20 At pagkatapos na mapatigil ang kaguluhan, nang maipatawag na ni Pablo ang mga alagad at sila'y mapangaralan, ay nagpaalam sa kanila, at ^(A)umalis upang pumaroon sa ^(B)Macedonia.

² At nang matahak na niya ang mga dakong yaon, at maaralan na sila ng marami, siya'y napasa Grecia.

³ At nang siya'y makapaggugol na ng tatlong buwan doon, at mapabakayan siya ng mga Judio nang siya'y lalayag na sa ^(C)Siria, ay pinasiyahan niyang bumalik na magdaan sa Macedonia.

⁴ At siya'y sinamahan hanggang sa Asia, ni Sopatro na ^(D)taga Berea, na anak ni Pirro; at ng mga taga ^(E)Tesalonicang si ^(F)Aristarco at si Segundo; at ni ^(G)Gayo na taga ^(H)Derbe, at ni ^(I)Timoteo; at ng mga taga Asiang si ^(J)Tiquico at si ^(K)Trofimo.

⁵ Datapuwa't nangauna ang mga ito, at hinintay kami sa ^(L)Troas.

⁶ At kami'y nagsilayag mula sa Filipos pagkaraan ng mga kaarawan ^(M)ng mga tinapay na walang lebadura, at nagsidating kami sa kanila sa Troas sa loob ng limang araw; na doo'y nagsitira kaming pitong araw.

⁷ At ^(N)nang unang araw ng sanglinggo, nang kami'y nangagkakapisan ^(O)upang pagputolputulin ang tinapay, si Pablo ay nangaral sa kanila, na nagaakalang umalis sa kinabukasan; at tumagal ang kaniyang pananalita hanggang sa hatinggabi.

⁸ At may maraming mga ilaw sa silid sa itaas na pangkatipunan namin.

⁹ At may nakaupo sa durungawan na isang binatang nagngangalang Eutico, na mahimbing sa pagtulog; at samantalang si Pablo ay nangangaral ng mahaba, palibhasa'y natutulog ay nahulog buhat sa ikatlong grado, at siya'y binuhat na patay.

¹⁰ At nanaog si Pablo, at ^(P)dumapa sa ibabaw niya, at siya'y niyakap na sinabi, Huwag kayong magkagulo; sapagka't nasa kaniya ang kaniyang buhay.

¹¹ At nang siya'y makapanhik na, at ^(Q)mapagputolputol na ang tinapay, at makakain na, at makapagsalita sa kanila ng mahaba, hanggang sa sumikat ang araw, kaya't siya'y umalis.

¹² At kanilang dinalang buhay ang binata, at hindi kakaunti ang kanilang pagkaaliw.

¹³ Datapuwa't kami, na nangauna sa daong, ay nagsilayag na patungong Ason, na doon namin inaakalang ilulan si Pablo: sapagka't gayon ang kaniyang ipinasiya, na ninanasa niyang maglakad.

¹⁴ At nang salubungin niya kami sa Ason, siya'y inilulan namin, at nagsiparoon kami sa Mitilene.

¹⁵ At pagtulak namin doon, ay sumapit kami nang sumunod na araw sa tapat ng Chio; at nang kinabukasan ay nagsidaong kami sa Samo; at nang kinabukasan ay nagsirating kami sa Mileto.

¹⁶ Sapagka't ipinasiya ni Pablo na lampasan ang Efeso, upang huwag na siyang maggugol ng panahon sa Asia; ^(R)sapagka't siya'y nagmamadali upang kung maaari ay dumating sa Jerusalem sa araw ng Pentecostes.

¹⁷ At mula sa Mileto ay nagpasugo siya sa Efeso, at ipinatawag ^(S)ang mga matanda sa iglesia.

