Isaias 62:6-65:25

Ang Pulong Sa Dios

⁶ Nagbutang akog mga guwardya diha sa imong mga paril, O Jerusalem. Dili gayod sila mohunong adlaw ug gabii sa pagpahinumdom sa imong katawhan nga magtukaw sila.

Kamo nga nagapangamuyo sa Ginoo, ayaw gayod kamo paghunong sa pag-ampo. ⁷ Ayaw ninyo siya hunongi sa paghangyo nga pabarogon niya pag-usab ang Jerusalem ug dayegon kini sa kalibotan. ⁸ Nanumpa ang Ginoo nga buhaton niya kini pinaagi sa iyang gahom. Miingon siya, “Dili ko na gayod ipakaon ang inyong mga trigo sa inyong mga kaaway, ug dili na makainom sa bino nga inyong gihagoan ang mga langyaw. ⁹ Kamong nangani sa trigo mao ang mokaon niini, ug modayeg kamo kanako. Ug kamong namupo sa mga ubas mao ang moinom sa bino niini didto sa akong templo.”

¹⁰ Katawhan sa Jerusalem, gawas kamo sa mga pultahan sa inyong siyudad, ug andama ninyo ang agianan alang sa uban pa ninyong katawhan. Hawani ninyo kinig mga bato, ug ipataas ang bandera nga ilhanan sa mga kanasoran nga gipabalik na sa Ginoo ang iyang katawhan. ¹¹ Pamati! Nagpadala ang Ginoo niining mensahe alang sa tibuok kalibotan,^[a] “Ingna ang mga lumulupyo sa Zion nga ang ilang Manluluwas moabot na, ug may dala siyang ganti. ¹² Tawgon sila nga, ‘Balaan^[b] nga Katawhan’ ug ‘Mga Linuwas sa Ginoo.’ Ug ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Gitinguha nga Siyudad,’ ug ang ‘Siyudad nga Wala na Isalikway.’ ”

Ang Panimalos sa Ginoo

63 Kinsa kining nagaabot gikan sa Bozra nga sakop sa Edom nga nagbistig pula? Kinsa kining may harianong bisti, ug nagmartsa uban sa iyang gamhanang kusog?

Ako kini ang Ginoo nga nagmantala sa kadaogan sa iyang katawhan ug may gahom sa pagluwas. ² Nganong labihan man ka pula ang iyang bisti sama sa bisti sa tawong magpupuga ug ubas? ³ Mitubag ang Ginoo, “Sa akong kasuko gipuga ko ang mga nasod sama sa ubas. Ako lang ang nagpuga; walay miuban kanako. Ang ilang dugo nanglagsik sa akong bisti; mao nga namansahan kini. ⁴ Kay miabot na ang adlaw nga panimaslan ko ang akong mga kaaway ug luwason ko ang akong katawhan. ⁵ Nahingangha ako sa dihang nakita ko nga wala gayoy bisan usa nga mitabang kanako. Busa ako lang ang nagluwas sa akong katawhan pinaagi sa akong gahom. Ang akong kasuko mao ang nagtukmod kanako sa pagsilot sa akong mga kaaway. ⁶ Sa akong kasuko, gitunob-tunoban ko ang mga katawhan, ug gipasusapinday ko sila sama sa hubog. Gipabanaw ko ang ilang dugo sa yuta.”

Ang Kaayo sa Ginoo

⁷ Isugilon ko ang gugma sa Ginoo. Daygon ko siya tungod sa tanan niyang gihimo kanato. Daghang mga maayong butang ang iyang gihimo kanatong katawhan sa Israel tungod sa iyang dakong kalooy ug gugma.

⁸ Miingon ang Ginoo, “Tinuod gayod nga sila ang akong katawhan; mga anak ko sila nga dili moluib kanako.” Busa giluwas niya sila. ⁹ Sa tanan nilang mga pag-antos, nagaantos usab siya, ug giluwas niya sila pinaagi sa anghel nga nagpadayag sa iyang presensya. Tungod sa iyang gugma ug kalooy giluwas niya sila; giatiman niya sila sa tanang adlaw niadtong unang panahon. ¹⁰ Apan nagmasinupakon sila ug gipasubo nila ang iyang Balaang Espiritu. Busa gikontra sila sa Ginoo, ug nahimo siyang ilang kaaway. ¹¹ Unya, sa kaulahian nahinumdom sila sa mga nangaging panahon diin gipagawas ni Moises ang iyang katawhan gikan sa Ehipto. Nangutana sila, “Hain na ang Ginoo nga nagpatabok kanato sa dagat uban sa atong pangulo nga si Moises nga sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero? Hain na siya nga nagpadala sa iyang Balaang Espiritu kang Moises? ¹² Hain na ang Ginoo nga naghatag ug gahom kang Moises, ug mipikas sa dagat diha sa atong atubangan, aron mainila siya sa walay kataposan? ¹³ Hain na siya nga nangulo kanato sa pagtabok sa dagat? Sama sa kabayo nga nagaagi sa hawan nga dapit, wala gayod kita madagma. ¹⁴ Sama sa mga baka nga naglugsong ngadto sa sibsiban diha sa kapatagan, gihatagan kita sa Espiritu sa Ginoo ug kapahulayan.”

