10 วิบัติแก่บรรดาผู้ออกบทบัญญัติอันไม่เป็นธรรม
วิบัติแก่ผู้ที่ออกกฎหมายกดขี่ข่มเหง
เพื่อริดรอนสิทธิของผู้ยากไร้
และไม่ให้ความยุติธรรมแก่ประชากรผู้ถูกข่มเหงของเรา
ทำให้หญิงม่ายตกเป็นเหยื่อของพวกเขา
และลูกกำพร้าพ่อถูกปล้น
พวกเจ้าจะทำอย่างไรในวันลงทัณฑ์
เมื่อภัยพิบัติมาจากแดนไกล?
เจ้าจะหนีไปพึ่งใคร?
เจ้าจะเอาทรัพย์สมบัติไปเก็บไว้ที่ไหน?
จะไม่มีอะไรเหลือ นอกจากต้องไปคุดคู้อยู่ในหมู่เชลย
หรือไม่ก็ล้มลงในหมู่คนที่ถูกฆ่าตาย

ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห
พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

พระเจ้าพิพากษาอัสซีเรีย

“วิบัติแก่ชาวอัสซีเรีย ผู้เป็นไม้เรียวแห่งความโกรธของเรา
ผู้ถือกระบองแห่งความกริ้วของเรา!
เราส่งอัสซีเรียไปปราบชนชาติอธรรม
ไปเล่นงานชนชาติที่ยั่วโทสะเรา
ให้ไปปล้นและริบทรัพย์สิน
และเหยียบย่ำเขาดั่งย่ำโคลนในถนน
แต่เขาไม่ได้ตั้งใจเช่นนั้น
ไม่ได้คิดตามนั้น
เป้าหมายของเขาคือล้างผลาญ
ทำลายชนชาติต่างๆ ให้ดับสูญ
เขากล่าวว่า ‘แม่ทัพของเราล้วนแต่เป็นกษัตริย์ไม่ใช่หรือ?
คาลโนไม่ได้เหมือนคารเคมิชหรอกหรือ?
ฮามัทก็เหมือนอารปัดไม่ใช่หรือ?
และสะมาเรียก็เหมือนดามัสกัสไม่ใช่หรือ?
10 เช่นเดียวกับที่เรายึดบรรดาอาณาจักรที่เต็มไปด้วยรูปเคารพ
อาณาจักรซึ่งมีรูปเคารพมากกว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย
11 เราจะไม่จัดการกับเยรูซาเล็มและรูปเคารพต่างๆ
เหมือนที่เราทำกับสะมาเรียและรูปเคารพของพวกเขาหรือ?’”

12 เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงจัดการกับภูเขาศิโยนและเยรูซาเล็มเรียบร้อยแล้ว พระองค์จะตรัสว่า “เราจะลงโทษกษัตริย์อัสซีเรียเพราะใจที่เย่อหยิ่งอหังการและท่าทีที่ยโสโอหังของเขา 13 เพราะเขาโอ้อวดว่า

“ ‘เราทำการนี้ด้วยกำลังแห่งน้ำมือของเรา
และด้วยสติปัญญาของเรา เพราะเรามีความเข้าใจ
เรารื้อพรมแดนของประชาชาติต่างๆ
ปล้นทรัพย์สมบัติของเขา
เราปราบบรรดากษัตริย์ของพวกเขาเฉกเช่นผู้พิชิต[a]
14 มือของเราฉกชิงทรัพย์สมบัติของประชาชาติต่างๆ
เหมือนคนเอื้อมไปเก็บรังนก
เรารวบรวมประเทศทั้งปวง
เหมือนคนเก็บไข่ที่ถูกทิ้งไว้
ไม่มีหน้าไหนกล้าขยับปีก
หรือปริปากร้อง’ ”

15 ขวานจะยกตนขึ้นข่มผู้ใช้มันหรือ?
เลื่อยจะอวดเบ่งทับถมผู้เลื่อยหรือ?
เฉกเช่นไม้ตะพดจะแกว่งใส่ผู้ใช้มันหรือ?
หรือไม้กระบองกวัดแกว่งเข้าใส่ผู้ที่ถือมันหรือ?
16 ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
จะทรงส่งโรคระบาดมาล้างผลาญเหนือนักรบแข็งแกร่งของเขา
จะมีไฟไหม้ลุกโชติช่วง
ภายใต้ความจองหองพองขนของพวกเขา
17 พระผู้เป็นแสงสว่างแห่งอิสราเอลจะกลายเป็นไฟ
องค์บริสุทธิ์ของพวกเขาจะเป็นเปลวเพลิง
ซึ่งเผาผลาญต้นหนามน้อยใหญ่ของเขา
วอดสิ้นภายในวันเดียว
18 ป่าอันมโหฬารและท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์ของเขา
จะถูกทำลายไปสิ้น
เหมือนคนป่วยที่ชีวิตถูกกัดกร่อนไป
19 ต้นไม้ในป่าของเขาจะเหลืออยู่น้อยนิด
ขนาดเด็กก็ยังเขียนตัวเลขจำนวนนั้นได้

