Mark 11
Living Bible
11 As they neared Bethphage and Bethany on the outskirts of Jerusalem and came to the Mount of Olives, Jesus sent two of his disciples on ahead.
2 “Go into that village over there,” he told them, “and just as you enter you will see a colt tied up that has never been ridden. Untie him and bring him here. 3 And if anyone asks you what you are doing, just say, ‘Our Master needs him and will return him soon.’”
4-5 Off went the two men and found the colt standing in the street, tied outside a house. As they were untying it, some who were standing there demanded, “What are you doing, untying that colt?”
6 So they said what Jesus had told them to, and then the men agreed.
7 So the colt was brought to Jesus, and the disciples threw their cloaks across its back for him to ride on. 8 Then many in the crowd spread out their coats along the road before him, while others threw down leafy branches from the fields.
9 He was in the center of the procession with crowds ahead and behind, and all of them shouting, “Hail to the King!” “Praise God for him who comes in the name of the Lord!” . . . 10 “Praise God for the return of our father David’s kingdom. . . . ” “Hail to the King of the universe!”
11 And so he entered Jerusalem and went into the Temple. He looked around carefully at everything and then left—for now it was late in the afternoon—and went out to Bethany with the twelve disciples.
12 The next morning as they left Bethany, he felt hungry. 13 A little way off he noticed a fig tree in full leaf, so he went over to see if he could find any figs on it. But no, there were only leaves, for it was too early in the season for fruit.
14 Then Jesus said to the tree, “You shall never bear fruit again!” And the disciples heard him say it.
15 When they arrived back in Jerusalem, he went to the Temple and began to drive out the merchants and their customers, and knocked over the tables of the money changers and the stalls of those selling doves, 16 and stopped everyone from bringing in loads of merchandise.
17 He told them, “It is written in the Scriptures, ‘My Temple is to be a place of prayer for all nations,’ but you have turned it into a den of robbers.”
18 When the chief priests and other Jewish leaders heard what he had done, they began planning how best to get rid of him. Their problem was their fear of riots because the people were so enthusiastic about Jesus’ teaching.
19 That evening as usual they left the city.
20 Next morning, as the disciples passed the fig tree he had cursed, they saw that it was withered from the roots! 21 Then Peter remembered what Jesus had said to the tree on the previous day and exclaimed, “Look, Teacher! The fig tree you cursed has withered!”
22-23 In reply Jesus said to the disciples, “If you only have faith in God—this is the absolute truth—you can say to this Mount of Olives, ‘Rise up and fall into the Mediterranean,’ and your command will be obeyed. All that’s required is that you really believe and have no doubt! 24
26-28 [a]By this time they had arrived in Jerusalem again, and as he was walking through the Temple area, the chief priests and other Jewish leaders came up to him demanding, “What’s going on here? Who gave you the authority to drive out the merchants?”
29 Jesus replied, “I’ll tell you if you answer one question! 30 What about John the Baptist? Was he sent by God, or not? Answer me!”
31 They talked it over among themselves. “If we reply that God sent him, then he will say, ‘All right, why didn’t you accept him?’ 32 But if we say God didn’t send him, then the people will start a riot.” (For the people all believed strongly that John was a prophet.)
33 So they said, “We can’t answer. We don’t know.”
To which Jesus replied, “Then I won’t answer your question either!”
Footnotes
- Mark 11:26 Many ancient authorities add v. 26: “But if you do not forgive, neither will your Father who is in heaven forgive your trespasses.” All include this in Matthew 6:15. other Jewish leaders, literally, “scribes and elders.” Also in 12:12.
Marcos 11
Magandang Balita Biblia
Ang Matagumpay na Pagpasok sa Jerusalem(A)
11 Narating nina Jesus ang mga bayan ng Bethfage at Bethania, malapit sa may Bundok ng mga Olibo. Nang papalapit na sila sa Jerusalem, pinauna ni Jesus ang dalawa sa mga alagad 2 at sinabi sa kanila, “Pumunta kayo sa susunod na nayon. Pagpasok na pagpasok, makikita ninyo ang isang batang asno na hindi pa nasasakyan ninuman. Kalagan ninyo iyon at dalhin dito. 3 Kapag may nagtanong kung bakit ninyo kinakalagan iyon, sabihin ninyong iyon ay kailangan ng Panginoon[a] at ibabalik din niya agad.”
4 Kaya't lumakad ang dalawang alagad at nakita nga nila ang batang asno sa tabi ng daan, nakatali ito sa may pinto ng isang bahay. Nang kinakalagan na nila ang hayop, 5 tinanong sila ng ilang nakatayo roon, “Bakit ninyo kinakalagan iyan?”
6 Sumagot sila gaya ng bilin ni Jesus, at hinayaan na silang umalis. 7 Dinala nila kay Jesus ang batang asno. Matapos isapin sa likod nito ang kanilang mga balabal ay sumakay si Jesus. 8 Marami ang naglatag ng kanilang mga balabal sa daan, samantalang ang iba nama'y pumutol ng madahong sanga ng kahoy at iyon ang kanilang inilatag sa daan. 9 Ang(B) mga tao sa unahan at sa hulihan ni Jesus ay sumisigaw ng ganito, “Purihin ang Diyos![b] Pinagpala ang dumarating sa pangalan ng Panginoon! 10 Pagpalain ang malapit nang itatatag na kaharian ng ating amang si David! Purihin ang Panginoon sa Kataas-taasan!”
