Old/New Testament

³ “தேவனே, நீர் என்னை ஆதரிக்கிறீர் என்பதை எனக்குக் காட்டும்.
    வேறெவரும் என்னை ஆதரிக்கமாட்டார்கள்.
⁴ நீர் என் நண்பர்களின் மனத்தை மூடி வைத்திருக்கிறீர்,
    அவர்கள் என்னை புரிந்துக்கொள்ளார்கள்.
    தயவுசெய்து அவர்கள் வெற்றியடையாதபடிச் செய்யும்.
⁵ ஜனங்கள் கூறுவதை நீர் அறிவீர்:
    ‘ஒருவன் அவனது நண்பர்களுக்கு உதவுவதற்காகத் தன் பிள்ளைகளைக்கூடப் பொருட்படுத்தமாட்டான்’
    ஆனால் என் நண்பர்களோ எனக்கெதிராகத் திரும் பியிருக்கிறார்கள்.
⁶ எல்லோருக்கும் ஒரு கெட்ட சொல்லாக, தேவன் என் பெயரை மாற்றியிருக்கிறார்.
    ஜனங்கள் என் முகத்தில் உமிழ்கிறார்கள்.
⁷ என் கண்கள் குருடாகும் நிலையில் உள்ளன ஏனெனில், நான் மிகுந்த துக்கமும் வேதனையும் உள்ளவன்.
    என் உடம்பு முழுவதும் ஒரு நிழலைப் போல மெலிந்துவிட்டது.
⁸ நல்லோர் இதைப்பற்றிக் கலங்கிப்போயிருக்கிறார்கள்.
    தேவனைப்பற்றிக் கவலையுறாத ஜனங்களுக்கு எதிராக, களங்கமற்றோர் கலக்கமடைந்துள்ளனர்.
⁹ ஆனால் நல்லோர் நல்ல வழியில் தொடர்ந்து வாழ்கிறார்கள்.
    களங்கமற்றோர் இன்னும் வலிமை பெறுவார்கள்.

¹⁰ “ஆனால் நீங்கள் எல்லோரும் வாருங்கள், இது எனது தவறால் விளைந்ததே எனக் காட்ட முயலுங்கள்.
    உங்களில் ஒருவரும் ஞானமுடையவன் அல்லன்.
¹¹ என் வாழ்க்கை கடந்து போகிறது, என் திட்டங்கள் அழிக்கப்பட்டன.
    என் நம்பிக்கை போயிற்று.
¹² ஆனால் என் நண்பர்கள் குழம்பிப்போயிருக்கிறார்கள்.
    அவர்கள் இரவைப் பகலென்று நினைக்கிறார்கள்.
    அவர்கள் இருள் ஒளியை விரட்டி விடுமென நினைக்கிறார்கள்.

¹³ “கல்லறையே என் புது வீடாகும் என நான் எதிர்பார்க்கலாம்.
    இருண்ட கல்லறையில் என் படுக்கையை விரிக்கலாம் என நான் எதிர்பார்க்கலாம்.
¹⁴ நான் கல்லறையிடம், ‘நீயே என் தந்தை’ என்றும்,
    புழுக்களிடம் ‘என் தாய்’ அல்லது ‘என் சகோதரி’ என்றும் கூறலாம்.
¹⁵ ஆனால் அதுவே என் ஒரே நம்பிக்கையாயிருந்தால், அப்போது எனக்கு நம்பிக்கையே இல்லை!
    அதுவே என் ஒரே நம்பிக்கையாக இருந்தால், அந்த நம்பிக்கை நிறைவுப்பெறுவதை காண்பவர் யார்?
¹⁶ என் நம்பிக்கை என்னோடு மறையுமோ?
    அது மரணத்தின் இடத்திற்குக் கீழே போகுமா?
    நாம் ஒருமித்துத் துகளில் இறங்குவோமா?” என்றான்.

