Jan 1
Nowe Przymierze
Jezus najpełniejszym objawieniem Boga
1 Na początku było Słowo;
Słowo było u Boga
i Bogiem było Słowo.
2 Ono było na początku u Boga.
3 Wszystko dzięki Niemu się stało
i z tego, co istnieje,
nic nie stało się bez Niego.
4 W Nim było życie,
a życie było światłem ludzi.
5 Światło zaś świeci w ciemności
i ciemność go nie ogarnęła.
6 Pojawił się człowiek posłany przez Boga. Miał na imię Jan. 7 Przyszedł jako świadek, by zaświadczyć o świetle, by dzięki niemu wszyscy uwierzyli. 8 Nie on był światłem, miał jedynie o nim zaświadczyć. 9 Na świat bowiem nadciągało prawdziwe światło, które oświeca każdego człowieka.
10 Przebywał na świecie i dzięki Niemu świat powstał, ale świat Go nie rozpoznał. 11 Przyszedł do swego, swoi Go jednak nie przyjęli. 12 Lecz tym wszystkim, którzy Go przyjęli, dał przywilej stania się dziećmi Boga — tym, którzy wierzą w Jego imię, 13 którzy narodzili się nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga.
14 Słowo zatem stało się ciałem;[a] pełne łaski i prawdy zamieszkało wśród nas — i zobaczyliśmy Jego chwałę, chwałę jako Jedynego zrodzonego,[b] który pochodzi od Ojca.
15 Jan świadczy o Nim w donośnym wołaniu: To o Nim powiedziałem: Ten, który idzie za mną, pojawił się przede mną, był On wcześniej niż ja.
16 Z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy — łaskę w miejsce łaskawości.[c] 17 O ile bowiem Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda zaistniały dzięki Jezusowi Chrystusowi. 18 Boga nikt nigdy nie widział; objawił Go On, Jedyny zrodzony Bóg, który jest w łonie Ojca.
Jan Chrzciciel o sobie i o Jezusie
19 Takie natomiast świadectwo złożył Jan, gdy Żydzi z Jerozolimy posłali do niego kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kim ty jesteś? 20 Wyznał on wtedy wyraźnie: Ja nie jestem Chrystusem.
21 Więc kim? — dopytywali. — Czy jesteś Eliaszem?
On na to: Nie jestem.
Czy jesteś oczekiwanym przez nas Prorokiem?
Odpowiedział: Nie.
22 W takim razie kim? — chcieli wiedzieć. — Musimy bowiem dać odpowiedź tym, którzy nas przysłali. Za kogo się uważasz?
23 Jan na to:
Ja jestem głosem wołającego na pustkowiu:
Prostujcie drogę Pana
— jak powiedział prorok Izajasz.
24 A ponieważ wysłannicy należeli do grona faryzeuszów, 25 zadali mu takie pytanie: Dlaczego zatem chrzcisz, skoro nie jesteś Mesjaszem ani Eliaszem, ani oczekiwanym przez nas Prorokiem?
26 Ja chrzczę w wodzie — powiedział Jan — lecz pośród was stoi ktoś, kogo wy nie znacie. 27 To Ten, który idzie za mną i któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandała.
28 Wydarzenie to miało miejsce w Betanii za Jordanem, gdzie Jan przebywał i chrzcił.
Jezus, Baranek Boży
29 Następnego dnia Jan zobaczył idącego w jego stronę Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży, który bierze na siebie grzech świata. 30 To jest Ten, o którym powiedziałem: Za mną idzie ktoś, kto pojawił się przede mną, kto istniał wcześniej niż ja. 31 Ja także wcześniej Go nie znałem; lecz dlatego przyszedłem i chrzczę w wodzie, aby Izrael mógł Go poznać.
32 Jan złożył też takie świadectwo: Widziałem Ducha, który niby gołąb zstąpił z nieba i spoczął na Nim. 33 Ja także wcześniej Go nie znałem; lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił w wodzie, powiedział do mnie: Jeśli zobaczysz kogoś, na kogo Duch zstępuje i pozostaje na nim, wiedz, że to jest Ten, który chrzci w Duchu Świętym. 34 Ja to widziałem i potwierdzam, że właśnie On jest Synem Boga.
Powołanie pierwszych uczniów
35 Nazajutrz znów stał Jan wraz ze swoimi dwoma uczniami. 36 Wpatrując się w przechodzącego Jezusa, powiedział: Oto Baranek Boży. 37 Po tych słowach obaj uczniowie poszli za Jezusem.
38 A gdy Jezus odwrócił się i zobaczył, że za Nim idą, zapytał: Czego szukacie?
Odpowiedzieli: Rabbi (to znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?
39 On na to: Chodźcie, to zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia zostali już u Niego. Było to około godziny szesnastej.
40 Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z tych dwóch, którzy usłyszeli słowa Jana i poszli za Jezusem. 41 Odszukał on najpierw swego brata Szymona i tak powiedział: Znaleźliśmy Mesjasza (to znaczy: Chrystusa).
42 Przyprowadził go też do Jezusa. Jezus zaś przyjrzał mu się uważnie i powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kamień (to znaczy: Piotr).
43 Z nastaniem dnia Jezus zamierzał wyruszyć do Galilei. Właśnie wtedy spotkał Filipa i zwrócił się do niego: Chodź za Mną! 44 Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra.
45 Natknął się on na Natanaela i powiedział: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie, a także prorocy — Jezusa z Nazaretu, syna Józefa.
46 A Natanael odpowiedział: Czy z Nazaretu może być coś dobrego?
Filip na to: Przyjdź i sam się przekonaj.
47 Gdy Jezus zobaczył zbliżającego się Natanaela, powiedział o nim: Oto prawdziwy Izraelita, człowiek wolny od obłudy.
48 Natanael zapytał: Skąd mnie znasz?
A Jezus: Zanim cię zawołał Filip, widziałem cię pod figowcem.
49 Mistrzu! — zawołał Natanael. — Ty jesteś Synem Boga, Ty jesteś Królem Izraela.
50 Wtedy Jezus mu powiedział: Wierzysz dlatego, że widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz o wiele więcej. 51 I dodał: Ręczę i zapewniam: Zobaczycie otwarte niebo, a wokół Syna Człowieczego wstępujących i zstępujących aniołów Boga.
Footnotes
Ewangelia według św. Jana 1
Słowo Życia
Słowo stało się ciałem
1 Na początku było Słowo.
Było ono u Boga i było Bogiem.
2 Od samego początku było razem z Bogiem.
3 Ono powołało wszystko do istnienia.
I nic, co zostało stworzone, nie zaistniało bez Niego.
4 W Nim było życie, a życie jest dla ludzi światłem.
5 To Światło świeci w ciemnościach,
a mrok nie był w stanie Go pochłonąć.
6 Bóg posłał swojego człowieka, imieniem Jan,
7 aby powiedział ludziom o prawdziwym Świetle
i aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli.
8 Sam Jan nie był Światłem,
lecz miał o Nim opowiedzieć.
9 I nadeszło prawdziwe Światło,
które oświeca każdego człowieka,
przychodzącego na świat.
10 Pojawiło się na świecie,
który dzięki Niemu powstał,
ale świat Go nie rozpoznał.
11 Przyszło do swojej własności,
ale swoi Go nie przyjęli.
12 Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mu
dało prawo stać się dziećmi Bożymi,
13 które narodziły się nie fizycznie
—w wyniku namiętności
czy ludzkich planów—ale z Boga.
14 Słowo stało się ciałem i jako człowiek
zamieszkało wśród nas.
Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę,
jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna,
pełnego łaski i prawdy.
Jan Chrzciciel
15 Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi:
—To właśnie o Nim mówiłem: „Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
16 Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask. 17 Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda. 18 Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn—Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
19 Żydowscy przywódcy z Jerozolimy wysłali do Jana Chrzciciela kapłanów i ich pomocników z pytaniem:
—Kim właściwie jesteś?
20 Wtedy on jednoznacznie i dobitnie odpowiedział:
—Nie jestem Mesjaszem!
21 —No to kim? Eliaszem?—pytali.
—Nie.
—To może prorokiem?
—Też nie—odpowiedział Jan.
22 —Kim więc jesteś? Co mamy powiedzieć tym, którzy nas wysłali? Co możesz o sobie powiedzieć?—dopytywali go.
23 —Jak powiedział prorok Izajasz: „Jestem głosem wołającego na pustyni: Przygotujcie Panu drogę!”—odrzekł Jan.
24 Niektórzy wysłannicy, należący do ugrupowania faryzeuszy, 25 zapytali go:
—Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
26-27 —Ja zanurzam tylko w wodzie—odparł Jan. —Lecz niebawem nadejdzie ktoś, kto już jest wśród was, ale na razie nie dał się wam poznać. Ja nie jestem nawet godzien zdjąć Mu butów!
28 Miało to miejsce po drugiej stronie Jordanu, w Betanii, gdzie Jan udzielał ludziom chrztu.
Jezus ofiarnym Barankiem Bożym
29 Następnego dnia Jan ujrzał nadchodzącego Jezusa i rzekł:
—Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze, aby usunąć grzech świata! 30 To Jego miałem na myśli mówiąc, że „nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”. 31 Nie wiedziałem, że to On, ale po to właśnie przyszedłem i zacząłem chrzcić ludzi, aby ogłosić Izraelowi Jego nadejście.
