Add parallel Print Page Options

64 Oh buksan mo sana ang langit, na ikaw ay bumaba, na ang mga bundok ay gumuho sa iyong harapan.

Gaya ng kung nililiyaban ng apoy ang siitan, at ng kung pinakukulo ng apoy ang tubig; upang ipakilala ang iyong pangalan sa iyong mga kaaway, upang ang mga bansa ay manginig sa iyong harapan!

Nang ikaw ay gumawa ng mga kakilakilabot na bagay na hindi namin hinihintay, ikaw ay bumaba, ang mga bundok ay gumuho sa iyong harapan.

Sapagka't hindi narinig ng mga tao mula nang una, o naulinigan man ng pakinig, o ang mata ay nakakita man ng Dios liban sa iyo, na iginagawa niya ng kabutihan ang naghihintay sa kaniya.

Iyong sinasalubong siya na nagagalak at gumagawa ng katuwiran, yaong nagsialaala sa iyo sa iyong mga daan: narito, ikaw ay napoot, at kami ay nagkasala: napasa kanila kaming malaong panahon; at maliligtas baga kami?

Sapagka't kaming lahat ay naging parang marumi, at ang lahat naming katuwiran ay naging parang basahang marumi: at nalalantang gaya ng dahon kaming lahat; at tinatangay kami ng aming mga kasamaan, na parang hangin.

At walang tumatawag ng iyong pangalan, na gumigising upang manghawak sa iyo; sapagka't ikinubli mo ang iyong mukha sa amin, at iyong pinugnaw kami sa aming mga kasamaan.

Nguni't ngayon, Oh Panginoon, ikaw ay aming Ama; kami ang malagkit na putik, at ikaw ay magpapalyok sa amin; at kaming lahat ay gawa ng iyong kamay.

Huwag kang lubhang mapoot, Oh Panginoon, o umalaala man ng kasamaan ng magpakailan man: narito, tingnan mo, isinasamo namin sa iyo, kaming lahat ay iyong bayan.

10 Ang iyong mga bayang banal ay naging ilang, ang Sion ay naging giba, ang Jerusalem ay sira.

11 Ang aming banal at magandang bahay, na pinagpupurihan sa iyo ng aming mga magulang ay nasunog sa apoy; at lahat naming maligayang bagay ay nasira.

12 Magpipigil ka baga sa mga bagay na ito, Oh Panginoon? ikaw baga'y tatahimik, at pagdadalamhatiin mo kaming mainam?

64 O buksan mo sana ang langit at ikaw ay bumaba,
    upang ang mga bundok ay mayanig sa iyong harapan—
gaya nang kapag tinutupok ng apoy ang kakahuyan,
    at pinakukulo ng apoy ang tubig—
upang ipakilala ang iyong pangalan sa iyong mga kaaway,
    at upang ang mga bansa ay manginig sa iyong harapan!
Nang ikaw ay gumawa ng mga kakilakilabot na bagay na hindi namin hinihintay,
    ikaw ay bumaba, ang mga bundok ay nayanig sa iyong harapan.
Sapagkat(A) hindi narinig ng mga tao mula nang una,
    o naulinigan man ng pandinig,
o ang mata man ay nakakita ng Diyos liban sa iyo,
    na gumagawa para sa mga naghihintay sa kanya.
Iyong sinasalubong siya na nagagalak na gumagawa ng katuwiran,
    ang mga umaalala sa iyo sa iyong mga daan.
Narito, ikaw ay nagalit, at kami ay nagkasala;
    matagal na panahon na kami sa aming mga kasalanan, at maliligtas ba kami?
Kaming lahat ay naging gaya ng isang marumi,
    at ang lahat naming katuwiran ay naging parang maruming kasuotan.
Kaming lahat ay nalalantang gaya ng dahon,
    at tinatangay kami ng aming mga kasamaan na parang hangin.
At walang tumatawag sa iyong pangalan,
    na gumigising upang sa iyo ay manangan;
sapagkat ikinubli mo ang iyong mukha sa amin,
    at ibinigay mo kami sa kamay ng aming mga kasamaan.
Ngunit ngayon, O Panginoon, ikaw ay aming Ama;
    kami ang luwad, at ikaw ang aming magpapalayok;
    at kaming lahat ay gawa ng iyong kamay.
Huwag kang lubhang magalit, O Panginoon,
    at huwag mong alalahanin ang kasamaan magpakailanman.
    Narito, tingnan mo, ngayon kaming lahat ay iyong bayan.
10 Ang iyong mga lunsod na banal ay naging ilang,
    ang Zion ay naging giba,
    ang Jerusalem ay sira.
11 Ang aming banal at magandang bahay,
    kung saan ka pinuri ng aming mga magulang
ay nasunog sa apoy;
    at lahat naming mahahalagang bagay ay nasira.
12 Magpipigil ka ba sa mga bagay na ito, O Panginoon?
    Ikaw ba'y tatahimik, at paghihirapan mo kaming mabuti?

64 [a]Oh, that you would rend the heavens(A) and come down,(B)
    that the mountains(C) would tremble before you!
As when fire sets twigs ablaze
    and causes water to boil,
come down to make your name(D) known to your enemies
    and cause the nations to quake(E) before you!
For when you did awesome(F) things that we did not expect,
    you came down, and the mountains trembled(G) before you.
Since ancient times no one has heard,
    no ear has perceived,
no eye has seen any God besides you,(H)
    who acts on behalf of those who wait for him.(I)
You come to the help of those who gladly do right,(J)
    who remember your ways.
But when we continued to sin against them,
    you were angry.(K)
    How then can we be saved?
All of us have become like one who is unclean,(L)
    and all our righteous(M) acts are like filthy rags;
we all shrivel up like a leaf,(N)
    and like the wind our sins sweep us away.(O)
No one(P) calls on your name(Q)
    or strives to lay hold of you;
for you have hidden(R) your face from us
    and have given us over(S) to[b] our sins.

Yet you, Lord, are our Father.(T)
    We are the clay, you are the potter;(U)
    we are all the work of your hand.(V)
Do not be angry(W) beyond measure, Lord;
    do not remember our sins(X) forever.
Oh, look on us, we pray,
    for we are all your people.(Y)
10 Your sacred cities(Z) have become a wasteland;
    even Zion is a wasteland, Jerusalem a desolation.(AA)
11 Our holy and glorious temple,(AB) where our ancestors praised you,
    has been burned with fire,
    and all that we treasured(AC) lies in ruins.
12 After all this, Lord, will you hold yourself back?(AD)
    Will you keep silent(AE) and punish us beyond measure?

Footnotes

  1. Isaiah 64:1 In Hebrew texts 64:1 is numbered 63:19b, and 64:2-12 is numbered 64:1-11.
  2. Isaiah 64:7 Septuagint, Syriac and Targum; Hebrew have made us melt because of