โยบ 17

Thai New Testament: Easy-to-Read Version

³ ข้าแต่พระเจ้า
โปรดยอมรับคำยืนยันของข้าพเจ้าที่ว่าข้าพเจ้าบริสุทธิ์ด้วยเถิด
    เพราะไม่มีผู้อื่นมายืนยันให้กับข้าพเจ้า
⁴ เพราะพระองค์ได้ปิดกั้นความคิดของพวกเขาไม่ให้เข้าใจ
    พระองค์จะไม่ได้รับการยกย่องจากการทำอย่างนั้น
⁵ คนพูดกันว่า
‘ผู้ที่ปรักปรำเพื่อนเพราะเห็นแก่ได้
    ลูกๆของเขาก็จะหิวหน้ามืด’
⁶ พระองค์ทำให้ข้าพเจ้าตกเป็นขี้ปากของชาวบ้าน
    และเขาต่างถ่มน้ำลายรดหน้าข้าพเจ้า
⁷ ดวงตาของข้าพเจ้าพร่ามัว เนื่องจากความเศร้าโศก
    และแขนขาของข้าพเจ้าผอมเหลือแต่เงา
⁸ คนดีจะตกตะลึงกับเรื่องนี้
    คนบริสุทธิ์ก็จะปลุกเร้าตนเองให้ต่อต้านคนที่ไม่มีพระเจ้า
⁹ คนที่ทำในสิ่งที่ถูกต้องก็จะยึดมั่นในทางของเขา
    และคนมือสะอาดก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น

¹⁰ มาสิ พวกท่านทุกคน โจมตีข้าพเจ้าอีกสิ
    ข้าพเจ้าไม่เห็นใครในหมู่พวกท่านฉลาดสักคน
¹¹ วันเวลาของข้าพเจ้าผ่านพ้นไปแล้ว
    แผนการของข้าพเจ้าแตกหักแล้ว
    คือสิ่งต่างๆที่ข้าพเจ้าหวังไว้นั้น
¹² ความหวังเหล่านั้นทำให้กลางคืนเป็นกลางวัน
    และนำแสงสว่างมาสู่ความมืด
¹³ ถ้าข้าพเจ้าคาดหวังว่าแดนคนตายจะเป็นบ้านของข้าพเจ้า
    ถ้าข้าพเจ้ากางเตียงนอนในความมืดมิดนั้น
¹⁴ ถ้าข้าพเจ้าพูดกับหลุมลึกว่า ‘เจ้าเป็นพ่อของข้า’
    และพูดกับหนอนว่า ‘แม่จ๋า หรือ พี่สาวจ๋า’
¹⁵ ถ้าข้าพเจ้าทำอย่างนั้น
    ความหวังของข้าพเจ้าอยู่ที่ไหนกัน และใครจะเห็นอนาคตที่สดใสสำหรับข้าพเจ้า
¹⁶ ความหวังของข้าพเจ้าจะลงไปสู่แดนคนตาย ไม่ใช่หรือ
    ทั้งข้าพเจ้าและความหวังของข้าพเจ้า จะลงไปสู่ผงคลีดินด้วยกัน ไม่ใช่หรือ”