2 Samuel 1
Ang Dating Biblia (1905)
1 At nangyari, pagkamatay ni Saul, nang magbalik si David na mula sa pagpatay sa mga Amalecita, at tumahan si David na dalawang araw sa Siclag;
2 Ay nangyari, sa ikatlong araw, na narito, ang isang lalake ay lumabas sa kampamento na mula kay Saul na hapak ang kaniyang suot, at may lupa ang kaniyang ulo: at nagkagayon, na nang dumating siya kay David, ay nagpatirapa at nagbigay galang.
3 At sinabi ni David sa kaniya, Saan ka nanggaling? At kaniyang sinabi sa kaniya, Sa kampamento ng Israel ay tumakas ako.
4 At sinabi ni David sa kaniya, Ano ang nangyari? isinasamo ko sa iyo na iyong saysayin sa akin. At siya'y sumagot: Ang bayan ay tumakas sa pakikipagbaka, at karamihan sa bayan naman ay nangabuwal at nangamatay; at si Saul at si Jonathan na kaniyang anak ay nangamatay rin.
5 At sinabi ni David sa binata na nagsaysay sa kaniya: Paanong nalalaman mo na si Saul at si Jonathan na kaniyang anak ay patay?
6 At sinabi sa kaniya ng binatang nagsaysay, Sa isang pagkakataon ay napasa bundok ako ng Gilboa, narito, si Saul ay nagpakabuwal sa kaniyang sibat; at, narito, hinahabol siyang mainam ng mga karo at ng mga mangangabayo.
7 At nang siya'y lumingon, kaniyang nakita ako, at tinawag niya ako, at ako'y sumagot: Narito ako.
8 At sinabi niya sa akin, Sino ka? At ako'y sumagot sa kaniya, Ako'y isang Amalecita.
9 At kaniyang sinabi uli sa akin, Tumayo ka sa siping ko, isinasamo ko sa iyo, at patayin mo ako, dahil sa dinatnan ako ng panglulumo; sapagka't ang aking buhay ay lubos ko pang taglay.
10 Sa gayo'y tumayo ako sa siping niya, at aking pinatay siya, sapagka't talastas ko na siya'y hindi mabubuhay pagkatapos na siya'y nabuwal: at aking kinuha ang putong na nasa kaniyang ulo, at ang pulsera na nasa kaniyang kamay, at aking dinala rito sa aking panginoon.
11 Nang magkagayo'y tinangnan ni David ang kaniyang mga suot at pinaghapak; at gayon din ang ginawa ng lahat na lalake na kasama niya:
12 At sila'y tumangis, at umiyak, at nagayuno hanggang sa paglubog ng araw, dahil kay Saul, at dahil kay Jonathan na kaniyang anak, at dahil sa bayan ng Panginoon, at dahil sa sangbahayan ng Israel; sapagka't sila'y nangabuwal sa pamamagitan ng tabak.
13 At sinabi ni David sa binata na nagsaysay sa kaniya, Taga saan ka? At siya'y sumagot: Ako'y anak ng isang taga ibang lupa, na Amalecita.
14 At sinabi ni David sa kaniya, Bakit hindi ka natakot na iunat mo ang iyong kamay na patayin ang pinahiran ng langis ng Panginoon?
15 At tinawag ni David ang isa sa mga bataan, at sinabi, Lumapit ka, at daluhungin mo siya. At kaniyang sinaktan siya, na anopa't namatay.
16 At sinabi ni David sa kaniya, Ang iyong dugo ay sumaiyong ulo; sapagka't ang iyong bibig ang sumaksi laban sa iyo, na nagsasabi, Aking pinatay ang pinahiran ng langis ng Panginoon.
17 At tinaghuyan ni David ng ganitong panaghoy si Saul at si Jonathan na kaniyang anak:
18 (At kaniyang ipinaturo sa mga anak ni Juda ang awit sa pamamana narito, nasusulat sa aklat ni Jaser):
19 Ang iyong kaluwalhatian, Oh Israel, ay napatay sa iyong matataas na dako! Ano't nangabuwal ang mga makapangyarihan!
20 Huwag ninyong saysayin sa Gath, Huwag ninyong ihayag sa mga lansangan ng Ascalon; Baka ang mga anak na babae ng mga Filisteo ay mangagalak, Baka ang mga anak na babae ng mga hindi tuli ay magtagumpay.
21 Kayong mga bundok ng Gilboa, Huwag magkaroon ng hamog, o ulan man sa inyo, kahit mga bukid na mga handog: Sapagka't diyan ang kalasag ng makapangyarihan ay nahagis ng kahalayhalay. Ang kalasag ni Saul, na parang isa, na hindi pinahiran ng langis.
22 Sa dugo ng pinatay, sa taba ng makapangyarihan, Ang busog ni Jonathan ay hindi umurong, At ang tabak ni Saul ay hindi nagbalik na walang dala.
