Passage Resources Hebrew/Greek Your Content
Previous Next
Add parallel Print Page Options
Close BB

Jesaja 40
BasisBijbel

Jeruzalem zal getroost en gered worden

40 Jesaja zegt: Jullie God zegt: "Troost mijn volk alsjeblieft! 2 Spreek de bewoners van Jeruzalem moed in. Roep hun toe dat er een eind is gekomen aan al hun ellende. Ze zijn genoeg gestraft. Ze zijn meer dan genoeg gestraft voor alles wat ze verkeerd hebben gedaan."

3 Iemand roept in de woestijn: "Baan de weg voor de Heer. Maak in de steppe een rechte weg voor onze God." 4 Alle dalen zullen worden opgevuld en alle heuvels vlak gemaakt. De weg zal rechtgemaakt worden. De rotsgrond zal vlak gemaakt worden. 5 Dan zullen de mensen de schitterende macht en majesteit van de Heer zien. Alles wat leeft zal die zien, want de Heer heeft het gezegd en Hij zal het ook doen.

6 Iemand zegt: "Roep!" Er wordt gevraagd: "Wat moet ik roepen?" Roep dit: "De mensen zijn als gras. Hun schoonheid is als een bloem in het veld. 7 Het gras verdroogt en de bloem valt af als de adem van de Heer er overheen blaast. Ja, de mensen zijn als gras. 8 Het gras verdroogt, de bloem valt af, maar het woord van God blijft voor eeuwig."

9 Bewoners van Jeruzalem, klim op een hoge berg en roep daar het goede nieuws! Roep, bewoners van Jeruzalem, en wees niet bang! Zeg tegen de steden van Juda: 'Kijk, hier is jullie God!' 10 Let op, de Heer zal de sterke komen verslaan. Hij zal regeren. Hij heeft beloning én straf bij zich. 11 Hij zal als een herder zijn kudde hoeden. Hij zal de lammetjes in zijn armen nemen en ze dragen. De schapen die jongen hebben, zal Hij rustig leiden.

De Heer is de enige ware God

12 Jesaja zegt: Wie heeft in de palm van zijn hand gemeten hoeveel water er op aarde is? Wie heeft tussen zijn duim en pink gemeten hoe groot de hemel is? Wie heeft met een maatbeker gemeten hoeveel stof er op de aarde is? Wie heeft de bergen en de heuvels op een weegschaal gewogen? 13 Wie gaf leiding aan de Geest van de Heer? Wie heeft Hem goede raad gegeven? 14 Met wie heeft Hij overlegd? Wie heeft Hem iets geleerd en wie heeft Hem wijsheid gegeven? Wie heeft Hem gezegd hoe het moet?

15 Let op, de volken zijn maar als een druppel aan een emmer, als een stofje aan een weegschaal. Let op, Hij strooit de eilanden uit als fijn stof! 16 Alle bomen op de Libanon zijn niet genoeg voor een brand-offer voor de Heer. Er zijn niet genoeg wilde dieren om Hem een brand-offer te brengen dat Hem voldoende eert. 17 Vergeleken met God stellen de volken niets voor. Vergeleken met Hem zijn ze klein en onbelangrijk. 18 Met wie of met wat willen jullie God vergelijken? Met een godenbeeld?

19 Een vakman maakt een godenbeeld. Een goudsmid bedekt het helemaal met goud. Hij versiert het met zilver. 20 Iemand die te arm is voor zo'n beeld, kiest een goed stuk hout uit dat niet zal rotten. Daarna zoekt hij een goed vakman en laat hem er een beeld van maken dat stevig staat. Het mag niet omvallen.

21 Weten jullie het dan niet? Hebben jullie het dan niet gehoord? Het is jullie vanaf het begin toch al verteld? Begrijpen jullie dan niet hoe de aarde is ontstaan? 22 De Heer zit boven de aarde op zijn troon. Voor Hem lijken de bewoners slechts zo klein als sprinkhanen. Hij heeft de hemel over de aarde heen gezet als een tent waaronder de mensen kunnen wonen. 23 Hij laat heersers en regeerders zien dat ze niets voorstellen. 24 Ze zijn nog maar nét aan de macht of Hij blaast hen weer weg. Ze zijn als jonge plantjes die nog maar net zijn geplant of uit zaad zijn opgekomen. Ze hebben nog maar net worteltjes gekregen en dan blaast de Heer er op zodat ze verdorren. Een storm neemt hen mee als stro.

25 "Met wie willen jullie Mij vergelijken? Wie is als Ik?" zegt de Heilige God. 26 Kijk omhoog naar de hemel: wie heeft dat allemaal gemaakt? Hij die door zijn macht alle sterren één voor één tevoorschijn roept, al zijn het er nog zo veel. Hij is geweldig machtig. Niet één ster ontbreekt als Hij roept.

27 Waarom, volk van Israël, zeg jij dan: 'De Heer weet niet wat er met ons gebeurt. Hij komt niet meer voor ons op.' 28 Weten jullie het dan niet? Hebben jullie het dan niet gehoord? De Heer is de Maker van de hele aarde. Hij is een eeuwige God. Hij wordt niet moe en raakt niet uitgeput. Hij is zóveel wijzer dan wij, dat wij Hem niet kunnen begrijpen. 29 Mensen die moe zijn, geeft Hij nieuwe kracht. Uitgeputte mensen maakt Hij weer sterk. 30 Zelfs jonge mensen zullen moe worden en uitgeput raken. Zelfs jonge mannen zullen struikelen en vallen. 31 Maar mensen die op de Heer vertrouwen, zullen nieuwe kracht krijgen. Ze zullen opstijgen als een arend. Ze zullen lopen, maar niet moe worden. Ze zullen verder gaan, maar niet uitgeput raken.

Close HTB

Jesaja 40
Het Boek

De Here is in aantocht

40 Troost, o ga mijn volk troosten, zegt uw God. 2 Spreek met tederheid tegen Jeruzalem en zeg haar dat de dagen van verdrukking voorbij zijn. Haar zonden zijn vergeven en de Here zal tweemaal zoveel zegeningen geven als zij voor die tijd straf kreeg.

3 Luister! Ik hoor de stem van iemand die roept: ‘Baan een weg in de woestijn voor de Here, maak een rechte weg door de wildernis. 4 Vul de dalen op en vlak de heuvels af, maak de bochtige paden recht en zorg dat alle oneffenheden vlak worden gemaakt. 5 Alle schepselen zullen de glorie van de Here zien.’ De Here heeft gesproken, zo zal het gebeuren. 6 De stem zegt: ‘Roep!’ ‘Wat moet ik roepen?’ vraag ik. ‘Roep dat de mens is als gras en dat zijn pracht verwelkt als een veldbloem. 7 Het gras verdort en de bloem verwelkt onder de adem van God. En zo gaat het ook met de vergankelijke mens. 8 Dor wordt het gras en bloemen verwelken, maar het woord van onze God houdt voor eeuwig stand.’

9 Roeper van het goede nieuws, roep vanaf de bergtoppen naar Jeruzalem! Roep maar harder—wees niet bang—en vertel de steden van Juda dat hun God in aantocht is. 10 Ja, de Here God komt met macht, Hij zal met strakke hand regeren. Kijk, Hij heeft zijn beloning bij Zich en zijn vergelding gaat voor Hem uit. 11 Als een herder zal Hij zijn kudde weiden: Hij zal de lammeren in zijn armen dragen en de ooien voorzichtig leiden. 12 Wie hield de oceanen in zijn hand en grensde de hemel af tussen duim en pink? Wie kent het gewicht van de aarde en weegt de heuvels en de bergen? 13 Wie adviseert de Geest van de Here, leert Hem iets of geeft Hem raad? 14 Heeft Hij ooit iemands raad nodig gehad? Moet Hem worden gezegd wat goed of beter is?

