Genesis 7-9

Het Boek

De zondvloed

7 De dag brak aan waarop de Here tegen Noach zei: ‘Ga met uw familie aan boord van de ark, want u bent de enige rechtvaardige tussen al die anderen die de aarde bewonen. ² Neem ook de dieren aan boord, van elke soort één paar, uitgezonderd de dieren die Ik heb bestemd tot voedsel en offer. ³ Van die dieren moet u zeven paar aan boord nemen, evenals van de vogels. Op die manier zullen ze na de grote watervloed hun soort in stand houden. ⁴ Over een week zal het gaan regenen. Veertig dagen en nachten achter elkaar. Alle levende wezens die Ik heb gemaakt en die op het droge leven, zullen sterven.’

⁵ Noach volgde al de bevelen van de Here op. ⁶ Hij was zeshonderd jaar oud toen de vloed over de aarde kwam ⁷ en hij ging met zijn vrouw, zijn zonen en hun vrouwen in de ark om aan de vloed te ontkomen. ^8,9 Alle dieren die bestemd waren om te offeren of om op te eten en de andere soorten, kwamen in paren naar de ark: mannetjes en vrouwtjes, precies zoals God het Noach had gezegd. ^10,11 Een week later, toen Noach zeshonderd jaar oud was, op de zeventiende dag van de tweede maand, stroomde de regen uit de hemel neer en braken de ondergrondse watermassaʼs open. ¹² En dat gedurende veertig dagen en nachten! ¹³ Maar Noach was die dag met zijn vrouw, hun zonen Sem, Cham en Jafet en hun vrouwen aan boord van de ark gegaan. ¹⁴ Bij hen in de ark zaten alle diersoorten, zowel wilde dieren als vee, kruipende dieren en vogels. ¹⁵ Ze kwamen twee aan twee, mannetjes en vrouwtjes, precies zoals God het had bevolen. ¹⁶ Toen sloot de Here God de toegang tot de ark.

¹⁷ Veertig dagen lang raasde de enorme watervloed over de aarde, bedekte alles en nam de ark hoog op zijn golven mee. ¹⁸ Het water steeg en steeg, maar de ark bleef veilig drijven. ¹⁹ Ten slotte bedekte het water ook de hoogste bergen. ²⁰ Het stond zeven meter boven de hoogste bergtoppen. ²¹ En alle levende wezens op aarde verdronken: vogels, vee, wilde en kruipende dieren en alle mensen, ²² alles wat ademde en op het land leefde. ²³ God vernietigde alles, uitgezonderd Noach en zijn familie die in de ark waren. ²⁴ De watervloed bedekte de aarde honderdvijftig dagen lang.

Het water zakt

8 Maar God had Noach en de dieren in de ark niet vergeten. Hij stuurde de wind over het water en langzaam begon het water te zakken. ² De ondergrondse wateren keerden weer terug naar hun normale loop en het hield op met regenen. ³ Het water zakte na honderdvijftig dagen weg en ⁴ op de zeventiende dag van de zevende maand liep de ark op de toppen van het Araratgebergte vast. ⁵ Drie maanden later kwamen ook de andere bergtoppen boven het zakkende water uit.

⁶ Na nog eens veertig dagen opende Noach het venster dat hij in de ark had gemaakt, ⁷ en liet een raaf los. Deze vloog heen en weer, net zolang tot de aarde weer droog was. ⁸ Daarna liet Noach een duif los om te kijken of de aarde al droog was, ⁹ maar de duif vond nergens een plek om neer te strijken en vloog terug naar de ark. Het water stond nog te hoog. Noach stak zijn hand uit en zette de duif weer terug in de ark.

¹⁰ Een week later probeerde Noach het nog eens. ¹¹ De duif vloog weg om tegen de avond terug te keren met een olijfblad in haar snavel. Zo wist Noach dat het water bijna weg was. ¹² Na een week liet hij de duif nog een keer los en nu kwam zij niet meer terug.

¹³ Op de eerste dag van de eerste maand in het jaar dat Noach zeshonderdeen werd, opende Noach de deur van de ark en zag dat het water zich had teruggetrokken. ¹⁴ Er gingen nog eens acht weken voorbij voordat de aarde helemaal droog was. ¹⁵ Toen zei God tegen Noach: ¹⁶ ‘U mag de ark verlaten, met uw vrouw, zonen en schoondochters. ¹⁷ Laat alle dieren, de vogels, het vee en alle kruipende dieren los, dan kunnen zij zich weer voortplanten en de aarde vullen.’ ¹⁸ Noach, alle andere mensen en alle grote en kleine dieren en de vogels gingen van boord. ¹⁹ In paren en groepen kwamen de dieren uit de ark.

