Isaias 49
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Ang Israel ang Tanglaw sa mga Bansa
49 Makinig(A) kayo mga taong naninirahan sa malalayong mga bansa.
Pinili na ako ni Yahweh bago pa isilang, at hinirang niya ako para siya'y paglingkuran.
2 Mga(B) salita ko'y ginawa niyang singtalim ng espada,
siya ang sa aki'y laging nag-iingat.
Ginawa niya akong parang matulis na palaso
na anumang oras ay handang itudla.
3 Sinabi niya sa akin, “Israel, ikaw ay lingkod ko;
sa pamamagitan mo ako'y pupurihin ng mga tao.”
4 Ngunit ang sagot ko, “Ako ay nabigo sa aking pagsisikap,
hindi nagtagumpay gayong ibinuhos ko ang aking lakas.”
Gayunma'y ipinapaubaya ko kay Yahweh ang aking kalagayan,
na ako'y kanyang gagantimpalaan sa aking nakayanan.
5 Bago pa ako ipanganak ay hinirang na ni Yahweh;
pinili niya ako para maging lingkod niya,
upang tipunin ang bayang Israel na nagkawatak-watak.
Binigyan ako ni Yahweh ng karangalan,
sa kanya nagbubuhat ang aking kalakasan.
6 Sinabi(C) sa akin ni Yahweh:
“Israel na aking lingkod, may mas mahalaga pa akong ipapagawa sa iyo.
Bukod sa pagpapanumbalik sa mga Israelitang nalabi,
gagawin din kitang liwanag sa mga bansa
upang ang buong daigdig ay maligtas.”
7 Ganito ang sinabi ni Yahweh, ang Tagapagligtas ng Israel,
sa itinakwil at kinamuhian ng mga bansa
at inalipin ng mga pinuno:
“Makikita ng mga hari ang pagpapalaya sa iyo;
sila'y titindig bilang pagpaparangal sa iyo.
At yuyukod ang mga prinsipe bilang paggalang sa iyo,
sapagkat hinirang ka ni Yahweh, ang banal na Diyos ng Israel.”
Muling Itatayo ang Jerusalem
8 Sinabi(D) pa ni Yahweh sa kanyang bayan:
“Sa tamang panahon ay tinugon kita,
sa araw ng pagliligtas, sinaklolohan kita.
Iingatan kita at sa pamamagitan mo
gagawa ako ng kasunduan sa mga tao,
ibabalik kita sa sariling lupain
na ngayon ay wasak na.
9 Palalayain ko ang mga nasa bilangguan
at dadalhin sa liwanag ang mga nasa kadiliman.
Sila'y matutulad sa mga tupang
nanginginain sa masaganang pastulan.
10 Hindi(E) sila magugutom o mauuhaw,
hindi rin sila mabibilad sa matinding hangin at nakakapasong init sa disyerto,
sapagkat papatnubayan sila ng Diyos na nagmamahal sa kanila.
Sila'y gagabayan niya patungo sa bukal ng tubig.
11 Gagawa ako ng daan sa gitna ng kabundukan,
at ako'y maghahanda ng lansangan, upang maging daanan ng aking bayan.
12 Darating ang bayan ko buhat sa malayo,
mula sa hilaga at sa kanluran,
gayon din sa lupain ng Syene sa timog.”
13 O langit, magpuri ka sa tuwa!
Lupa, magalak ka, gayundin kayong mga bundok,
sapagkat inaaliw ni Yahweh ang kanyang hinirang,
sa gitna ng hirap ay kinahahabagan.
14 Ngunit ang sabi ng mga taga-Jerusalem,
“Pinabayaan na tayo ni Yahweh.
Nakalimutan na niya tayo.”
15 Ang sagot ni Yahweh,
“Malilimot kaya ng ina ang sarili niyang anak?
Hindi kaya niya mahalin ang sanggol niyang iniluwal?
Kung mayroon mang inang lumilimot sa kanyang anak,
hindi ko kayo kakalimutan kahit sandali.