15 Nee, want alle volken van de aarde zijn niets vergeleken bij Hem, zij zijn slechts een druppel in een emmer, een stofje op een weegschaal, de eilanden wegen niet meer dan een korreltje zand. 16 De wouden van de Libanon kunnen niet genoeg brandstof leveren voor een offer dat groot genoeg is om Hem te eren. En ook de dieren van de Libanon zijn niet genoeg om aan onze God te offeren. 17 Volken betekenen niets voor Hem, in zijn ogen zijn zij minder dan niets.

18 Hoe kunnen wij God beschrijven? Waarmee kunnen wij Hem vergelijken? 19 Met een afgodsbeeld? Een gegoten beeld, overtrokken met goud en met zilveren kettingen om zijn hals? 20 Een man die te arm is om zoʼn dure god te kopen, zal een boom opzoeken die niet verrot en daarna iemand huren die er een gezicht in uithakt. En dat is dan zijn god, een god die zelfs niet kan bewegen! 21 Weet u het niet? Bent u doof voor de woorden van God, de woorden die Hij uitsprak voordat de geschiedenis van de wereld begon? Hebt u het nooit gehoord en begrepen? 22 God troont boven het rond van de aarde. Voor Hem zijn haar bewoners als sprinkhanen. Hij hangt de hemel op als een gordijn en daar maakt Hij zijn tent van. 23 Hij veroordeelt de machtigen van de aarde en maakt hen tot nietige wezens. 24 Nauwelijks zijn zij geplant en schieten zij wortel in de aarde of Hij blaast hen omver. Zij verdorren en de wind neemt hen mee alsof zij stro zijn. 25 ‘Met wie wilt u Mij vergelijken? Wie is aan Mij gelijk?’ vraagt de Heilige. 26 Kijk omhoog naar de hemel! Wie maakte al deze sterren? Als een herder die zijn schapen leidt, ze bij hun namen roept en telt om te zien of er niet één verdwaald is, zo gaat God om met de sterren en planeten!

27 Waarom zegt u dan, Jakob, en overlegt u, Israël: ‘De Here let niet op mij en komt niet op voor mijn recht’? 28 Begrijpt u het dan nog niet? Weet u nu nog niet dat de eeuwige God, de schepper van de verste uithoeken van de aarde, nooit moe of lusteloos wordt? Niemand kan de diepten van zijn begrip peilen.

29 Machtelozen en vermoeiden maakt Hij sterk, de zwakken geeft Hij kracht. 30,31 Jeugdigen zullen uitgeput raken en de jonge mannen zullen het opgeven. Maar zij die hun hoop op de Here hebben gevestigd, zullen hun krachten weer terugkrijgen. Zij stijgen op met vleugels als van arenden, zij zullen voortsnellen, maar niet moe worden, zij zullen wandelen zonder uitgeput te raken.

Close NET

Isaiah 40
New English Translation

The Lord Returns to Jerusalem

40 “Comfort, comfort my people,”
says your[a] God.
2 “Speak kindly to[b] Jerusalem and tell her
that her time of warfare is over,[c]
that her punishment is completed.[d]
For the Lord has made her pay double[e] for all her sins.”
3 A voice cries out,
“In the wilderness clear a way for the Lord;
build a level road[f] through the rift valley[g] for our God.
4 Every valley must be elevated,
and every mountain and hill leveled.
The rough terrain will become a level plain,
the rugged landscape a wide valley.
5 The splendor[h] of the Lord will be revealed,
and all people[i] will see it at the same time.
For[j] the Lord has decreed it.”[k]
6 A voice says, “Cry out!”
Another asks,[l] “What should I cry out?”
The first voice responds:[m] “All people are like grass,[n]
and all their promises[o] are like the flowers in the field.
7 The grass dries up,
the flowers wither,
when the wind sent by the Lord[p] blows on them.
Surely humanity[q] is like grass.
8 The grass dries up,
the flowers wither,
but the decree of our God is forever reliable.”[r]
9 Go up on a high mountain, O herald Zion.
Shout out loudly, O herald Jerusalem![s]
Shout, don’t be afraid!
Say to the towns of Judah,
“Here is your God!”
10 Look, the Sovereign Lord comes as a victorious warrior;[t]
his military power establishes his rule.[u]
Look, his reward is with him;
his prize goes before him.[v]
11 Like a shepherd he tends his flock;
he gathers up the lambs with his arm;
he carries them close to his heart;[w]
he leads the ewes along.

