Deuteronomium 9
Het Boek
Gods genade
9 1,2 ‘Luister, Israël! U gaat nu de Jordaan oversteken en het land van andere volken in bezit nemen. Die volken zijn veel groter en sterker dan u! Zij wonen in steden met hoge muren er omheen. Onder hen zijn de beruchte kinderen van Enak, reuzen tegen wie niemand het kan opnemen! 3 Maar de Here, uw God, zal voor u uit gaan als een verterend vuur om hen te verslaan, zodat u hen snel kunt verdrijven en vernietigen zoals de Here u heeft bevolen. 4 Maar wanneer de Here dit voor u heeft gedaan, zeg dan niet: “De Here heeft ons geholpen, omdat wij zo goed zijn!” Nee, Hij helpt u vanwege de slechtheid van deze volken. 5 Het is echt niet omdat u van die fijne, rechtvaardige en oprechte mensen bent dat de Here hen voor u het land uitjaagt! Ik herhaal: Hij doet dit alleen wegens de slechtheid van deze volken en wegens de belofte die Hij deed aan uw voorouders Abraham, Isaak en Jakob. 6 Onthoud dus goed dat de Here, uw God, u dit goede land niet geeft omdat u zo goed bent, want dat bent u helemaal niet. U bent een slecht en koppig volk.
7 Onthoud goed hoe woedend u de Here, uw God, in de woestijn steeds weer gemaakt hebt. Zo is het sinds de uittocht uit Egypte steeds geweest. Voortdurend bent u opstandig geweest tegen Hem. 8 Weet u nog hoe toornig u Hem maakte bij de berg Horeb? Hij stond op het punt u te vernietigen. 9 Op dat moment was ik op de berg waar ik het verbond ontving dat de Here met u had gesloten: de stenen plaquettes waarop de wetten waren geschreven. Ik was daar veertig dagen en nachten en al die tijd at en dronk ik niets. 10,11 Aan het einde van die veertig dagen en nachten gaf de Here mij de plaquettes waarop Hij de geboden had geschreven die Hij had uitgesproken vanaf de met vuur omgeven berg, terwijl het volk aan de voet van de berg toekeek. 12 Hij droeg mij op snel naar beneden te gaan, omdat het volk zichzelf had verontreinigd. Het had de wetten van God al snel de rug toegekeerd door een afgodsbeeld van gegoten metaal te maken. 13,14 “Laat Mij mijn gang gaan, dan kan Ik de slechte en koppige mensen van dit volk vernietigen!” zei de Here tegen mij, “dan zal Ik de herinnering aan hen volledig uitwissen. Ik zal u dan tot een groot volk maken, machtiger en groter dan zij.” 15 Ik kwam toen naar beneden van de brandende berg, met in mijn handen de twee stenen plaquettes waarop de wetten van God stonden geschreven. 16 Beneden mij zag ik het kalf dat u had gemaakt in uw vreselijke zonde tegen de Here, uw God. Wat keerde u Hem snel de rug toe! 17 Toen hief ik de plaquettes hoog boven mijn hoofd en smeet ze op de grond kapot, ik gooide ze in stukken waar u bij stond.
18 Opnieuw wierp ik mij veertig dagen en nachten voor de Here neer, zonder te eten of te drinken. U had gedaan wat de Here het meest haatte en daardoor had u zijn toorn opgewekt. 19 Ik vreesde het ergste voor u, want de Here stond op het punt u te vernietigen. Maar ook deze keer verhoorde de Here mijn gebed. 20 Ook Aäron verkeerde in groot gevaar omdat de Here zijn toorn op hem richtte. Maar ik bad toen voor Aäron en de Here spaarde hem. 21 Maar het bewijs van uw zonde (het kalf dat u had gemaakt) verbrandde ik en ik vermaalde het daarna tot fijn stof. Het stof gooide ik in de bergbeek. 22 Achtereenvolgens bij Tabera, Massa en Kibrot-Hattaäwa wekte u opnieuw de toorn van de Here op. 23 Bij Kades-Barnea, toen de Here u opdroeg het land binnen te trekken dat Hij u had gegeven, kwam u in opstand. U wilde niet geloven dat Hij u zou helpen, u weigerde Hem te gehoorzamen. 24 Ja, u bent opstandig geweest tegen de Here vanaf de eerste dag dat ik u leerde kennen. 25 Daarom viel ik nogmaals veertig dagen en nachten voor Hem neer toen de Here op het punt stond u te vernietigen. 26 Ik bad en vroeg Hem: “Och Here God, vernietig uw eigen volk toch niet. Het is uw erfdeel dat U uit Egypte redde met uw sterke hand en machtige grootheid. 27 Let alstublieft niet te veel op de opstandigheid en koppigheid van dit volk, maar denk toch aan uw beloften aan uw dienaren Abraham, Isaak en Jakob. Zie alstublieft de grote verdorvenheid en zonde van dit volk over het hoofd. 28 Want als U het vernietigt, zullen de Egyptenaren zeggen: ‘Hij deed dat omdat Hij niet in staat was het volk naar het land te brengen dat Hij het had beloofd’ of ‘Hij vernietigde het volk omdat Hij het haatte, Hij leidde de mensen de wildernis in om hen daar te doden.’ 29 Het is hoe dan ook uw volk en uw erfdeel dat U door uw sterke arm en grote kracht uit Egypte bevrijdde.” ’
Deuteronomy 9
New King James Version
Israel’s Rebellions Reviewed(A)
9 “Hear, O Israel: You are to cross over the Jordan today, and go in to dispossess nations greater and mightier than yourself, cities great and fortified up to heaven, 2 a people great and tall, the (B)descendants of the Anakim, whom you know, and of whom you heard it said, ‘Who can stand before the descendants of Anak?’ 3 Therefore understand today that the Lord your God is He who (C)goes over before you as a (D)consuming fire. (E)He will destroy them and bring them down before you; (F)so you shall drive them out and destroy them quickly, as the Lord has said to you.