16 Jerusalem, hinding-hindi kita malilimutan.
Pangalan mo'y nakaukit sa aking mga palad.
17 Malapit nang dumating ang muling magtatayo sa iyo,
at ang nagwasak sa iyo ay paalis na.
18 Tumingin ka sa paligid at masdan ang nangyayari.
Ang mga mamamayan mo'y nagtitipun-tipon na upang umuwi.
Ako si Yahweh, ang Diyos na buháy,
ang nagsasabi: ipagmamalaki mo sila balang araw,
tulad ng babaing ikakasal na suot ang kanyang mga alahas.
19 “Aking pinabayaan na mawasak ang iyong bansa,
ngunit ngayon ito'y magiging masikip sa dami ng tao;
at ang mga taong dumurog sa iyo
ay itatapon sa malayo.
20 Sasabihin ng mga anak mo balang araw
na isinilang sa pinagtapunan sa inyo:
‘Ang bayang ito'y maliit na para sa atin.
Kailangan natin ang mas malaking tirahan.’
21 Sasabihin mo naman sa iyong sarili,
‘Kaninong anak ang mga iyon?
Nawala ang mga anak ko, at ako nama'y hindi na magkakaanak.
Itinapon ako sa malayo,
ako'y iniwang nag-iisa.
Saan galing ang mga batang iyon?’”
22 Ang(F) sagot ng Panginoong Yahweh sa kanyang bayan:
“Huhudyatan ko ang mga bansa,
at ang mga anak mo'y iuuwi nila sa iyo.
23 Ang mga hari ay magiging parang iyong ama
at ang mga reyna'y magsisilbing ina.
Buong pagpapakababang yuyukod sila sa iyo
bilang tanda ng kanilang paggalang;
sa gayon ay malalaman mong ako nga si Yahweh.
Hindi mapapahiya ang sinumang magtiwala sa akin.”
24 Mababawi pa ba ang nasamsam ng isang kawal?
Maililigtas pa ba ang bihag ng isang taong malupit?
25 Ang sagot ni Yahweh:
“Ganyan ang mangyayari.
Itatakas ng mga kawal ang kanilang bihag,
at babawiin ang sinamsam ng malupit.
Ako ang haharap sa sinumang lalaban sa iyo,
at ililigtas ko ang iyong mga anak.
26 Hihimukin kong magpatayan ang mga umaapi sa inyo.
Mag-aalab ang kanilang poot, at mahuhumaling sa pagpatay.
Sa gayon makikilala ng sangkatauhan na akong si Yahweh ang Makapangyarihang Diyos,
ang nagligtas sa Israel.”
Isaiah 49
New King James Version
The Servant, the Light to the Gentiles
49 “Listen, (A)O coastlands, to Me,
And take heed, you peoples from afar!
(B)The Lord has called Me from the womb;
From the [a]matrix of My mother He has made mention of My name.
2 And He has made (C)My mouth like a sharp sword;
(D)In the shadow of His hand He has hidden Me,
And made Me (E)a polished shaft;
In His quiver He has hidden Me.”
3 “And He said to me,
(F)‘You are My servant, O Israel,
(G)In whom I will be glorified.’
4 (H)Then I said, ‘I have labored in vain,
I have spent my strength for nothing and in vain;
Yet surely my [b]just reward is with the Lord,
And my [c]work with my God.’ ”
5 “And now the Lord says,
Who formed Me from the womb to be His Servant,
To bring Jacob back to Him,
So that Israel (I)is [d]gathered to Him
(For I shall be glorious in the eyes of the Lord,
And My God shall be My strength),
6 Indeed He says,
‘It is too small a thing that You should be My Servant
To raise up the tribes of Jacob,
And to restore the preserved ones of Israel;
I will also give You as a (J)light to the Gentiles,
That You should be My salvation to the ends of the earth.’ ”
7 Thus says the Lord,
The Redeemer of Israel, [e]their Holy One,
(K)To Him [f]whom man despises,
To Him whom the nation abhors,
To the Servant of rulers:
(L)“Kings shall see and arise,
Princes also shall worship,
Because of the Lord who is faithful,
The Holy One of Israel;
And He has chosen You.”
