Sprejchwead 3
Reimer 2001
3 Mien Sän, doo mien Jesats nijch fejäte; oba lot dien Hoat mien Aunkomendeare hoole;
2 dan dee woare to diene Doag toolaje, un langet Läwe un Fräd to die jäwe.
3 Erboarme un Woarheit woare die nijch felote; binj dee romm dien Jnekj; schreiw dee opp dien Hoat Tofel;
4 dan woascht du Gonst un goodet Festentnis finje enn Gott un Mensche äa Aunseene.
5 Fetrü enn Gott met dien gaunset Hoat; un doo nijch opp dien eajnet Festentnis läne.
6 Doo Am enn aul diene Wäaj aunerkjane, un Hee woat dien Stijch lenkje.
7 Sie nijch Weis enn dien eajnet Aunseene; doo däm Herr Gott ferjchte, en felot daut Beeset.
8 Heelinj woat to dien Nowel senne, un Moakj to diene Knoakes.
9 Doo däm Herr Gott eare met dien Hab en Goot, un met daut easchte fonn waut du krijchst;
10 un diene Spikjasch woare jefelt senne met Hab en Goot; un dee Wienprass met niehe Wien.
11 Mien Sän doo däm Herr Gott sien Strofe nijch feachte; un doo sien Trajchthalpe nijch hausse.
12 Dan dee Herr Gott deit dän trajchthalpe dän Hee leef haft, soo aus en Foda sien Sän dän hee leef haft.
13 Jesäajent es dee Maun dee Weisheit finjt, un dee Maun dee Festentnis kjrijcht.
14 Dan daut Jewenst doafonn es bäta aus dee Jewenst fonn Selwa; un dee Arnt doafonn aus feinet Golt;
15 see es kjestlijcha aus deare Steena; un aules daut die jankre kaun es nijch to fejlikje met ar.
16 Langet Läwe es enn äare rajchte Haunt; Rikjdom un Ea es enn äare linkje Haunt.
17 Äare Wäaj sent Wäaj fonn Scheenet, un äa gaunsa Stijch es Fräd.
18 See es en Läwesboom to dän dee ar to hoole kjriehe; un froo sent dee, dee ar faust hoole.
19 Dee Herr Gott haft dee Ead jejrint derjch Weisheit; Hee deed dee Himmels jrinde derjch Festentnis;
20 Daut deepet es oppjebroake derjch Siene Wissenschoft; un dee Wolkje lote dän Deiw rauf faule.
21 Mien Sän, lot dee nijch fonn diene Uage wajch gone; hool jesunde Weisheit un Jerejcht;
22 un dee selle Läwe senne to diene Seel, un Jnod to dien Jnekj;
23 dan woascht du sejcha enn dien Wajch gone, un dien Foot woat nijch stolpre.
24 Wan du die dol lajchst, woascht du nijch Angst habe; jo, du woascht die dol laje un dien Schlop woat seet senne.
25 Ha nijch Angst fonn haustjet Schrakj; oda fonn dee Beese äa Fenijchte wan daut kjemt.
26 Dan dee Herr Gott woat bie diene Sied senne; un Hee woat dien Foot bewoare fonn jejräpe woare.
27 Hool daut Goodet nijch trigj fonn dän dee daut fedeent ha, wan du dee Macht enn diene Haunt hast daut to doone.
28 Saj nijch to dien Noba, "Go, un komm trigj, ekj woa die daut Morje jäwe;" wan du daut besied die hast.
29 Doo nijch Beeset plone jäajen dien Noba, sentamol hee truhoatijch biesied die wont.
30 Doo nijch met en Maun sträwe oone Uasoak wan hee die kjeen Schode jedone haft.
31 Sie nijch neidisch äwa en ommenschlijcha Maun, un wäl nijch fonn siene Wäaj.
32 Dan dee Herr Gott hausst en fekjeada Mensch; oba sien Jeheemet es met dee Jerajchte.
33 Däm Herr Gott sien Fluch es opp dee Beese äa Hus; oba Hee säajent dee Jerajchte äare Woninj.
34 Sejchalijch deit Hee dee Spatta feachte; oba Hee jeft Jnod to dee Jerinje.
35 Dee Weise woare Ea oawe, oba dee Noarische doone Schaund huach häwe.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer