39 Aking sinabi, ^(A)Ako'y magiingat sa aking mga lakad,
Upang huwag akong magkasala ng aking dila:
Aking iingatan ang aking dila ng paningkaw,
Samantalang ang masama ay nasa harap ko.
^2 (B)Ako'y napipi ng pagtahimik, ako'y tumahimik pati sa mabuti;
At ang aking kalungkutan ay lumubha.
³ Ang aking puso ay ^(C)mainit sa loob ko;
Habang ako'y nagbubulaybulay ay nagalab ang apoy:
Nang magkagayo'y nagsalita ako ng aking dila:
⁴ Panginoon, ^(D)ipakilala mo sa akin ang aking wakas,
At ang sukat ng aking mga kaarawan, kung ano;
Ipakilala mo sa akin kung gaano kahina ako.
⁵ Narito, gaya ng mga dangkal ginawa mo ang aking mga kaarawan;
At ang ^(E)aking gulang ay tila wala sa harap mo:
Tunay na bawa't tao sa kaniyang mainam na kalagayan ay pawang ^(F)walang kabuluhan. (Selah)
⁶ Tunay na bawa't tao ay lumalakad sa walang kabuluhang lilim:
^(G)Tunay na sila'y nagugulo ng walang kabuluhan:
^(H)Kaniyang ibinubunton ang mga kayamanan, at hindi nalalaman kung sinong nagsisipulot.
⁷ At ngayon, Panginoon, ano pa ang aking hinihintay?
^(I)Ang aking pagasa ay nasa iyo.
⁸ Iligtas mo ako sa lahat ng aking mga pagsalangsang:
^(J)Huwag mo akong gawing katuyaan ng hangal.
^9 (K)Ako'y pipi, hindi ko ibinuka ang aking bibig;
Sapagka't ^(L)ikaw ang gumawa.
^10 (M)Iurong mo sa akin ang iyong suntok:
Ako'y bugbog na sa suntok ng iyong kamay.
¹¹ Pagka sa pamamagitan ng mga parusa dahil sa kasamaan ay iyong sinasaway ang tao,
^(N)Iyong sinisira ang kaniyang kagandahan na parang pagsira ng tanga:
Tunay na bawa't tao ay walang kabuluhan. (Selah)
¹² Iyong dinggin ang aking dalangin, Oh Panginoon, at pakinggan mo ang aking daing:
^(O)Huwag kang tumahimik sa aking mga luha:
^(P)Sapagka't ako'y taga ibang lupa na kasama mo;
Nakikipamayan na ^(Q)gaya ng lahat na aking mga magulang.
^13 (R)Oh tulungan mo ako, upang ako'y magbawing lakas,
Bago ako manaw, at mawala.