5 “Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo?
At kanino sa mga banal ka babaling?
² Tunay na pinapatay ng pagkayamot ang taong hangal,
    at pinapatay ng panibugho ang mangmang.
³ Nakakita na ako ng hangal na nag-uugat,
    ngunit bigla kong sinumpa ang kanyang tirahan.
⁴ Ang mga anak niya ay malayo sa kaligtasan,
    sila'y dinudurog sa pintuan
    at walang magligtas sa kanila isa man.
⁵ Ang kanyang ani ay kinakain ng gutom,
    at kinukuha niya ito maging mula sa mga tinik,
    at ang bitag ay naghahangad sa kanilang kayamanan.
⁶ Sapagkat ang paghihirap ay hindi nanggagaling sa alabok,
    ni ang kaguluhan ay sumisibol man sa lupa;
⁷ kundi ang tao ay ipinanganak tungo sa kaguluhan,
    kung paanong ang siklab, sa itaas ay pumapailanglang.

¹⁷ “Narito,^(B) mapalad ang tao na sinasaway ng Diyos,
    kaya't huwag mong hamakin ang pagtutuwid ng Makapangyarihan sa lahat.
¹⁸ Sapagkat^(C) siya'y sumusugat, ngunit kanyang tinatalian;
    siya'y nananakit, ngunit nagpapagaling ang kanyang mga kamay.
¹⁹ Ililigtas ka niya mula sa anim na kaguluhan;
    sa ikapito ay walang kasamaang gagalaw sa iyo.
²⁰ Sa taggutom ay tutubusin ka niya mula sa kamatayan;
    at sa digmaan, mula sa tabak na makapangyarihan.
²¹ Ikaw ay ikukubli mula sa hagupit ng dila;
    at hindi ka matatakot sa pagkawasak kapag ito'y dumating.
²² Sa pagkawasak at taggutom, ikaw ay tatawa,
    at hindi ka matatakot sa mababangis na hayop sa lupa.
²³ Sapagkat ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang;
    at ang mga ganid sa parang sa iyo ay makikipagpayapaan.
²⁴ Malalaman mo na ang iyong tolda ay ligtas,
    at dadalawin mo ang iyong kulungan, at walang nawawalang anuman.
²⁵ Malalaman mo rin na ang iyong lahi ay magiging marami,
    at ang iyong supling ay magiging gaya ng damo sa lupa.
²⁶ Tutungo ka sa iyong libingan sa ganap na katandaan,
    gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa giikan sa kanyang kapanahunan.
²⁷ Narito, siniyasat namin ito; ito ay totoo.
    Dinggin mo, at alamin mo para sa kabutihan mo.”

5 Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo?
At sa kanino sa mga ^(A)banal babalik ka?
² Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal,
At ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
^3 (B)Aking nakita ang hangal na umuunlad:
Nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
^4 (C)Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan,
At ^(D)sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan,
Na wala mang magligtas sa kanila.
⁵ Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom,
At kinukuha na mula sa mga tinik,
At ang silo ay nakabuka sa kanilang pagaari.
⁶ Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok,
Ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
^7 (E)Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan.
Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
⁸ Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios,
At sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
⁹ Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita;
Ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
^10 (F)Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa,
At nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
¹¹ Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas ^(G)yaong nangasa mababa;
At yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
^12 (H)Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha,
Na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
^13 (I)Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha:
At ang payo ng suwail ay napapariwara.
¹⁴ Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw,
^(J)At nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
^15 (K)Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig,
Sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
¹⁶ Na anopa't ang dukha ay may pagasa,
^(L)At ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.

¹⁷ Narito, ^(M)maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios:
Kaya't ^(N)huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
^18 (O)Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal;
Siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
¹⁹ Kaniyang ililigtas ka sa ^(P)anim na kabagabagan.
Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
^20 (Q)Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan;
At sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
²¹ Ikaw ay makukubli ^(R)sa talas ng dila;
Na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
²² Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka;
Ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
^23 (S)Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang;
At ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
²⁴ At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan;
At iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
²⁵ Iyo rin namang makikilala na ang ^(T)iyong binhi ay magiging dakila,
At ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
²⁶ Ikaw ay ^(U)darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan.
Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
²⁷ Narito, aming siniyasat, at gayon nga;
Dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.