Ginoo, giagak mo kami nga imong katawhan aron ikaw mapasidunggan. ¹⁵ Tan-awa kami gikan sa langit, ang balaan ug dungganon mong puloy-anan. Hain na ang imong kahangawa kanamo ug ang imong gahom nga gipakita mo kaniadto kanamo? Hain na ang imong gugma ug kalooy? ¹⁶ Kay ikaw ang among Amahan bisan tuod ug wala kami mailhi sa among mga katigulangan nga si Abraham ug si Jacob.^[c] Oo, ikaw, Ginoo, ang among Amahan, ang among Manluluwas sukad pa kaniadto.

¹⁷ Ginoo, nganong gitugot mo man nga makalapas kami sa imong mga pamaagi? Nganong gipagahi mo man ang among mga kasingkasing, ug tungod niini nawala ang among pagtahod kanimo? Tagda kami pag-usab kay mga alagad mo kami, ug imo kaming gipanag-iyahan. ¹⁸ Sulod sa mubo nga panahon gipanag-iya sa imong balaang katawhan^[d] ang imong templo; apan giguba kini sa among mga kaaway. ¹⁹ Imo kami sukad pa kaniadto. Apan daw sa giisip mo nga kami dili imo, ug daw sa wala mo kami madumalahi.

64 Ginoo, pikasa ang langit ug kanaog aron mangatay-og ang mga bukid sa imong presensya. ² Maingon nga ang kalayo mosunog sa mga laya nga sanga ug mopabukal sa tubig, ang imong pag-abot mopakurog sa mga nasod nga imong mga kaaway, ug maila nila kon kinsa ka. ³ Sa dihang nanaog ka kaniadto ug naghimog katingalahang mga butang nga wala namo paabota, nangurog ang mga bukid sa imong presensya. ⁴ Sukad masukad wala pa gayoy nakadungog o nakakita ug Dios nga sama kanimo nga motabang sa mga mosalig kaniya. ⁵ Ginadawat mo ang mga nagakalipay sa pagbuhat ug matarong, ug nagasunod sa imong mga pamaagi. Apan nasuko ka kanamo kay nagpadayon kami sa pagsupak sa imong pamaagi. Busa unsaon pa man namo pagkaluwas? ⁶ Nahisama kaming tanan sa usa ka hugawng butang, ug ang tanan namong mga maayong binuhatan sama lang sa hugawng trapo. Sama kaming tanan sa dahon nga nalaya, ug ang among kadaotan sama sa hangin nga mipalid kanamo. ⁷ Wala gayoy bisan usa kanamo nga midangop kanimo ug naninguha sa pagkupot kanimo. Mao kana ang hinungdan kon nganong mitalikod ka kanamo, ug gipasagdan mo kami nga mangamatay^[e] tungod sa among mga sala. ⁸ Apan sa gihapon ikaw ang among Amahan, Ginoo. Sama ikaw sa magkukolon, ug kami sama sa lapok. Ikaw ang naghimo kanamong tanan. ⁹ Ginoo, ayaw palabihi ang imong kasuko kanamo; ayawg hinumdomi hangtod sa hangtod ang among mga sala. Nagahangyo kami kanimo nga tagdon mo kami, kay kaming tanan imong katawhan. ¹⁰ Ang imong balaan nga mga siyudad, apil ang Jerusalem, nahisama sa disyerto nga walay nagpuyo. ¹¹ Nasunog ang among balaan ug matahom nga templo, diin gisimba ka sa among mga katigulangan. Naguba ang tanang mga butang nga among gipakamahal. ¹² Bisan ba niining tanan, dili mo pa gihapon kami tabangan, Ginoo? Magpakahilom ka na lang ba, ug silotan mo kami sa hilabihan?

Silot ug Kaluwasan

65 Miingon ang Ginoo, “Nagpaila ako sa mga tawo nga wala mangutana bahin kanako. Nagpakita ako niadtong wala mangita kanako. Gipadayag ko ang akong kaugalingon ngadto sa nasod nga wala manawag kanako.

