Exodus 7
Het Boek
De eerste plagen
7 De Here zei echter tegen Mozes: ‘Ik heb u aangewezen als mijn vertegenwoordiger bij de farao en Aäron zal uw woordvoerder zijn. 2 Geef Aäron alles door wat Ik u vertel, zodat hij het tegen de farao kan zeggen en zal eisen dat hij het volk Israël uit Egypte laat vertrekken. 3 Maar Ik zal de farao koppig maken zodat hij weigert en Ik zal in Egypte veel angstaanjagende wonderen doen. 4 Zelfs dan zal de farao nog niet naar u willen luisteren, dus zal Ik Egypte daarna treffen met een zware ramp en mijn volk uit het land wegleiden. 5 De Egyptenaren zullen er achter komen dat Ik de Here ben wanneer Ik mijn macht toon en hen dwing mijn volk te laten gaan.’
6 Mozes en Aäron voerden de opdrachten van de Here uit. 7 Mozes was tachtig jaar en Aäron drieëntachtig jaar tijdens hun herhaalde bezoeken aan de farao. 8 Toen zei de Here tegen Mozes en Aäron: 9 ‘De farao zal u om een wonder vragen om te bewijzen dat God jullie heeft gestuurd. Als hij dat doet, moet Aäron zijn staf op de grond gooien en deze zal een slang worden.’ 10 Zo gingen Mozes en Aäron opnieuw naar de farao en deden het wonder zoals de Here hun had gezegd, Aäron gooide zijn staf voor de ogen van de farao en zijn hofhouding op de grond en deze werd een slang. 11 Toen ontbood de farao zijn geleerden en tovenaars en zij deden hetzelfde wonder door hun magie. 12 Hun staven werden ook slangen! Maar Aärons slang at hun slangen op! 13 De farao bleef echter koppig en wilde nog steeds niet luisteren, precies zoals de Here van tevoren had gezegd. 14 De Here zei tegen Mozes: ‘De farao blijft hardnekkig weigeren het volk te laten gaan. 15 Maar toch moet u morgenochtend als hij naar de rivier gaat, weer naar hem toe gaan. Ga aan de oever van de rivier staan en neem de staf die in een slang werd veranderd, mee. 16 Zeg dan tegen de farao: de Here, de God van de Hebreeërs, heeft mij naar u toe gestuurd met de boodschap: laat mijn volk gaan, zodat zij Mij kunnen aanbidden in de woestijn. Tot nu toe hebt u niet willen luisteren. Maar luister nu goed, 17 want de Here zegt tegen u: u zult merken dat Ik God ben. Mozes zal met zijn staf op het water van de Nijl slaan en dit zal veranderen in bloed. 18 Alle vissen zullen sterven, zodat de hele rivier gaat stinken. Niemand zal het water uit de Nijl meer kunnen drinken.’ 19 Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Zeg tegen Aäron dat hij zijn staf pakt en zijn arm uitstrekt over al het water van de Egyptenaren, over hun rivieren, hun kanalen, hun poelen en al hun waterreservoirs, zodat het verandert in bloed. Al het water in Egypte zal in bloed veranderen, ook het water dat in schalen of kruiken zit.’
20 Mozes en Aäron deden wat de Here had gezegd: Aäron strekte zijn arm uit en sloeg met zijn staf op het water van de Nijl, waar de farao en al zijn dienaren bij stonden. In een oogwenk veranderde het water in bloed! 21 De vissen in de rivier stierven en verspreidden een vreselijke stank. De Egyptenaren konden het water uit de rivier niet meer drinken. Overal in het land was het water in bloed veranderd. 22,23 Maar de Egyptische geleerden deden met hun toverkunsten precies hetzelfde en weer liet de farao zich niet overtuigen. Hij weigerde te luisteren, precies zoals de Here had voorspeld. 24 De Egyptenaren moesten echter in de omgeving van de Nijl naar water graven, omdat het Nijlwater niet te drinken was. 25 Zo ging een volle week voorbij.
