Numbers 9
Christian Standard Bible
The Second Passover
9 In the first month of the second year after their departure from the land of Egypt, the Lord told Moses in the Wilderness of Sinai,(A) 2 “The Israelites are to observe the Passover at its appointed time.(B) 3 You must observe it at its appointed time on the fourteenth day of this month at twilight; you are to observe it according to all its statutes and ordinances.”(C) 4 So Moses told the Israelites to observe the Passover, 5 and they observed it in the first month on the fourteenth day at twilight in the Wilderness of Sinai. The Israelites did everything as the Lord had commanded Moses.
6 But there were some men who were unclean because of a human corpse, so they could not observe the Passover on that day.(D) These men came before Moses and Aaron the same day 7 and said to him, “We are unclean because of a human corpse. Why should we be excluded from presenting the Lord’s offering at its appointed time with the other Israelites?”
8 Moses replied to them, “Wait here until I hear what the Lord commands for you.”
9 Then the Lord spoke to Moses: 10 “Tell the Israelites: When any one of you or your descendants is unclean because of a corpse(E) or is on a distant journey, he may still observe the Passover to the Lord. 11 Such people are to observe it in the second month, on the fourteenth day at twilight. They are to eat the animal with unleavened bread and bitter herbs;(F) 12 they may not leave any of it until morning or break any of its bones.(G) They must observe the Passover according to all its statutes.
13 “But the man who is ceremonially clean, is not on a journey, and yet fails to observe the Passover is to be cut off from his people, because he did not present the Lord’s offering at its appointed time. That man will bear the consequences of his sin.
14 “If an alien resides with you and wants to observe the Passover to the Lord,(H) he is to do it according to the Passover statute and its ordinances. You are to apply the same statute to both the resident alien and the native of the land.”(I)
Guidance by the Cloud
15 On the day the tabernacle was set up, the cloud covered the tabernacle, the tent of the testimony,(J) and it appeared like fire above the tabernacle from evening until morning. 16 It remained that way continuously: the cloud would cover it,[a] appearing like fire at night.(K) 17 Whenever the cloud was lifted up above the tent, the Israelites would set out; at the place where the cloud stopped, there the Israelites camped.(L) 18 At the Lord’s command the Israelites set out, and at the Lord’s command they camped. As long as the cloud stayed over the tabernacle, they camped.
19 Even when the cloud stayed over the tabernacle many days, the Israelites carried out the Lord’s requirement and did not set out. 20 Sometimes the cloud remained over the tabernacle for only a few days. They would camp at the Lord’s command and set out at the Lord’s command. 21 Sometimes the cloud remained only from evening until morning; when the cloud lifted in the morning, they set out. Or if it remained a day and a night, they moved out when the cloud lifted. 22 Whether it was two days, a month, or longer,[b] the Israelites camped and did not set out as long as the cloud stayed over the tabernacle. But when it was lifted, they set out. 23 They camped at the Lord’s command, and they set out at the Lord’s command. They carried out the Lord’s requirement according to his command through Moses.
Mga Bilang 9
Ang Dating Biblia (1905)
9 At sinalita ng Panginoon kay Moises sa ilang ng Sinai, sa unang buwan ng ikalawang taon pagkatapos na sila'y makaalis sa lupain ng Egipto, na sinasabi,
2 Bukod sa rito ay ipagdiwang ng mga anak ni Israel ang paskua sa kaniyang kaukulang panahon.
3 Sa ikalabing apat na araw ng buwang ito, sa paglubog ng araw ay inyong ipagdidiwang sa kaniyang kaukulang panahon: ayon sa lahat na palatuntunan niyaon, at ayon sa lahat ng ayos niyaon, ay inyong ipagdidiwang.
4 At si Moises ay nagsalita sa mga anak ni Israel upang ipagdiwang ang paskua.
5 At kanilang ipinagdiwang ang paskua nang unang buwan, sa ikalabing apat na araw ng buwan, sa paglubog ng araw, sa ilang ng Sinai: ayon sa lahat na iniutos ng Panginoon kay Moises, ay gayon ginawa ng mga anak ni Israel.
