Ewangelia według św. Jana 10

Słowo Życia

Pasterz i jego stado

10 Następnie powiedział:

—Zapewniam was: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, lecz przez płot, jest złodziejem i przestępcą. ² Kto wchodzi przez bramę, jest pasterzem. ³ Stróż otwiera mu drzwi, a owce reagują na jego głos. Woła je po imieniu i wyprowadza na pastwisko. ⁴ Gdy już wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce podążają za nim, bo znają jego głos. ⁵ Za obcym natomiast nie pójdą. Spłoszą się, bo nie znają jego głosu.

⁶ Słuchacze nie zrozumieli tej przypowieści opowiedzianej przez Jezusa. ⁷ Wyjaśnił więc:

—Zapewniam was: To Ja jestem bramą owczarni. ⁸ Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, to złodzieje i przestępcy, więc owce nie chciały ich słuchać. ⁹ Ja jestem bramą. Kto przeze Mnie wejdzie, zostanie ocalony. Przejdzie przeze Mnie i znajdzie pokarm. ¹⁰ Złodziej przychodzi, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem, aby owce miały życie—i to życie w obfitości. ¹¹ Ja jestem dobrym pasterzem, który oddaje życie za swoje owce. ¹² Najemnik, który nie jest pasterzem i właścicielem owiec, gdy zobaczy zbliżającego się wilka, zostawia owce i ucieka. Wtedy wilk napada na stado i rozprasza je. ¹³ Najemnik jest tylko pracownikiem, więc nie zależy mu na owcach. ¹⁴ Ja jestem dobrym pasterzem. Znam swoje owce i one też Mnie znają ¹⁵ —tak jak Ojciec zna Mnie, a Ja Ojca. Jestem gotów oddać za nie życie. ¹⁶ Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić, aby słuchały mojego głosu. Wtedy będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. ¹⁷ Ojciec kocha Mnie, ponieważ Ja oddaję swoje życie za owce. Ale z powrotem odzyskam życie. ¹⁸ Nikt Mnie do tego nie zmusza—z własnej woli się poświęcam. Mam władzę, aby oddać swoje życie i aby je odzyskać. Takie polecenie otrzymałem od Ojca.

¹⁹ I znowu słowa Jezusa spowodowały podział wśród przywódców.

²⁰ —Jest opanowany przez demona i oszalał—twierdzili jedni.

²¹ —Czy tak mówi człowiek opanowany przez demona?—komentowali drudzy. —Zastanówcie się! Czy ktoś, kto jest opętany, może uzdrawiać niewidomych?

Niewiara przywódców

²² W Jerozolimie obchodzono wtedy święto Poświęcenia Świątyni. Była zima. ²³ Gdy Jezus spacerował po krużganku Salomona w świątyni, ²⁴ otoczyli Go żydowscy przywódcy i zapytali:

—Jak długo będziesz trzymać nas w niepewności? Powiedz nam wprost: Jesteś Mesjaszem?

²⁵ —Przecież już powiedziałem, ale nie uwierzyliście—odrzekł Jezus. —W imieniu mojego Ojca dokonałem również wielu cudów. ²⁶ Lecz wy Mi nie wierzycie, bo nie należycie do moich owiec. ²⁷ One Mnie słuchają i podążają za Mną, a Ja je znam. ²⁸ Nigdy nie zginą, bo daję im wieczne życie. Nikt też nie jest w stanie wyrwać ich z mojej ręki. ²⁹ Mój Ojciec, który Mi je powierzył, jest najpotężniejszy. I nikt nie wyrwie ich z ręki mojego Ojca. ³⁰ Ja i Ojciec stanowimy jedno.

³¹ Wtedy przywódcy chwycili kamienie, aby zabić Jezusa. ³² On zaś zapytał ich:

—Dokonałem w waszej obecności wielu dobrych czynów w imieniu mojego Ojca. Za który z nich chcecie Mnie zabić?

³³ —Nie za dobre czyny chcemy cię ukamienować, lecz za bluźnierstwo—odpowiedzieli. —Za to, że będąc człowiekiem, nazywasz siebie Bogiem!

³⁴ —Przecież w Prawie Mojżesza jest napisane: „Ja mówię: Bogami jesteście”—odrzekł Jezus. ³⁵ —Bóg nazywał tam bogami tych, do których skierował swoje słowo—a przecież Pisma nie wolno lekceważyć. ³⁶ Jak więc możecie oskarżać Mnie za to, że powiedziałem: „Jestem Synem Bożym”? Przecież to Ojciec poświęcił Mnie i posłał na świat! ³⁷ Jeśli nie wykonuję dzieł mojego Ojca, możecie Mi nie wierzyć. ³⁸ Jeśli jednak wykonuję je, to nawet jeśli nie wierzycie Mi, uwierzcie tym dziełom i przekonajcie się, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Nim.

³⁹ Wtedy raz jeszcze chcieli Go aresztować, ale Jezus wymknął się im. ⁴⁰ Przeprawił się na drugi brzeg Jordanu i zatrzymał się w miejscu, w którym poprzednio Jan Chrzciciel udzielał chrztu. ⁴¹ I przychodziło do Niego wielu ludzi, mówiąc:

—Jan nie czynił wprawdzie cudów, ale wszystko, co powiedział o Jezusie, dokładnie się sprawdziło.

⁴² I wielu uwierzyło Mu.