32 Jan kontynuował:
—Widziałem Ducha, który zstąpił na Niego z nieba jak gołąb. 33 Nie wiedziałem, że to On, ale Bóg, który mnie posłał, abym zanurzał ludzi w wodzie, powiedział: „Ten, na którego zstąpi Duch i spocznie na Nim, będzie zanurzał ludzi w Duchu Świętym”. 34 Widziałem to i dlatego oświadczam, że On jest Synem Boga!
Pierwsi uczniowie Jezusa
35 Następnego dnia Jan stał z dwoma uczniami. 36 Gdy zobaczył idącego Jezusa, powiedział:
—Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze!
37 Obaj uczniowie usłyszeli to i poszli za Jezusem. 38 On obejrzał się i widząc, że za Nim idą, zapytał:
—Czego szukacie?
—Rabbi! (to znaczy: „Nauczycielu!”). Gdzie się zatrzymałeś na nocleg?—zapytali.
39 —Chodźcie i zobaczcie—odpowiedział Jezus.
Poszli więc z Nim, a ponieważ było już około czwartej po południu, zostali u Niego do końca dnia. 40 Jednym z nich był Andrzej, brat Szymona Piotra. 41 Odszukał on później Szymona i powiedział:
—Znaleźliśmy Mesjasza! (to znaczy: „Chrystusa”).
42 I zaprowadził go do Jezusa, a On spojrzał na niego i rzekł:
—Ty jesteś Szymon, syn Jana. Ale od teraz będziesz się nazywał Kefas (to znaczy: „Piotr”—„skała”).
Jezus powołuje Filipa i Natanaela
43 Następnego dnia Jezus postanowił pójść do Galilei. Po drodze spotkał Filipa i rzekł do niego:
—Chodź ze Mną.
44 Filip pochodził z Betsaidy, rodzinnego miasteczka Andrzeja i Piotra. 45 Spotkał on później Natanaela i powiedział mu:
—Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz i prorocy! To Jezus, syn Józefa z Nazaretu!
46 —Z Nazaretu?!—zdziwił się Natanael. —Czy stamtąd może pochodzić coś dobrego?
—Sam się przekonaj!—odrzekł Filip.
47 Gdy zbliżali się do Jezusa, On zobaczył Natanaela i powiedział:
—Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.
48 —Skąd mnie znasz?—zdumiał się Natanael.
—Widziałem cię pod drzewem figowym, zanim spotkał cię Filip—odrzekł Jezus.
49 —Nauczycielu! Jesteś Synem Boga! Jesteś Królem Izraela!
50 —Wierzysz w to, ponieważ powiedziałem, że widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym?—odparł Jezus. —Ujrzysz jeszcze więcej! 51 Zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Mnie, Syna Człowieczego.
John 1
New King James Version
The Eternal Word(A)
1 In the beginning (B)was the Word, and the (C)Word was (D)with God, and the Word was (E)God. 2 (F)He was in the beginning with God. 3 (G)All things were made through Him, and without Him nothing was made that was made. 4 (H)In Him was life, and (I)the life was the light of men. 5 And (J)the light shines in the darkness, and the darkness did not [a]comprehend it.
John’s Witness: The True Light
6 There was a (K)man sent from God, whose name was John. 7 This man came for a (L)witness, to bear witness of the Light, that all through him might (M)believe. 8 He was not that Light, but was sent to bear witness of that (N)Light. 9 (O)That[b] was the true Light which gives light to every man coming into the world.
10 He was in the world, and the world was made through Him, and (P)the world did not know Him. 11 (Q)He came to His [c]own, and His [d]own did not receive Him. 12 But (R)as many as received Him, to them He gave the [e]right to become children of God, to those who believe in His name: 13 (S)who were born, not of blood, nor of the will of the flesh, nor of the will of man, but of God.
The Word Becomes Flesh
14 (T)And the Word (U)became (V)flesh and dwelt among us, and (W)we beheld His glory, the glory as of the only begotten of the Father, (X)full of grace and truth.
15 (Y)John bore witness of Him and cried out, saying, “This was He of whom I said, (Z)‘He who comes after me [f]is preferred before me, (AA)for He was before me.’ ”
16 [g]And of His (AB)fullness we have all received, and grace for grace. 17 For (AC)the law was given through Moses, but (AD)grace and (AE)truth came through Jesus Christ. 18 (AF)No one has seen God at any time. (AG)The only begotten [h]Son, who is in the bosom of the Father, He has declared Him.