The Lord is Incomparable

12 Who has measured out the waters[x] in the hollow of his hand,
or carefully[y] measured the sky,[z]
or carefully weighed[aa] the soil of the earth,
or weighed the mountains in a balance,
or the hills on scales?[ab]
13 Who comprehends[ac] the mind[ad] of the Lord,
or gives him instruction as his counselor?[ae]
14 From whom does he receive directions?[af]
Who[ag] teaches him the correct way to do things,[ah]
or imparts knowledge to him,
or instructs him in skillful design?[ai]
15 Look, the nations are like a drop in a bucket;
they are regarded as dust on the scales.
He lifts[aj] the coastlands[ak] as if they were dust.
16 Not even Lebanon could supply enough firewood for a sacrifice;[al]
its wild animals would not provide enough burnt offerings.[am]
17 All the nations are insignificant before him;
they are regarded as absolutely nothing.[an]
18 To whom can you compare God?
To what image can you liken him?
19 A craftsman casts[ao] an idol;
a metalsmith overlays it with gold
and forges silver chains for it.
20 To make a contribution one selects wood that will not rot;[ap]
he then seeks a skilled craftsman
to make[aq] an idol that will not fall over.
21 Do you not know?
Do you not hear?
Has it not been told to you since the very beginning?
Have you not understood from the time the earth’s foundations were made?
22 He is the one who sits on the earth’s horizon;[ar]
its inhabitants are like grasshoppers before him.[as]
He is the one who stretches out the sky like a thin curtain,[at]
and spreads it out[au] like a pitched tent.[av]
23 He is the one who reduces rulers to nothing;
he makes the earth’s leaders insignificant.
24 Indeed, they are barely planted;
yes, they are barely sown;
yes, they barely take root in the earth,
and then he blows on them, causing them to dry up,
and the wind carries them away like straw.
25 “To whom can you compare me? Whom do I resemble?”
says the Holy One.[aw]
26 Look up at the sky![ax]
Who created all these heavenly lights?[ay]
He is the one who leads out their ranks;[az]
he calls them all by name.
Because of his absolute power and awesome strength,
not one of them is missing.
27 Why do you say, Jacob,
Why do you say, Israel,
“The Lord is not aware of what is happening to me;[ba]
My God is not concerned with my vindication”?[bb]
28 Do you not know?
Have you not heard?
The Lord is an eternal God,
the Creator of the whole earth.[bc]
He does not get tired or weary;
there is no limit to his wisdom.[bd]
29 He gives strength to those who are tired;
to the ones who lack power, he gives renewed energy.
30 Even youths get tired and weary;
even strong young men clumsily stumble.[be]
31 But those who wait for the Lord’s help[bf] find renewed strength;
they rise up as if they had eagles’ wings,[bg]
they run without growing weary,
they walk without getting tired.