²⁰ Toen bouwde Noach een altaar en offerde een aantal dieren en vogels die de Here had aangewezen als offerdieren. ²¹ De Here was blij met Noachs offer en zei bij Zichzelf: ‘Ik zal nooit meer zoiets doen. Nooit zal Ik de aarde meer zo zwaar vervloeken en alle levende wezens vernietigen. Ook al is de mens vanaf zijn vroegste jeugd geneigd het slechte te doen en zondigt hij nog zoveel. ²² Zolang de aarde blijft bestaan, zullen zaaitijd en oogsttijd, koude en warmte, winter en zomer, dag en nacht niet ophouden.’

Gods eeuwige belofte aan Noach

9 God zegende Noach en zijn zonen en zei hun dat zij veel kinderen zouden voortbrengen, zodat de aarde weer werd bevolkt.

^2,3 ‘Alle wilde dieren, de vogels en de vissen zullen bang voor u zijn,’ vertelde God Noach, ‘want Ik heb ze in uw macht gegeven. Voortaan zullen zij een deel van uw voedsel zijn, net zoals het koren en de groenten. ⁴ Maar één ding mag u nooit doen: vlees eten waar het bloed nog in zit, want het bloed bevat de levenskracht. ⁵ En ook moord is verboden. Dieren die mensen doden, moeten worden gedood, net zoals mensen die het bloed van andere mensen vergieten. ⁶ Want als u het bloed van een mens vergiet, zal uw bloed door mensen vergoten worden, want God heeft de mens als zijn evenbeeld gemaakt. ⁷ Ja, zorg dat u veel kinderen krijgt en bevolk de aarde.’

⁸ Toen zei God tegen Noach en zijn zonen: ^9-11 ‘Met u sluit Ik een verbond en met uw kinderen en met alle dieren die bij u in het schip waren—de vogels, het vee en de wilde dieren: Ik beloof dat Ik de aarde nooit meer zal verwoesten met een grote watervloed. ^12,13 Als teken van dat verbond tussen Mij en alle levende wezens die na u op aarde zullen wonen, plaats Ik de regenboog in de wolken. ^14,15 Als Ik de wolken langs de hemel laat glijden, zal de regenboog verschijnen en Mij aan mijn belofte herinneren: nooit meer een watervloed die alle leven vernietigt. ^16,17 Als de regenboog aan de hemel staat, zal Ik hem zien en denken aan het eeuwigdurende verbond tussen Mij en alle levende wezens op aarde.’

¹⁸ De drie zonen van Noach heetten Sem, Cham en Jafet (Cham is de voorvader van de Kanaänieten). ¹⁹ Uit deze drie zonen van Noach zijn alle volken op aarde ontstaan.

^20,21 Noach werd boer, plantte een wijngaard en maakte wijn. Op een dag was hij dronken en lag naakt in zijn tent. ²² Cham, de voorvader van de Kanaänieten, bemerkte dat en vertelde het zijn broers. ²³ Toen zij dat hoorden, pakten Sem en Jafet een mantel, liepen achteruit hun vaders tent in en bedekten zijn naakte lichaam met de mantel. Zij keken de andere kant op terwijl zij dat deden.

^24,25 Toen Noach uit zijn roes ontwaakte en hoorde wat er was gebeurd en wat Cham had verteld, vervloekte hij alle nakomelingen van Cham: ‘Er zal voortaan een vloek op de Kanaänieten rusten, zij zullen de slaven zijn van de nakomelingen van Sem en Jafet!’ ^26,27 Hij vervolgde: ‘Gezegend zij de Here, de God van Sem. De Kanaänieten zullen de slaven van Sem zijn. God zegent Jafet en laat hem bij zijn broer Sem inwonen. De Kanaänieten zullen ook zijn slaven zijn.’ ²⁸ Na de grote watervloed leefde Noach nog driehonderdvijftig jaar. ²⁹ Hij werd negenhonderdvijftig jaar oud en toen stierf hij.