muli, may mga masamang tao na kinapapangyarihan ng ayon sa gawa ng matuwid; aking sinabi, na ito man ay walang kabuluhan.
15 Nang magkagayo'y (CS)pinuri ko ang kalayawan, sapagka't ang tao ay walang maiging bagay sa ilalim ng araw, kundi ang kumain, at uminom, at magsaya: sapagka't tatahang kasama niya sa kaniyang gawa lahat ng mga kaarawan ng kaniyang buhay na ibinigay ng Dios sa kaniya sa ilalim ng araw.
Ang hiwaga ng mga gawa ng Panginoon.
16 Nang aking ikiling ang aking puso upang makaalam ng karunungan, (CT)at upang makakita ng gawain na ginagawa sa lupa: (sapagka't may hindi nakakakita ng tulog ng kahit araw o gabi man ng kaniyang mga mata:)
17 Namasdan ko nga ang lahat ng gawa ng Dios, na hindi matalastas (CU)ng tao ang gawa na ginagawa sa ilalim ng araw: sapagka't sikaping mainam man ng tao na hanapin, ay hindi rin masusumpungan; oo, bukod dito, bagaman isipin ng pantas na maalaman (CV)hindi rin niya masusumpungan.
Ang hiwaga ng mga gawa ng Panginoon.
9 Sapagka't lahat ng ito ay inilagak ko sa aking puso, upang siyasatin ang lahat ng ito; (CW)na ang matuwid, at ang pantas, at ang kanilang mga gawa, ay nangasa kamay ng Dios: maging pagibig o pagtatanim hindi nalalaman ng tao; lahat ay nangasa harap nila.
2 Lahat ng mga bagay ay (CX)nagsisidating na parapara sa lahat: (CY)may isang pangyayari sa matuwid at sa masama; sa mabuti, at sa malinis, at sa marumi; sa kaniyang naghahain at sa kaniyang hindi naghahain: kung paano ang mabuti, gayon ang makasalanan; at ang sumusumpa, gaya ng natatakot sa sumpa.
3 Ito'y isang kasamaan sa lahat na nalikha sa ilalim ng araw, na may isang pangyayari sa lahat: oo, gayon din, ang puso ng mga anak ng mga tao ay puspos ng kasamaan, at kaululan ang nasa kanilang puso habang sila'y nangabubuhay, at pagkatapos niyaon ay napatutungo sa pagkamatay.
4 Sapagka't sa kaniya, na napisan sa lahat na may buhay ay may pagasa: sapagka't ang buháy na aso ay maigi kay sa patay na leon.
5 Sapagka't nalalaman ng mga buháy, na sila'y mangamamatay: nguni't hindi nalalaman (CZ)ng patay ang anomang bagay ni mayroon pa man silang kagantihan; sapagka't ang alaala (DA)sa kanila ay nakalimutan.
6 Maging ang kanilang pagibig, gaya ng kanilang pagtatanim at ng kanilang pananaghili ay nawala ngayon; na wala man silang anomang bahagi pa na magpakailan man sa anomang bagay na nagawa sa ilalim ng araw.
7 Yumaon ka ng iyong lakad, (DB)kumain ka ng iyong tinapay na may kagalakan, at uminom ka ng iyong alak na may masayang puso; sapagka't tinanggap na ng Dios ang iyong mga gawa.
8 Maging maputing lagi ang iyong mga suot; at huwag magkulang ng unguento ang iyong ulo.
9 Ikaw ay mabuhay na masaya na kalakip ng asawa na iyong iniibig sa lahat ng mga kaarawan ng buhay ng iyong walang kabuluhan, na kaniyang ibinigay sa iyo sa ilalim ng araw, lahat ng mga kaarawan ng iyong walang kabuluhan: (DC)sapagka't iyan ang iyong bahagi sa buhay, at sa iyong gawa na iyong ginagawa sa ilalim ng araw.
10 Anomang masumpungang gawain ng iyong kamay, gawin mo ng iyong kapangyarihan; sapagka't walang gawa, ni katha man, ni kaalaman man, ni karunungan man, sa Sheol, na iyong pinaparunan.
Ang pangyayari sa buhay ay hindi tiyak.
11 (DD)Ako'y bumalik, at nakita ko sa ilalim ng araw, na ang paguunahan ay (DE)hindi sa mga matulin, ni ang pagbabaka man ay sa mga malakas, ni sa mga pantas man ang tinapay, ni ang mga kayamanan man ay sa mga taong naguunawa, ni ang kaloob man ay sa taong matalino; kundi ang panahon at kapalaran ay mangyayari sa kanilang lahat.
12 (DF)Sapagka't hindi rin nalalaman ng tao ang kaniyang kapanahunan: kung paano ang mga isda na nahuhuli sa masamang lambat, at kung paano ang mga ibon na nahuhuli sa bitag, gayon ang mga anak ng mga tao, (DG)ay nasisilo sa masamang kapanahunan, pagka biglang nahuhulog sa kanila.
Ang kadakilaan ng karunungan.