A Voice in the Wilderness(AH)
19 Now this is (AI)the testimony of John, when the Jews sent priests and Levites from Jerusalem to ask him, “Who are you?”
20 (AJ)He confessed, and did not deny, but confessed, “I am not the Christ.”
21 And they asked him, “What then? Are you Elijah?”
He said, “I am not.”
“Are you (AK)the Prophet?”
And he answered, “No.”
22 Then they said to him, “Who are you, that we may give an answer to those who sent us? What do you say about yourself?”
23 He said: (AL)“I am
(AM)‘The voice of one crying in the wilderness:
“Make straight the way of the Lord,” ’
as the prophet Isaiah said.”
24 Now those who were sent were from the Pharisees. 25 And they asked him, saying, “Why then do you baptize if you are not the Christ, nor Elijah, nor the Prophet?”
26 John answered them, saying, (AN)“I baptize with water, (AO)but there stands One among you whom you do not know. 27 (AP)It is He who, coming after me, [i]is preferred before me, whose sandal strap I am not worthy to loose.”
28 These things were done (AQ)in [j]Bethabara beyond the Jordan, where John was baptizing.
The Lamb of God(AR)
29 The next day John saw Jesus coming toward him, and said, “Behold! (AS)The Lamb of God (AT)who takes away the sin of the world! 30 This is He of whom I said, ‘After me comes a Man who [k]is preferred before me, for He was before me.’ 31 I did not know Him; but that He should be revealed to Israel, (AU)therefore I came baptizing with water.”
32 (AV)And John bore witness, saying, “I saw the Spirit descending from heaven like a dove, and He remained upon Him. 33 I did not know Him, but He who sent me to baptize with water said to me, ‘Upon whom you see the Spirit descending, and remaining on Him, (AW)this is He who baptizes with the Holy Spirit.’ 34 And I have seen and testified that this is the (AX)Son of God.”
The First Disciples
35 Again, the next day, John stood with two of his disciples. 36 And looking at Jesus as He walked, he said, (AY)“Behold the Lamb of God!”
37 The two disciples heard him speak, and they (AZ)followed Jesus. 38 Then Jesus turned, and seeing them following, said to them, “What do you seek?”
They said to Him, “Rabbi” (which is to say, when translated, Teacher), “where are You staying?”
39 He said to them, “Come and see.” They came and saw where He was staying, and remained with Him that day (now it was about the tenth hour).
40 One of the two who heard John speak, and followed Him, was (BA)Andrew, Simon Peter’s brother. 41 He first found his own brother Simon, and said to him, “We have found the [l]Messiah” (which is translated, the Christ). 42 And he brought him to Jesus.
Now when Jesus looked at him, He said, “You are Simon the son of [m]Jonah. (BB)You shall be called Cephas” (which is translated, [n]A Stone).
Philip and Nathanael
43 The following day Jesus wanted to go to Galilee, and He found (BC)Philip and said to him, “Follow Me.” 44 Now (BD)Philip was from Bethsaida, the city of Andrew and Peter. 45 Philip found (BE)Nathanael and said to him, “We have found Him of whom (BF)Moses in the law, and also the (BG)prophets, wrote—Jesus (BH)of Nazareth, the (BI)son of Joseph.”
46 And Nathanael said to him, (BJ)“Can anything good come out of Nazareth?”
Philip said to him, “Come and see.”
47 Jesus saw Nathanael coming toward Him, and said of him, “Behold, (BK)an Israelite indeed, in whom is no deceit!”
48 Nathanael said to Him, “How do You know me?”
Jesus answered and said to him, “Before Philip called you, when you were under the fig tree, I saw you.”
49 Nathanael answered and said to Him, “Rabbi, (BL)You are the Son of God! You are (BM)the King of Israel!”
50 Jesus answered and said to him, “Because I said to you, ‘I saw you under the fig tree,’ do you believe? You will see greater things than these.” 51 And He said to him, “Most assuredly, I say to you, (BN)hereafter[o] you shall see heaven open, and the angels of God ascending and descending upon the Son of Man.”
Footnotes
- John 1:5 Or overcome
- John 1:9 Or That was the true Light which, coming into the world, gives light to every man.
- John 1:11 His own things or domain
- John 1:11 His own people
- John 1:12 authority
- John 1:15 ranks higher than I
- John 1:16 NU For
- John 1:18 NU God
- John 1:27 ranks higher than I
- John 1:28 NU, M Bethany
- John 1:30 ranks higher than I
- John 1:41 Lit. Anointed One
- John 1:42 NU John
- John 1:42 Gr. Petros, usually translated Peter
- John 1:51 NU omits hereafter
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny
Słowo Życia (Polish Living New Testament) Copyright © 1991, 2005 by International Bible Society® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