4 (G)“Do not think in your heart, after the Lord your God has cast them out before you, saying, ‘Because of my righteousness the Lord has brought me in to possess this land’; but it is (H)because of the wickedness of these nations that the Lord is driving them out from before you. 5 (I)It is not because of your righteousness or the uprightness of your heart that you go in to possess their land, but because of the wickedness of these nations that the Lord your God drives them out from before you, and that He may [a]fulfill the (J)word which the Lord swore to your fathers, to Abraham, Isaac, and Jacob. 6 Therefore understand that the Lord your God is not giving you this good land to possess because of your righteousness, for you are a (K)stiff-necked[b] people.
7 “Remember! Do not forget how you (L)provoked the Lord your God to wrath in the wilderness. (M)From the day that you departed from the land of Egypt until you came to this place, you have been rebellious against the Lord. 8 Also (N)in Horeb you provoked the Lord to wrath, so that the Lord was angry enough with you to have destroyed you. 9 (O)When I went up into the mountain to receive the tablets of stone, the tablets of the covenant which the Lord made with you, then I stayed on the mountain forty days and (P)forty nights. I neither ate bread nor drank water. 10 (Q)Then the Lord delivered to me two tablets of stone written with the finger of God, and on them were all the words which the Lord had spoken to you on the mountain from the midst of the fire (R)in[c] the day of the assembly. 11 And it came to pass, at the end of forty days and forty nights, that the Lord gave me the two tablets of stone, the tablets of the covenant.
12 “Then the Lord said to me, (S)‘Arise, go down quickly from here, for your people whom you brought out of Egypt have acted corruptly; they have (T)quickly turned aside from the way which I commanded them; they have made themselves a molded image.’
13 “Furthermore (U)the Lord spoke to me, saying, ‘I have seen this people, and indeed (V)they are a [d]stiff-necked people. 14 (W)Let Me alone, that I may destroy them and (X)blot out their name from under heaven; (Y)and I will make of you a nation mightier and greater than they.’
15 (Z)“So I turned and came down from the mountain, and (AA)the mountain burned with fire; and the two tablets of the covenant were in my two hands. 16 And (AB)I looked, and behold, you had sinned against the Lord your God—had made for yourselves a molded calf! You had turned aside quickly from the way which the Lord had commanded you. 17 Then I took the two tablets and threw them out of my two hands and (AC)broke them before your eyes. 18 And I (AD)fell[e] down before the Lord, as at the first, forty days and forty nights; I neither ate bread nor drank water, because of all your sin which you committed in doing wickedly in the sight of the Lord, to provoke Him to anger. 19 (AE)For I was afraid of the anger and hot displeasure with which the Lord was angry with you, to destroy you. (AF)But the Lord listened to me at that time also. 20 And the Lord was very angry with Aaron and would have destroyed him; so I prayed for Aaron also at the same time. 21 Then I took your sin, the calf which you had made, and burned it with fire and crushed it and ground it very small, until it was as fine as dust; and I (AG)threw its dust into the brook that descended from the mountain.
22 “Also at (AH)Taberah and (AI)Massah and (AJ)Kibroth Hattaavah you [f]provoked the Lord to wrath. 23 Likewise, (AK)when the Lord sent you from Kadesh Barnea, saying, ‘Go up and possess the land which I have given you,’ then you rebelled against the commandment of the Lord your God, and (AL)you did not believe Him nor obey His voice. 24 (AM)You have been rebellious against the Lord from the day that I knew you.
25 (AN)“Thus I [g]prostrated myself before the Lord; forty days and forty nights I kept prostrating myself, because the Lord had said He would destroy you. 26 Therefore I prayed to the Lord, and said: ‘O Lord God, do not destroy Your people and (AO)Your inheritance whom You have redeemed through Your greatness, whom You have brought out of Egypt with a mighty hand. 27 Remember Your servants, Abraham, Isaac, and Jacob; do not look on the stubbornness of this people, or on their wickedness or their sin, 28 lest the land from which You brought us should say, “Because the Lord was not able to bring them to the land which He promised them, and because He hated them, He has brought them out to kill them in the wilderness.” 29 Yet they are Your people and Your inheritance, whom You brought out by Your mighty power and by Your outstretched arm.’
Footnotes
- Deuteronomy 9:5 perform
- Deuteronomy 9:6 stubborn or rebellious
- Deuteronomy 9:10 when you were all gathered together
- Deuteronomy 9:13 stubborn or rebellious
- Deuteronomy 9:18 prostrated myself
- Deuteronomy 9:22 caused the Lord to be angry
- Deuteronomy 9:25 fell down
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