Footnotes

  1. Isaiah 40:1 tn The pronominal suffix is second masculine plural. The identity of the addressee is uncertain: (1) God’s people may be addressed, or (2) the unidentified heralds commanded to comfort Jerusalem.
  2. Isaiah 40:2 tn Heb “speak to the heart of Jerusalem.” Jerusalem is personified as a woman.
  3. Isaiah 40:2 tn Heb “that she is filled [with] her warfare.” Some understand צָבָא (tsavah, “warfare”) as meaning “hard service” or “compulsory labor” in this context.
  4. Isaiah 40:2 tn Heb “that her punishment is accepted [as satisfactory].”
  5. Isaiah 40:2 tn Heb “for she has received from the hand of the Lord double.” The principle of the double portion in punishment is also seen in Jer 16:18; 17:18 and Rev 18:6. For examples of the double portion in Israelite law, see Exod 22:4, 7, 9 (double restitution by a thief) and Deut 21:17 (double inheritance portion for the firstborn).
  6. Isaiah 40:3 tn Heb “make level a built road.” The verb יָשַׁר (yashar) in the Piel means “to make smooth, or straight.” The noun מְסִלָּה (mesillah) typically refers to a main road, possibly paved with stones or made level with fill (see HALOT 606 s.v. and The Concise DCH 230 s.v.).
  7. Isaiah 40:3 sn Most translations render this as “desert” (KJV, NASB, ESV, NRSV, NIV 2011, Holman), “wilderness” (NIV 1984), or “wasteland” (NLV). The rift valley (עֲרָבָה, ʿaravah), which extends from Galilee to the Gulf of Aqaba, is quite arid and desert-like in the areas near the Dead Sea and southward (see the note at Num 22:1). But the point here has more to do with preparation for a royal visit. To come to Jerusalem from the east requires coming through the rift valley (or Jordan Valley). Thematically, God is typically portrayed as coming to Israel from the east. Similarly in the Gospel accounts Jesus approaches Jerusalem from the east.
  8. Isaiah 40:5 tn Or “glory.” The Lord’s “glory” is his theophanic radiance and royal splendor (see Isa 6:3; 24:23; 35:2; 60:1; 66:18-19).
  9. Isaiah 40:5 tn Heb “flesh” (so KJV, ASV, NASB); NAB, NIV “mankind”; TEV “the whole human race.”
  10. Isaiah 40:5 tn Or “indeed.”
  11. Isaiah 40:5 tn Heb “the mouth of the Lord has spoken” (so NASB, NIV, NRSV).
  12. Isaiah 40:6 tn Heb “and he says.” Apparently a second “voice” responds to the command of the first “voice.”
  13. Isaiah 40:6 tn The words “the first voice responds” are supplied in the translation for clarification. The first voice tells the second one what to declare.
  14. Isaiah 40:6 tn Heb “all flesh is grass.” The point of the metaphor is explained in v. 7.
  15. Isaiah 40:6 tn Heb “and all his loyalty.” The antecedent of the third masculine suffix is בָּשָׂר (basar, “flesh”), which refers collectively to mankind. The LXX, apparently understanding the antecedent as “grass,” reads “glory,” but חֶסֶד (khesed) rarely, if ever, has this nuance. The normal meaning of חֶסֶד (“faithfulness, loyalty, devotion”) fits very well in the argument. Human beings and their faithfulness (verbal expressions of faithfulness are specifically in view; cf. NRSV “constancy”) are short-lived and unreliable, in stark contrast to the decrees and promises of the eternal God.
  16. Isaiah 40:7 tn The Hebrew text has רוּחַ יְהוָה (ruakh yehvah), which in this context probably does not refer to the Lord’s personal Spirit. The phrase is better translated “the breath of the Lord,” or “the wind of [i.e., sent by] the Lord.” The Lord’s sovereign control over nature, including the hot desert winds that dry up vegetation, is in view here (cf. Ps 147:18; Isa 59:19).
  17. Isaiah 40:7 tn Heb “the people” (so KJV, ASV, NAB, NASB, NIV, NRSV).
  18. Isaiah 40:8 tn Heb “but the word of our God stands forever.” In this context the divine “word” specifically refers to his decreed promise assuring Jerusalem that her suffering is over and his glorious return imminent (vv. 1-5).