² “Nagsige akog paabot sa akong katawhan nga mga gahig ulo, nga wala mosubay sa hustong dalan, ug nagsunod lang sa ilang gusto. ³ Gipalagot nila ako; gipakita gayod nila sa akong atubangan ang ilang walay hunong nga pagsimba sa ilang dios-dios pinaagi sa paghalad diha sa mga hardin ug pagsunog ug insenso sa atop sa ilang mga balay. ⁴ Kon gabii manglingkod sila sa mga lubnganan ug sa mga tagong dapit aron pagsimba sa mga dios-dios sa mga patay. Mokaon pa silag karne sa baboy ug sa uban pang pagkaon nga gidili kanila. ⁵ Moingon sila sa uban, ‘Ayaw pagduol kanako kay tingalig mahugawan mo ako. Mas balaan ako kay kanimo!’ Kining mga tawhana nagapalagot kanunay kanako. Ang akong kasuko kanila sama sa kalayong nagadilaab tibuok adlaw.”

^6-7 Miingon pa ang Ginoo, “Pamati! Ania na sa akong atubangan ang sinulat ko nga hukom batok sa akong katawhan. Dili ako magpakahilom, hinuon manimalos ako. Panimaslan ko gayod sila. Pabayron ko sila sa tanan nilang mga sala ug sa mga sala sa ilang mga katigulangan. Kay nagsunog man silag insenso ug nagpasipala kanako didto sa mga bukid ug mga bungtod, panimaslan ko sila tugbang sa ilang gipanghimo.” ⁸ Miingon usab ang Ginoo, “Maingon nga ang usa ka daot nga pungpong sa ubas dili ilabay tungod kay may mapuslan pa ang mga ubas diha niini, dili ko usab laglagon ang tanan kong katawhan; luwason ko ang mga nagaalagad kanako. ⁹ May ibilin akong buhi sa mga kaliwat ni Jacob apil sa tribo ni Juda, ug sila ang manunod sa akong yuta nga may daghang mga bukid. Sila nga akong mga pinili ug mga alagad magapuyo niining yutaa. ¹⁰ Panalanginan ko sila nga modangop kanako. Ang kapatagan sa Sharon ug Akor mahimong sabsabanan sa ilang mga kahayopan.

¹¹ “Apan silotan ko kamo nga nagsalikway kanako ug wala mohatag ug pagtagad sa akong balaan nga bukid, ug nagasimba hinuon sa mga dios-dios nga gituohan ninyo nga mohatag kaninyog swerte ug maayong kapalaran. ¹² Ang inyong kapalaran mao ang kamatayon, ug mahurot kamog kamatay. Kay sa dihang nanawag ako, wala kamo motubag; sa dihang nagsulti ako, wala kamo mamati. Naghimo kamog daotan sa akong atubangan. Ug kon unsa ang dili ko gusto, mao ang inyong ginahimo. ¹³ Busa ako, ang Ginoong Dios, nagaingon nga ang akong mga alagad mokaon ug moinom, apan kamo gutomon ug uhawon. Maglipay sila, apan kamo pakaulawan. ¹⁴ Mag-awit sila sa kalipay, apan kamo manghilak sa kasubo ug kasakit. ¹⁵ Gamiton sa akong mga pinili ang inyong ngalan sa pagpanunglo, ug ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo. Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan. ¹⁶ Ug kini nga ngalan gamiton sa mga tawo sa yuta sa Israel kon mangayo silag panalangin gikan kanako o manumpa sila kanako, nga mao ang Dios nga kasaligan.^[f] Kay kalimtan ko na ang nangaging mga kalisod; wad-on ko na kini sa akong hunahuna.

¹⁷ “Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta. Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa. ¹⁸ Busa paglipay kamo ug pagsadya sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo, ug ang iyang katawhan magahatag usab ug kalipay. ¹⁹ Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan. Dili na madunggan ang panaghilak o ang pagpakitabang didto. ²⁰ Wala na didtoy mamatay nga masuso pa ug walay hamtong nga mamatay nga wala makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi. Ang mamatay nga nagpanuigon ug 100 isipon pa nga batan-on, ug ang mamatay nga dili makaabot ug 100 isipon nga akong tinunglo. ²¹ Nianang panahona magtukod ang akong katawhan ug mga balay ug puy-an nila kini. Magtanom silag mga ubas ug kan-on nila ang mga bunga niini. ²² Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos sa ilang mga balay ug mga tanom. Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy, mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan, ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan. ²³ Dili mausik ang ilang paghago ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan. Kay sila katawhan nga gipanalanginan sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat. ²⁴ Sa dili pa sila makapangayo o samtang nagapangayo pa lang sila, tubagon ko na sila. ²⁵ Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro^[g] ug karnero. Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka. Ug abog na ang kaonon sa halas.^[h] Dili sila manghilabot o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”