13 Nakita ko rin ang karunungan sa ilalim ng araw, sa ganitong anyo, at naging tila dakila sa akin:
14 Nagkaroon ng maliit na bayan, at iilan ang tao sa loob niyaon; at may dumating na dakilang hari laban doon, at kumubkob, at nagtayo ng mga malaking tanggulan laban doon:
15 May nasumpungan nga roong isang dukhang pantas na lalake, at iniligtas niya ng kaniyang karunungan ang bayan; gayon ma'y walang umalaala sa dukhang lalaking yaon.
16 Nang magkagayo'y sinabi ko, Karunungan ay (DH)maigi kay sa kalakasan: gayon ma'y (DI)karunungan ng dukhang taong yaon ay hinamak, at ang kaniyang mga salita ay hindi dinidinig.
17 Ang mga salita ng pantas na sinalitang marahan ay narinig na higit kay sa hiyaw ng nagpupuno sa mga mangmang.
18 Karunungan ay (DJ)maigi kay sa mga sandata sa pakikipagdigma: nguni't ang (DK)isang makasalanan ay sumisira ng maraming mabuti.
Ang pagkakaawang gawa at ang kasipagan ay dapat gawin na may pagasa.
10 Ang mga patay na langaw ay nagpapabaho sa unguento ng manggagawa ng pabango: (DL)gayon ang munting kamangmangan ay sumisira ng karunungan at karangalan.
2 Ang puso ng pantas na tao ay nasa kaniyang kanang kamay; nguni't ang puso ng mangmang ay sa kaniyang kaliwa.
3 Oo gayon din, pagka ang mangmang ay lumalakad sa daan, ay nawawalan siya ng bait, at (DM)kaniyang sinasabi sa bawa't isa, na siya'y isang ulol.
4 Kung ang diwa ng pinuno ay bumangon laban sa iyo, (DN)huwag kang umalis: (DO)sapagka't ang pagpapakalumanay ay nagpapalikat ng mga malaking pagkagalit.
5 May isang kasamaan, na nakita ko sa ilalim ng araw na tila kamalian na nanggagaling sa pinuno:
6 (DP)Ang mangmang ay nauupo sa malaking karangalan, at ang mayaman ay nauupo sa mababang dako.
7 Nakakita ako ng mga (DQ)alipin na nakasakay sa mga kabayo, at ng mga pangulo na nagsisilakad sa lupa na gaya ng mga alipin.
8 (DR)Siyang humuhukay ng lungaw ay mahuhulog doon: at ang sumisira sa pader, ay kakagatin siya ng ahas.
9 Ang tumatabas ng mga bato ay masasaktan niyaon; (DS)at ang pumapalakol ng kahoy ay napapanganib doon.
10 Kung ang bakal ay pumurol, at hindi ihasa ninoman ang talim, marapat nga niyang gamitan ng lalong kalakasan: nguni't ang karunungan ay pinakikinabangang magturo.
11 Kung ang ahas ay (DT)kumagat bago maenkanto, wala ngang kapakinabangan sa mangeenkanto.
12 Ang mga (DU)salita ng bibig ng pantas ay mapagbiyaya; nguni't ang mga labi ng mangmang ay lalamon sa kaniyang sarili.
13 Ang pasimula ng mga salita ng kaniyang bibig ay kamangmangan: at ang wakas ng kaniyang salita ay makamandag na kaululan.
14 (DV)Ang mangmang din naman ay nagpaparami ng mga salita: gayon ma'y hindi nalalaman ng tao kung ano ang mangyayari; (DW)at ang mangyayari pagkamatay niya, sinong makapagsasaysay sa kaniya?
15 Ang gawa ng mga mangmang ay nagpapayamot sa bawa't isa sa kanila; sapagka't hindi niya nalalaman kung paanong pagparoon sa bayan.
16 (DX)Sa aba mo, Oh lupain, kung ang iyong hari ay isang bata, at ang iyong mga pangulo ay (DY)nagsisikain sa umaga!
17 Mapalad ka, Oh lupain, kung ang iyong hari ay anak ng mga mahal na tao, at ang (DZ)iyong mga pangulo ay nagsisikain sa kaukulang panahon, sa ikalalakas, at hindi sa paglalasing!
18 Sa katamaran ay gumuguho ang bubungan; at di sa pagkilos ng mga kamay ay tumutulo ang bahay.
19 Ang kapistahan ay ginagawa sa ikapagtatawa, (EA)at ang alak ay nagpapasaya sa buhay: at ang salapi ay sumasagot sa lahat ng mga bagay.
20 (EB)Huwag mong sumpain ang hari, huwag, huwag sa iyong pagiisip; at huwag mong sumpain ang mayaman sa iyong silid na tulugan: sapagka't isang ibon sa himpapawid ay magdadala ng tinig, at ang may mga pakpak ay magsasaysay ng bagay.
Ang pagkakaawang gawa at ang kasipagan ay dapat gawin na may pagasa.
11 Ihasik mo ang (EC)iyong tinapay sa tubigan: sapagka't iyong masusumpungan pagkaraan ng maraming araw.
2 (ED)Magbigay ka ng bahagi sa pito, oo, sa walo; (EE)sapagka't hindi mo nalalaman kung anong kasamaan ang mangyayari sa lupa.
