Mika 4

Ang Pulong Sa Dios

Ang Kasugoan sa Ginoo Magahatag ug Kalinaw

(Isa. 2:2-4)

4 Sa umaabot nga mga adlaw, ang bukid nga gitukoran sa templo sa Ginoo mahimong pinakaimportante^[a] sa mga bukid ug mga bungtod. Ug modagsa niini nga bukid ang mga tawo nga naggikan sa nagkalain-laing nasod. ² Daghang kanasoran and muduol ug moingon, “Dali, motungas kita sa bukid sa Ginoo, didto sa templo sa Dios ni Jacob. Kay tudloan kita niya sa iyang mga pamaagi aron matuman nato kini.”

Busa mopauli ang mga tawo gikan sa Jerusalem^[b] dala ang mga kasugoan sa Ginoo. ³ Ug pinaagi sa iyang kasugoan, husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod, bisan kadtong gamhanan nga mga nasod sa layo. Busa dili na mag-away ang mga nasod, ug dili na usab sila mobansay ug mga tawo alang sa pagpakiggira. Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw. ⁴ Ang matag tawo magalingkod sa ilalom sa iyang tanom nga ubas ug kahoy nga igos nga walay gikahadlokan. Mahitabo gayod kini, kay ang Ginoo nga Makagagahom mao ang nagaingon niini. ⁵ Apan bisan musunod pa ang ubang mga katawhan sa ilang mga dios-dios, kami musunod sa Ginoo nga among Dios hangtod sa kahangtoran.

Mobalik ang mga Israelinhon sa Ilang Dapit gikan sa Pagkabihag

^6-7 Miingon ang Ginoo, “Sa umaabot nga mga adlaw, tigomon ko ang akong mga katawhan nga akong gisilotan—ang nangapiang ug nagkatibulaag. Himuon ko nga usa ka gamhanan nga nasod ang mga nangahibilin kanila. Ug maghari ako kanila sa Jerusalem^[c] gikan niana nga panahon hangtod sa kahangtoran. ⁸ Ang Jerusalem,^[d] nga sama sa usa ka tore nga lantawanan, diin ang Dios magbantay sa iyang katawhan^[e] mahimo pag-usab nga nagaunang siyudad sa Israel sama kaniadto.

^9-10 “Karon, ngano kamong mga lumulupyo sa Zion nagaagulo man sama sa babaye nga nagbati? Naa pa man ang inyong hari ug ang iyang mga magtatambag wala man nangamatay. Sige, paglimbag-limbag kamo sa kasakit sama sa babayeng nagbati. Kay sa dili madugay mobiya kamo sa inyong siyudad ug magpuyo sa kaumahan, ug unya dad-on kamo ngadto sa Babilonia. Apan luwason ko kamo didto gikan sa kamot sa inyong mga kaaway. ¹¹ Karon daghang mga nasod ang nagtigom sa pakiggira kaninyo. Nagaingon sila, ‘Atong pasipad-an ang Jerusalem! Ug unya atong tan-awon ang makauulaw nga kahimtang niini.’ ¹² Apan kini nga mga nasod wala makahibalo sa akong hunahuna. Wala sila makasabot sa akong plano, nga tigomon sila aron silotan, sama nga ang uhay tigomon aron giokon.

¹³ “Mga lumulupyo sa Zion, lakaw kamo ug laglaga ninyo sa hingpit^[f] ang inyong mga kaaway nga daw sa nagagiok kamo ug mga uhay. Kay himuon ko kamong sama sa torong baka nga may puthaw nga mga sungay ug may bronsi nga mga kuko. Dugmokon ninyo ang daghang mga nasod, ug ang ilang mga bahandi nga nakuha nila pinaagi sa kabangis ihalad ninyo kanako, ang Ginoo nga magagahom sa tibuok kalibotan.”