² “யோபுவே, நீ எப்போது பேசுவதை நிறுத்துவாய்?
    அமைதியாயிருந்து கேளும். நாங்கள் சிலவற்றைச் சொல்ல விடும் (அனுமதியும்).
³ நாங்கள் பசுக்களைப்போல் மூடரென நீ நினைப்பதேன்?
⁴ யோபுவே, உனது கோபம் உன்னையே துன்புறுத்துகிறது.
    உனக்காக ஜனங்கள் பூமியைவிட்டுச் செல்லவேண்டுமா?
    உன்னைத் திருப்திப்படுத்துவதற்காக தேவன் பர்வதங்களை அசைப்பார் என்று நினைக்கிறாயா?

⁵ “ஆம், தீயவனின் தீபம் அணைந்துப்போகும்.
    அவனது நெருப்பு எரிவதை நிறுத்தும்.
⁶ வீட்டின் ஒளி இருளாகும்.
    அவனருகே ஒளிவிடும் விளக்கு அணைந்துவிடும்.
⁷ அவன் அடிகள் வலியதாகவும் விரைவாகவும் இராது.
    ஆனால் அவன் மெதுவாகவும் சோர்வாகவும் நடப்பான்.
    அவனது சொந்த தீய திட்டங்களே அவனை விழச்செய்யும்.
⁸ அவனது பாதங்கள் அவனைக் கண்ணிக்குள் வழிநடத்தும்.
    அவன் கண்ணிக்குள் நடந்து அதிலே அகப்பட்டுக்கொள்வான்.
⁹ அவன் குதிகாலை ஒரு கண்ணிப் பிடிக்கும்.
    ஒரு கண்ணி அவனை இறுகப் பிடிக்கும்.
¹⁰ தரையிலுள்ள ஒரு கயிறு அவனை அகப்படுத்தும்.
    அவன் வழியில் ஒரு கண்ணி அவனுக்காகக் காத்துத்கொண்டிருக்கும்.
¹¹ சுற்றிலும் பயங்கரம் அவனுக்காக காத்துக்கொண்டிருக்கும்.
    அவன் எடுக்கும் ஒவ்வோர் அடியிலும் பயங்கள் அவனைத் தொடரும்.
¹² கெட்ட தொல்லைகள் அவனுக்காகப் பசித்திருக்கும்.
    அழிவும், கேடும் அவன் விழும்போது அவனுக்காகத் தயாராக இருக்கும்.
¹³ கொடிய நோய் அவனது தோலை அரிக்கும்.
    அது அவனது கரங்களையும் கால்களையும் அழுகச் செய்யும்.
¹⁴ தீயவன் அவனது வீட்டின் பாதுகாப்பிலிருந்து அகற்றப்படுவான்.
    பயங்கரங்களின் அரசனைச் சந்திக்க அவன் அழைத்துச் செல்லப்படுவான்.
¹⁵ அவன் வீட்டில் ஒன்றும் மிஞ்சியிராது.
    ஏனெனில், அவன் வீடு முழுவதும் எரியும் கந்தகம் நிரம்பியிருக்கும்.
¹⁶ கீழேயுள்ள அவன் வேர்கள் உலர்ந்துப் (காய்ந்து) போகும்,
    மேலேயுள்ள அவன் கிளைகள் மடிந்துபோகும்.
¹⁷ பூமியின் ஜனங்கள் அவனை நினைவு கூரமாட்டார்கள்.
    ஒருவரும் இனிமேல் அவனை நினைத்துப்பார்க்கமாட்டார்கள்.
¹⁸ ஜனங்கள் அவனை ஒளியிலிருந்து இருளுக்குள் தள்ளிவிடுவார்கள்.
    அவர்கள் அவனை இந்த உலகிற்கு வெளியே துரத்திவிடுவார்கள்.
¹⁹ அவனுக்குப் பிள்ளைகளோ, பேரப்பிள்ளைகளோ இருக்காது.
    அவன் குடும்பத்தில் எவரும் உயிரோடு விட்டு வைக்கப்படமாட்டார்கள்.
²⁰ மேற்கிலுள்ள ஜனங்கள் அத்தீயவனுக்கு நிகழ்ந்ததைக் கேள்விப்படும்போது, அதிர்ச்சியடைவார்கள்.
    கிழக்கிலுள்ள ஜனங்கள் பயங்கர பீதியடைந்து வாயடைத்துப் போவார்கள்.
²¹ தீயவனின் வீட்டிற்கு அது உண்மையாகவே நடக்கும்.
    தேவனைப்பற்றிக் கவலைப்படாதவனுக்கு இப்படியே நிகழும்!” என்றான்.