3 Kung ang mga alapaap ay mapuno ng ulan, ay tumutulo sa lupa: at kung ang punong kahoy ay mabuwal sa dakong timugan, o sa dakong hilagaan sa dakong kabuwalan ng kahoy, ay doon ito mamamalagi.
4 Ang nagmamalas sa hangin ay hindi maghahasik; at ang tumitingin sa mga alapaap ay hindi aani.
5 Kung paanong hindi (EF)mo nalalaman kung ano ang daan ng hangin o (EG)kung paano mang lumalaki ang mga buto sa bahay-bata ng buntis; gayon hindi mo nalalaman ang gawa ng Dios na gumagawa sa lahat.
6 Ihasik mo sa umaga ang iyong binhi, at huwag mong iurong ang iyong kamay sa hapon; sapagka't hindi mo nalalaman kung alin ang tutubo, kung ito o yaon, o kung kapuwa magiging mabuti.
7 Tunay na ang liwanag ay mainam, at masayang bagay sa mga mata na magsitingin sa araw.
8 Oo, kung ang tao ay mabuhay ng maraming taon, magalak siya sa lahat ng yaon; nguni't alalahanin niya (EH)ang mga kaarawan ng kadiliman, sapagka't magiging marami. Lahat ng dumarating ay walang kabuluhan.
9 Ikaw ay magalak, Oh binata, sa iyong kabataan: at pasayahin ka ng iyong puso sa mga kaarawan ng iyong kabataan, at (EI)lumakad ka ng mga lakad ng iyong kalooban, at sa paningin ng iyong mga mata: (EJ)nguni't talastasin mo na dahil sa lahat ng mga bagay na ito ay dadalhin (EK)ka ng Dios sa kahatulan.
10 Kaya't ilayo mo ang kapanglawan sa iyong puso, at (EL)alisin mo ang kasamaan sa iyong katawan: sapagka't ang kabataan at ang kasariwaan ng buhay ay walang kabuluhan.
Payo upang alalahanin ang Panginoon sa kabataan.
12 Alalahanin mo rin naman ang Maylalang sa (EM)iyo sa mga kaarawan ng iyong kabataan, (EN)bago dumating ang mga masamang araw, at ang mga taon ay lumapit, (EO)pagka iyong sasabihin, Wala akong kaluguran sa mga yaon;
2 Bago ang araw, at ang liwanag, at ang buwan, at ang mga bituin ay magdilim, at ang mga alapaap ay magsibalik pagkatapos ng ulan.
3 Sa kaarawan na ang mga tagapagingat ng bahay ay manganginginig, at ang mga malakas na lalake ay mapapayukod, at ang mga manggigiling ay mangaglilikat sapagka't sila'y kaunti, at yaong nagsisidungaw sa mga dungawan ay mangasisilaw,
4 At ang mga pintuan ay sasarhan sa mga lansangan; pagka ang tunog ng giling ay humina, at ang isa'y babangon sa tinig ng ibon, at lahat ng mga anak na babae ng tugtugin ay mabababa;
5 Oo, sila'y mangatatakot sa mataas, at ang mga kakilabutan ay mapapasa daan; at ang puno ng almendro ay mamumulaklak; at ang balang ay magiging pasan, at ang pita ay manglulupaypay: sapagka't ang tao ay pumapanaw sa kaniyang malaong (EP)tahanan, (EQ)at ang mga tagapanangis ay nagsisigala sa mga lansangan:
6 Bago ang panaling pilak ay mapatid, o ang mangkok na ginto ay mabasag, o ang banga ay mabasag sa bukal, o ang gulong ay masira sa balon;
7 (ER)At ang alabok ay mauuwi sa lupa gaya ng una, at ang diwa ay mababalik sa Dios (ES)na nagbigay sa kaniya.
8 Walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, (ET)sabi ng (EU)Mangangaral; lahat ay walang kabuluhan.
9 At bukod dito, sapagka't ang Mangangaral ay pantas, ay nagpatuloy siya ng pagtuturo ng kaalaman sa bayan; oo, siya'y nagaral, at sumiyasat, (EV)at umayos ng maraming kawikaan.
10 Humanap ang Mangangaral ng mga nakalulugod na salita, at ng nasusulat na matuwid, na mga salita ng katotohanan.
11 Ang mga salita ng pantas ay gaya ng mga tulis; at gaya ng mga pako na nakakapit na mabuti, ang mga salita ng mga pangulo ng mga kapulungan, na nabigay mula sa isang pastor.
12 At bukod dito, anak ko, maaralan ka: tungkol sa paggawa ng maraming aklat ay walang wakas; at ang (EW)maraming pagaaral ay kapaguran ng katawan.
13 Ito ang wakas ng bagay; lahat ay narinig: (EX)ikaw ay matakot sa Dios, at sundin mo ang kaniyang mga utos; sapagka't ito ang buong katungkulan ng tao.
14 Sapagka't dadalhin (EY)ng Dios ang bawa't gawa sa kahatulan, pati ng bawa't kubling bagay, maging ito'y mabuti o maging ito'y masama.
