Eclesiastes 1

Ang Biblia (1978)

Ang mangangaral ay nagsasabing ang lahat ng bagay ay walang kabuluhan.

1 Ang mga salita ^(A)ng Mangangaral, na anak ni David, ^(B)hari sa Jerusalem.

^2 (C)Walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, sabi ng Mangangaral; walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, ^(D)lahat ay ^(E)walang kabuluhan.

^3 (F)Anong pakinabang mayroon ang tao sa lahat ng kaniyang gawa, na kaniyang ginagawa sa ilalim ng araw?

⁴ Isang salin ng lahi ay yumayaon, at ibang salin ng lahi ay dumarating; ^(G)nguni't ang lupa ay nananatili magpakailan man.

^5 (H)Ang araw naman ay sumisikat, at ang araw ay lumulubog, at nagmamadali sa dakong sinisikatan nito.

^6 (I)Ang hangin ay yumayaon sa dakong timugan, at pumipihit sa hilagaan: at laging pumipihit na patuloy, at ang hangin ay bumabalik uli ayon sa kaniyang pihit.

^7 (J)Lahat ng mga ilog ay humuhugos sa dagat, gayon ma'y hindi napupuno ang dagat; sa dakong hinuhugusan ng mga ilog, doon din nagsisihugos uli ang mga yaon.

⁸ Lahat ng mga bagay ay puspos ng pagaalapaap; hindi maisasaysay ng tao: ^(K)ang mata ay hindi nasisiyahan ng pagtingin, ni ang tainga man ay nasisiyahan sa pakikinig.

^9 (L)Yaong nangyari ay siyang mangyayari; at yaong nagawa ay siyang magagawa: at walang bagong bagay sa ilalim ng araw.

¹⁰ May bagay ba na masasabi ang mga tao, Tingnan mo, ito'y bago? nayari nga sa mga panahon na una sa atin.

¹¹ Walang alaala sa mga dating lahi; ni magkakaroon man ng alaala sa mga huling salin ng lahi na darating, sa mga yaon na darating pagkatapos.

^12 (M)Akong Mangangaral ay naging hari sa Israel sa Jerusalem.

^13 (N)At inihilig ko ang aking puso na hanapin at siyasatin sa pamamagitan ng karunungan ang lahat na nagawa sa silong ng langit: ^(O)mahirap na pagdaramdam na ito ang ibinigay ng Dios sa mga anak ng mga tao, upang pagsanayan.

¹⁴ Aking nakita ang lahat na gawa, na nagawa sa ilalim ng araw; at, narito, lahat ay ^(P)walang kabuluhan at nauuwi sa wala.

^15 (Q)Ang baluktot ay hindi matutuwid: at ang kulang ay hindi mabibilang.

¹⁶ Ako'y sumangguni sa aking sariling puso, na sinasabi ko, Narito, ^(R)nagtamo ako sa akin ng malaking karunungan ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem: oo, ang puso ko'y nagtaglay ng malaking kabihasnan sa karunungan at kaalaman.

^17 (S)At inihilig ko ang aking puso na makaalam ng karunungan, at makaalam ng kaululan at ng kamangmangan: aking nahalata na ito man ay nauuwi sa wala.

¹⁸ Sapagka't ^(T)sa maraming karunungan at maraming kapanglawan: at siyang nananagana sa kaalaman ay nananagana sa kapanglawan.