  19. Isaiah 40:9 tn The second feminine singular imperatives are addressed to personified Zion/Jerusalem, who is here told to ascend a high hill and proclaim the good news of the Lord’s return to the other towns of Judah. Isa 41:27 and 52:7 speak of a herald sent to Zion, but the masculine singular form מְבַשֵּׂר (mevasser) is used in these verses, in contrast to the feminine singular form מְבַשֶּׂרֶת (mevasseret) employed in 40:9, where Zion is addressed as a herald.
  20. Isaiah 40:10 tn Heb “comes as a strong one”; ASV “will come as a mighty one.” The preposition בְּ (bet) here carries the nuance “in the capacity of.” It indicates that the Lord possesses the quality expressed by the noun. See GKC 379 §119.i and HALOT 104 s.v. בְּ.
  21. Isaiah 40:10 tn Heb “his arm rules for him” (so NIV, NRSV). The Lord’s “arm” symbolizes his military power (see Isa 51:9-10; 63:5).
  22. Isaiah 40:10 tn As the Lord returns to Jerusalem as a victorious warrior, he brings with him the spoils of victory, called here his “reward” and “prize.” These terms might also be translated “wages” and “recompense.” Verse 11 indicates that his rescued people, likened to a flock of sheep, are his reward.
  23. Isaiah 40:11 tn Heb “in his bosom” (so KJV, NAB, NASB, NRSV), an expression which reflects closeness and protective care.
  24. Isaiah 40:12 tn The Qumran scroll 1QIsaa has מי ים (“waters of the sea”), a reading followed by NAB.
  25. Isaiah 40:12 tn Heb “with a span.” A “span” was the distance between the ends of the thumb and the little finger of the spread hand” (BDB 285 s.v. זֶרֶת).
  26. Isaiah 40:12 tn Or “the heavens.” The Hebrew term שָׁמַיִם (shamayim) may be translated “heavens” or “sky” depending on the context.
  27. Isaiah 40:12 tn Heb “or weighed by a third part [of a measure].”
  28. Isaiah 40:12 sn The implied answer to the rhetorical questions of v. 12 is, “No one but the Lord.” The Lord, and no other, created the world. Like a merchant weighing out silver or commodities on a scale, the Lord established the various components of the physical universe in precise proportions.
  29. Isaiah 40:13 tn Perhaps the verb is used metonymically here in the sense of “advises” (note the following line).
  30. Isaiah 40:13 tn In this context רוּחַ (ruakh) likely refers to the Lord’s “mind,” or mental faculties, rather than his personal Spirit (see BDB 925 s.v. 6).
  31. Isaiah 40:13 tn Heb “or [as] the man of his counsel causes him to know?”
  32. Isaiah 40:14 tn Heb “With whom did he consult, so that he gave discernment to him?”
  33. Isaiah 40:14 tn Heb “and taught him.” The vav (ו) consecutive with prefixed verbal form continues the previous line. The translation employs an interrogative pronoun for stylistic reasons.
  34. Isaiah 40:14 tn The phrase אֹרַח מִשְׁפָּט (ʾorakh mishpat) could be translated “path of justice” (so NASB, NRSV), but in this context, where creative ability and skill is in view, the phrase is better understood in the sense of “the way that is proper or fitting” (see BDB 1049 s.v. מִשְׁפָּט 6); cf. NIV, NCV “the right way.”
  35. Isaiah 40:14 tn Heb “or the way of understanding causes him to know?”sn The implied answer to the rhetorical questions in vv. 13-14 is, “No one.” In contrast to Marduk, the creator-god of Mesopotamian myths who receives help from the god of wisdom, the Lord neither needs nor receives any such advice or help. See R. Whybray, Heavenly Counsellor (SOTSMS), 64-77.
  36. Isaiah 40:15 tn Or “weighs” (NIV); NLT “picks up.”
  37. Isaiah 40:15 tn Or “islands” (NASB, NIV, NLT).
  38. Isaiah 40:16 tn The words “for a sacrifice” are supplied in the translation for clarification.
  39. Isaiah 40:16 sn The point is that not even the Lebanon forest could supply enough wood and animals for an adequate sacrifice to the Lord.
  40. Isaiah 40:17 tn Heb “[as derived] from nothing and unformed.”
  41. Isaiah 40:19 tn Heb “pours out”; KJV “melteth.”
