Panaghoy 4

Magandang Balita Biblia

² Ang mga ipinagmamalaking kabinataan ng Jerusalem ay kasinghalaga ng lantay na ginto,
    ngunit ngayon ay para na lamang putik na hinugisan ng magpapalayok.

³ Kahit mga asong-gubat ay nagpapasuso ng kanilang mga tuta,
    subalit ang aking bayan ay naging malupit, gaya ng mga ostrits sa kanilang mga inakay.

⁴ Namamatay sa gutom ang mga batang pasusuhin;
    namamalimos ang mga bata, ngunit walang magbigay ng pagkain.

⁵ Ang mga taong dati'y sagana sa pagkain dahil sa gutom ay namatay na rin.
    Ang dating mayayaman ay naghahalungkat, umaasang sa basurahan ay may mabubulatlat.

⁶ Ang^(A) pagpaparusa sa aking bayan ay higit pa sa sinapit ng Sodoma
    na sa isang kisap-mata'y winasak ng Diyos.

⁷ Dati, ang aming mga pinuno^[a] ay matuwid at sindalisay ng yelo;
    sila'y matipuno, malakas at malusog.

⁸ Ngayo'y mukha nila'y sing-itim ng alkitran, kanilang mga bangkay sa Jerusalem ay naghambalang.
    Nangulubot na ang kanilang balat, parang kahoy na natuyo ang kanilang mga buto.

⁹ Mabuting di hamak ang masawi ka sa digmaan kaysa naman sa gutom ikaw ay mamatay;
    at dahil walang makain, labis kang nanghina.

¹⁰ Kalagim-lagim^(B) ang naging bunga ng kapahamakang sinapit ng aking bayan.
    Upang ang ina ay may makain, kanilang supling ang siyang isinaing.

¹¹ Ibinuhos ni Yahweh ang kanyang matinding poot,
    sa lunsod ng Zion, lahat kanyang tinupok.

¹² Hindi naniniwala ang lahat ng hari sa sanlibutan, ni ang kanilang mga nasasakupan
    na mapapasok ng kaaway ang lunsod ng Jerusalem.

¹³ Ngunit ito'y naganap dahil sa kasalanan ng mga propeta, at sa kasamaan ng mga pari
    na nagpapatay sa mga walang sala.

¹⁴ Ang mga pinuno'y parang bulag na palabuy-laboy sa lansangan
    at natitigmak ng dugo, kaya walang mangahas lumapit sa kanila.

¹⁵ “Lumayo kayo, kayong marurumi! Huwag kayong lalapit sa amin!” sabi ng mga tao;
    kaya't sila'y naging pugante't palabuy-laboy, ni isang bansa'y walang nais tumanggap sa kanila.

¹⁶ Hindi na sila pinahalagahan ni Yahweh, kaya sila'y pinangalat niya.
    Hindi na niya kinilala ang mga pari at ang mga pinuno.

¹⁷ Nanlabo na ang aming paningin sa paghihintay sa tulong na hindi na dumating;
    naghintay kami sa isang bansang wala namang maitulong.

¹⁸ Ang kaaway ay laging nakabantay kaya't hindi kami makalabas sa lansangan;
    nabibilang na ang aming mga araw, malapit na ang aming wakas.

¹⁹ Ang mga humahabol sa amin ay higit na mabilis kaysa mga agila sa himpapawid;
    tinugis nila kami sa mga kabundukan, maging sa ilang ay inaabangan.

²⁰ Nabihag nila ang aming tagapagtanggol, ang itinalaga ni Yahweh,
    na inaasahan naming mangangalaga sa amin laban sa mga kaaway.

²¹ Magalak ka't matuwa, bayan ng Edom at Uz;
    subalit ang kapahamakang ito'y inyo ring mararanasan, malalagay ka rin sa lubos na kahihiyan.

²² Pinagdusahan na ng Zion ang kanyang mga kasalanan kaya't lalaya na siya mula sa pagkabihag;
    ngunit paparusahan ni Yahweh ang Edom dahil sa kanyang kalikuan, at ibubunyag ang kanyang mga kasalanan.