23 Si Saul at si Jonathan ay nagibigan at nagmagandahang-loob sa kanilang kabuhayan. At sa kanilang kamatayan sila'y hindi naghiwalay; Sila'y lalong maliliksi kay sa mga agila, Sila'y lalong malalakas kay sa mga leon.
24 Kayong mga anak na babae ng Israel, iyakan ninyo si Saul, Na siyang sa inyo'y maselang na nagbihis ng escarlata, Na siyang naggayak ng ginto sa inyong mga kasuutan.
25 Ano't nangabuwal ang mga makapangyarihan sa gitna ng pagbabaka! Oh Jonathan, napatay ka sa iyong matataas na dako.
26 Ako'y namanglaw dahil sa iyo, kapatid kong Jonathan: Naging totoong kalugodlugod ka sa akin; Ang iyong pag-ibig sa akin ay kagilagilalas, Na humihigit sa pagsinta ng mga babae.
27 Ano't nangabuwal ang mga makapangyarihan, At nangalipol ang mga sandata na pandigma!
2 Samuel 1
New King James Version
The Report of Saul’s Death
1 Now it came to pass after the (A)death of Saul, when David had returned from (B)the slaughter of the Amalekites, and David had stayed two days in Ziklag, 2 on the third day, behold, it happened that (C)a man came from Saul’s camp (D)with his clothes [a]torn and dust on his head. So it was, when he came to David, that he (E)fell to the ground and prostrated himself.
3 And David said to him, “Where have you come from?”
So he said to him, “I have escaped from the camp of Israel.”
4 Then David said to him, (F)“How did the matter go? Please tell me.”
And he answered, “The people have fled from the battle, many of the people are fallen and dead, and Saul and (G)Jonathan his son are dead also.”
5 So David said to the young man who told him, “How do you know that Saul and Jonathan his son are dead?”
6 Then the young man who told him said, “As I happened by chance to be on (H)Mount Gilboa, there was (I)Saul, leaning on his spear; and indeed the chariots and horsemen followed hard after him. 7 Now when he looked behind him, he saw me and called to me. And I answered, ‘Here I am.’ 8 And he said to me, ‘Who are you?’ So I answered him, ‘I am an Amalekite.’ 9 He said to me again, ‘Please stand over me and kill me, for [b]anguish has come upon me, but my life still remains in me.’ 10 So I stood over him and (J)killed him, because I was sure that he could not live after he had fallen. And I took the crown that was on his head and the bracelet that was on his arm, and have brought them here to my lord.”
11 Therefore David took hold of his own clothes and (K)tore them, and so did all the men who were with him. 12 And they (L)mourned and wept and (M)fasted until evening for Saul and for Jonathan his son, for the (N)people of the Lord and for the house of Israel, because they had fallen by the sword.
13 Then David said to the young man who told him, “Where are you from?”
And he answered, “I am the son of an alien, an Amalekite.”
14 So David said to him, “How (O)was it you were not (P)afraid to (Q)put forth your hand to destroy the Lord’s anointed?” 15 Then (R)David called one of the young men and said, “Go near, and execute him!” And he struck him so that he died. 16 So David said to him, (S)“Your blood is on your own head, for (T)your own mouth has testified against you, saying, ‘I have killed the Lord’s anointed.’ ”
The Song of the Bow
17 Then David lamented with this lamentation over Saul and over Jonathan his son, 18 (U)and he told them to teach the children of Judah the Song of the Bow; indeed it is written (V)in the Book [c]of Jasher:
19 “The beauty of Israel is slain on your high places!
(W)How the mighty have fallen!
20 (X)Tell it not in Gath,
Proclaim it not in the streets of (Y)Ashkelon—
Lest (Z)the daughters of the Philistines rejoice,
Lest the daughters of (AA)the uncircumcised triumph.
21 “O (AB)mountains of Gilboa,
(AC)Let there be no dew nor rain upon you,
Nor fields of offerings.
For the shield of the mighty is [d]cast away there!
The shield of Saul, not (AD)anointed with oil.
22 From the blood of the slain,
From the fat of the mighty,
(AE)The bow of Jonathan did not turn back,
And the sword of Saul did not return empty.
23 “Saul and Jonathan were beloved and pleasant in their lives,
And in their (AF)death they were not divided;
They were swifter than eagles,
They were (AG)stronger than lions.
24 “O daughters of Israel, weep over Saul,
Who clothed you in scarlet, with luxury;
Who put ornaments of gold on your apparel.
25 “How the mighty have fallen in the midst of the battle!
Jonathan was slain in your high places.
26 I am distressed for you, my brother Jonathan;
You have been very pleasant to me;
(AH)Your love to me was wonderful,
Surpassing the love of women.
27 “How(AI) the mighty have fallen,
And the weapons of war perished!”
Footnotes
- 2 Samuel 1:2 To show grief
- 2 Samuel 1:9 agony
- 2 Samuel 1:18 Lit. of the Upright
- 2 Samuel 1:21 Lit. defiled
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
