ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α΄ 1
1881 Westcott-Hort New Testament
1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω πατρι και κυριω ιησου χριστω χαρις υμιν και ειρηνη
2 ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων υμων μνειαν ποιουμενοι επι των προσευχων ημων
3 αδιαλειπτως μνημονευοντες υμων του εργου της πιστεως και του κοπου της αγαπης και της υπομονης της ελπιδος του κυριου ημων ιησου χριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων
4 ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο [του] θεου την εκλογην υμων
5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκ εγενηθη εις υμας εν λογω μονον αλλα και εν δυναμει και εν πνευματι αγιω και πληροφορια πολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν υμιν δι υμας
6 και υμεις μιμηται ημων εγενηθητε και του κυριου δεξαμενοι τον λογον εν θλιψει πολλη μετα χαρας πνευματος αγιου
7 ωστε γενεσθαι υμας τυπον πασιν τοις πιστευουσιν εν τη μακεδονια και εν τη αχαια
8 αφ υμων γαρ εξηχηται ο λογος του κυριου ου μονον εν τη μακεδονια και αχαια αλλ εν παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεον εξεληλυθεν ωστε μη χρειαν εχειν ημας λαλειν τι
9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθινω
10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ [των] νεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας εκ της οργης της ερχομενης
1 Фес 1
Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»
Приветствие
1 От Паула, Силуана[a] и Тиметея – общине верующих в Фессалониках, принадлежащей Небесному Отцу и Повелителю Исе Масиху[b].
Благодать и мир вам[c]!
Благодарность Аллаху за веру фессалоникийцев
2 Мы всегда благодарим Аллаха за всех вас, вспоминая вас в своих молитвах, 3 постоянно помня о делах вашей веры, о труде, который вы совершаете по любви, и о вашей стойкости в надежде на нашего Повелителя Ису Масиха перед Аллахом, нашим Небесным Отцом.
4 Аллах любит вас, братья, и мы знаем, что Он избрал вас! 5 Наша Радостная Весть пришла к вам не только как слова, но в ней были и сила Святого Духа, и полная уверенность в её истине. Вы знаете и то, какими мы были для вас, находясь с вами. 6 И вы стали подражать нам и Повелителю, и, несмотря на большие страдания, приняли слово о Масихе с радостью, данной вам Святым Духом. 7 Вы стали образцом для верующих в Македонии и Ахаии[d], 8 и слово Повелителя, таким образом, распространилось от вас не только в Македонии и Ахаии, но и повсюду разошлась весть о вашей вере в Аллаха, и нам уже ничего и не нужно говорить. 9 Так как уже другие рассказывают нам о том, как вы нас приняли и как вы оставили идолов и обратились к живому и истинному Богу, чтобы служить Ему 10 и ожидать с небес Его (вечного) Сына[e], Которого Он воскресил из мёртвых, Ису, Который избавляет нас от приближающегося гнева Аллаха.
Footnotes
- 1:1 Силуан – по всей вероятности, тот же человек, что и Сила (см. Деян. 15:22).
- 1:1 Масих (переводится как «Помазанник») – праведный Царь и Освободитель, Спаситель, обещанный Аллахом ещё в Таурате, Забуре и Книге Пророков.
- 1:1 Мир вам – на еврейском языке это выражение звучит как «шалом алейхем» и является родственным арабскому приветствию «ассаламу алейкум».
- 1:7 Македония и Ахаия – Греция в целом.
- 1:10 То, что Иса назван Сыном Всевышнего, не означает, что у Аллаха есть сын, который был зачат обычным путём. В древности у иудеев титул «сын Всевышнего» применялся к царям Исраила (см. 2 Цар. 7:14; Заб. 2:6-7), но также указывал на ожидаемого Масиха, Спасителя и праведного Царя от Аллаха, т. е. Ису (см. Ин. 1:49; 11:27; 20:31). В Инджиле через этот термин постепенно раскрывается идея вечных взаимоотношений Всевышнего и Масиха, указывающая на сходство характеров и единство природы Этих Личностей, на понятном нам примере – близких взаимоотношениях отца и сына (см. 1 Ин. 2:23).
ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α΄ 1
1894 Scrivener New Testament
1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω πατρι και κυριω ιησου χριστω χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
2 ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων υμων μνειαν υμων ποιουμενοι επι των προσευχων ημων
3 αδιαλειπτως μνημονευοντες υμων του εργου της πιστεως και του κοπου της αγαπης και της υπομονης της ελπιδος του κυριου ημων ιησου χριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων
4 ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο θεου την εκλογην υμων
5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκ εγενηθη εις υμας εν λογω μονον αλλα και εν δυναμει και εν πνευματι αγιω και εν πληροφορια πολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν εν υμιν δι υμας
6 και υμεις μιμηται ημων εγενηθητε και του κυριου δεξαμενοι τον λογον εν θλιψει πολλη μετα χαρας πνευματος αγιου
7 ωστε γενεσθαι υμας τυπους πασιν τοις πιστευουσιν εν τη μακεδονια και τη αχαια
8 αφ υμων γαρ εξηχηται ο λογος του κυριου ου μονον εν τη μακεδονια και αχαια αλλα και εν παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεον εξεληλυθεν ωστε μη χρειαν ημας εχειν λαλειν τι
9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθινω
10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ νεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας απο της οργης της ερχομενης
Central Asian Russian Scriptures (CARSA)
Священное Писание, Восточный Перевод
Copyright © 2003, 2009, 2013 by IMB-ERTP and Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.