Add parallel Print Page Options

27 Huwag mong ipagyabang ang gagawin mo bukas, sapagkat hindi mo alam kung anong mangyayari sa araw na iyon.
Huwag mong purihin ang iyong sarili; pabayaan mong iba ang sa iyo ay pumuri.
Ang buhangin at bato ay mabigat, pero mas mabigat na problema ang idudulot ng taong hangal.
Mapanganib ang taong galit, ngunit ang taong seloso ay higit na mapanganib.
Mas mabuti ang pagsaway na hayagan, kaysa sa pag-ibig na hindi ipinapaalam.
Ang masakit na pagsaway ng isang kaibigan ay may katuturan, ngunit ang halik ng kaaway ay hindi maaasahan.
Kahit pulot ay tinatanggihan ng taong busog, ngunit sa taong gutom kahit pagkaing mapait ay matamis para sa kanya.
Ang taong lumayas sa kanyang bahay ay parang ibong lumayas sa kanyang pugad.
Ang langis at pabango ay gaya ng tapat na payo ng isang kaibigan na nagdudulot ng kaligayahan.
10 Huwag mong pababayaan ang iyong kaibigan o ang kaibigan ng iyong ama. At kung nasa kagipitan ka, hindi ka na hihingi ng tulong sa kapatid mo na nasa malayo. Ang malapit na kapitbahay ay mas mabuti kaysa sa malayong kapatid.
11 Anak, magpakatalino ka upang ako ay maging maligaya, at para may maisagot ako sa nagpapahiya sa akin.
12 Ang taong marunong ay umiiwas sa paparating na panganib, ngunit ang taong hangal ay sumusuong sa panganib, kaya siya ay napapahamak.
13 Tiyakin mong makakuha ng garantiya sa sinumang nangakong managot sa utang ng hindi mo kilala, upang matiyak mong mababayaran ka.
14 Kapag ginambala mo ng pasigaw na pagbati ang iyong kaibigan sa umaga, ituturing niya iyong sumpa sa kanya.
15 Ang asawang bungangera ay parang tumutulong bubungan sa panahon ng tag-ulan.
16 Hindi siya mapatigil, tulad ng hanging hindi mapigilan o kaya ng langis na hindi mahawakan.
17 Kung paanong pinatatalas ng bakal ang kapwa-bakal, ang tao namaʼy matututo sa kanyang kapwa-tao.
18 Kapag inalagaan mo ang puno ng igos, makakakain ka ng bunga nito. Ganoon din kapag amo moʼy iyong pinagmamalasakitan, ikaw naman ay kanyang pararangalan.
19 Kung paanong ang mukha ng tao ay naaaninaw sa tubig, ang pagkatao naman ay makikita sa iyong puso.
20 Ang kapahamakan at kamatayan ay walang kasiyahan, gayon din ang hangarin ng tao.
21 Pilak at ginto sa apoy sinusubok, ang tao naman ay nasusubok sa pamamagitan ng papuring kanyang natatanggap.
22 Tadtarin mo man ng parusa ang taong hangal, ang kahangalan niya ay hindi mo pa rin maiaalis sa kanya.
23 Mga hayop mo ay iyong alagaan at bantayang mabuti ang iyong kawan.
24 Sapagkat ang kayamanan at kapangyarihan ay hindi mamamalagi magpakailanman.
25 Putulin ang mga damo; at habang hinihintay ang muling pagtubo nito, putulin din ang mga damo sa kabundukan, upang may pagkain ang iyong kawan.
26 Mula sa balahibo ng mga tupa ay makakagawa ka ng kasuotan, at maipagbibili mo ang iba mong mga kambing upang may pambili ka ng kabukiran.
27 Mula sa mga kambing, makakakuha ka ng maraming gatas na sapat sa pangangailangan ng iyong pamilya at mga babaeng utusan.

27 Boast not thyself of to morrow; for thou knowest not what a day may bring forth.

Let another man praise thee, and not thine own mouth; a stranger, and not thine own lips.

A stone is heavy, and the sand weighty; but a fool's wrath is heavier than them both.

Wrath is cruel, and anger is outrageous; but who is able to stand before envy?

Open rebuke is better than secret love.

Faithful are the wounds of a friend; but the kisses of an enemy are deceitful.

The full soul loatheth an honeycomb; but to the hungry soul every bitter thing is sweet.

As a bird that wandereth from her nest, so is a man that wandereth from his place.

Ointment and perfume rejoice the heart: so doth the sweetness of a man's friend by hearty counsel.

10 Thine own friend, and thy father's friend, forsake not; neither go into thy brother's house in the day of thy calamity: for better is a neighbour that is near than a brother far off.

11 My son, be wise, and make my heart glad, that I may answer him that reproacheth me.

12 A prudent man foreseeth the evil, and hideth himself; but the simple pass on, and are punished.

13 Take his garment that is surety for a stranger, and take a pledge of him for a strange woman.

14 He that blesseth his friend with a loud voice, rising early in the morning, it shall be counted a curse to him.

15 A continual dropping in a very rainy day and a contentious woman are alike.

16 Whosoever hideth her hideth the wind, and the ointment of his right hand, which bewrayeth itself.

17 Iron sharpeneth iron; so a man sharpeneth the countenance of his friend.

18 Whoso keepeth the fig tree shall eat the fruit thereof: so he that waiteth on his master shall be honoured.

19 As in water face answereth to face, so the heart of man to man.

20 Hell and destruction are never full; so the eyes of man are never satisfied.

21 As the fining pot for silver, and the furnace for gold; so is a man to his praise.

22 Though thou shouldest bray a fool in a mortar among wheat with a pestle, yet will not his foolishness depart from him.

23 Be thou diligent to know the state of thy flocks, and look well to thy herds.

24 For riches are not for ever: and doth the crown endure to every generation?

25 The hay appeareth, and the tender grass sheweth itself, and herbs of the mountains are gathered.

26 The lambs are for thy clothing, and the goats are the price of the field.

27 And thou shalt have goats' milk enough for thy food, for the food of thy household, and for the maintenance for thy maidens.