ข้อกล่าวหาต่ออิสราเอล

ชนอิสราเอลทั้งหลาย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีข้อกล่าวหา
ต่อเจ้าผู้อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ ความว่า
“ในดินแดนนี้ไม่มีความซื่อสัตย์ ไม่มีความรัก
ไม่ยอมรับรู้พระเจ้า
มีแต่การสาปแช่ง[a] การโกหก และการเข่นฆ่า
การลักขโมย และการล่วงประเวณี
พวกเขาละเมิดพันธะผูกพันต่างๆ
และเข่นฆ่ากันครั้งแล้วครั้งเล่า
ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจึงโศกเศร้าคร่ำครวญ[b]
และทุกคนที่อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ก็เสื่อมสูญไป
สัตว์ในท้องทุ่ง นกในอากาศ
และปลาในทะเลกำลังจะตายไป

“แต่อย่าให้ใครฟ้องร้อง
อย่าให้ใครกล่าวโทษคนอื่น
เพราะประชากรของเจ้า
ก็เป็นเหมือนคนที่ฟ้องร้องกล่าวโทษปุโรหิต
เจ้าสะดุดล้มทั้งวันทั้งคืน
และบรรดาผู้พยากรณ์ก็สะดุดล้มไปกับเจ้า
ฉะนั้นเราจะทำลายมารดาของเจ้า
ประชากรของเราถูกทำลายไปเพราะขาดความรู้

“เนื่องจากเจ้าปฏิเสธความรู้
เราจึงไม่ยอมรับว่าพวกเจ้าเป็นปุโรหิตของเรา
เนื่องจากเจ้าเพิกเฉยต่อบทบัญญัติของพระเจ้าของเจ้า
เราจึงเพิกเฉยต่อลูกๆ ของเจ้า
จำนวนปุโรหิตเพิ่มมากขึ้นเท่าใด
พวกเขาก็ยิ่งทำบาปต่อเรามากขึ้นเท่านั้น
พวกเขาได้แลก[c]องค์ผู้ทรงเกียรติสิริของพวกเขา[d]กับสิ่งที่น่าละอาย
พวกเขาเลี้ยงชีพด้วยบาปของประชากรของเรา
และชื่นชอบความชั่วร้ายของพวกเขา
และจะเป็นเช่นนี้คือ ประชาชนเป็นอย่างไรปุโรหิตก็เป็นอย่างนั้น
เราจะลงโทษทั้งสองฝ่ายเนื่องด้วยวิถีความประพฤติของพวกเขา
และตอบสนองการกระทำของพวกเขา

10 “พวกเขาจะกิน แต่ไม่อิ่ม
พวกเขาจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับการเป็นโสเภณี แต่จะไม่มีลูก
เพราะพวกเขาละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า
ยอมตัว 11 เป็นโสเภณี
ปล่อยตัวไปกับเหล้าองุ่นทั้งเก่าและใหม่
ซึ่งสิ่งเหล่านี้ได้ริบความเข้าใจไปจากพวกเขา
12 ประชากรของเราไปปรึกษารูปเคารพไม้
อาศัยคำตอบจากไม้เสี่ยงโชค
วิญญาณแห่งการเป็นโสเภณีชักนำเขาให้หลงเตลิด
เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเขา
13 เขาถวายเครื่องบูชาบนยอดเขา
และเผาเครื่องบูชาต่างๆ บนเนินเขา
ใต้ต้นโอ๊ก ต้นปอปลาร์ และต้นเทเลบินธ์
ซึ่งแผ่ร่มเงาเย็นสบาย
ฉะนั้นลูกสาวทั้งหลายของเจ้าก็หันไปเป็นโสเภณี
และลูกสะใภ้ของเจ้าก็คบชู้

14 “เราจะไม่ลงโทษลูกสาวของเจ้า
เมื่อพวกเขาหันไปเป็นโสเภณี
หรือลงโทษลูกสะใภ้ของเจ้า
ที่ไปคบชู้
เพราะพวกผู้ชายเองก็ไปคบค้ากับโสเภณี
และทอดตัวให้กับหญิงโสเภณีประจำเทวสถานต่างๆ
ประชาชาติที่ไม่มีความเข้าใจจะถึงแก่ความพินาศ!

15 “อิสราเอลเอ๋ย แม้เจ้าจะคบชู้
ก็อย่าให้ยูดาห์ทำผิดไป

“อย่าไปที่กิลกาล
อย่าไปยังเบธอาเวน[e]
และอย่าสาบานโดยกล่าวว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด!’
16 ชนอิสราเอลดื้อ
เหมือนวัวสาวที่ดื้อรั้น
แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเลี้ยงดูเขา
เหมือนลูกแกะในทุ่งหญ้าได้อย่างไร?
17 เอฟราอิมไปยึดติดกับรูปเคารพ
จงปล่อยเขาไว้ตามลำพังเถิด!
18 แม้เครื่องดื่มของพวกเขาจะหมดไปแล้ว
พวกเขาก็ยังคงทำตัวเป็นโสเภณีต่อไป
บรรดาผู้ปกครองของเขารักใคร่หลงใหลวิถีอันน่าอับอาย
19 ลมพายุหมุนจะกวาดซัดพวกเขาไป
และเครื่องบูชาต่างๆ ของพวกเขาจะนำความอัปยศอดสูมาถึงพวกเขา

Footnotes

  1. 4:2 คือ การกล่าวคำสาปแช่ง
  2. 4:3 หรือแห้งแล้ง
  3. 4:7 ฉบับ MT. ว่าเราจะแลก
  4. 4:7 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูโบราณว่าของเรา
  5. 4:15 แปลว่าบ้านแห่งความชั่วร้าย(แทนที่จะเรียกว่าเบธเอลซึ่งแปลว่าพระนิเวศของพระเจ้า)