Jakoobus 2

Reimer 2001

2 Miene Breeda, hat daen Gloowe enn Jesus Christus, onns Harlichkjeits Herr, nich met Aunseene de Peersoon.

² Dan wan doa en Mensch enn june Fesaumlunk enenn kjemt met en goldena Rinkj, en prachtfolle Kjleede, en uk en oama Mensch enenn kjemt enn jremlige Kjleede,

³ en jie daem enn prachtfolle Kjleede faeatrakje, en saje: "Sat die hie enne baste Staed dol", en to daem oama Mensch: "Sto doa, oda set doa unja miene Footbenkj",

⁴ moak jie dan nich unjascheet mank junt, en sent Rechta jeworde met beese Jedanke?

⁵ Horcht, miene leefste Breeda, haft Gott nich dee Oame enn dise Welt jewaelt, dee oba rikj sent em Gloowe, daut Rikj to oawe daut he daen fesproake haft dee am leef ha?

⁶ Oba jie ha dee Oame to Schaund jemoakt. Doone dee Rikje junt nich unjadrecke, en junt fer daut Jerecht schlape?

⁷ Doone dee nich daen goode Nome lastre no daem jie jenant sent?

⁸ Wan jie werklijch daut kjeeenichlichet Jesats no dee Schreft erfelle: "Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst", dan doo jie Goot.

⁹ Oba wan jie de Persoon aunseene, dan doo jie sindje, en woare fonn daut Jesats jestroft aus Febraeakja.

¹⁰ Dan waea daut gaunse Jesats helt, oba enn eent stollpat, es daut gaunse Jesats schuldijch jeworde.

¹¹ Dan dee doa saed: "Du saust nich de Eehe braeakje", saed uk: "Du saust nich dootmoake". Nu wan du nich de Eehe brakjst, oba moakst waem doot, dan best du en Jesatsbraeakja.

¹² Raet soo, en haundelt soo, aus soone dee derch daut Frieheits Jesats woare jerecht woare.

¹³ Dan daut Jerecht woat oone Erboarme senne fa daen dee kjeen Erboarme bewaese ha; en daut Erboarma es baeta aus Jerecht.

¹⁴ Waut fonn Jewenst es doa, miene Breeda, wan waea sajcht daut hee Gloowe haft, oba haft kjeene Woakje?

¹⁵ Wan en Brooda oda Sesta noaktijch es, en nich jenuach to aeta haft,

¹⁶ en waea fonn junt to an sajcht: "Go enn Fraed, sie woam en saut", oba jie an nich daut jaewe waut fa daen Kjarpa needich es, waut halpt daut?

¹⁷ Jrod soo dee Gloowe, wan dee nich Woakje haft, es Doot wiel dee auleen es.

¹⁸ Oba waea mucht saje: "Du hast Gloowe; en ekj ha Woakje;" wies mie dien Gloowe oone Woakje, en ekj woa die mien Gloowe wiese derch miene Woakje.

¹⁹ Du jleefst daut doa een Gott es; daut es Goot! Dee beese Jeista jleewe uk, en tsetre!

²⁰ Best du welich to festone, O stolte Mensch, daut dee Gloowe oone Woakje onnfruchtboa es?

²¹ Wea onns Foda Obraum nich jerajchtfoadicht doaderch daut hee sien Saen Iesak oppem Aultoa opfad?

²² Du sitst daut sien Gloowe met siene Woakje toop oabeid, en derch siene Woakje wea dee Gloowe follkome jemoakt.

²³ En dee Schreft wea erfelt dee saed: "Obraum jleewd Gott, en am wort daut too jeraeakjent fa Jerajchtichkjeit, en hee wort Gott sien Frint jenant."

²⁴ Jie seene dan daut en Mensch derch Woakje jerajchfoadicht woat, en nich bloos derch Gloowe.

²⁵ En wort Rahab dee Hua nich jrod soo jerajchfoadicht derch Woakje, aus see dee Bootschofta enenn neem en daen opp en aundra Wajch erut schekjt?

²⁶ Dan soo aus dee Kjarpa oone daen Jeist doot es, soo es dee Gloowe uk Doot oone Woakje.