Levitico 17

Ang Biblia (1978)

Ang batas tungkol sa pagpapatay ng mga hayop.

17 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

² Iyong salitain kay Aaron, at sa kaniyang mga anak, at sa lahat ng mga anak ni Israel, at sabihin mo sa kanila, Ito ang iniutos ng Panginoon, na sinasabi,

³ Sinomang tao sa sangbahayan ni Israel, ^(A)na pumatay ng baka, o kordero, o kambing sa loob ng kampamento, o pumatay sa labas ng kampamento,

⁴ At hindi dinala sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, upang ihandog na pinaka alay sa Panginoon, sa harap ng tabernakulo ng Panginoon: ay dugo ang ipararatang sa taong yaon; siya'y nagbubo ng dugo; ^(B)at ang taong yaon: ay ihihiwalay sa kaniyang bayan:

⁵ Upang ang mga anak ni Israel ay magdala ng kanilang mga hain, na inihahain sa kalawakan ng parang, sa makatuwid baga'y upang kanilang dalhin sa Panginoon, sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, sa saserdote, at ihain sa Panginoon na mga pinaka handog tungkol sa kapayapaan.

⁶ At ^(C)iwiwisik ng saserdote ang dugo sa ibabaw ng dambana ng Panginoon, sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, at susunugin ang taba na pinakamasarap na amoy sa Panginoon.

⁷ At huwag na nilang ihahain ang kanilang mga hain ^(D)sa mga kambing na lalake na kanilang ^(E)pinanaligan. Magiging palatuntunan nga magpakailan man sa kanila sa buong panahon ng kanilang lahi.

⁸ At sasabihin mo sa kanila, Sinomang tao sa sangbahayan ni Israel, o sa mga taga ibang bayan na nakikipamayan sa kanila, ^(F)na naghandog ng handog na susunugin o hain,

^9 (G)At hindi dinala sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, upang ihain sa Panginoon: ay ihihiwalay nga ang taong yaon sa kaniyang bayan.

Ang dugo ay hindi dapat kanin.

^10 (H)At sinomang tao sa sangbahayan ni Israel o sa mga taga ibang bayan na nakikipamayan sa kanila, na kumain ng anomang dugo, ^(I)ay aking itititig ang aking mukha laban sa taong yaon na kumain ng dugo, at ihihiwalay ko sa kaniyang bayan.

^11 (J)Sapagka't ang buhay ng laman ay nasa dugo; ^(K)at aking ibinigay sa inyo sa ibabaw ng dambana upang itubos sa inyong mga kaluluwa: ^(L)sapagka't ang dugo'y siyang tumutubos dahil sa buhay.

¹² Kaya't aking sinabi sa mga anak ni Israel, Sinoman sa inyo ay huwag kakain ng dugo, ni ang taga ibang bayan na nakikipamayan sa inyo ay huwag kakain ng dugo.

¹³ At sinomang tao sa mga anak ni Israel, o sa mga taga ibang bayan na nakikipamayan sa kanila na manghuli ng hayop o ng ibon na makakain; ^(M)ay ibubuhos niya ang dugo niyaon ^(N)at tatabunan ng lupa.

^14 (O)Sapagka't tungkol sa buhay ng lahat ng laman, ang dugo nga niyan ay gaya rin ng buhay niyan. Kaya't sinabi ko sa mga anak ni Israel, Huwag kayong kakain ng dugo ng anomang laman: sapagka't ang buhay ng buong laman ay ang kaniyang dugo: sinomang kumain niyan ay ihihiwalay.

^15 (P)At yaong lahat na kumain ng namamatay sa sarili o ^(Q)nilapa ng mga ganid, maging sa mga tubo sa lupain o sa mga taga ibang bayan, ay maglalaba ng kaniyang mga damit, ^(R)at maliligo sa tubig, at magiging karumaldumal hanggang sa hapon: kung magkagayon ay magiging malinis.

¹⁶ Datapuwa't kung di niya labhan, ni paliguan ang kaniyang laman, ^(S)ay tataglayin nga niya ang kaniyang kasamaan.