Awit ng mga Awit 6

Ang Biblia (1978)

6 Saan naparoon ang iyong sinisinta,
^(A)Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae?
Saan tumungo ang iyong sinisinta,
Upang siya'y aming mahanap na kasama mo?
² Ang sinisinta ko'y bumaba ^(B)sa kaniyang halamanan,
^(C)Sa mga pitak ng mga especia,
Upang magaliw sa mga halaman, at upang mamitas ng mga ^(D)lila.
³ Ako'y sa aking sinisinta, ^(E)at ang sinisinta ko ay akin:
Pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
⁴ Ikaw ay maganda, sinta ko, na gaya ng ^(F)Tirsa,
Kahalihalina na gaya ng Jerusalem,
Kakilakilabot na gaya ng hukbo na may mga watawat.
⁵ Ihiwalay mo ang iyong mga mata sa akin,
Sapagka't kanilang dinaig ako.
^(G)Ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing,
Na nangahihilig sa gulod ng Galaad.
⁶ Ang iyong mga ngipin ay ^(H)gaya ng kawan ng mga babaing tupa,
Na nagsiahong mula sa pagpaligo;
Na bawa't isa'y may anak na kambal,
At walang baog sa kanila.
⁷ Ang iyong mga pisngi ay ^(I)gaya ng putol ng granada
Sa likod ng iyong lambong.
^8 (J)May anim na pung reina, at walong pung babae;
At mga dalaga na walang bilang.
⁹ Ang aking kalapati, ang aking ^(K)sakdal ay isa lamang;
Siya ang bugtong ng kaniyang ina;
Siya ang pili ng nanganak sa kaniya.
^(L)Nakita siya ng mga anak na babae, at tinawag siyang mapalad;
Oo, ng mga reina at ng mga babae, at pinuri siya nila.
^10 (M)Sino siyang tumitinging parang umaga,
Maganda na parang buwan,
Maliwanag na parang araw,
^(N)Kakilakilabot na parang hukbo na may mga watawat?
¹¹ Ako'y bumaba sa halamanan ng mga pile,
^(O)Upang tingnan ang mga sariwang pananim ng libis,
Upang tingnan kung nagbubuko ang puno ng ubas,
At ang mga puno ng granada ay namumulaklak.
¹² Bago ko naalaman, inilagay ako ng aking kaluluwa
Sa gitna ng mga karo ng aking marangal na bayan.
¹³ Bumalik ka, bumalik ka, ^(P)Oh Sulamita;
Bumalik ka, bumalik ka, upang ikaw ay aming masdan.
Bakit ninyo titingnan ang Sulamita,
Nang gaya sa sayaw ng Mahanaim?