8 Thus says the Lord:
“In an (M)acceptable[g] time I have heard You,
And in the day of salvation I have helped You;
I will [h]preserve You (N)and give You
As a covenant to the people,
To restore the earth,
To cause them to inherit the desolate [i]heritages;
9 That You may say (O)to the prisoners, ‘Go forth,’
To those who are in darkness, ‘Show yourselves.’
“They shall feed along the roads,
And their pastures shall be on all desolate heights.
10 They shall neither (P)hunger nor thirst,
(Q)Neither heat nor sun shall strike them;
For He who has mercy on them (R)will lead them,
Even by the springs of water He will guide them.
11 (S)I will make each of My mountains a road,
And My highways shall be elevated.
12 Surely (T)these shall come from afar;
Look! Those from the north and the west,
And these from the land of Sinim.”
13 (U)Sing, O heavens!
Be joyful, O earth!
And break out in singing, O mountains!
For the Lord has comforted His people,
And will have mercy on His afflicted.
God Will Remember Zion
14 (V)But Zion said, “The Lord has forsaken me,
And my Lord has forgotten me.”
15 “Can(W) a woman forget her nursing child,
[j]And not have compassion on the son of her womb?
Surely they may forget,
(X)Yet I will not forget you.
16 See, (Y)I have inscribed you on the palms of My hands;
Your walls are continually before Me.
17 Your [k]sons shall make haste;
Your destroyers and those who laid you waste
Shall go away from you.
18 (Z)Lift up your eyes, look around and see;
All these gather together and come to you.
As I live,” says the Lord,
“You shall surely clothe yourselves with them all (AA)as an ornament,
And bind them on you as a bride does.
19 “For your waste and desolate places,
And the land of your destruction,
(AB)Will even now be too small for the inhabitants;
And those who swallowed you up will be far away.
20 (AC)The children you will have,
(AD)After you have lost the others,
Will say again in your ears,
‘The place is too small for me;
Give me a place where I may dwell.’
21 Then you will say in your heart,
‘Who has begotten these for me,
Since I have lost my children and am desolate,
A captive, and wandering to and fro?
And who has brought these up?
There I was, left alone;
But these, where were they?’ ”
22 (AE)Thus says the Lord God:
“Behold, I will lift My hand in an oath to the nations,
And set up My [l]standard for the peoples;
They shall bring your sons in their [m]arms,
And your daughters shall be carried on their shoulders;
23 (AF)Kings shall be your foster fathers,
And their queens your nursing mothers;
They shall bow down to you with their faces to the earth,
And (AG)lick up the dust of your feet.
Then you will know that I am the Lord,
(AH)For they shall not be ashamed who wait for Me.”
25 But thus says the Lord:
“Even the captives of the mighty shall be taken away,
And the prey of the terrible be delivered;
For I will contend with him who contends with you,
And I will save your children.
26 I will (AJ)feed those who oppress you with their own flesh,
And they shall be drunk with their own (AK)blood as with sweet wine.
All flesh (AL)shall know
That I, the Lord, am your Savior,
And your Redeemer, the Mighty One of Jacob.”
Footnotes
- Isaiah 49:1 Lit. inward parts
- Isaiah 49:4 justice
- Isaiah 49:4 recompense
- Isaiah 49:5 Qr., DSS, LXX gathered to Him; Kt. not gathered
- Isaiah 49:7 Lit. his or its
- Isaiah 49:7 Lit. who is despised of soul
- Isaiah 49:8 favorable
- Isaiah 49:8 keep
- Isaiah 49:8 inheritances
- Isaiah 49:15 Lit. From having compassion
- Isaiah 49:17 DSS, LXX, Tg., Vg. builders
- Isaiah 49:22 banner
- Isaiah 49:22 Lit. bosom
- Isaiah 49:24 So with MT, Tg.; DSS, Syr., Vg. of the mighty; LXX unjustly
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