  42. Isaiah 40:20 tn The first two words of the verse (הַמְסֻכָּן תְּרוּמָה, hamesukkan terumah) are problematic. Some take מְסֻכָּן as an otherwise unattested Pual participle from סָכַן (sakhan, “be poor”) and translate “the one who is impoverished.” תְּרוּמָה (terumah, “contribution”) can then be taken as an adverbial accusative, “with respect to a contribution,” and the entire line translated, “the one who is too impoverished for such a contribution [i.e., the metal idol of v. 19?] selects wood that will not rot.” However, מְסֻכָּן is probably the name of a tree used in idol manufacturing (cognate with Akkadian musukkanu, cf. H. R. Cohen, Biblical Hapax Legomena [SBLDS], 133). מְסֻכָּן may be a scribal interpretive addition attempting to specify עֵץ (ʿets) or עֵץ may be a scribal attempt to categorize מְסֻכָּן. How an idol constitutes a תְּרוּמָה (“contribution”) is not entirely clear.
  43. Isaiah 40:20 tn Or “set up” (ASV, NAB, NIV, NRSV); KJV, NASB “to prepare.”
  44. Isaiah 40:22 tn Heb “the circle of the earth” (so KJV, NIV, NRSV, NLT).
  45. Isaiah 40:22 tn The words “before him” are supplied in the translation for clarification.
  46. Isaiah 40:22 tn The otherwise unattested noun דֹּק (doq), translated here “thin curtain,” is apparently derived from the verbal root דקק (“crush”) from which is derived the adjective דַּק (daq, “thin”; see HALOT 229 s.v. דקק). The nuance “curtain” is implied from the parallelism (see “tent” in the next line).
  47. Isaiah 40:22 tn The meaning of the otherwise unattested verb מָתַח (matakh, “spread out”) is determined from the parallelism (note the corresponding verb “stretch out” in the previous line) and supported by later Hebrew and Aramaic cognates. See HALOT 654 s.v. *מתה.
  48. Isaiah 40:22 tn Heb “like a tent [in which] to live”; NAB, NASB “like a tent to dwell (live NIV, NRSV) in.”
  49. Isaiah 40:25 sn See the note on the phrase “the Holy One of Israel” in 1:4.
  50. Isaiah 40:26 tn Heb “Lift on high your eyes and see.”
  51. Isaiah 40:26 tn The words “heavenly lights” are supplied in the translation for clarification. See the following lines.
  52. Isaiah 40:26 tn Heb “the one who brings out by number their host.” The stars are here likened to a huge army that the Lord leads out. Perhaps the next line pictures God calling roll. If so, the final line may be indicating that none of them dares “go AWOL.” (“AWOL” is a military acronym for “absent without leave.”)
  53. Isaiah 40:27 tn Heb “my way is hidden from the Lord” (so NAB, NASB, NIV, NRSV).
  54. Isaiah 40:27 tn Heb “and from my God my justice passes away”; NRSV “my right is disregarded by my God.”
  55. Isaiah 40:28 tn Heb “the ends of the earth,” but this is a merism, where the earth’s extremities stand for its entirety, i.e., the extremities and everything in between them.
  56. Isaiah 40:28 sn Exiled Israel’s complaint (v. 27) implies that God might be limited in some way. Perhaps he, like so many of the pagan gods, has died. Or perhaps his jurisdiction is limited to Judah and does not include Babylon. Maybe he is unable to devise an adequate plan to rescue his people, or is unable to execute it. But v. 28 affirms that he is not limited temporally or spatially nor are his power and wisdom restricted in any way. He can and will deliver his people, if they respond in hopeful faith (v. 31a).
  57. Isaiah 40:30 tn Heb “stumbling they stumble.” The verbal idea is emphasized by the infinitive absolute.
  58. Isaiah 40:31 tn The word “help” in the phrase “for the Lord’s help” is supplied in the translation for clarification, as is the possessive on “Lord.”
  59. Isaiah 40:31 tn Heb “they rise up [on] wings like eagles” (TEV similar).
Next
Jesaja 39
Jesaja 41
Next
dropdown
BasisBijbel (BB)

© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016

Het Boek (HTB)

Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.

New English Translation (NET)

NET Bible® copyright ©1996-2017 by Biblical Studies Press, L.L.C. http://netbible.com All rights reserved.