Ang kasintahang babae ay nagsalita sa mga anak na babae ng Jerusalem.
1 Ang awit ng mga awit, (EZ)na kay Salomon.
2 Hagkan niya ako ng mga halik ng kaniyang bibig:
(FA)Sapagka't ang iyong pagsinta ay maigi kay sa alak.
3 Ang iyong mga langis ay may masarap na amoy;
Ang (FB)iyong pangalan ay gaya ng langis na ibinuhos;
Kaya't sinisinta ka ng mga dalaga.
4 Batakin mo ako, tatakbo kaming kasunod mo:
(FC)Ipinasok ako ng hari sa kaniyang mga silid:
Kami ay matutuwa at magagalak sa iyo.
Aming babanggitin ang iyong pagsinta ng higit kay sa alak:
Matuwid ang pagsinta nila sa iyo.
5 Ako'y maitim, nguni't kahalihalina,
Oh kayong mga anak na babae ng Jerusalem,
Gaya ng mga (FD)tolda sa (FE)Cedar,
Gaya ng mga tabing ni Salomon.
6 Huwag ninyo akong masdan dahil sa ako'y kayumanggi,
Sapagka't sinunog ako ng araw.
Ang mga anak ng aking ina ay nagalit laban sa akin,
Kanilang ginawa akong tagapagingat ng mga ubasan;
Nguni't ang sarili kong ubasan ay hindi ko iningatan.
7 Saysayin mo sa akin, ikaw na sinisinta ng aking kaluluwa,
Kung saan mo pinapastulan ang iyong kawan,
Kung saan mo pinagpapahinga sa katanghaliang tapat:
Sapagka't bakit ako'y magiging gaya ng nalalambungan
Sa siping ng mga kawan ng iyong mga kasama?
8 Kung hindi mo nalalaman, (FF)Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae,
Yumaon kang sumunod sa mga bakas ng kawan,
At pastulan mo ang iyong mga anak ng kambing sa siping ng mga tolda ng mga pastor.
Paguusap ng magkasuyo.
9 Aking itinulad ka, Oh aking (FG)sinta,
Sa isang (FH)kabayo sa mga karo ni Faraon.
10 Pinagaganda (FI)ang iyong mga pisngi ng mga tirintas ng buhok,
Ang iyong leeg ng mga kuwintas na hiyas.
11 Igagawa ka namin ng mga kuwintas na ginto
Na may mga kabit na pilak.
12 Samantalang ang hari ay nauupo sa kaniyang dulang,
Ang aking (FJ)nardo ay humahalimuyak ng kaniyang bango.
13 Ang aking sinta ay gaya ng bigkis ng mira sa akin,
Na humihilig sa pagitan ng aking mga suso.
14 Ang sinta ko ay gaya ng kumpol ng bulaklak ng alhena sa akin
Sa mga ubasan ng En-gadi.
15 Narito, ikaw ay (FK)maganda, sinta ko,
Narito, ikaw ay maganda;
Ang iyong mga mata ay gaya ng mga kalapati.
16 Narito, ikaw ay maganda sinisinta ko, oo, maligaya:
Ang ating higaan naman ay lungtian.
17 Ang mga kilo ng ating bahay ay mga sedro,
At ang kaniyang mga bubong ay mga sipres.
Pangungusap ng magkasuyong babae at lalake.
2 Ako'y (FL)rosa ng Saron, Lila ng mga libis.
2 Kung paano ang lila sa gitna ng mga tinik,
Gayon ang aking pagsinta sa mga dalaga.
3 Kung paano ang puno ng mansanas sa gitna ng mga punong kahoy sa gubat,
Gayon ang aking sinta sa gitna ng mga anak na lalake.
Ako'y nauupo sa ilalim ng kaniyang lilim na may malaking kaluguran.
(FM)At ang kaniyang bunga ay naging matamis sa aking lasa.
4 Dinala niya sa bahay na may pigingan,
At ang kaniyang watawat sa akin ay pagsinta.
5 Kandilihin ninyo ako ng mga pasas, aliwin ninyo ako ng mga mansanas:
Sapagka't ako'y may sakit na pagsinta.
6 Ang kaniyang kaliwang kamay (FN)ay nasa ilalim ng aking ulo,
At ang kaniyang kanang kamay ay yumayakap sa akin.
7 Pinagbibilinan ko kayo, (FO)Oh mga anak na babae ng Jerusalem,
Alangalang sa mga usang lalake at babae sa parang,
Na huwag ninyong pukawin, o gisingin man ang aking pagsinta,
Hanggang sa ibigin niya.
8 Ang tinig ng aking sinta! narito, siya'y dumarating,
Na lumulukso sa mga bundok,
Lumulundag sa mga burol.
9 Ang aking sinta (FP)ay gaya ng usa o ng batang usa: Narito, siya'y tumatayo sa likod ng ating bakod,
Siya'y sumusungaw sa mga dungawan,
Siya'y napakikita sa mga silahia.
10 Ang aking sinta ay nagsalita, at nagsabi sa akin,
(FQ)Bumangon ka, sinta ko, maganda ko, at tayo na.