² “எத்தனை காலம் நீங்கள் என்னைத் துன்புறுத்தி,
    உங்கள் வார்த்தைகளால் என்னை உடைப்பீர்கள்?
³ நீங்கள் இப்போது என்னைப் பத்துமுறை இழிவுப்படுத்தியிருக்கிறீர்கள்.
    நீங்கள் என்னைத் தாக்கும்போது வெட்கமடையவில்லை.
⁴ நான் பாவம் செய்திருந்தாலும் அது எனது தொல்லையாகும்.
    அது உங்களைத் துன்புறுத்தாது.
⁵ என்னைக் காட்டிலும் உங்களைச் சிறந்தவர்களாகக் காட்ட நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்.
    என் தொல்லைகள் என் சொந்தத் தவறுகளால் நேர்ந்தவை என்று நீங்கள் கூறுகிறீர்கள்.
⁶ ஆனால் தேவனே எனக்குத் தவறிழைத்தார்.
    என்னைப் பிடிப்பதற்கு அவர் ஒரு கண்ணியை வைத்தார்.
⁷ ‘அவர் என்னைத் துன்புறுத்தினார்!’ என நான் கத்துகிறேன். ஆனால் எனக்குப் பதிலேதும் கிடைக்கவில்லை.
    நான் உரக்க உதவிக்காகக் கூப்பிட்டாலும், நியாயத்திற்காக வேண்டும் என் குரலை ஒருவரும் கேட்கவில்லை.
⁸ தேவன் என் வழியை அடைத்ததால் நான் தாண்டிச்செல்ல முடியவில்லை.
    அவர் என் பாதையை இருளால் மறைத்திருக்கிறார்.
⁹ தேவன் என் பெருமையை எடுத்துப்போட்டார்.
    அவர் என் தலையின் கிரீடத்தை (முடியை) எடுத்தார்.
¹⁰ தேவன் நான் அழியும்வரைக்கும் என்னை எல்லா பக்கங்களிலுமிருந்து தாக்குகிறார்.
    வேரோடு வீழ்ந்த மரத்தைப்போன்று அவர் என் நம்பிக்கையை அகற்றினார்.
¹¹ தேவனுடைய கோபம் எனக்கெதிராக எரிகிறது.
    அவர் என்னைத் தமது பகைவன் என்று அழைக்கிறார்.
¹² தேவன் தமது படையை என்னைத் தாக்குவதற்கு அனுப்புகிறார்.
    என்னைத் தாக்குவதற்கு என்னைச் சுற்றிலும் கோபுரங்களை எழுப்புகிறார்கள்.
    என் கூடாரத்தைச் சுற்றிலும் அவர்கள் முற்றுகையிட்டிருக்கிறார்கள்.

