20 เหล้าทำให้คนปากพล่อย ของมึนเมาทำให้คนเอะอะโวยวาย
และผู้ใดยอมให้มันพาหลงเตลิดไปก็ไม่ฉลาด

พระพิโรธของกษัตริย์ทำให้คนหวาดผวาดั่งฟังเสียงคำรามของราชสีห์
การยั่วยุพระพิโรธของพระองค์เป็นการเอาชีวิตไปทิ้ง

หลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้งถือเป็นเกียรติอย่างหนึ่ง
มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ชอบหาเรื่อง

คนเกียจคร้านไม่ยอมไถหว่านเมื่อถึงฤดู
ดังนั้นเมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยวก็จะไม่มีอะไรกิน

ความคิดดีเหมือนน้ำที่อยู่ลึกในใจคน
แต่คนที่มีความเข้าใจก็ตักมันออกมาได้

คนมากมายอ้างว่าตนมีความรักมั่นคง
แต่ใครเล่าจะพบคนซื่อสัตย์?

คนชอบธรรมดำเนินชีวิตอย่างไร้ที่ติ
ลูกหลานของเขาย่อมได้รับพร

เมื่อกษัตริย์ประทับบนบัลลังก์พิพากษา
พระเนตรของพระองค์ทรงฝัดร่อนความชั่วทั้งปวงออก

ไม่มีใครกล่าวได้ว่า “ข้าพเจ้าได้รักษาใจของตนให้บริสุทธิ์
ข้าพเจ้าสะอาดปราศจากบาป”

10 ตราชั่งไม่เที่ยงกับเครื่องตวงไม่ได้ขนาด
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังทั้งคู่

11 แม้เด็กๆ เราก็มองออกได้จากการกระทำของเขา
ดังนั้นชีวิตของเขาบริสุทธิ์ถูกต้องจริงหรือ?

12 ทั้งหูที่ได้ยินและตาที่มองเห็น
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้าง

13 อย่ารักการนอน มิฉะนั้นจะยากจน
จงเปิดตาแล้วจะมีอาหารเหลือเก็บ

14 คนซื้อมักจะพูดว่า “ของไม่ดีเลย! ของไม่ดีเลย!”
แต่พอได้ของแล้วก็ไปคุยอวด

15 ทองก็มี ทับทิมก็ดาษดื่น
แต่ริมฝีปากที่เผยความรู้เป็นอัญมณีที่หายาก

16 จงยึดเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้แก่คนแปลกหน้า
ยึดไว้เป็นมัดจำเมื่อเขาค้ำประกันให้คนต่างถิ่น

17 อาหารที่โกงมาก็มีรสหวานแก่ผู้นั้น
แต่ลงเอยด้วยก้อนกรวดเต็มปาก

18 แผนการสำเร็จได้ด้วยคำปรึกษาหารือ
ดังนั้นการทำสงครามก็ต้องอาศัยคำแนะนำ

19 คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับ
ฉะนั้นอย่าไปยุ่งกับคนปากบอน

20 หากผู้ใดแช่งด่าพ่อแม่
ชีวิตของเขาจะดับมืด

21 มรดกที่โกยมาอย่างรวดเร็วในตอนแรก
จะไม่เป็นพระพรในบั้นปลาย

22 อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นเจ้าสำหรับความผิดครั้งนี้!”
จงรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์จะทรงแก้แค้นแทนเจ้า

23 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังตาชั่งไม่เที่ยง
และไม่พอพระทัยเครื่องตวงไม่ได้ขนาด

24 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำกับย่างก้าวของมนุษย์
แล้วมนุษย์คนใดเล่าจะเข้าใจวิถีทางของตนได้

25 อย่าวางกับดักตัวเองโดยหุนหันให้คำปฏิญาณว่าจะถวายสิ่งหนึ่งสิ่งใด
แล้วค่อยมาคิดได้เมื่อสาบานไปแล้ว

26 กษัตริย์ผู้ปรีชาสามารถทรงฝัดร่อนคนชั่วออกมา
และทรงขัดสีเขาด้วยล้อนวดข้าว

27 จิตวิญญาณ[a]ของมนุษย์เป็นดวงประทีปขององค์พระผู้เป็นเจ้า
มันส่องให้เห็นส่วนลึกที่สุดของเขา

28 ความรักเมตตาและความซื่อสัตย์ปกป้องกษัตริย์ให้ปลอดภัย
และราชบัลลังก์มั่นคงได้โดยความรัก

29 ศักดิ์ศรีของคนหนุ่มคือพลังของเขา
แต่ความสง่างามของคนชราคือผมหงอก

30 บาดแผลและรอยเฆี่ยนขจัดความชั่วออกไป
การโบยก็ขัดเกลาส่วนลึกที่สุด

Footnotes

  1. 20:27 หรือถ้อยคำ