Sumagot si Job

9 Sumagot si Job,

² “Totoo ang sinabi mo. Pero paano mapapatunayan ng tao na wala siyang kasalanan sa harapan ng Dios? ³ Kahit na makipagtalo pa siya sa Dios sa hukuman, wala siyang magagawa, dahil sa isang libong katanungan ng Dios, hindi niya masasagot isa man sa mga ito. ⁴ Marunong at makapangyarihan ang Dios. Sino ang nakipaglaban sa kanya at nagtagumpay?

⁵ “Walang anu-anoʼy pinauuga niya ang mga bundok at natitibag ito sa tindi ng kanyang galit. ⁶ Niyayanig niya ang lupa at ang mga pundasyon nito ay nauuga. ⁷ Kapag inutusan niya ang araw o ang mga bituin, hindi ito sisikat o magbibigay ng liwanag. ⁸ Tanging siya lang ang nakapaglalatag ng langit at nakapagpapatigil ng alon. ⁹ Siya ang manlilikha ng grupo ng mga bituin na tinatawag na Oso, Orion, Pleyades, at mga bituin sa katimugan. ¹⁰ Gumagawa siya ng mga kahanga-hangang bagay at mga himalang hindi kayang unawain at bilangin. ¹¹ Kapag dumadaan siya sa tabi ko, hindi ko siya nakikita o nararamdaman. ¹² Kung may gusto siyang kunin, walang makakapigil sa kanya. At sino ang makakapagreklamo sa mga ginagawa niya? ¹³ Hindi pinipigil ng Dios ang kanyang galit. Kahit ang mga katulong ng dragon na si Rahab ay yumuyukod sa takot sa kanya. ¹⁴ Kaya papaano ko ipagtatanggol ang sarili ko sa Dios? Ano ang mga salitang maaari kong gamitin para makipagtalo sa kanya? ¹⁵ Kahit na wala akong kasalanan, hindi ko maipagtatanggol ang sarili ko. Ang magagawa ko lamang ay magmakaawa sa Dios na aking Hukom. ¹⁶ Kahit hilingin kong magkausap kami at pumayag siya, hindi pa rin niya ako pakikinggan. ¹⁷ Sapagkat pinapahirapan niya ako na parang sinasalanta ng bagyo, at dinadagdagan pa niya ang paghihirap ko nang walang dahilan. ¹⁸ Halos malagot na ang aking hininga dahil sa paghihirap na idinulot niya sa akin. ¹⁹ Kung lakas ang pag-uusapan walang tatalo sa kanya! At kung sa hukuman idadaan, sinong makapaghahabla sa kanya? ²⁰ Kahit na wala akong kasalanan, paparusahan pa rin ako dahil sa mga sinabi ko. ²¹ Kahit na wala akong kapintasan, wala na itong halaga sa akin ngayon. Kinamumuhian ko na ang aking buhay. ²² Pareho lang naman ang kapalaran ng matuwid at masama. Lahat sila ay mamamatay. ²³ Kapag biglang namatay sa kalamidad ang matuwid, natatawa lang siya. ²⁴ Ipinagkatiwala niya ang mundo sa masasama. Tinatakpan niya ang mata ng mga hukom para hindi sila humatol ng tama. Kung hindi siya ang gumagawa nito, sino pa kaya?

²⁵ “Madaling lumipas ang mga araw sa buhay ko; mas mabilis pa ito kaysa sa mananakbo. Lumilipas ito nang walang nakikitang kabutihan. ²⁶ Dumadaan ito na kasimbilis ng isang matuling sasakyang pandagat o ng agilang dumadagit ng pagkain. ²⁷ Kahit tumigil na ako sa pagdaing at pagdadalamhati at akoʼy ngumiti na, ²⁸ nananaig pa rin sa akin ang takot sa mga paghihirap na maaaring dumating sa akin. Dahil alam kong hindi niya ako ituturing na walang kasalanan. ²⁹ Yaman din lamang na itinuring na niya akong may kasalanan, wala nang halaga na ipagtanggol ko pa ang aking sarili. ³⁰ Kahit sabunan ko pa ang aking buong katawan para luminis, ³¹ ilulubog pa rin niya ako sa maputik na hukay, upang kahit ang sarili kong damit ay ikahiya ako. ³² Hindi tao ang Dios na katulad ko; hindi ko siya kayang sagutin o isakdal man sa hukuman. ³³ Mayroon sanang mamagitan sa amin para pagkasunduin kaming dalawa, ³⁴ at mapatigil sana niya ang pagpalo ng Dios sa akin, para hindi na ako matakot. ³⁵ Kung magkagayoʼy makakausap ko na ang Dios nang walang takot, pero sa ngayon hindi ko pa ito magagawa.”