เอเสเคียล 21

Thai New Testament: Easy-to-Read Version

21 คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า ² “เจ้าลูกมนุษย์ ให้หันหน้าของเจ้าไปที่เมืองเยรูซาเล็ม ให้เทศน์ต่อต้านสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา และให้พูดแทนเราคัดค้านแผ่นดินของอิสราเอล ³ ให้บอกกับแผ่นดินนั้นว่า

‘พระยาห์เวห์พูดว่า เราต่อต้านเจ้า เราจะชักดาบของเราออกจากฝัก และตัดทั้งคนดีและคนชั่วไปจากเจ้า ⁴ เราจะตัดทั้งคนดีและคนชั่วออกไปจากเจ้า ดังนั้นเราจะชักดาบออกจากฝักเพื่อต่อสู้กับมนุษย์ทุกคน

ตั้งแต่ทิศใต้จดทิศเหนือ ⁵ แล้วมนุษย์ทุกคนจะรู้ว่า เรา ยาห์เวห์ ได้ชักดาบของเราออกจากฝัก แล้วมันจะไม่กลับคืนฝักอีก’

⁶ ดังนั้นเจ้าลูกมนุษย์ ให้ร้องคร่ำครวญอย่างคนที่ใจแตกสลาย และให้ร้องอย่างขมขื่นใจต่อหน้าพวกเขา

⁷ และเมื่อพวกเขาถามเจ้าว่า ‘ทำไมเจ้าถึงร้องคร่ำครวญอย่างนั้น’

ให้เจ้าตอบว่า ‘เป็นเพราะข่าวร้ายที่กำลังจะมา

หัวใจทุกดวงจะหลอมละลาย

มือทุกมือจะอ่อนเปลี้ยลง

จิตใจทุกดวงจะอ่อนล้าลง

ทุกหัวเข่าจะอ่อนปวกเปียกเหมือนน้ำ’

ดูสิ ข่าวร้ายนั้นกำลังมาแล้ว มันจะเกิดขึ้นอย่างนั้นแน่ๆ” พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น

⁸ คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า ⁹ “เจ้าลูกมนุษย์ ให้พูดแทนเราว่า ‘องค์เจ้าชีวิตพูดอย่างนี้ว่า

¹² เจ้าลูกมนุษย์ ให้ร้องไห้คร่ำครวญ

เพราะดาบเล่มนี้ได้มาต่อต้านประชาชนของเรา มันต่อต้านบรรดาเจ้าชายทั้งหลายของอิสราเอล

พวกเขาพร้อมกับประชาชนของเราถูกโยนไปให้กับดาบเล่มนั้น ดังนั้นให้ตบตีต้นขาด้วยความเศร้า

¹³ การทดสอบจะมาแน่ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคทาของยูดาห์ไม่สามารถอยู่ต่อไปได้ เพราะเจอกับดาบที่ดูถูกมันนั้น’” พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น

¹⁴ “ดังนั้น เจ้าลูกมนุษย์ ให้ตบมือเปรี้ยง และพูดแทนเรา ต่อต้านพวกเขาว่า

บาบิโลนเลือกไปโจมตีเยรูซาเล็ม

¹⁸ คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า ¹⁹ “เจ้าลูกมนุษย์ ให้ลากถนนขึ้นมาสองสาย ที่ดาบของกษัตริย์แห่งเมืองบาบิโลนจะไปได้

ถนนทั้งสองสายนี้จะต้องแยกออกมาจากถนนเส้นเดียวกันที่ลงมาจากประเทศหนึ่ง ให้ทำป้ายบอกทางตรงทางแยกนั้น

²⁰ ให้วาดสายหนึ่งที่ดาบอาจจะใช้ไปสู่เมืองรับบาห์ของชาวอัมโมน

และอีกสายหนึ่งที่จะไปยูดาห์และป้อมปราการในเมืองเยรูซาเล็ม

²¹ ให้วาดอย่างนี้ เพราะกษัตริย์บาบิโลนจะหยุดอยู่ที่ทางแยกนี้ และตัดสินว่าจะไปทางไหน เขาจะเสี่ยงทายด้วยการเขย่าเซียมซีลูกธนู สอบถามพวกรูปเคารพของเขา และผ่าตับของสัตว์ที่ถูกเซ่นไหว้ดู

²² สลากที่ตกในมือขวาของเขา บอกให้ไปเมืองเยรูซาเล็ม เขาจะออกคำสั่งฆ่า และจะอ้าปากตะโกนสั่งลุย เขาจะเอาทุ่นไม้ทะลวงประตู และเขาจะสร้างทางลาดขึ้นบุกกำแพง และสร้างกำบังเคลื่อนที่

²³ ชาวยูดาห์ถือว่าลางบอกเหตุทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเหลวไหล แต่มันจะเกิดขึ้นจริง เพราะพวกเขาผิดคำสาบานที่ว่าจะจงรักภักดีต่อบาบิโลน และกษัตริย์บาบิโลนจะมารื้อฟื้นความผิดของคนยูดาห์และจะจับตัวพวกเขาไปเป็นเชลย”

²⁴ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่า

“พวกเจ้าจะถูกจับไปเป็นเชลย เพราะพวกเจ้าทำให้เราระลึกขึ้นได้ถึงความผิดของพวกเจ้า การกบฏของพวกเจ้าถูกเปิดโปงออกมาแล้ว พวกบาปของเจ้าเห็นได้ชัดในทุกอย่างที่เจ้าทำ ²⁵ เจ้าชายของอิสราเอลผู้ชั่วช้า และถ่อย วันของเจ้ามาถึงแล้ว เวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้ายได้มาถึงแล้ว”

²⁶ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่า

“ให้ถอดผ้าโพกหัวของเจ้าออก ถอดมงกุฎของเจ้าออกซะ ทุกสิ่งจะไม่เหมือนเดิม

ผู้ต่ำต้อยจะได้รับการยกย่อง และผู้ที่เคยได้รับการยกย่องจะต่ำต้อยลง

²⁷ สับสนอลหม่าน สับสนอลหม่าน สับสนอลหม่านไปหมดแล้ว เราจะทำให้มันเป็นอย่างนั้น มันจะเป็นความพินาศอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน มันจะเป็นอย่างนั้นจนกว่าผู้ที่จะมาลงโทษมันจะมาถึง ผู้ที่เราจะมอบหน้าที่นั้นให้”

ชาวอัมโมนจะถูกลงโทษ

²⁸ “เจ้าลูกมนุษย์ ให้พูดแทนเราว่า

‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดเกี่ยวกับชาวอัมโมนและคำเยาะเย้ยของพวกเขา

เมืองบาบิโลนจะถูกลงโทษ

³⁰ ให้เอาดาบใส่ฝักของมัน เจ้าดาบ เราจะตัดสินเจ้าในแผ่นดินที่เจ้าถูกสร้างขึ้น ในแผ่นดินซึ่งเป็นต้นกำเนิดของเจ้า ³¹ เราจะเทความเดือดดาลของเราลงบนตัวเจ้า ความโกรธของเราจะเป็นเหมือนไฟที่เราจะพ่นใส่เจ้า เราจะมอบพวกเจ้าไว้ในมือของคนโหดเหี้ยม ผู้ที่ชำนาญในการทำลายล้าง

³² เจ้าจะเป็นเชื้อเพลิงสำหรับไฟ เลือดของเจ้าจะหลั่งไหลในแผ่นดินของเจ้าเอง จะไม่มีใครจดจำเจ้าได้อีกต่อไป เพราะ เรา ยาห์เวห์ ได้ลั่นคำพูดไปแล้ว’”