Exodus 7
New King James Version
Moses Before Pharaoh
7 So the Lord said to Moses: “See, I have made you (A)as God to Pharaoh, and Aaron your brother shall be (B)your prophet. 2 You (C)shall speak all that I command you. And Aaron your brother shall tell Pharaoh to send the children of Israel out of his land. 3 And (D)I will harden Pharaoh’s heart, and (E)multiply My (F)signs and My wonders in the land of Egypt. 4 But (G)Pharaoh will not heed you, so (H)that I may lay My hand on Egypt and bring My [a]armies and My people, the children of Israel, out of the land of Egypt (I)by great judgments. 5 And the Egyptians (J)shall know that I am the Lord, when I (K)stretch out My hand on Egypt and (L)bring out the children of Israel from among them.”
6 Then Moses and Aaron (M)did so; just as the Lord commanded them, so they did. 7 And Moses was (N)eighty years old and (O)Aaron eighty-three years old when they spoke to Pharaoh.
Aaron’s Miraculous Rod(P)
8 Then the Lord spoke to Moses and Aaron, saying, 9 “When Pharaoh speaks to you, saying, (Q)‘Show a miracle for yourselves,’ then you shall say to Aaron, (R)‘Take your rod and cast it before Pharaoh, and let it become a serpent.’ ” 10 So Moses and Aaron went in to Pharaoh, and they did so, just (S)as the Lord commanded. And Aaron cast down his rod before Pharaoh and before his servants, and it (T)became a serpent.
11 But Pharaoh also (U)called the wise men and (V)the [b]sorcerers; so the magicians of Egypt, they also (W)did in like manner with their [c]enchantments. 12 For every man threw down his rod, and they became serpents. But Aaron’s rod swallowed up their rods. 13 And Pharaoh’s heart grew hard, and he did not heed them, as the Lord had said.
The First Plague: Waters Become Blood
14 So the Lord said to Moses: (X)“Pharaoh’s heart is hard; he refuses to let the people go. 15 Go to Pharaoh in the morning, when he goes out to the (Y)water, and you shall stand by the river’s bank to meet him; and (Z)the rod which was turned to a serpent you shall take in your hand. 16 And you shall say to him, (AA)‘The Lord God of the Hebrews has sent me to you, saying, “Let My people go, (AB)that they may [d]serve Me in the wilderness”; but indeed, until now you would not hear! 17 Thus says the Lord: “By this (AC)you shall know that I am the Lord. Behold, I will strike the waters which are in the river with the rod that is in my hand, and (AD)they shall be turned (AE)to blood. 18 And the fish that are in the river shall die, the river shall stink, and the Egyptians will (AF)loathe[e] to drink the water of the river.” ’ ”
19 Then the Lord spoke to Moses, “Say to Aaron, ‘Take your rod and (AG)stretch out your hand over the waters of Egypt, over their streams, over their rivers, over their ponds, and over all their pools of water, that they may become blood. And there shall be blood throughout all the land of Egypt, both in buckets of wood and pitchers of stone.’ ” 20 And Moses and Aaron did so, just as the Lord commanded. So he (AH)lifted up the rod and struck the waters that were in the river, in the sight of Pharaoh and in the sight of his servants. And all the (AI)waters that were in the river were turned to blood. 21 The fish that were in the river died, the river stank, and the Egyptians (AJ)could not drink the water of the river. So there was blood throughout all the land of Egypt.
22 (AK)Then the magicians of Egypt did (AL)so with their [f]enchantments; and Pharaoh’s heart grew hard, and he did not heed them, (AM)as the Lord had said. 23 And Pharaoh turned and went into his house. Neither was his heart moved by this. 24 So all the Egyptians dug all around the river for water to drink, because they could not drink the water of the river. 25 And seven days passed after the Lord had struck the river.
Footnotes
- Exodus 7:4 hosts
- Exodus 7:11 soothsayers
- Exodus 7:11 secret arts
- Exodus 7:16 worship
- Exodus 7:18 be weary of drinking
- Exodus 7:22 secret arts
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