6 At may mga lalake na mga marurumi dahil sa bangkay ng isang tao, na anopa't hindi nila naipagdiwang ang paskua nang araw na yaon; at nagsiharap sila kay Moises at kay Aaron nang araw na yaon:
7 At ang mga lalaking yaon ay nagsipagsabi sa kanila, Kami ay mga marumi dahil sa bangkay ng isang tao: bakit kami ay masasansala na anopa't kami ay huwag maghandog ng alay sa Panginoon sa kaniyang kaukulang panahon na kasama ng mga anak ni Israel?
8 At sinabi ni Moises sa kanila, Maghintay kayo; upang aking marinig ang ipaguutos ng Panginoon tungkol sa inyo.
9 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,
10 Salitain mo sa mga anak ni Israel, na iyong sabihin, Kung ang sinomang tao sa inyo o sa inyong sali't saling lahi ay maging marumi dahil sa isang bangkay, o masumpungan sa isang malayong paglalakbay, ay kaniyang ipagdidiwang din ang paskua sa Panginoon:
11 Sa ikalawang buwan nang ikalabing apat na araw sa paglubog ng araw, ay kanilang ipagdidiwang; kanilang kakanin na may mga tinapay na walang lebadura at mga gulay na mapait:
12 Wala silang ititira niyaon hanggang sa kinaumagahan, ni sisira ng buto niyaon: ayon sa buong palatuntunan ng paskua ay kanilang ipagdidiwang.
13 Datapuwa't ang lalaking malinis, at wala sa paglalakbay, at hindi magdiwang ng paskua, ay ihihiwalay ang taong yaon, sa kaniyang bayan; sapagka't siya'y hindi naghandog ng alay sa Panginoon sa kaukulang panahon, ang taong yaon ay magtataglay ng kaniyang kasalanan.
14 At kung ang isang taga ibang bayan ay makikipamayan sa inyo, at ipagdidiwang ang paskua sa Panginoon; ayon sa palatuntunan ng paskua, at ayon sa ayos, ay gayon gagawin niya; kayo'y magkakaroon ng isang palatuntunan, maging sa taga ibang lupa, at maging sa ipinanganak sa lupain.
15 At nang araw na ang tabernakulo ay itayo, ay tinakpan ng ulap ang tabernakulo, sa makatuwid baga'y ang tabernakulo ng patotoo: at sa paglubog ng araw ay nasa ibabaw ng tabernakulo na parang anyong apoy hanggang sa kinaumagahan.
16 Gayon namalagi: ang ulap ang tumakip doon, at ang anyong apoy sa gabi.
17 At kailan pa man ang ulap ay napaitaas mula sa ibabaw ng Tolda ay naglakbay nga pagkatapos ang mga anak ni Israel: at sa dakong tigilan ng ulap ay doon humantong ang mga anak ni Israel.
18 Sa utos ng Panginoon ay nagsisipaglakbay ang mga anak ni Israel, at sa utos ng Panginoon ay humantong sila: kung gaano kalaon ang itigil ng ulap sa ibabaw ng tabernakulo, ay siya nilang ipina-nanatili sa kampamento.
19 At pagka ang ulap ay tumigil sa ibabaw ng tabernakulo na maluwat, ay iningatan ng mga anak ni Israel ang bilin ng Panginoon at hindi naglalakbay.
20 At kung minsan ay nananatiling ilang araw sa ibabaw ng tabernakulo ang ulap; ayon nga sa utos ng Panginoon ay tumitira sila sa mga tolda at ayon sa utos ng Panginoon ay naglakbay sila.
21 At kung minsan ang ulap ay nananatili mula sa hapon hanggang sa kinaumagahan; at pagka ang ulap ay napaitaas sa kinaumagahan, ay naglakbay sila: maging araw maging gabi, na ang ulap ay paitaas, ay naglakbay sila.
22 Maging dalawang araw o isang buwan, o isang taon na nakatigil ang ulap sa ibabaw ng tabernakulo, na manatili sa ibabaw niyaon, ay tumitira ang mga anak ni Israel sa mga tolda at hindi naglakbay: datapuwa't pagtaas ay naglakbay sila.
23 Sa utos ng Panginoon ay humantong sila, at sa utos ng Panginoon ay naglakbay sila; kanilang iningatan ang bilin ng Panginoon, sa utos ng Panginoon sa pamamagitan ni Moises.
The Christian Standard Bible. Copyright © 2017 by Holman Bible Publishers. Used by permission. Christian Standard Bible®, and CSB® are federally registered trademarks of Holman Bible Publishers, all rights reserved.