Add parallel Print Page Options

Ang Pagkamalaot sang Tawo kag ang Kaayo sang Dios

36 Ini ang mensahi nga ginahuptan ko sa akon tagipusuon
parte sa pagkamakasasala sang malaot nga tawo:[a]
Ang malaot nga tawo wala sing kahadlok sa Dios.
Tungod kay mataas ang pagtan-aw niya sa iya kaugalingon,
indi niya makita ang iya kalaot agod kaugtan niya kuntani ini.
Malaot kag kabutigan ang iya ginahambal.
Wala na niya ginahimo kon ano ang husto kag ang maayo.
Bisan nagahigda siya nagaplano siya sing malain.
Desidido siya nga maghimo sang indi maayo,
kag wala niya ginasikway ang malaot.

Ang imo gugma kag katutom, Ginoo, indi matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
Ang imo pagkamatarong malig-on pareho sa mataas nga mga bukid.
Ang imo paghukom indi matungkad pareho sa kadadalman sang dagat.
Ginatatap mo, Ginoo, ang mga tawo kag mga sapat.
Daw ano kabilidhon sang imo gugma, O Dios.
Ginaprotektaran mo ang mga tawo pareho sang pagprotektar sang pispis sa iya mga buto sa idalom sang iya pakpak.
Nagapaayaw sila sa kabugana sang pagkaon sa imo balay;
ginapainom mo sila sa imo manami nga tubig.
Kay ikaw ang ginahalinan sang kabuhi.
Ginapasanagan mo kami, kag nagakasanagan ang amon hunahuna.
10 Padayuna ang imo paghigugma sa mga nagakilala sa imo.
Padayuna ang imo paghimo sang matarong sa mga nagakabuhi sang husto.
11 Indi pagtuguti nga pierdihon ako sang akon malaot kag bugalon nga mga kaaway.
12 Malaglag gid man inang malaot nga mga tawo kag indi na gid makabangon.

Footnotes

  1. 36:1 Ini ang mensahi… malaot nga tawo: ukon, Nagapanghikot ang sala sa tagipusuon sang malaot nga tawo.