11 Sapagka't narito, ang tagginaw ay nakaraan;
Ang ulan ay lumagpas at wala na;
12 Ang mga bulaklak ay namumukadkad sa lupa;
Ang panahon ng pagaawitan ng mga ibon ay dumarating,
At ang tinig ng (FR)batobato ay naririnig sa ating lupain;
13 Nahihinog ang sariwang mga bunga ng puno ng higos,
At ang mga puno ng ubas (FS)ay namumulaklak,
Kanilang pinahahalimuyak ang kanilang bango.
(FT)Bumangon ka, sinta ko, maganda ko, at tayo na.
14 Oh kalapati ko, na nasa mga bitak ng malalaking bato,
Sa puwang ng matarik na dako,
Ipakita mo sa akin ang iyong mukha,
(FU)Iparinig mo sa akin ang iyong tinig;
Sapagka't matamis ang iyong tinig, at ang iyong mukha ay kahalihalina.
15 Hulihin ninyo para sa atin (FV)ang mga sora, ang mga munting sora
Na naninira ng mga ubasan;
Sapagka't ang ating mga ubasan ay namumulaklak.
16 Ang sinta ko ay akin, (FW)at ako ay kaniya:
(FX)Pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
17 Hanggang sa ang araw ay lumamig, (FY)at ang mga lilim ay mawala,
Pumihit ka, sinta ko, at ikaw ay (FZ)maging gaya ng usa o ng batang usa
Sa mga bundok ng Bether.
Sila ay naghanapan at nagkita.
3 Sa kinagabihan sa aking higaan,
Ay (GA)hinahanap ko siya na sinisinta ng aking kaluluwa:
Aking hinanap siya, nguni't hindi ko siya nasumpungan.
2 Aking sinabi, Ako'y babangon at liligid sa bayan,
Sa mga lansangan at sa mga maluwang na daan,
Aking hahanapin siya na sinisinta ng aking kaluluwa:
Aking hinanap siya, nguni't hindi ko siya nasumpungan.
3 (GB)Ang mga bantay na nagsisilibot sa bayan ay nasumpungan ako:
Na siya kong pinagsabihan, Nakita baga ninyo siya na sinisinta ng aking kaluluwa?
4 Kaunti lamang ang inilagpas ko sa kanila.
Nang masumpungan ko siya na sinisinta ng aking kaluluwa:
Pinigilan ko siya, at hindi ko binayaang umalis,
Hanggang sa siya'y aking nadala sa bahay ng aking ina,
At sa silid niya na naglihi sa akin.
5 (GC)Pinagbibilinan ko kayo, (GD)Oh mga anak na babae ng Jerusalem,
Alangalang sa mga usang lalake at babae sa parang,
Na huwag ninyong pukawin o gisingin man ang aking sinta,
Hanggang sa ibigin niya.
6 Sino (GE)itong umaahong mula sa ilang
Na (GF)gaya ng mga haliging usok,
Na napapabanguhan ng mira at ng kamangyan,
Ng lahat na blanquete ng mangangalakal?
Ang pangkasalang pagdating.
7 Narito, ito ang arag-arag ni Salomon;
Anim na pung makapangyarihang lalake ay nangasa palibot nito,
Sa mga makapangyarihang lalake ng Israel.
8 Silang lahat ay nagsisihawak ng tabak, at bihasa sa pakikidigma:
Bawa't isa'y may tabak sa kaniyang pigi,
Dahil sa takot kung gabi.
9 Ang haring Salomon ay gumawa para sa kaniya ng palankin
Na kahoy sa Libano,
10 Ginawa niya ang mga haligi niyaon na pilak,
Ang pinakailalim niyaon ay ginto, at ang upuan ay kulay ube,
Ang gitna niyaon ay nalalatagan ng pagsinta,
Na mula sa mga (GG)anak na babae ng Jerusalem.
11 Magsilabas kayo, Oh kayong mga anak na babae ng Sion, at inyong masdan ang haring Salomon,
Na may putong na ipinutong sa kaniya ng kaniyang ina,
(GH)Sa kaarawan ng kaniyang pagaasawa,
At sa kaarawan ng kasayahan ng kaniyang puso.
Papuri sa kasintahang babae sa handaan.
4 Narito, ikaw ay (GI)maganda, sinta ko; narito, ikaw ay maganda;
Ang iyong mga mata ay gaya ng mga kalapati sa likod ng iyong (GJ)lambong:
Ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing,
Na nagpapahinga sa gulod ng bundok ng (GK)Galaad.
2 Ang iyong mga ngipin ay (GL)gaya ng mga kawan ng mga tupa na bagong gupit,
Na nagsiahong mula sa pagpaligo,
Na bawa't isa'y may anak na kambal,
At walang baog sa kanila.
3 Ang iyong mga labi ay gaya ng pising mapula,
At ang iyong bibig ay kahalihalina:
(GM)Ang iyong mga pisngi ay gaya ng putol ng (GN)granada.
Sa likod ng iyong lambong.
