Job 36

Ang Biblia (1978)

² Pagdalitaan mo akong sandali, at aking ipakikilala sa iyo;
Sapagka't mayroon pa akong masasalita sa pagsasanggalang sa Dios.
³ Dadalhin ko ang aking kaalaman mula sa malayo,
At aking itutungkol ang katuwiran sa Maylalang sa akin.
⁴ Sapagka't tunay na ang aking mga salita ay hindi kabulaanan:
Siyang sakdal sa kaalaman ay sumasaiyo.
⁵ Narito ang Dios ay makapangyarihan, at hindi humahamak sa kanino man;
^(A)Siya'y makapangyarihan sa lakas ng unawa.
⁶ Hindi niya pinanatili ang buhay ng masama:
Nguni't nagbibigay ng matuwid sa napipighati.
⁷ Hindi niya inihihiwalay ang kaniyang mga mata sa matuwid:
Kundi kasama ng mga hari sa luklukan
^(B)Kaniyang itinatatag sila magpakailan man, at sila'y natataas.
⁸ At ^(C)kung sila'y mapapangaw,
At mapipigil sa mga panali ng kapighatian;
⁹ Itinuturo nga niya sa kanila ang kanilang gawa,
At ang kanilang mga pagsalangsang na kanilang pinalalo.
^10 (D)Ibinubuka rin naman niya ang kanilang pakinig sa turo,
At iniuutos na sila'y magsihiwalay sa kasamaan.
¹¹ Kung sila'y makinig at maglingkod sa kaniya,
Kanilang gugugulin ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan,
At ang kanilang mga taon sa kasayahan.
¹² Nguni't kung hindi sila mangakinig, sila'y mangamamatay sa pamamagitan ng tabak,
At sila'y mangamamatay na walang kaalaman.
¹³ Nguni't ang di banal sa ^(E)puso ay nagbubunton ng galit:
Hindi humihiyaw sila ng saklolo pagka tinatalian niya ^(F)sila.
^14 (G)Sila'y nangamamatay sa kabataan,
At ang kanilang buhay ay napapahamak sa gitna ng marumi.
¹⁵ Inililigtas niya ang mga dukha sa kanilang pagkapighati,
At ibinubuka ang kanilang mga pakinig sa pagkapighati.
¹⁶ Oo, hahanguin ka niya mula sa kagipitan,
Hanggang sa luwal na ^(H)dako na walang kagipitan;
At ang malalagay sa iyong dulang ay mapupuno ng katabaan.

¹⁷ Nguni't ikaw ay puspos ng kahatulan ng masama:
Kahatulan at kaganapan ang humahawak sa iyo.
¹⁸ Sapagka't may poot, magingat ka baka ikaw ay iligaw ng iyong kasiyahan;
Ni mailigaw ka man ng kalakhan ng katubusan.
¹⁹ Mapapaari ba ang iyong sigaw na ikaw ay hindi mapapasa kapanglawan,
O ang madlang lakas man ng iyong kalakasan?
²⁰ Huwag mong nasain ang gabi,
Pagka ang mga bayan ay nangahiwalay sa kanilang kinaroroonang dako.
²¹ Ikaw ay magingat, ^(I)huwag mong lingunin ang kasamaan;
Sapagka't ^(J)ito'y iyong pinili sa halip ng kadalamhatian.
²² Narito, ang Dios ay gumagawa
ng mainam sa kaniyang kapangyarihan:
^(K)Sinong tagapagturo ang gaya niya?
^23 (L)Sinong nagguhit sa kaniya ng kaniyang daan?
O sinong makapagsasabi, Ikaw ay gumawa ng kalikuan?
²⁴ Alalahanin mo na iyong dinakila ang kaniyang gawa,
Na inawit ng mga tao.
²⁵ Lahat ng mga tao'y nakakita noon;
Makikita ito ng tao sa malayo.
²⁶ Narito, ang Dios ay dakila, at hindi ^(M)natin nakikilala siya;
^(N)Hindi masayod ang bilang ng kaniyang mga taon.
²⁷ Sapagka't ^(O)pinailanglang niya ang mga patak ng tubig,
Na nagiging ulan mula sa singaw na yaon:
^28 (P)Na ibinubuhos ng mga langit
At ipinapatak na sagana sa tao.
²⁹ Oo, may makakaunawa ba ng paglaganap ng mga alapaap,
Ng mga kulog ng kaniyang kulandong?
^30 (Q)Narito, pinalalaganap niya ang kaniyang liwanag sa palibot niya;
At inaapawan ang kalaliman ng dagat.
³¹ Sapagka't ^(R)sa pamamagitan ng mga ito ay hinahatulan niya ang mga bayan;
^(S)Siya'y nagbibigay ng pagkaing sagana.
³² Tinatakpan niya ang kaniyang mga kamay ng kidlat;
At ibinilin sa kidlat na tumama sa pinakatanda.
³³ Ang hugong niyaon ay nagsasaysay ng tungkol sa kaniya,
Ang hayop nama'y ng tungkol sa bagyo na dumarating.