Amos 9

Ang Pulong Sa Dios

Walay Makalingkawas sa Silot sa Dios

9 Miingon si Amos, “Nakita ko ang Ginoo nga nagtindog sa may halaran, ug miingon siya, ‘Lambosi ang tumoy sa mga haligi sa templo aron malumpag ang atop^[a] ug mahulogan ang mga tawo. Ang mahibiling buhi patyon ko sa gira. Walay bisan usa kanila nga makalikay o makaikyas. ² Bisag magkalot sila sa ilalom sa yuta paingon sa dapit sa mga patay, kuhaon ko sila didto. Bisag mosaka pa sila sa kalangitan, birahon ko sila paubos. ³ Bisag motago pa sila sa kinatumyan sa Bukid sa Carmel, pangitaon ko sila didto ug dakpon. Bisag motago pa sila sa ilalom sa dagat, sugoon ko ang bitin didto sa pagpaak kanila. ⁴ Bisag bihagon pa sila sa ilang mga kaaway, ipapatay ko gihapon sila. Kay desidido gayod ako nga laglagon sila ug dili tabangan.’ ”

⁵ Miingon pa si Amos, “Kon tandogon sa Ginoong Dios nga Makagagahom ang yuta, matay-og^[b] kini ug ang tanang mga lumulupyo niini magsubo. Ang pagtay-og niini sama sa pag-awas ug paghubas sa Suba sa Nilo sa Ehipto. ⁶ Ang Dios ang naghimo sa iyang kaugalingong puloy-anan sa langit. Ug siya ang naghimo sa kawanangan sa ibabaw sa yuta. Siya ang nagatigom sa tubig sa dagat ngadto sa mga panganod ug ginabubo niya kini ingon nga ulan diha sa yuta. Ang iyang ngalan mao ang Ginoo.”

⁷ Miingon ang Ginoo, “Sama ra sa mga taga-Ethiopia^[c] ang pagtan-aw ko kaninyo nga mga Israelinhon. Tinuod nga gipagawas ko kamo gikan sa Ehipto, apan gipagawas ko usab ang mga Filistihanon sa Caphtor,^[d] ug ang mga Aramehanon^[e] gipagawas ko sa Kir. ⁸ Ako, ang Ginoong Dios, nagapaniid sa inyong daotan nga gingharian, ug wagtangon ko kamo sa kalibotan. Apan dili ko laglagon sa hingpit ang mga kaliwat ni Jacob. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. ⁹ Tan-awa! Magmando ako; ayagon ko kamo nga katawhan sa Israel uban sa tanang nasod. Ug sama sa pag-ayag ug trigo, wala gayoy bato nga mahulog sa yuta. Ilain ko ang mga daotan kaninyo, ¹⁰ ug mamatay silang tanan sa gira. Kini sila mao kadtong nagaingon nga wala kunoy daotang mahitabo kanila.”

Tukoron Pag-usab ang Israel

¹¹ Mipadayon pa pag-ingon ang Ginoo, “Nianang adlawa tukoron ko pag-usab ang gingharian ni David nga sa pagkakaron daw usa ka payag nga nalumpag. Ayohon ko ang mga bahin niini nga naguba. Tukoron ko kini pag-usab ug ibalik ko kini sama kaniadto, ¹² aron masakop sa mga Israelinhon ang nahibilin nga yuta sa Edom ug ang uban pang mga nasod nga akong gipanag-iya. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini ug buhaton ko gayod kini.”

¹³ Miingon pa gayod ang Ginoo mahitungod sa mga Israelinhon, “Moabot ang adlaw nga mahimong abunda ang ilang mga abot. Dili pa gani sila makahuman ug ani, panahon na usab sa pagdaro. Ug dili pa gani nila mahurot ug himo ug bino ang ilang abot nga ubas, panahon na usab sa pagtanom ug ubas.^[f] Tungod sa labihan kadaghan sa mga ubas sa mga bukid ug sa mga bungtod, daw sa mag-agas ang bag-ong bino gikan niini. ¹⁴ Pabalikon ko sa ilang yuta ang akong mga katawhan nga mga Israelinhon nga gipangbihag. Tukoron nila pag-usab ug puy-an ang naguba nila nga mga siyudad. Magtanom sila ug mga ubas ug moinom sa bino niini. Magtanom sila sa ilang mga tanaman ug mokaon sa mga bunga niini. ¹⁵ Ipahimutang ko sila sa ilang kaugalingong yuta, ug dili ko na sila papahawaon pag-usab sa yuta nga gihatag ko kanila.” Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios.