Add parallel Print Page Options

Ang aklat na ito ay naglalaman ng pangitaing ibinigay ng Panginoong Yahweh kay Propeta Obadias tungkol sa Edom.

Paparusahan ni Yahweh ang Edom

May narinig kaming ulat buhat sa Panginoong Yahweh;
    may isang sugo na ipinadala sa mga bansa:
    “Humanda kayo at ang Edom ay salakayin!”
Sinabi ni Yahweh sa Edom,
    “Gagawin kitang pinakamahinang bansa,
    at kamumuhian ka ng lahat ng mga tao.
Nilinlang ka ng iyong kayabangan;
dahil ang kapitolyo mo'y nakatayo sa batong buháy;
    dahil ang tahanan mo'y nasa matataas na kabundukan.
Kaya't sinasabi mo,
    ‘Sinong makakapagpabagsak sa akin?’”
Kasintaas man ng pugad ng agila ang iyong bahay,
    o maging ang mga bituin man ay iyong kapantay,
    hahatakin kitang pababa at ikaw ay babagsak.

“Kung sa gabi'y dumating ang magnanakaw,
    ang kinukuha lamang nila'y ang kanilang magustuhan.
Kapag ang mga tao'y namimitas ng ubas,
    kahit kaunting bunga'y nagtitira sila.
Ngunit ang mga kaaway mo'y walang ititira kahit isa.
O lahi ni Esau, ang yaman mo'y sasamsamin;
    at ang lahat ng sa iyo'y kukuhanin.
Nilinlang ka ng iyong mga kapanalig,
    itinaboy ka mula sa iyong lupain.
Nasasakop ka na ngayon ng iyong mga kakampi.
    Ang iyong mga kaibigang noo'y kasalo, ngayo'y naglagay ng patibong para sa iyo;
    at kanila pang sinasabi, ‘Nasaan na ang kanyang katusuhan?’”
Sinabi ni Yahweh:
“Darating ang araw na paparusahan ko ang Edom,
    lilipulin ko ang kanyang mga matatalinong tao,
    at ang kaalaman nila'y aking papawiin.
Mga mandirigma ng Teman ay pawang nasisindak,
    at ang mga kawal ng Edom ay malilipol na lahat.

Bakit Pinarusahan ang Edom

10 “Dahil sa ginawa mong karahasan sa angkan ng kapatid mong si Jacob,
    sa kahihiya'y malalagay ka,
    at mahihiwalay sa akin magpakailanman.
11 Pinanood mo lamang sila,
    nang araw na pasukin ng mga kaaway.
Kasinsama ka ng mga dayuhan
    na nananamsam at naghahati-hati
    sa kayamanan ng Jerusalem na kanilang tinangay.
12 Hindi mo dapat ikinatuwa ang[a] kapahamakang sinapit
    ng iyong mga kapatid sa lupain ng Juda.
Hindi ka dapat nagalak sa araw ng kanilang pagkawasak;
hindi ka dapat naging palalo sa araw ng kanilang kasawian.
13 Hindi mo dapat pinasok ang lunsod ng aking bayan,
    ni pinagtawanan ang kanilang kasawian.
At sinamsam mo pa ang kanilang kayamanan
    sa panahon ng kanilang kapahamakan.
14 Hindi(A) ka dapat nag-abang sa mga sangang-daan
    upang ang mga pugante doon ay hadlangan.
Hindi mo na dapat sila ibinigay sa kalaban
    sa araw na iyon ng kanilang kapahamakan.

Hahatulan ng Diyos ang mga Bansa

15 “Malapit na ang araw ng aking paghatol sa lahat ng bansa,” sabi ni Yahweh.
“Ang ginawa mo Edom, sa iyo'y gagawin din;
    ang ibinigay mo sa iba, siya mo ring tatanggapin.
16 Sa banal na bundok ko ay nalasap ng aking bayan
    ang mapait na alak na sa kanila'y kaparusahan.
Ngunit ang mga bayan na dito'y nakapaligid,
    higit na parusa ang kanilang matitikman;
    iinom sila nito at lubos na mapaparam.

Ang Tagumpay ng Israel

17 “Ngunit sa Bundok Zion ay may ilang makakatakas,
    at ang bundok na ito'y magiging banal na dako.
Muling aariin ng lahi ni Jacob
    ang lupaing sa kanila ay ipinagkaloob.
18 At maglalagablab naman ang lahi ni Jose.
    Lilipulin nila ang lahi ni Esau,
    at susunugin ito na parang dayami.
    Walang matitira isa man sa kanila.
Akong si Yahweh ang maysabi nito.

19 “Sasakupin ng mga taga-Negeb ang Bundok ng Edom.
    Sasakupin ng mga nasa kapatagan ang lupain ng mga Filisteo.
Makukuha nila ang lupain ng Efraim at Samaria.
    Ang Gilead nama'y sasakupin ng lahi ni Benjamin.
20 Magbabalik ang hukbong binubuo ng mga dinalang-bihag, sila na nagmula sa hilagang Israel.
    Sila ang sasakop sa lupain ng Fenicia hanggang sa Zarefat doon sa hilaga.
Ang mga taga-Jerusalem na itinapon sa Sardis[b]
    ang siya namang sasakop sa mga lunsod sa timog ng Juda.
21 Ang matagumpay na hukbo ng Jerusalem,
    sasalakay sa Edom at doo'y mamamahala.
Si Yahweh mismo ang doo'y maghahari.”

Footnotes

  1. Obadias 1:12 Hindi mo dapat ikinatuwa ang: Sa Hebreo ay Ngunit huwag kang matutuwa sa .
  2. Obadias 1:20 Sardis: Sa ibang manuskrito'y Sefarad .
'Obadias 1 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.

VISION de Abdías. El Señor Jehová ha dicho así cuanto á Edom: Oído hemos el pregón de Jehová, y mensajero es enviado á las gentes. Levantaos, y levantémonos contra ella en batalla.

He aquí, pequeño te he hecho entre las gentes; abatido eres tú en gran manera.

La soberbia de tu corazón te ha engañado, tú que moras en las hendiduras de las peñas, en tu altísima morada; que dices en tu corazón: ¿Quién me derribará á tierra?

Si te encaramares como águila, y si entre las estrellas pusieres tu nido, de ahí te derribaré, dice Jehová.

Si ladrones vinieran á ti, ó robadores de noche ¿no hurtaran lo que les bastase? Pues si entraran á ti vendimiadores, aun dejaran algún rebusco.

Cómo fueron escudriñadas las cosas de Esaú! sus cosas escondidas fueron buscadas.

Hasta el término te hicieron llegar todos tus aliados; te han engañado tus pacíficos, prevalecieron contra ti; los que comían tu pan, pusieron el lazo debajo de ti: no hay en él entendimiento.

¿No haré que perezcan en aquel día, dice Jehová, los sabios de Edom, y la prudencia del monte de Esaú?

Y tus valientes, oh Temán, serán quebrantados; porque todo hombre será talado del monte de Esaú por el estrago.

10 Por la injuria de tu hermano Jacob te cubrirá vergüenza, y serás talado para siempre.

11 El día que estando tú delante, llevaban extraños cautivo su ejército, y los extraños entraban por sus puertas, y echaban suertes sobre Jerusalem, tú también eras como uno de ellos.

12 Pues no debiste tú estar mirando en el día de tu hermano, el día en que fué extrañado: no te habías de haber alegrado de los hijos de Judá en el día que se perdieron, ni habías de ensanchar tu boca en el día de la angustia:

13 No habías de haber entrado por la puerta de mi pueblo en el día de su quebrantamiento; no, no habías tú de haber mirado su mal el día de su quebranto, ni haber echado mano á sus bienes el día de su calamidad.

14 Tampoco habías de haberte parado en las encrucijadas, para matar los que de ellos escapasen; ni habías tú de haber entregado los que quedaban en el día de angustia.

15 Porque cercano está el día de Jehová sobre todas las gentes: como tú hiciste se hará contigo: tu galardón volverá sobre tu cabeza.

16 De la manera que vosotros bebisteis en mi santo monte, beberán, todas las gentes de continuo: beberán, y engullirán, y serán como si no hubieran sido.

17 Mas en el monte de Sión habrá salvamento, y será santidad, y la casa de Jacob, poseerá sus posesiones.

18 Y la casa de Jacob será fuego, y la casa de José será llama, y la casa de Esaú estopa, y los quemarán, y los consumirán; ni aun reliquia quedará en la casa de Esaú, porque Jehová lo habló.

19 Y los del mediodía poseerán el monte de Esaú, y los llanos de los Palestinos; poseerán también los campos de Ephraim, y los campos de Samaria; y Benjamín á Galaad.

20 Y los cautivos de aqueste ejército de los hijos de Israel poseerán lo de los Cananeos hasta Sarepta; y los cautivos de Jerusalem, que están en Sepharad, poseerán las ciudades del mediodía.

21 Y vendrán salvadores al monte de Sión para juzgar al monte de Esaú; y el reino será de Jehová.