¹³ “என் சகோதரர்கள் என்னை வெறுக்கும்படி தேவன் செய்தார்.
    என் நண்பர்களுக்கு நான் ஒரு அந்நியனானேன்.
¹⁴ என் உறவினர்கள் என்னை விட்டு சென்றார்கள்.
    என் நண்பர்கள் என்னை மறந்துப்போனார்கள்.
¹⁵ என்னை ஒரு அந்நியனைப்போலவும் வெளிநாட்டினனைப்போலவும்
    என் வீட்டிற்கு வரும் விருந்தினர்களும் பணிவிடைப் பெண்களும் பார்க்கிறார்கள்.
¹⁶ நான் என் பணியாளைக் கூப்பிடும்போது, அவன் பதில் தருவதில்லை.
    நான் உதவிக்காகக் கெஞ்சும்போதும் என் பணியாள் பதில் தரமாட்டான்.
¹⁷ என் மனைவி என் மூச்சின் வாசனையை வெறுக்கிறாள்.
    என் சொந்த சகோதரர்கள் என்னை வெறுக்கிறார்கள்.
¹⁸ சிறு குழந்தைகளும் என்னைக் கேலிச்செய்கிறார்கள்.
    நான் அவர்கள் அருகே வரும்போது அவர்கள் கெட்டவற்றைச் சொல்கிறார்கள்.
¹⁹ என் நெருங்கிய நண்பர்கள் என்னை வெறுக்கிறார்கள்.
    நான் நேசிக்கும் ஜனங்கள் கூட எனக்கெதிராகத் திரும்பியிருக்கிறார்கள்.

²⁰ “நான் மிகவும் மெலிந்துபோனேன்.
    என் தோல் எலும்போடு ஒட்டித் தொங்குகிறது.
    எனக்குச் சற்றே உயிர் மீந்திருக்கிறது.

²¹ “என் நண்பர்களே, எனக்கு இரங்குங்கள்!
    எனக்கு இரங்குங்கள்!
    ஏனெனில் தேவன் எனக்கு எதிராக இருக்கிறார்.
²² தேவன் செய்வதைப் போன்று நீங்கள் ஏன் என்னைத் தண்டிக்கிறீர்கள்?
    என்னைத் துன்புறுத்துவதால் நீங்கள் தளர்ந்துப் போகவில்லையா?

²³ “நான் சொல்வதை யாரேனும் நினைவில் வைத்து ஒரு புத்தகத்தில் எழுதமாட்டீர்களா?
    என விரும்புகிறேன்.
என் வார்த்தைகள் ஒரு சுருளில் எழுதப்படாதா?
    என விரும்புகிறேன்.
²⁴ நான் சொல்பவை என்றென்றும் நிலைக்கும்படி
    ஈயத்தின்மேல் ஒரு இரும்புக் கருவியால் பொறிக்கப்படவோ அல்லது பாறையில் செதுக்கப்படவோ வேண்டுமென விரும்புகிறேன்.
²⁵ என் மீட்பர் உயிரோடு இருக்கிறார் என்று எனக்குத் தெரியும்!
    முடிவில் அவர் பூமியின்மேல் எழுந்து நின்று என்னைக் காப்பாற்றுவார்!
²⁶ நான் என் உடலைவிட்டுச் சென்றாலும் (நான் உயிர் நீத்தாலும்), என் தோல் அழிந்துப்போனாலும்,
    பின்பு நான் என் தேவனைக் காண்பேன் என அறிவேன்!
²⁷ என் சொந்த கண்களால் நான் தேவனைக் காண்பேன்!
    நானே, வேறெவருமல்ல, தேவனைக் காண்பேன்!
    நான் எத்தனை உணர்ச்சிவசப்பட்டவனாக உணருகிறேன் என்பதை என்னால் உங்களுக்குச் சொல்ல முடியாது.

²⁸ “நீங்கள், ‘நாம் யோபுவைத் துன்புறுத்துவோம்.
    அவனைக் குற்றம்சாட்ட ஒரு காரணத்தைக் காண்போம்’ என்று கூறலாம்.
²⁹ ஆனால் நீங்களே அஞ்சுவீர்கள்.
    ஏனெனில், தேவன் குற்றவாளிகளைத் தண்டிக்கிறார்.
தேவன் வாளைப் பயன்படுத்தி உங்களைத் தண்டிப்பார்.
    அப்போது நியாந்தீர்க்கும் காலம் ஒன்று உண்டு என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள்” என்றான்.