4 Ang iyong leeg ay (GO)gaya ng moog ni David
Na itinayo na pinaka sakbatan,
Na kinabibitinan ng (GP)libong kalasag,
Ng lahat na kalasag ng mga makapangyarihang lalake.
5 (GQ)Ang iyong dalawang suso ay (GR)gaya ng dalawang batang usa
Na mga kambal ng isang inahin,
Na (GS)nagsisisabsab sa gitna ng mga lila.
6 Hanggang sa ang araw ay (GT)lumamig at ang mga lilim ay tumakas,
Ako'y paroroon sa bundok ng (GU)mira,
At sa burol ng kamangyan.
Sagot ng kasintahang babae at lalake.
7 Ikaw ay totoong maganda, sinta ko;
(GV)At walang kapintasan sa iyo.
8 Sumama ka sa akin mula sa (GW)Libano, kasintahan ko,
Na kasama ko mula sa Libano:
Tumanaw ka mula sa taluktok ng Amana,
Mula sa taluktok ng Senir at (GX)ng Hermon,
Mula sa mga yungib ng mga leon,
Mula sa mga bundok ng mga (GY)leopardo.
9 Inagaw mo ang aking puso, kapatid ko, kasintahan ko,
Iyong inagaw ang aking puso ng isang sulyap ng iyong mga mata,
Ng isang kuwintas ng iyong leeg.
10 Pagkaganda ng iyong pagsinta, (GZ)kapatid ko, kasintahan ko!
(HA)Pagkaigi ng iyong pagsinta kay sa alak!
At ang amoy ng iyong mga langis kay sa lahat na sarisaring pabango!
11 Ang iyong mga labi, Oh kasintahan ko, na nagsisitulo (HB)na gaya ng pulot-pukyutan:
(HC)Pulot at gatas ay nasa ilalim ng iyong dila;
At ang amoy ng iyong mga suot ay (HD)gaya ng amoy ng Libano.
12 Halamanang nababakuran ang kapatid ko, ang kasintahan ko;
Bukal na nababakuran, balon na natatakpan.
13 Ang iyong mga pananim ay halamanan ng mga (HE)granada, na may mahalagang mga bunga;
Albena sangpu ng mga pananim na (HF)nardo,
14 Nardo at azafran,
(HG)Calamo at kanela, sangpu ng lahat na punong kahoy na (HH)kamangyan;
Mira at mga eloe, sangpu ng lahat na pinakamainam na especia.
15 Ikaw ay bukal ng mga halamanan,
(HI)Balon ng mga buhay na tubig,
At mga balong na tubig na mula sa Libano.
16 Gumising ka, Oh hilagaang hangin; at parito ka, ikaw na timugan;
Humihip ka sa aking halamanan, upang ang mga bango niya'y sumalimuoy.
(HJ)Masok ang aking sinta sa kaniyang halamanan,
At kumain siya ng kaniyang mahalagang mga bunga.
Pangsamantalang paghihiwalay.
5 Ako'y (HK)dumating sa aking halamanan, kapatid ko, kasintahan ko:
Aking dinampot ang aking (HL)mira pati ang aking especia;
(HM)Aking kinain ang aking pulot-pukyutan pati ang aking pulot;
Aking ininom ang aking alak pati ang aking gatas.
Magsikain kayo, Oh mga kaibigan; Magsiinom kayo, oo, magsiinom kayo ng sagana, Oh sinisinta.
2 Ako'y nakatulog, nguni't ang aking puso ay gising:
Ang tinig ng aking sinta (HN)ang siyang tumutuktok, na kaniyang sinasabi,
Pagbuksan mo ako, kapatid ko, (HO)sinta ko, (HP)kalapati ko, (HQ)sakdal ko:
Sapagka't ang aking ulo ay basa ng hamog,
Ang aking mga kulot na buhok ay ng mga patak ng gabi.
3 Aking hinubad ang aking suot; paanong aking isusuot?
Aking hinugasan ang aking mga paa paanong sila'y aking dudumhan?
4 Isinuot ng aking sinta ang kaniyang kamay sa butas ng pintuan,
At nakilos ang aking puso sa kaniya.
5 Ako'y bumangon upang pagbuksan ang aking sinta;
At ang aking mga kamay ay tutulo ng mira,
At ang aking mga daliri ng malabnaw na mira.
Sa mga tatangnan ng trangka.
6 Aking pinagbuksan ang aking sinta:
Nguni't ang aking sinta ay umurong at nakaalis,
Napanglupaypay na ako ng aking kaluluwa (HR)nang siya'y magsalita:
(HS)Aking hinanap siya, nguni't hindi ko nasumpungan siya;
Aking tinawag siya, nguni't hindi siya sumagot sa akin.
7 Nasumpungan ako ng (HT)mga bantay na nagsisilibot sa bayan,
Sinaktan nila ako, sinugatan nila ako,
Inalis sa akin ang aking balabal ng mga tanod ng mga kuta.
8 Pinagbibilinan ko kayo, (HU)Oh mga anak na babae ng Jerusalem,
Kung inyong masumpungan ang aking sinta,
Na inyong saysayin sa kaniya, na ako'y may sakit, (HV)na pagsinta.
