Add parallel Print Page Options

A Prayer to the Lord

Remember, Lord, what happened to us.
    Look and see our disgrace.
Our land has been turned over to strangers;
    our houses have been given to foreigners.
We are like orphans with no father;
    our mothers are like widows.
We have to buy the water we drink;
    we must pay for the firewood.
Those who chase after us want to catch us by the neck.
    We are tired and find no rest.
We made an agreement with Egypt
    and with Assyria to get enough food.
Our ancestors sinned against you, but they are gone;
    now we suffer because of their sins.
Slaves have become our rulers,
    and no one can save us from them.
We risk our lives to get our food;
    we face death in the desert.
10 Our skin is hot like an oven;
    we burn with starvation.
11 The enemy abused the women of Jerusalem
    and the girls in the cities of Judah.
12 Princes were hung by the hands;
    they did not respect our elders.
13 The young men ground grain at the mill,
    and boys stumbled under loads of wood.
14 The elders no longer sit at the city gates;
    the young men no longer sing.
15 We have no more joy in our hearts;
    our dancing has turned to sadness.
16 The crown has fallen from our head.
    How terrible it is because we sinned.
17 Because of this we are afraid,
    and now our eyes are dim.
18 Mount Zion is empty,
    and wild dogs wander around it.

19 But you rule forever, Lord.
    You will be King from now on.
20 Why have you forgotten us for so long?
    Have you left us forever?
21 Bring us back to you, Lord, and we will return.
    Make our days as they were before,
22 or have you completely rejected us?
    Are you so angry with us?

求耶和华垂怜

耶和华啊,求你顾念我们所遭遇的,
留意看我们所受的凌辱。
我们的产业归陌生人,
我们的房屋归外邦人。
我们是无父的孤儿,
我们的母亲如同寡妇。
我们出银钱才得水喝,
我们的柴也是用钱买来的。
我们被追赶,迫及颈项,
疲乏却不得歇息。
我们束手投降埃及亚述
为要得粮吃饱。
我们的祖先犯罪,而今他们不在了,
我们却担当他们的罪孽。
奴仆辖制我们,
无人救我们脱离他们的手。
因旷野有刀剑,
我们冒生命的危险才能得粮食。
10 因饥荒的干热,
我们的皮肤热如火炉。
11 他们在锡安玷污妇人,
犹大城镇污辱少女。
12 他们吊起领袖的手,
使长老脸上无光。
13 年轻人扛磨石,
孩童背木柴而跌倒。
14 城门口不再有老年人,
年轻人也不再奏乐。
15 我们心中的快乐止息,
跳舞转为悲哀。
16 冠冕从我们的头上掉落;
我们有祸了,因为犯了罪。
17 因这些事我们心里发昏,
眼睛昏花。
18 锡安山荒凉,
狐狸行在其上。

19 耶和华啊,你治理直到永远,
你的宝座万代长存。
20 你为何全然忘记我们?
为何长久离弃我们?
21 耶和华啊,求你使我们回转归向你,
我们就得以回转。
求你更新我们的年日,像古时一样,
22 难道你全然弃绝了我们,
向我们大发烈怒?

Paghingi ng Awa

Alalahanin mo, O Panginoon, kung ano ang nangyari sa amin.
    Iyong masdan, at tingnan ang aming kahihiyan!
Ang aming mana ay ibinigay sa mga dayuhan,
    ang aming mga bahay ay sa mga taga-ibang bayan.
Kami ay naging mga ulila at walang ama;
    gaya ng mga balo ang aming mga ina.
Dapat kaming magbayad sa tubig na aming iniinom,
    dapat naming bilhin ang kinukuha naming kahoy.
Ang mga humahabol sa amin ay nasa aming leeg;
    kami ay pagod na, wala kaming kapahingahan.
Sa mga taga-Ehipto, kami ay nakipagkamay,
    at sa mga taga-Asiria upang makakuha ng sapat na tinapay.
Ang aming mga ninuno ay nagkasala at wala na;
    at kami ay nagpapasan ng mga kasamaan nila.
Mga alipin ang namumuno sa amin,
    walang magliligtas sa amin sa kanilang kamay.
Nalalagay sa panganib ang aming buhay
    upang makakuha ng tinapay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Ang aming balat ay kasing-init ng pugon,
    dahil sa nagniningas na init ng taggutom.
11 Ang mga babae sa Zion ay ginahasa nila,
    ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Ang mga pinuno ay ibinitin sa kamay nila,
    hindi iginagalang ang matatanda.
13 Ang mga binata ay pinagtrabaho sa gilingan,
    at sa bigat ng kahoy ang mga bata ay nagpasuray-suray.
14 Iniwan na ng matatanda ang pintuang-bayan,
    at ng mga binata ang kanilang mga tugtugan.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay huminto na,
    ang aming pagsasayaw ay napalitan ng pagluluksa.
16 Nahulog mula sa aming ulo ang korona;
    kahabag-habag kami, sapagkat kami'y nagkasala!
17 Dahil dito ay nagkasakit ang aming puso,
    dahil sa mga bagay na ito ang mga mata nami'y lumabo;
18 dahil sa bundok ng Zion na nawasak,
    ang mga asong-gubat ay pagala-gala roon.

19 Ikaw, O Panginoon, magpakailanman ay naghahari,
    ang iyong trono ay nananatili sa lahat ng salinlahi.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailanman,
    bakit mo kami pinababayaan nang kaytagal?
21 Ibalik mo kami sa iyo, O Panginoon, upang kami ay makapanumbalik!
    Ibalik mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Talaga bang kami'y iyo nang itinakuwil?
    Ikaw ba ay lubhang galit na galit sa amin?