⁴ Ang tao ay katulad ng hininga,
    gaya ng aninong nawawala ang mga araw niya.
⁵ Iyuko mo ang iyong kalangitan, O Panginoon, at ikaw ay pumanaog!
    Hipuin mo ang mga bundok upang ang mga ito'y magsiusok.
⁶ Paguhitin mo ang kidlat at sila'y iyong pangalatin,
    suguin mo ang iyong mga palaso at sila'y iyong lituhin!

^4 (A)Ang tao ay parang walang kabuluhan:
Ang kaniyang mga kaarawan ay parang lilim na napaparam.
⁵ Ikiling mo ang iyong mga langit, ^(B)Oh Panginoon, at bumaba ka:
^(C)Hipuin mo ang mga bundok, at magsisiusok.
^6 (D)Maghagis ka ng kidlat, at pangalatin mo sila;
Suguin mo ang iyong mga pana, at lituhin mo sila,