ชนหยิบมือที่เหลือของอิสราเอล

20 ในวันนั้นชนหยิบมือที่เหลือของอิสราเอล
คือวงศ์วานของยาโคบซึ่งรอดชีวิต
จะไม่พึ่งผู้นั้นซึ่งปราบพวกตนลง
แต่จะพึ่งพิงพระยาห์เวห์องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลอย่างแท้จริง
21 ชนหยิบมือที่เหลืออยู่จะกลับมา
ชนหยิบมือที่เหลือของยาโคบจะกลับมาหาพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์
22 โอ อิสราเอลเอ๋ย ถึงแม้ประชากรของเจ้าจะมากมายเหมือนทรายชายทะเล
ก็จะมีคนเพียงหยิบมือเดียวเท่านั้นที่จะกลับมา
หายนะครั้งนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
อย่างเหลือล้นและชอบธรรม
23 องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์นี่แหละ
จะใช้หายนะซึ่งกำหนดไว้แล้วลงทัณฑ์ดินแดนทั้งหมด

24 ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า

“ประชากรของเราในศิโยนเอ๋ย
อย่ากลัวชาวอัสซีเรีย
ซึ่งเอาไม้เรียวเฆี่ยนเจ้า
เอาไม้กระบองฟาดเจ้าเหมือนที่อียิปต์ได้ทำ
25 โทสะของเราที่พลุ่งขึ้นต่อเจ้าจะยุติลงในไม่ช้านี้
และความโกรธของเราจะหันไปทำลายล้างพวกเขา”

26 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะใช้แส้ฟาดพวกเขา
เหมือนเมื่อทรงปราบชาวมีเดียนที่ศิลาแห่งโอเรบ
จะทรงยกไม้เท้าขึ้นฟาดแม่น้ำทั้งหลาย
เหมือนที่ทรงกระทำในอียิปต์
27 ในวันนั้นภาระที่พวกเขาวางไว้จะถูกยกออกจากบ่าของพวกเจ้า
แอกของพวกเขาจะพ้นจากคอของพวกเจ้า
แอกนั้นจะถูกหัก
เพราะพวกเจ้าเติบโตขึ้นจนอ้วนพี[b]

28 พวกเขาเข้ามาทางเมืองอัยยาท
ผ่านมิโกรนและสะสมเสบียงและอาวุธที่มิคมาช
29 พวกเขาผ่านด่านมาและพูดกันว่า
“เราจะตั้งค่ายพักแรมที่เกบา”
รามาห์สะทกสะท้าน
กิเบอาห์ของซาอูลเตลิดหนี
30 ร้องออกมาเถิด ธิดาแห่งกัลลิม[c]เอ๋ย!
ไลชาห์เอ๋ย จงฟังเถิด!
อานาโธทที่น่าสงสารเอ๋ย!
31 มัดเมนาห์เตลิดหนี
ชาวเกบิมหลบเข้าที่ซ่อน
32 ในวันนี้พวกเขาจะหยุดอยู่ที่โนบ
จะชูหมัดหราบนภูเขาของธิดาแห่งศิโยน[d]
ที่ภูเขาแห่งเยรูซาเล็ม

33 ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
จะทรงโค่นกิ่งทั้งหลายด้วยฤทธานุภาพอันยิ่งใหญ่
ต้นไม้สูงตระหง่านจะถูกโค่น
ต้นที่สูงผงาดถูกโค่นราบ
34 พระองค์จะทรงใช้ขวานฟันป่าทึบ
เลบานอนจะล้มลงต่อหน้าองค์ทรงฤทธิ์

Footnotes

  1. 10:13 หรือเราปราบผู้ยิ่งใหญ่คือกษัตริย์ของพวกเขา
  2. 10:27 ฉบับ LXX. ว่าจากบ่าของเจ้า
  3. 10:30 คือชาวกัลลิม
  4. 10:32 คือชาวเยรูซาเล็ม