Матеј 18

Macedonian New Testament

Кој ќе биде најголем во небесното царство?

(Мк. 9:33-37; Лк. 9:46-48) 18 Во тоа време учениците дојдоа кај Исус и Го прашаа: „Кој од нас ќе биде најголем во небесното царство?“ ² Исус повика кај Себе едно детенце, го исправи пред нив ³ и им рече: „Ве уверувам дека, доколку не се покаете и не станете како малите деца, нема ни да влезете во небесното царство! ⁴ Најголем во небесното царство е оној што ќе се понизи и ќе биде како ова детенце. ⁵ И кој ќе прими едно вакво детенце во Мое име, Мене ме прима.“

Опомена против наведување на невера

(Мк. 9:42-48; Лк. 17:1-2) ⁶ „Ако некој биде причинител за отстапување^[a] од верата во Мене на едно од овие најмаливе, подобро би му било да си стави воденички камен околу вратот и да се удави на дното од морето! ⁷ Страшно е што на светот има причинители^[b] поради кои луѓе отпаѓаат од верата. Навистина, такви секогаш има, но тешко си му на оној преку кого причините за невера доаѓаат!“

⁸ „Ако твојата рака или нога те наведува на грев - отсечи ја и фрли ја! Подобро е да влезеш во вечниот живот со една рака или со една нога, отколку со двете да завршиш во вечниот оган! ⁹ Или, ако твоето око те наведува на грев - извади го и фрли го! Подобро е да влезеш во вечниот живот, макар и со едно око, отколку со две очи да бидеш фрлен во огнениот пекол!“

Споредба со загубената овца

(Лк. 15:3-7) ¹⁰ „Внимавајте да не потцените ниедно од овие најмалечкиве, зашто нивните ангели на небото се постојано со Мојот небесен Татко.“

¹¹ (Зашто Синот Човечки дојде за да ги спаси оние што се загубени.)^[c]

¹² „Што мислите: ако некој има сто овци и една од нив се загуби, нема ли да ги остави деведесет и деветте и да појде по ридот да ја бара загубената? ¹³ Па кога ќе ја најде, сигурно ќе и се радува повеќе отколку на деведесет и деветте кои не се загубиле! ¹⁴ Така ни вашиот^[d] небесен Татко не сака да се загуби ниедна душа, макар и од овие најмалечкиве.“

Ако ти згреши некој христијанин

(Лк. 17:3) ¹⁵ „Ако некој христијанин ти згреши, појди кај него и укажи му ја грешката насамо. Ако те послуша - повторно си го придобил како свој ближен^[e]. ¹⁶ Ако не те послуша, појди кај него со уште еден или двајца сведоци, за да биде утврдена секоја изјава пред двајца или тројца сведоци^[f]. ¹⁷ Ако тој и нив не ги послуша, тогаш изнеси ја целата работа пред црквата. Доколку тој и црквата не ја послуша, тогаш однесувај се спрема него како спрема неверник или како спрема собирач на данок^[g].“

¹⁸ „Зашто, ве уверувам, дека, она што ќе го врзете на Земјата ќе остане врзано и на небесата, и она што ќе го разврзете на Земјата ќе биде разврзано и на небесата.

¹⁹ Исто така, ви го кажувам и ова: ако двајца од вас на Земјата сложно се молат за нешто, Мојот небесен Татко ќе им го исполни. ²⁰ Зашто, каде што двајца или тројца ќе се здружат под Моето име, и Јас сум таму, меѓу нив.“

Принцип на неограничено простување

²¹ Тогаш Петар Му пристапи на Исус и Го праша: „Ако еден од моите браќа повеќепати ми згреши, колкупати треба да му простувам? Седум пати ли?“

²² А Исус му одговори: „Не седумпати, туку седумдесет пати по седум!

²³ Ќе ви објаснам преку една споредба. Небесното царство може да се спореди со цар којшто решил да си ги расчисти сметките со своите слуги на кои им позајмил од своите пари. ²⁴ Кога почна да проверува, му доведоа еден што му должеше десет илјади таланти^[h]. ²⁵ Бидејќи слугата не можеше да си го плати долгот, господарот нареди да биде продаден како роб заедно со жената и децата и со се што поседуваа, па така да си го наплати долгот. ²⁶ Тогаш слугата падна ничкум пред царот и почна да го моли: „Стрпи се со мене и ќе ти го исплатам целиот долг!“ ²⁷ На царот му падна жал и го пушти, отпишувајќи му го долгот.

²⁸ Но кога овој слуга излезе, сретна еден од своите другари кој му должеше сто денарии^[i], па го фати за гуша и почна да го дави, викајќи му: „Врати ми го долгот!“ ²⁹ Тогаш неговиот другар клекна и почна да го моли: „Стрпи се со мене и ќе ти го исплатам целиот долг!“ ³⁰ Но овој не сакаше, туку го фрли в затвор додека не му го врати долгот. ³¹ Кога другите слуги видоа што се случи, многу се огорчија, па отидоа кај царот и му го кажаа сето ова. ³² Тогаш царот го повика оној слуга и му рече: „Колку си лош! Кога ти ме молеше, јас ти го простив целиот долг. ³³ Не требаше ли да му се смилуваш на твојот другар како што јас ти се смилував!?“ ³⁴ Царот беше толку лут, што го фрли овој слуга в затвор, додека не му го врати целиот долг. ³⁵ Така ќе постапи со вас и Мојот небесен Татко, доколку од срце не си простувате едни на други.“