11 Pumunta si Jesus sa Jerusalem at pumasok sa Templo at tiningnan niya ang lahat ng bagay doon. At dahil gumagabi na, lumabas siya at nagbalik sa Bethania na kasama ang Labindalawa.
Sinumpa ang Puno ng Igos(C)
12 Kinabukasan, nang pabalik na sila mula sa Bethania, si Jesus ay nakaramdam ng gutom. 13 Nakita niya sa di-kalayuan ang isang malagong puno ng igos. Nilapitan niya ito upang tingnan kung may bunga. Dahil hindi pa panahon ng igos noon, wala siyang nakita kundi mga dahon lamang. 14 Kaya't sinabi niya sa puno ng igos, “Wala nang makakakain pa ng iyong bunga.” Ang sinabi niyang iyon ay narinig ng kanyang mga alagad.
Pinalayas ang mga Nangangalakal sa Templo(D)
15 Pagdating nila sa Jerusalem, si Jesus ay pumasok sa Templo. Ipinagtabuyan niya ang mga nagbebenta at namimili roon, at ipinagtataob niya ang mga mesa ng mga namamalit ng salapi at ang mga upuan ng mga nagtitinda ng kalapati. 16 Pinagbawalan din niyang tumawid sa patyo ng Templo ang mga may dalang paninda 17 at(E) tinuruan niya ang mga tao nang ganito, “Nasusulat, ‘Ang aking tahanan ay tatawaging bahay-dalanginan ng lahat ng bansa.’ Ngunit ginawa ninyo itong lungga ng mga magnanakaw!”
18 Narinig ito ng mga punong pari at ng mga tagapagturo ng Kautusan. Buhat noo'y humanap na sila ng paraan upang patayin si Jesus. Subalit natatakot sila sa kanya dahil humahanga ang lahat sa kanyang mga turo.
19 Pagsapit ng gabi, si Jesus at ang kanyang mga alagad ay muling lumabas ng lungsod.
Ang Aral Mula sa Puno ng Igos(F)
20 Kinaumagahan, pagdaan nila'y nakita nilang natuyo ang puno ng igos hanggang sa mga ugat nito. 21 Naalala ni Pedro ang nangyari dito kaya't kanyang sinabi kay Jesus, “Guro, tingnan ninyo! Patay na ang puno ng igos na isinumpa ninyo.”
22 Sumagot si Jesus, “Manalig kayo sa Diyos. 23 Tandaan(G) ninyo ito: kung kayo'y nananampalataya sa Diyos at hindi kayo nag-aalinlangan, maaari ninyong sabihin sa bundok na ito, ‘Umalis ka riyan at tumalon ka sa dagat,’ at ito nga ay mangyayari. 24 Kaya't sinasabi ko sa inyo, anuman ang hingin ninyo sa inyong panalangin, maniwala kayong natanggap na ninyo iyon, at matatanggap nga ninyo iyon. 25 Kapag(H) kayo'y tumayo upang manalangin, patawarin muna ninyo ang nagkasala sa inyo upang ang inyong mga kasalanan ay patawarin din ng inyong Ama na nasa langit. [26 Ngunit kung hindi kayo magpapatawad, hindi rin naman kayo patatawarin ng inyong Ama na nasa langit.][c]”
Pag-aalinlangan tungkol sa Karapatan ni Jesus(I)
27 Muli silang pumasok sa Jerusalem. Habang si Jesus ay naglalakad sa patyo ng Templo, nilapitan siya ng mga punong pari, ng mga tagapagturo ng Kautusan at ng mga pinuno ng bayan. 28 Siya'y tinanong nila, “Ano ang karapatan mong gumawa ng mga bagay na ito? Sino ang nagbigay sa iyo ng ganyang karapatan?”
29 Sumagot si Jesus, “Tatanungin ko kayo. Sagutin ninyo ito at sasabihin ko sa inyo kung kanino galing ang karapatan kong gumawa ng mga bagay na ito. 30 Sabihin ninyo sa akin, kanino galing ang karapatan ni Juan na magbautismo: sa Diyos ba o sa mga tao?”
31 At sila'y nag-usap-usap, “Kung sasabihin nating galing sa Diyos, itatanong naman niya sa atin kung bakit hindi natin pinaniwalaan si Juan. 32 Ngunit kung sasabihin naman nating galing sa tao, baka kung ano naman ang gawin sa atin ng mga tao.” Nangangamba sila sapagkat naniniwala ang marami na si Juan ay isang tunay na propeta. 33 Kaya't ganito ang kanilang isinagot: “Hindi namin alam.”
“Kung gayon, hindi ko rin sasabihin sa inyo kung kanino galing ang karapatan kong gawin ang mga ito,” tugon ni Jesus sa kanila.
Footnotes
- Marcos 11:3 Panginoon: o kaya'y may-ari .
- Marcos 11:9 PURIHIN ANG DIYOS!: o kaya'y Hosanna, na nangangahulugan ding “Iligtas mo kami” ngunit mas madalas itong ginagamit bilang isang sigaw ng pagpupuri.
- Marcos 11:26 Sa ibang manuskrito'y hindi nakasulat ang talatang 26.
The Living Bible copyright © 1971 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