¹⁸ At nang sila'y magsidating sa kaniya, ay sinabi niya sa kanila, Nalalaman ninyo, na mula nang unang araw na ako'y tumungtong sa Asia, kung paano ang pakikisama ko sa inyo sa buong panahon,

¹⁹ Na ako'y naglilingkod sa Panginoon ng buong pagpapakumbaba ng isip, at ng mga luha, at ng mga pagsubok na dumating sa akin ^(T)dahil sa mga pagbakay ng mga Judio;

²⁰ Kung paanong hindi ko ikinait na ipahayag sa inyo ang anomang bagay na pakikinabangan, at hayag na itinuro sa inyo, at sa mga bahay-bahay,

²¹ Na sinasaksihan ko sa mga Judio at gayon din sa mga Griego ang pagsisisi sa Dios, at ang pananampalataya sa ating Panginoong Jesucristo.

²² At ngayon, narito, ako na natatali sa espiritu ay pasasa Jerusalem, na hindi nalalaman ang mga bagay na mangyayari sa akin doon:

²³ Maliban na pinatotohanan sa akin ^(U)ng Espiritu Santo sa bawa't bayan, ^(V)na sinasabing ang mga tanikala at ang mga kapighatian ay nagsisipagantay sa akin.

²⁴ Datapuwa't ^(W)hindi ko minamahal ang aking buhay na waring sa akin ay mahalaga, maganap ko lamang ang aking katungkulan, ^(X)at ang ministeriong tinanggap ko sa Panginoong Jesus, na magpatotoo ng evangelio ng biyaya ng Dios.

²⁵ At ngayon, narito, nalalaman ko na kayong lahat, na aking nilibot na pinangaralan ng kaharian, ay hindi na ninyo muling makikita pa ang aking mukha.

²⁶ Kaya nga pinatotohanan ko sa inyo sa araw na ito, na ako'y ^(Y)malinis sa dugo ng lahat ng mga tao.

²⁷ Sapagka't hindi ko ikinait ang pagsasaysay sa inyo ng buong kapasiyahan ng Dios.

^28 (Z)Ingatan ninyo ang inyong sarili, at ang buong ^(AA)kawan, na sa kanila'y ginawa kayo ng Espiritu Santo na mga ^(AB)obispo, upang pakanin ninyo ang iglesia ng Panginoon ^(AC)na binili niya ng kaniyang sariling dugo.

²⁹ Aking talastas na pagalis ko ^(AD)ay magsisipasok sa inyo ang mga ganid na lobo, na hindi mangagpapatawad sa kawan;

³⁰ At magsisilitaw ^(AE)sa mga kasamahan din ninyo ang mga taong mangagsasalita ng mga bagay na masasama, upang mangagdala ng mga alagad sa kanilang hulihan.

³¹ Kaya nga kayo'y mangagpuyat, ^(AF)na alalahaning sa loob ng tatlong taon ay hindi ako naglikat sa gabi at araw ng paalaala sa bawa't isa na may pagluha.

³² At ngayo'y ipinagtatagubilin ko kayo sa Dios, at ^(AG)sa salita ng kaniyang biyaya, na ^(AH)makapagpapatibay, at ^(AI)makapagbibigay sa inyo ng mana sa kasamahan ng lahat na mga pinapaging banal.

³³ Hindi ko inimbot ang pilak ninoman, ^(AJ)o ang ginto, o ang pananamit.

³⁴ Nalalaman din ninyo na ^(AK)ang mga kamay na ito ay nangaglilingkod sa mga kinakailangan ko, at ^(AL)sa aking mga kasamahan.

³⁵ Nagbigay halimbawa ako sa inyo sa lahat ng mga bagay, ^(AM)na sa ganitong pagpapagal ay dapat kayong magsisaklolo sa mahihina, at alalahanin ang mga salita ng Panginoong Jesus, na siya rin ang may sabi, Lalo pang mapalad ang magbigay kay sa tumanggap.

³⁶ At nang makapagsalita na siya ng gayon, ay nanikluhod siya at nanalanging kasama silang lahat.

³⁷ At silang lahat ay nagsipanangis nang di kawasa, at nangagsiyakap sa leeg ni Pablo at siya'y hinagkan nila.

³⁸ Na ikinahahapis ng lalo sa lahat ang salitang ^(AN)sinabi niya, na hindi na nila makikitang muli pa ang kaniyang mukha. At kanilang inihatid siya sa kaniyang paglalakbay hanggang sa daong.