9 Ano ang iyong sinta na higit kay sa ibang sinta,
(HW)Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae?
Ano ang iyong sinta na higit kay sa ibang sinta,
Na iyong ibinibilin sa amin ng ganyan?
10 Ang aking sinisinta ay maputi at mapulapula
Na pinakamainam sa sangpung libo.
11 Ang kaniyang ulo ay gaya ng pinakamainam na (HX)ginto:
Ang kaniyang kulot na buhok ay malago at maitim na gaya ng uwak.
12 Ang kaniyang mga mata ay (HY)gaya ng mga kalapati sa siping ng mga batis ng tubig;
Na hinugasan ng gatas at bagay ang pagkalagay.
13 Ang kaniyang mga pisngi ay gaya ng (HZ)pitak ng mga especia,
Gaya ng mga bunton ng mga mainam na gulay:
Ang kaniyang mga labi ay gaya ng mga (IA)lila na tumutulo ng malabnaw na mira.
14 Ang kaniyang mga kamay ay gaya ng mga singsing na ginto na may lakip na (IB)berilo:
Ang kaniyang katawan ay gaya ng yaring garing na binalot ng mga (IC)zafiro.
15 Ang kaniyang mga hita ay gaya ng haliging marmol, na nalalapag sa mga tungtungan na dalisay na ginto:
Ang kaniyang anyo ay gaya ng (ID)Libano na marilag na gaya ng mga sedro.
16 Ang kaniyang bibig ay pinakamatamis:
Oo, siya'y totoong kaibigibig.
Ito'y aking sinta at ito'y aking kaibigan,
Oh mga anak na babae ng Jerusalem.
Pagpupurihan ng magkasuyong babae at lalake.
6 Saan naparoon ang iyong sinisinta,
(IE)Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae?
Saan tumungo ang iyong sinisinta,
Upang siya'y aming mahanap na kasama mo?
2 Ang sinisinta ko'y bumaba (IF)sa kaniyang halamanan,
(IG)Sa mga pitak ng mga especia,
Upang magaliw sa mga halaman, at upang mamitas ng mga (IH)lila.
3 Ako'y sa aking sinisinta, (II)at ang sinisinta ko ay akin:
Pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
4 Ikaw ay maganda, sinta ko, na gaya ng (IJ)Tirsa,
Kahalihalina na gaya ng Jerusalem,
Kakilakilabot na gaya ng hukbo na may mga watawat.
5 Ihiwalay mo ang iyong mga mata sa akin,
Sapagka't kanilang dinaig ako.
(IK)Ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing,
Na nangahihilig sa gulod ng Galaad.
6 Ang iyong mga ngipin ay (IL)gaya ng kawan ng mga babaing tupa,
Na nagsiahong mula sa pagpaligo;
Na bawa't isa'y may anak na kambal,
At walang baog sa kanila.
7 Ang iyong mga pisngi ay (IM)gaya ng putol ng granada
Sa likod ng iyong lambong.
8 (IN)May anim na pung reina, at walong pung babae;
At mga dalaga na walang bilang.
9 Ang aking kalapati, ang aking (IO)sakdal ay isa lamang;
Siya ang bugtong ng kaniyang ina;
Siya ang pili ng nanganak sa kaniya.
(IP)Nakita siya ng mga anak na babae, at tinawag siyang mapalad;
Oo, ng mga reina at ng mga babae, at pinuri siya nila.
10 (IQ)Sino siyang tumitinging parang umaga,
Maganda na parang buwan,
Maliwanag na parang araw,
(IR)Kakilakilabot na parang hukbo na may mga watawat?
11 Ako'y bumaba sa halamanan ng mga pile,
(IS)Upang tingnan ang mga sariwang pananim ng libis,
Upang tingnan kung nagbubuko ang puno ng ubas,
At ang mga puno ng granada ay namumulaklak.
12 Bago ko naalaman, inilagay ako ng aking kaluluwa
Sa gitna ng mga karo ng aking marangal na bayan.
13 Bumalik ka, bumalik ka, (IT)Oh Sulamita;
Bumalik ka, bumalik ka, upang ikaw ay aming masdan.
Bakit ninyo titingnan ang Sulamita,
Nang gaya sa sayaw ng Mahanaim?
Pagpupurihan ng magkasuyong babae at lalake.
7 Pagkaganda ng iyong mga paa sa mga panyapak, (IU)Oh anak na babae ng pangulo!
Ang mga pagkakaugpong ng iyong mga hita ay gaya ng mga hiyas,
Na gawa ng mga kamay ng bihasang manggagawa.
2 Ang iyong katawan ay gaya ng mabilog na tasa,
Na hindi pinagkukulangan ng alak na may halo:
Ang iyong tiyan ay gaya ng bunton ng trigo
Na nalalagay sa palibot ng mga (IV)lila.
3 Ang iyong dalawang suso ay (IW)gaya ng dalawang batang usa
Na mga kambal na usa.
4 Ang iyong leeg ay (IX)gaya ng moog na garing;
Ang iyong mga mata ay gaya ng mga lawa sa (IY)Hesbon
Sa siping ng pintuang-bayan ng Batrabbim;
Ang iyong ilong ay gaya ng moog ng Libano
Na nakaharap sa Damasco.
