1 Tesaloon 2
Reimer 2001
2 Dan jie weete selfst, Breeda, daut onns Enngank bie junt nich emmsonst wea,
2 oba no daem daut wie ferhaea jelaede haude, en onns schlacht behaundelt wort enn Filipe so aus jie weete, wea wie driest enn onns Gott junt daut Evanjeelium to brinje unja fael Kaumf.
3 Onnse Femoninj wea nich enn Faela, uk nich enn Onnreinheit, uk nich enn Lest,
4 oba soo aus Gott onns weat acht daut Evanjeelium auntofetruhe, soo raed wie, nich Mensche tom jefaule, oba Gott, dee onnse Hoate unjaseakjt.
5 Dan wie kjeeme nich met Schmeichelwead, soo aus jie weete, uk nich met en hinjarikschje Senn enn Jiets - Gott es onns Zeig -
6 en sochte uk nich Ea fonn Mensche, nich fonn junt uk nich fonn aundre,
7 wan wie uk aus Christus siene Apostel daut haude kunnt; oba wie weare Saunftmuetich mank ju, so aus ne Mutta aeare eajne Kjinja besorcht.
8 Aulsoo, enn Leew junt jaeajenaewa, freid onns daut junt nich bloos daut Evanjeelium met to deele, oba uk onnse eajne Seele, wiel jie onns leef weare jeworde.
9 Dan, Breeda, jie behoole onns Bemeaje enn onnse Oabeit; wie oabeide Dach en Nacht daut wie nich wudde ne Laust senne opp irjentwaem, daut wie junt Gott sien Evanjeelium praedje kunne.
10 Jie sent onnse Zeij, Gott uk, woo opprechtich en heilich en oone Schult wie weare mank daen dee jleewe,
11 so aus jie weete daut wie en jieda eena fonn junt, so aus en Foda siene Kjinja,
12 femont en jetreest ha, en jezeicht ha daut jie soo laewe sulle auset sikj fer Gott jeheat, dee junt to sien Rikj en siene Harlichkjeit beroope deit.
13 En doaromm dank wie Gott uk oone Enj, daut aus jie daut Wuat fonn Gott daut jie fonn onns heade, aun neeme, neem jie daut nich aun aus en Menschewuat, oba so auset enn Werklichkjeit es, en Waut fonn Gott daut uk oabeit enn junt dee jleewe.
14 Dan jie, Breeda, worde Nofolja fonn Gott siene Jemeente dee enn Judaea enn Christus Jesus sent, wiel jie ha fonn june eajne Laundeslied daut naemlijet jelaede aus jane uk fonne Jude;
15 dee beides, daem Herr doot muake, uk dee Profeete, en juage onns rut, en jefaule Gott nich, en sent jaejen aulamaun fientlich,
16 en omm aeare Sindemot opptofelle, waeade see onns to dee Heide to raede daut dee sikj bekjeare kjenne. Dan dee Rach es opp an jekome bottem Enj.
17 Wie oba, Breeda, weare en kortet Stoot fonn junt jenome, kjarpalich, nich emm Hoat, weare so fael iewrija met en grootet Felange junt to seene.
18 Doaromm wull wie no ju kome, - ekj, Paul - beides eemol, en uk tom tweedemol, oba de Soton haft onns fehindat.
19 Dan waut es onnse Hopninj, oda Freid, oda Earekroon? Sent jie nich wan dee Herr Jesus kome woat?
20 Dan jie sent onnse Ea en Freid.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer