Mga Hebreo 6

Ang Biblia (1978)

6 Kaya't tayo'y tumigil na ng pagsasalita ng mga unang simulain ng aral ni Cristo, at tayo'y mangagpatuloy sa kasakdalan; na huwag nating ilagay na muli ang kinasasaligan ng pagsisisi ^(A)sa mga patay na gawa, at ng pananampalataya sa Dios,

² Ng aral ^(B)na tungkol sa mga paglilinis, ^(C)at ng pagpapatong ng mga kamay, ^(D)at ng pagkabuhay na maguli ng mga patay, ^(E)at ng paghuhukom na walang hanggan.

³ At ating gagawin ito, kung ipahihintulot ng Dios.

⁴ Sapagka't tungkol sa mga minsang ^(F)naliwanagan at nakalasap ^(G)ng kaloob ng kalangitan, at mga ^(H)nakabahagi ng Espiritu Santo,

⁵ At nakalasap ng mabuting salita ng Dios, at ng mga kapangyarihan ^(I)ng panahong darating,

⁶ At saka nahiwalay sa Dios ay ^(J)di maaaring baguhin silang muli ^(K)sa pagsisisi; ^(L)yamang kanilang ipinapapakong muli sa ganang kanilang sarili ang Anak ng Dios, at inilalagay na muli siya sa hayag na kahihiyan.

⁷ Sapagka't ang lupang ^(M)humitit ng ulang madalas na lumalagpak sa kaniya, at tinutubuan ng mga damong pakikinabangan ng mga yaon na dahil sa kanila'y binukid, ay tumanggap ng pagpapalang mula sa Dios:

⁸ Datapuwa't ^(N)kung namumunga ng mga tinik at dawag, ay itinatakuwil at malapit sa sumpa; at ang kaniyang kahihinatnan ay ang sunugin.

⁹ Nguni't, mga minamahal, naniniwala kaming lubos sa magagaling na bagay tungkol sa inyo, at sa mga bagay na kalakip ng pagkaligtas, bagama't kami ay nagsasalita ng ganito:

¹⁰ Sapagka't ang ^(O)Dios ay hindi liko upang limutin ang inyong gawa at ang pagibig na inyong ipinakita sa kaniyang pangalan, sa inyong ^(P)paglilingkod sa mga banal, at hanggang ngayo'y nagsisipaglingkod kayo.

¹¹ At ninanasa namin na ang ^(Q)bawa't isa sa inyo ay magpakita ng gayon ding sikap sa ikalulubos ng pagasa hanggang sa katapusan:

¹² Na huwag kayong ^(R)mga tamad, kundi mga taga tulad kayo sa mga na sa pamamagitan ng pananampalataya at ng pagtitiis ay nagsisipagmana ^(S)ng mga pangako.

¹³ Sapagka't nang mangako ang Dios kay Abraham, palibhasa'y hindi niya maipanumpa ang anomang lalong mataas, ay ^(T)ipinanumpa ang kaniyang sarili,

¹⁴ Na sinasabi, ^(U)Tunay sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin kita.

¹⁵ At sa ganito, nang makapaghintay na may pagtitiis, ay nagtamo siya ng pangako.

¹⁶ Sapagka't ipinanunumpa ng mga tao ang lalong mataas: at sa bawa't pagtatalo nila'y ^(V)ang sumpa sa pagpapatotoo ang siyang katapusan.

¹⁷ Sa ganito, sa pagkaibig ng Dios na maipakitang lalong sagana sa mga ^(W)tagapagmana ng pangako ^(X)ang kawalan ng pagbabago ng kaniyang pasiya, ay ipinamagitan ang sumpa;

¹⁸ Upang sa dalawang bagay na di mababago, na diya'y ^(Y)di maaaring ang Dios ay magbulaan, ay mangagkaroon tayo ng isang matibay na kasiglahan, tayong nangagsitakas na sumakanlong upang mangapit sa pagasang nalalagay sa ating unahan:

¹⁹ Na ating inaring tulad sa sinepete ng kaluluwa, isang pagasa na matibay at matatag ^(Z)at pumapasok sa nasa loob ng ^(AA)tabing;

²⁰ Na doo'y ^(AB)pumasok dahil sa atin si Jesus, na gaya ng pangunahin, ^(AC)na naging dakilang saserdote magpakailan man ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec.