Add parallel Print Page Options

17 Mahilig sa pagsumpa, kaya dapat na sumpain,
    yamang ayaw na magpala, di dapat pagpalain.
18 Ang pagsumpa sa kapwa sa kanya ay parang damit, kasuotang oras-oras nagagawa ang magbihis;
    sana'y siya ang ginawin, katulad ng nasa tubig
    tumagos sa buto niya, iyong sumpang parang langis.
19 Sana'y maging kasuotang nakabalot sa katawan,
    na katulad ng sinturong nakabigkis araw-araw.

Read full chapter

17 (A)Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya;
At hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.
18 (B)Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit,
At nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig,
At parang langis sa kaniyang mga buto.
19 Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal,
At gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.

Read full chapter

17 He loved to pronounce a curse—
    may it come back on him.(A)
He found no pleasure in blessing—
    may it be far from him.
18 He wore cursing(B) as his garment;
    it entered into his body like water,(C)
    into his bones like oil.
19 May it be like a cloak wrapped(D) about him,
    like a belt tied forever around him.

Read full chapter