Nagsalita si Elifaz

15 Sumagot si Elifaz na taga-Teman, ² “Job, ang taong marunong ay hindi nagsasalita ng walang kabuluhan. ³ Hindi siya nakikipagtalo sa mga salitang walang saysay. ⁴ Pero ang mga sinasabi moʼy magtutulak sa tao upang mawalan ng paggalang sa Dios at magiging hadlang sa paglilingkod sa kanya. ⁵ Ang sinasabi mo ay bunga ng iyong kasamaan. At dinadaya mo ang iba sa pamamagitan ng iyong mga sinasabi. ⁶ Hindi na kailangang hatulan pa kita, dahil ang iyong mga sinasabi mismo ang nagpapatunay laban sa iyo. ⁷ Akala mo baʼy ikaw ang unang isinilang? Ipinanganak ka na ba bago nilikha ang mga bundok? ⁸ Narinig mo na ba ang mga plano ng Dios? Ikaw lang ba ang marunong? ⁹ Ano bang alam mo na hindi namin alam? At ano ang naunawaan mo na hindi namin naunawaan? ¹⁰ Natuto kami sa matatanda na mas matanda pa kaysa sa iyong ama. ¹¹ Sinabi namin sa iyo ang mga salitang mula sa Dios na makapagbibigay ng lakas at aliw sa iyo. Hindi pa ba sapat iyon? ¹² Bakit nagpapadala ka sa iyong damdamin? Nabubulagan ka na ba sa katotohanan ¹³ para magalit ka sa Dios at magsalita ng masama laban sa kanya? ¹⁴ Kaya ba ng isang tao na mamuhay ng malinis at matuwid sa paningin ng Dios? ¹⁵ Ni hindi nga lubusang nagtitiwala ang Dios sa mga anghel niya. Kung ang mga nilalang niyang ito na nasa langit ay hindi lubusang malinis sa kanyang paningin, ¹⁶ ang tao pa kaya na ipinanganak na masama at makasalanan, at uhaw sa paggawa ng masama?

¹⁷ “Job, pakinggan mo ako. Sasabihin ko sa iyo at ipapaliwanag ang mga naranasan ko. ¹⁸ May masasabi rin tungkol dito ang mga marurunong na tao na natuto sa kanilang mga ninuno. ¹⁹ Sila lang ang nagmamay-ari ng kanilang lupain, at walang dayuhang sumakop sa kanila.

²⁰ “Ang taong masama ay maghihirap habang buhay. ²¹ Palagi siyang kinakabahan kahit na walang panganib, dahil iniisip niya na baka salakayin siya ng mga tulisan. ²² Takot din siyang pumunta sa dilim dahil baka may pumatay sa kanya. ²³ Kung saan-saan siya naghahanap ng pagkain. Alam niyang malapit nang dumating ang kapahamakan.^{[a] 24} Kaya labis ang kanyang pagkatakot, katulad ng hari na naghahanda sa pagsalakay sa kanyang mga kaaway. ²⁵ Nangyayari ito sa kanya dahil nagrerebelde at sumusuway siya sa Makapangyarihang Dios. ²⁶ Para siyang nakahawak sa matibay na kalasag at handang kalabanin ang Dios. ²⁷ Kahit mataba at mayaman siya ngayon, ²⁸ titira siya sa mga gibang bayan, sa mga bahay na walang nakatira at malapit nang gumuho. ²⁹ Hindi na dadami ang kanyang kayamanan, at ang mga natitira niyang yaman at ari-arian ay hindi na magtatagal. ³⁰ Hindi siya makakatakas sa kapahamakan.^[b] Magiging tulad siya ng puno na ang mga sangaʼy masusunog. Lahat ng ari-arian niya ay mawawala sa isang ihip lamang ng Dios. ³¹ Huwag sana niyang dayain ang sarili niya sa pamamagitan ng pagtitiwala sa mga bagay na walang kabuluhan, dahil wala siyang makukuha sa mga iyon. ³² Maagang darating sa kanya ang kanyang parusa at hindi na siya uunlad pa.^{[c] 33} At magiging tulad siya ng ubas na nalalagas ang mga hilaw na bunga o katulad ng olibo na nalalagas ang mga bulaklak. ³⁴ Sapagkat mamamatay ng walang lahi ang mga taong walang takot sa Dios. At ang mga bahay na itinayo nila mula sa mga suhol ay masusunog. ³⁵ Ang lagi nilang iniisip ay ang manggulo, gumawa ng masama, at mandaya.”