Job 15
Ang Dating Biblia (1905)
15 Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?
3 Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?
4 Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.
5 Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.
6 Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.
7 Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?
8 Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?
9 Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?
10 Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.
11 Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?
12 Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?
13 Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.
14 Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?
15 Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.
16 Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!
17 Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:
18 (Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;
19 Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila:)
20 Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.
21 Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:
22 Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:
23 Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:
24 Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;
25 Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;
26 Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;
27 Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;
28 At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.
29 Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.
30 Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.
31 Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.
32 Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.
33 Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.
34 Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.
35 Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.
Job 15
New King James Version
Eliphaz Accuses Job of Folly
15 Then (A)Eliphaz the Temanite answered and said:
2 “Should a wise man answer with empty knowledge,
And fill [a]himself with the east wind?
3 Should he reason with unprofitable talk,
Or by speeches with which he can do no good?
4 Yes, you cast off fear,
And restrain [b]prayer before God.
5 For your iniquity teaches your mouth,
And you choose the tongue of the crafty.
6 (B)Your own mouth condemns you, and not I;
Yes, your own lips testify against you.
7 “Are you the first man who was born?
(C)Or were you made before the hills?
8 (D)Have you heard the counsel of God?
Do you limit wisdom to yourself?
9 (E)What do you know that we do not know?
What do you understand that is not in us?
10 (F)Both the gray-haired and the aged are among us,
Much older than your father.
11 Are the consolations of God too small for you,
And the word spoken [c]gently with you?
12 Why does your heart carry you away,
And [d]what do your eyes wink at,
13 That you turn your spirit against God,
And let such words go out of your mouth?
14 “What(G) is man, that he could be pure?
And he who is born of a woman, that he could be righteous?
15 (H)If God puts no trust in His saints,
And the heavens are not pure in His sight,
16 (I)How much less man, who is abominable and filthy,
(J)Who drinks iniquity like water!
17 “I will tell you, hear me;
What I have seen I will declare,
18 What wise men have told,
Not hiding anything received (K)from their fathers,
19 To whom alone the [e]land was given,
And (L)no alien passed among them:
20 The wicked man writhes with pain all his days,
(M)And the number of years is hidden from the oppressor.
21 [f]Dreadful sounds are in his ears;
(N)In prosperity the destroyer comes upon him.
22 He does not believe that he will (O)return from darkness,
For a sword is waiting for him.
23 He (P)wanders about for bread, saying, ‘Where is it?’
He knows (Q)that a day of darkness is ready at his hand.
24 Trouble and anguish make him afraid;
They overpower him, like a king ready for [g]battle.
25 For he stretches out his hand against God,
And acts defiantly against the Almighty,
26 Running stubbornly against Him
With his strong, embossed shield.
27 “Though(R) he has covered his face with his fatness,
And made his waist heavy with fat,
28 He dwells in desolate cities,
In houses which no one inhabits,
Which are destined to become ruins.
29 He will not be rich,
Nor will his wealth (S)continue,
Nor will his possessions overspread the earth.
30 He will not depart from darkness;
The flame will dry out his branches,
And (T)by the breath of His mouth he will go away.
31 Let him not (U)trust in futile things, deceiving himself,
For futility will be his reward.
32 It will be accomplished (V)before his time,
And his branch will not be green.
33 He will shake off his unripe grape like a vine,
And cast off his blossom like an olive tree.
34 For the company of hypocrites will be barren,
And fire will consume the tents of bribery.
35 (W)They conceive trouble and bring forth futility;
Their womb prepares deceit.”
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