5 Ang iyong ulo sa iyo ay gaya ng Carmelo,
At ang buhok ng iyong ulo ay gaya ng kulay ube;
Ang hari ay nabibihag sa mga kinulot niyaon.
6 Pagkaganda at pagkaligaya mo, Oh sinta, sa mga kaluguran!
7 Itong iyong tayo ay parang puno ng palma,
At ang iyong mga suso ay sa mga buwig ng mga ubas.
8 Aking sinabi, Ako'y aakyat sa puno ng palma,
Ako'y hahawak sa mga sanga niyaon;
Ang iyong mga suso ay maging gaya ng mga buwig ng puno ng ubas,
At ang amoy ng iyong hinga ay gaya ng mga mansanas;
9 At ang iyong bibig ay gaya ng pinakamainam na alak,
Na tumutulong marahan para sa aking sinisinta,
Na dumudulas sa mga labi ng nangatutulog.
10 Ako'y (IZ)sa aking sinisinta,
At ang kaniyang nasa ay (JA)sa akin.
11 Parito ka, sinisinta ko, lumabas tayo sa parang;
Tumigil tayo sa mga nayon.
12 Sampahin nating maaga ang mga ubasan:
Tingnan natin kung ang puno ng ubas ay (JB)nagbubuko,
At kung ang kaniyang mga (JC)bulaklak ay nagsisibuka,
At kung ang mga granada ay namumulaklak:
Doo'y idudulot ko sa iyo ang aking pagsinta.
13 Ang mga mandragora ay (JD)nagpapahalimuyak ng bango,
At nasa ating mga pintuan (JE)ang lahat na sarisaring mahalagang bunga, bago at luma,
Na aking inilapag para sa iyo, Oh sinisinta ko.
Pagsasama ng kasintahang lalake at babae sa walang hanggang pagibig.
8 Oh ikaw sana'y naging aking kapatid,
Na humitit ng mga suso ng aking ina!
Pagka nasumpungan kita sa labas, hahagkan kita;
Oo, at walang hahamak sa akin.
2 Aking papatnubayan ka, at dadalhin kita sa bahay ng aking ina,
Na magtuturo sa akin;
Aking paiinumin ka ng hinaluang alak,
(JF)Ng katas ng aking (JG)granada.
3 Ang kaniyang kaliwang kamay ay (JH)malalagay sa ilalim ng aking ulo,
At ang kaniyang kanang kamay ay yayakap sa akin.
4 Pinagbibilinan ko kayo, (JI)Oh mga anak na babae ng Jerusalem,
Na huwag ninyong pukawin o gisingin man ang sinta ko,
Hanggang sa ibigin niya.
5 Sino itong (JJ)umaahong mula sa ilang,
Na humihilig sa kaniyang sinisinta?
Sa ilalim ng punong mansanas ay ginising kita:
Doon nagdamdam sa iyo ang iyong ina,
Doon nagdamdam yaong nanganak sa iyo.
6 Ilagay mo akong (JK)pinakatatak sa iyong puso,
Pinakatatak sa iyong bisig:
Sapagka't ang pagsinta ay (JL)malakas na parang kamatayan,
Panibugho ay (JM)mabagsik na parang Sheol:
Ang mga liyab niyaon ay parang mga liyab ng apoy,
Isang pinaka liyab ng Panginoon.
7 Ang maraming tubig ay hindi makapapatay sa pagsinta,
Ni mapauurong man ng mga baha;
Kung ibigay ng lalake ang lahat na laman ng kaniyang bahay dahil sa pagsinta,
Siya'y lubos na kukutyain.
8 Tayo'y may isang munting kapatid na babae, (JN)At siya'y walang mga suso:
Ano ang ating gagawin sa ating kapatid na babae
Sa araw na siya'y ipakikiusap?
9 Kung siya'y maging isang kuta,
Pagtatayuan natin siya ng moog na pilak:
At kung siya'y maging isang pintuan,
Ating tatakpan ng mga tablang sedro.
10 Ako'y isang kuta, at ang aking mga suso ay (JO)parang mga moog niyaon:
Ako nga'y naging sa harap ng kaniyang mga mata ay parang nakakasumpong ng kapayapaan.
11 Si Salomon ay (JP)may ubasan sa Baal-hamon;
(JQ)Kaniyang pinaupahan ang ubasan sa mga tagapamahala;
Bawa't isa'y nagdadala dahil sa bunga niyaon ng isang libong putol na pilak.
12 Ang aking ubasan na akin ay nasa harap ko;
Ikaw, Oh Salomon, ay magkakaroon ng libo,
At ang nangagiingat ng bunga niyaon ay dalawang daan.
13 Ikaw na tumatahan sa mga halamanan,
Ang mga kasama ay nangakikinig ng iyong tinig:
(JR)Iparinig mo sa akin.
14 Ikaw ay magmadali, sinisinta ko,
At ikaw ay (JS)maging parang usa o batang usa
Sa mga bundok ng mga especia.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978